ပစၥဳပၸန္မွာ(အခုတေလာ...)…
ဘေလာ့မေရးျဖစ္တာ ၾကာျပီ ျဖစ္ေပမယ့္ သံေယာဇဥ္ ၾကီးတဲ့ဘေလာ့ ရပ္၀န္း မွာ ကိုယ့္ဘေလာ့ကို ခဏေလး လာေခ်ာင္းတုန္း စီေဘာက္စ္ထဲမွာ ေတြ႕လိုက္ရတာ... တဂ္ ထားတယ္တဲ့။ ထိတ္ကနဲ ေပ်ာ္သြားတယ္။ ဘေလာ့ေလာက ကေန ဒီေလာက္ ေပ်ာက္ေနတာေတာင္ သံေယာဇဥ္ တၾကီးနဲ႕ မွတ္မွတ္ရရ ေနမေကာင္းတဲ့ ၾကားက အမတန္ခူးက တကူးတက လာတဂ္ ထားေတာ့ ျဖစ္ေအာင္ ေရးမယ္လို႕... ဒီလိုနဲ႕ ခြန္ျမလိႈင္ရဲ႕ ပစၥဳပၸန္က လက္ေခ်ာင္းေတြ ၾကားကေန ထြက္က် လာခဲ့ရပါတယ္။
ေတြးေနမိတာက…
နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ အားခ်င္တယ္.. ဘေလာ့ေရးခ်င္လွၿပီ.. စိတ္ကူးထဲမွာ ပို႕စ္ေတြ ျပည့္ေနျပီ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္ဆင္ျခင္မိတာက…
ေလာဘၾကီးေသာ ေၾကာင္ကေလးလို႕ အကို၀မ္းကြဲ တစ္ေယာက္ နာမည္ေပးထားသလိုပဲ ဒါလဲ င့ါဟာ ဟိုဟာလဲ ငါ့ဟာဆိုၿပီး လက္နဲ႕ ဖိ ေျခေထာက္နဲ႕ဖိ အျမီးေလးနဲ႕ လွမ္းေထာက္ ေနာက္ဆံုး ေထာက္စရာ ေျခလက္ အျမီး ကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္ ေနာက္တခု ထပ္ေပၚလာေတာ့ လွ်ာေလးနဲ႕ လ ွမ္းေထာက္ၿပီး ငါ့ဟာ ငါ့ဟာ … အင္းး ဟိုဟာလဲ လုပ္ခ်င္ ဒီဟာလဲ လုပ္ခ်င္ .. အာာာ… ေညွာာင္င္င္င္င္င္
က်န္းမာေရး...
အိပ္ေရးပ်က္တာ မ်ားၿပီး စဥ္းစားရတာေတြ မ်ားေနလုိ႕ ေခါင္းကိုက္တယ္… အေအးခံတာ မ်ားသြားလို႕ ညာတျခမ္း ျပန္ေလး ေနတယ္ … အိမ္ေျပာင္းထားလို႕ လက္ေမာင္း လက္ဆစ္ေတြ ကိုက္ေနတယ္ .. အင္းးးး ခႏၶာ အနိစၥ၊ ခႏၶာ ဒုကၡ၊ ခႏၶာ အနတၱ…
ဖတ္ျဖစ္တဲ့ စာအုပ္ေတြက…
မိုးကုတ္ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး ဘဒၵႏ ၀ိမလ ရဲ႕ ေသနည္း ၃မ်ိဳး၊ ေသာတာပန္ နဲ႕ ပုထုဇဥ္ ကြာျခားခ်က္၊ တယ္ဆိုးတဲ့ ငါပါလား၊ ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕ သစၥာေလးပါး တရားေတာ္… မဟာျမိဳင္ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ရဲ႕ ကိုယ္ပန္းေသာ္လည္း စိတ္မႏြမ္းပါ… တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ အိပ္ရာ ေခါင္းရင္းမွာ စာအုပ္ေတြ ပံုေနျပီ ဒီညေတာ့ ရွင္းဦးမွပါ။
ေရာက္ျဖစ္ေနတာက…
လမ္းေပၚမွာ… ဟိုသြားလုိက္ ဒီသြားလိုက္…
ေရးျဖစ္ေနတာက…
ခုတက္ဂ္ဂိမ္းေလ… မတန္ခူးေပါ့လို႕…
နားေထာင္ျဖစ္ေနတာက…
ဂ်ပန္ ဂီတ ပညာရွင္ Kitaro ရဲ႕ တီးလံုးသက္သက္ေတြ…
ရြတ္ေနမိတဲ့ ကဗ်ာက…
Kiplin ရဲ႕ IF ကဗ်ာထဲက
အားလံုးက မင္းကို မုသားေတြနဲ႕ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ ညစ္တဲ့အခါ
မင္းကလဲ အလိမ္အညာေတြနဲ႕ မတံု႕ျပန္ဘူး ဆိုရင္…
မင္းရဲ႕ ရန္သူက ျဖစ္ေစ မိတ္ေဆြက ျဖစ္ေစ
မင္းကို နာက်င္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ေစခဲ့ရင္…
လူတိုင္းကို တန္ဖိုးထား ေလးစားရေပမယ့္
စြဲလမ္းမႈ သံေယာဇဥ္ေတြ ထားမေနဘူး ဆိုရင္…
ျဖစ္ခ်င္ေနတာက…
မတန္ခူးနဲ႕ တူေနတယ္… ကိုယ့္တိုင္းကိုယ့္ျပည္မွာ volunteer အလုပ္ေတြ လုပ္ခ်င္တယ္…
စားျဖစ္ေနတတ္တာက…
ေယာက္ခမ ခ်က္ေကၽြးတဲ့ အိႏၵိယ အေငြ႕အသက္နဲ႕ ျမန္မာ ထမင္းဟင္းေတြေပါ့.. ကိုယ္မွ ဟင္းမခ်က္ အားတာေလ.. နားလည္မႈ ရွိစြာနဲ႕ မျငီးမျငဴ ခ်က္ေကၽြးတဲ့ ေယာက္ခမကို ေက်းဇူးကမာၻပါ …
သနားေနမိတာက…
ကိုယ္အပါအ၀င္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ လက္ေအာက္က လူသားေတြ အားလံုးကိုပါ.. ဟုတ္တယ္ေလ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမွ မသနားရင္ ဘယ္သူက လာျပီး သနားမွာလဲလို႕…
လြမ္းေနမိတာက…
ေရႊတိဂံု ဘုရားၾကီး… တမာေျမက ပုဂံေလ… ငယ္ငယ္တုန္းက အညာေျမ… ေသာၾကာညေနတိုင္း သြားေနက် ကမာၻေအး ဘုရား၀င္းထဲက ဒဂံုသီရိ ေဘးမဲ့ကန္… လြမး္တယ္ ငါးၾကီးေတြေရ… နင္တို႕လဲ အပတ္တို္င္း မပ်က္မကြက္ လာတတ္တဲ့ ငါတို႕ သံုးေယာက္ကို လြမ္းေနမွာပဲေနာ္…
ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနမိတာက…
ငါအရင္ေလာက္ အားမထုတ္ ႏိုင္ေတာ့ပါလားးး အို ေမ့ထားမယ္ ၾကိဳးစားရင္ က်ည္ေပြ႕ေတာင္ အတက္ေပါက္ေသးတာပဲ.. လာထားးး မိန္းမေမ့သမီးးးးး (ေယာက္်ားဘသား ကို အားက်မခံတာ၊ အဲလို ေယာက္်ားေတြနဲ႕ ျပိဳင္တတ္တဲ့ လူေပါ့)
ခါးသက္ေနမိတာက…
ငါ့ေဆြ ငါ့မ်ိဳး ငါ့အာဏာ အတြက္ ငါဧ။္ အရွက္ကို စြန္႕လႊတ္ရန္ အဓိဌာန္ ျပဳပါဧ။္ ဆိုတဲ့ လူေတြကို….
တမ္းတေနမိတာက…
တမာေျမက အညာေလ… အဘိုး နဲ႕ အတူ ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ..
ၾကိတ္ျပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာက…
အို… ေပၚတင္ပဲ … ကိုယ့္စိတ္ကို ျပန္လိမ္ေနရရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သစၥာေဖာက္သလို ျဖစ္ကုန္မွာေပါ့.. သနားပါတယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမွ သစၥာမရွိရင္ ဘယ္သူက ကိုယ့္လာ သစၥာ ရွိပါ့မလဲ… ဒီေတာ့ ေပၚတင္ပဲ ခ်ီးက်ဴးပစ္လိုက္မယ္… ကိုယ္ခ်မ္းသာေၾကာင္း ငယ္ေငါင္းစုတ္ပဲ့ ႏံုနဲ႕ေသာ စကားကို ေျပာမိပါလွ်င္ လွ်ာတိုေအာင္ပင္ ရိတ္ခ်င္ဧ။္ ဆိုတဲ့ လူေတြ အားလံုးကို ခ်ီးက်ဴးေလးစားတယ္…
ၾကိတ္ျပီးအထင္ေသးေနမိတာက…
ေပၚတင္ပဲ အထင္ေသးပါတယ္… ကိုယ္ခ်မ္းသာေၾကာင္း လိပ္ကိုေမ်ာက္ ျဖစ္ေအာင္ ေမ်ာက္ကို ဇီးကြက္ ျဖစ္ေအာင္ ေမွာက္ခ်ည္လွန္ခ်ည္ ေျပာတတ္တ့ဲ လူေတြကို အထင္ေသးတယ္။
ဆႏၵမရွိတဲ့ေနရာ…
အေပၚက အတိုင္း ကိုယ္ အထင္ေသးတဲ့ လူေတြနဲ႕ မေတြ႕ခ်င္ ျမင္လ်က္သား ျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာမွာ ေနဖို႕ ဆႏၵ လံုး၀ လံုး၀ မရွိပါ။ ဘုရားက ေဟာထားတာ အေသ၀လာစ ဗာလာနံ တဲ့။ ဇာတိေျမကို ခ်စ္ရမယ္ မစြန္႕ခြာရလို႕ မေဟာဘူးေလ။
ဆႏၵရွိေနတဲ့ကိစၥ…
တရားရက္ရွည္စခန္း၀င္ခ်င္တယ္… မတန္ခူးနဲ႕ လံုး၀ တူေနတယ္… အမိေျမကို ျပန္ဖုိ႕ကေတာ့ အင္းးးး
မုန္းတီးေနမိတာက…
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲမွ ု… ကိုယ္ခ်င္းစာ တရား ေခါင္းပါးမႈ…
ခ်စ္ေနတာက…
သမီးေလးေပါ့.. ေတာ္ရံု ဘယ္သူ႕ကိုမွ သိပ္မခ်စ္တတ္ဘဲ ေသြးေအး စိမ္းသက္ ေနတတ္ေပမယ့္ သမီးေလး က်မွ ဘာလို႕ ခ်စ္လဲ ဆုိေတာ့ အင္းးးး သိခ်င္ရင္ ျမတ္ႏိုးကိုသာ ေမးၾကည့္ၾကပါကြယ္ ဟိဟိ
စိတ္ပ်က္ေနမိတာက…
သူမတူေအာင္ ခြင့္လႊတ္ ေနတတ္သေလာက္ ဒီအခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူျပီး ကန္းတက္လာလို႕ ခ်ဥ္သြားျပီ ဆိုရင္ လံုး၀ ခြင့္မလႊတ္ေတာ့ဘဲ တိုးရင္းေပါင္း နာက်ည္းမိ တတ္တဲ့ ကိုယ့္အက်င့္ပါ။ ပင္ပန္းလြန္းတယ္ေလ။ ၾကိဳးစားျပီး ေဖ်ာက္ဖ်က္ေပမယ့္ မရဘဲ အက်င့္ပါေနလို႕ စိတ္ပ်က္မိတယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တကယ္ပဲ။
စြဲလမ္းေနမိတာက…
ျမင္းလွည္းေတြေနာက္ ဖုန္လံုးၾကီးေတြ လိုက္သြားတတ္တဲ့၊ မန္က်ည္းရြက္ႏုသုတ္ ပဲဆီဆမ္းနဲ႕ ကုကၠိဳရြက္ဟင္းခ်ဳိ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေတြနဲ႕ ထမင္း၀ိုင္းေတြ ရွိတဲ့၊ ဆည္းလည္းသံ တခၽြင္ခၽြင္န႕ဲ ေစတီပုထိုး ေပါတဲ့ အညာေျမ။
လုိအပ္ေနတာက…
ပကတိ ျငိမ္းေအးျခင္း၊ ဒီအရသာကို မခံစားရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ ဒီမနက္ ေတာ္ေတာ့ကို ေခါင္းကိုက္လို႕ တရားထိုင္ျဖစ္ေတာ့မွ ခဏ ျပန္ခံစား မိလိုက္တယ္ ဒါေၾကာင့္လဲ ခုလို စာေရးႏိုင္တာ။
ေတာင္းေနမိတဲ့ဆု…
အမတ အျငိမ္းဓာတ္ နိဗၺာန္ျမတ္ဆီ ေရာက္ရပါလိုဧ။္ ေရာက္ၾကပါေစဧ။္
ထပ္ျပန္တလဲလဲေအာ္ဟစ္ေနမိတာက...
စိတ္ေကာင္းေလး ခဏျဖစ္ျဖစ္ ေမြးၾကပါ။
၀န္ခံခ်င္တာက...
တဇြတ္ဆိုမွ တဇြတ္ပဲ ထိုးတဲ့ တဇြတ္ထိုး… တေဇာက္ကန္း မျဖစ္သြားေအာင္ မနည္း ၾကိဳးစား ေနရတဲ့သူေပါ့။ အမ်ိဳးသားကေတာ့ ေျပာရွာတယ္ တဇြတ္ထိုး မဟုတ္ဘူး တဇြတ္ဇြတ္ ထိုးေနတာ တဲ့… ေနာက္က လိုက္ထိန္း ရတဲ့ သူကို သနားပါဦးတဲ့ေလ။
ကဲ… အမတန္ခူးေရ ေက်နပ္ႏိုင္ပါေစေနာ္…
ေတြးေနမိတာက…
နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္ အားခ်င္တယ္.. ဘေလာ့ေရးခ်င္လွၿပီ.. စိတ္ကူးထဲမွာ ပို႕စ္ေတြ ျပည့္ေနျပီ
ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္ဆင္ျခင္မိတာက…
ေလာဘၾကီးေသာ ေၾကာင္ကေလးလို႕ အကို၀မ္းကြဲ တစ္ေယာက္ နာမည္ေပးထားသလိုပဲ ဒါလဲ င့ါဟာ ဟိုဟာလဲ ငါ့ဟာဆိုၿပီး လက္နဲ႕ ဖိ ေျခေထာက္နဲ႕ဖိ အျမီးေလးနဲ႕ လွမ္းေထာက္ ေနာက္ဆံုး ေထာက္စရာ ေျခလက္ အျမီး ကုန္သြားတဲ့အခ်ိန္ ေနာက္တခု ထပ္ေပၚလာေတာ့ လွ်ာေလးနဲ႕ လ ွမ္းေထာက္ၿပီး ငါ့ဟာ ငါ့ဟာ … အင္းး ဟိုဟာလဲ လုပ္ခ်င္ ဒီဟာလဲ လုပ္ခ်င္ .. အာာာ… ေညွာာင္င္င္င္င္င္
က်န္းမာေရး...
အိပ္ေရးပ်က္တာ မ်ားၿပီး စဥ္းစားရတာေတြ မ်ားေနလုိ႕ ေခါင္းကိုက္တယ္… အေအးခံတာ မ်ားသြားလို႕ ညာတျခမ္း ျပန္ေလး ေနတယ္ … အိမ္ေျပာင္းထားလို႕ လက္ေမာင္း လက္ဆစ္ေတြ ကိုက္ေနတယ္ .. အင္းးးး ခႏၶာ အနိစၥ၊ ခႏၶာ ဒုကၡ၊ ခႏၶာ အနတၱ…
ဖတ္ျဖစ္တဲ့ စာအုပ္ေတြက…
မိုးကုတ္ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး ဘဒၵႏ ၀ိမလ ရဲ႕ ေသနည္း ၃မ်ိဳး၊ ေသာတာပန္ နဲ႕ ပုထုဇဥ္ ကြာျခားခ်က္၊ တယ္ဆိုးတဲ့ ငါပါလား၊ ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္ဘုရားရဲ႕ သစၥာေလးပါး တရားေတာ္… မဟာျမိဳင္ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက ရဲ႕ ကိုယ္ပန္းေသာ္လည္း စိတ္မႏြမ္းပါ… တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ အိပ္ရာ ေခါင္းရင္းမွာ စာအုပ္ေတြ ပံုေနျပီ ဒီညေတာ့ ရွင္းဦးမွပါ။
ေရာက္ျဖစ္ေနတာက…
လမ္းေပၚမွာ… ဟိုသြားလုိက္ ဒီသြားလိုက္…
ေရးျဖစ္ေနတာက…
ခုတက္ဂ္ဂိမ္းေလ… မတန္ခူးေပါ့လို႕…
နားေထာင္ျဖစ္ေနတာက…
ဂ်ပန္ ဂီတ ပညာရွင္ Kitaro ရဲ႕ တီးလံုးသက္သက္ေတြ…
ရြတ္ေနမိတဲ့ ကဗ်ာက…
Kiplin ရဲ႕ IF ကဗ်ာထဲက
အားလံုးက မင္းကို မုသားေတြနဲ႕ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ ညစ္တဲ့အခါ
မင္းကလဲ အလိမ္အညာေတြနဲ႕ မတံု႕ျပန္ဘူး ဆိုရင္…
မင္းရဲ႕ ရန္သူက ျဖစ္ေစ မိတ္ေဆြက ျဖစ္ေစ
မင္းကို နာက်င္ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ေစခဲ့ရင္…
လူတိုင္းကို တန္ဖိုးထား ေလးစားရေပမယ့္
စြဲလမ္းမႈ သံေယာဇဥ္ေတြ ထားမေနဘူး ဆိုရင္…
ျဖစ္ခ်င္ေနတာက…
မတန္ခူးနဲ႕ တူေနတယ္… ကိုယ့္တိုင္းကိုယ့္ျပည္မွာ volunteer အလုပ္ေတြ လုပ္ခ်င္တယ္…
စားျဖစ္ေနတတ္တာက…
ေယာက္ခမ ခ်က္ေကၽြးတဲ့ အိႏၵိယ အေငြ႕အသက္နဲ႕ ျမန္မာ ထမင္းဟင္းေတြေပါ့.. ကိုယ္မွ ဟင္းမခ်က္ အားတာေလ.. နားလည္မႈ ရွိစြာနဲ႕ မျငီးမျငဴ ခ်က္ေကၽြးတဲ့ ေယာက္ခမကို ေက်းဇူးကမာၻပါ …
သနားေနမိတာက…
ကိုယ္အပါအ၀င္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ လက္ေအာက္က လူသားေတြ အားလံုးကိုပါ.. ဟုတ္တယ္ေလ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမွ မသနားရင္ ဘယ္သူက လာျပီး သနားမွာလဲလို႕…
လြမ္းေနမိတာက…
ေရႊတိဂံု ဘုရားၾကီး… တမာေျမက ပုဂံေလ… ငယ္ငယ္တုန္းက အညာေျမ… ေသာၾကာညေနတိုင္း သြားေနက် ကမာၻေအး ဘုရား၀င္းထဲက ဒဂံုသီရိ ေဘးမဲ့ကန္… လြမး္တယ္ ငါးၾကီးေတြေရ… နင္တို႕လဲ အပတ္တို္င္း မပ်က္မကြက္ လာတတ္တဲ့ ငါတို႕ သံုးေယာက္ကို လြမ္းေနမွာပဲေနာ္…
ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ေနမိတာက…
ငါအရင္ေလာက္ အားမထုတ္ ႏိုင္ေတာ့ပါလားးး အို ေမ့ထားမယ္ ၾကိဳးစားရင္ က်ည္ေပြ႕ေတာင္ အတက္ေပါက္ေသးတာပဲ.. လာထားးး မိန္းမေမ့သမီးးးးး (ေယာက္်ားဘသား ကို အားက်မခံတာ၊ အဲလို ေယာက္်ားေတြနဲ႕ ျပိဳင္တတ္တဲ့ လူေပါ့)
ခါးသက္ေနမိတာက…
ငါ့ေဆြ ငါ့မ်ိဳး ငါ့အာဏာ အတြက္ ငါဧ။္ အရွက္ကို စြန္႕လႊတ္ရန္ အဓိဌာန္ ျပဳပါဧ။္ ဆိုတဲ့ လူေတြကို….
တမ္းတေနမိတာက…
တမာေျမက အညာေလ… အဘိုး နဲ႕ အတူ ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေတြ..
ၾကိတ္ျပီးခ်ီးက်ဴးေနမိတာက…
အို… ေပၚတင္ပဲ … ကိုယ့္စိတ္ကို ျပန္လိမ္ေနရရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သစၥာေဖာက္သလို ျဖစ္ကုန္မွာေပါ့.. သနားပါတယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမွ သစၥာမရွိရင္ ဘယ္သူက ကိုယ့္လာ သစၥာ ရွိပါ့မလဲ… ဒီေတာ့ ေပၚတင္ပဲ ခ်ီးက်ဴးပစ္လိုက္မယ္… ကိုယ္ခ်မ္းသာေၾကာင္း ငယ္ေငါင္းစုတ္ပဲ့ ႏံုနဲ႕ေသာ စကားကို ေျပာမိပါလွ်င္ လွ်ာတိုေအာင္ပင္ ရိတ္ခ်င္ဧ။္ ဆိုတဲ့ လူေတြ အားလံုးကို ခ်ီးက်ဴးေလးစားတယ္…
ၾကိတ္ျပီးအထင္ေသးေနမိတာက…
ေပၚတင္ပဲ အထင္ေသးပါတယ္… ကိုယ္ခ်မ္းသာေၾကာင္း လိပ္ကိုေမ်ာက္ ျဖစ္ေအာင္ ေမ်ာက္ကို ဇီးကြက္ ျဖစ္ေအာင္ ေမွာက္ခ်ည္လွန္ခ်ည္ ေျပာတတ္တ့ဲ လူေတြကို အထင္ေသးတယ္။
ဆႏၵမရွိတဲ့ေနရာ…
အေပၚက အတိုင္း ကိုယ္ အထင္ေသးတဲ့ လူေတြနဲ႕ မေတြ႕ခ်င္ ျမင္လ်က္သား ျဖစ္ေနတဲ့ ေနရာမွာ ေနဖို႕ ဆႏၵ လံုး၀ လံုး၀ မရွိပါ။ ဘုရားက ေဟာထားတာ အေသ၀လာစ ဗာလာနံ တဲ့။ ဇာတိေျမကို ခ်စ္ရမယ္ မစြန္႕ခြာရလို႕ မေဟာဘူးေလ။
ဆႏၵရွိေနတဲ့ကိစၥ…
တရားရက္ရွည္စခန္း၀င္ခ်င္တယ္… မတန္ခူးနဲ႕ လံုး၀ တူေနတယ္… အမိေျမကို ျပန္ဖုိ႕ကေတာ့ အင္းးးး
မုန္းတီးေနမိတာက…
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲမွ ု… ကိုယ္ခ်င္းစာ တရား ေခါင္းပါးမႈ…
ခ်စ္ေနတာက…
သမီးေလးေပါ့.. ေတာ္ရံု ဘယ္သူ႕ကိုမွ သိပ္မခ်စ္တတ္ဘဲ ေသြးေအး စိမ္းသက္ ေနတတ္ေပမယ့္ သမီးေလး က်မွ ဘာလို႕ ခ်စ္လဲ ဆုိေတာ့ အင္းးးး သိခ်င္ရင္ ျမတ္ႏိုးကိုသာ ေမးၾကည့္ၾကပါကြယ္ ဟိဟိ
စိတ္ပ်က္ေနမိတာက…
သူမတူေအာင္ ခြင့္လႊတ္ ေနတတ္သေလာက္ ဒီအခ်က္ကို အခြင့္ေကာင္းယူျပီး ကန္းတက္လာလို႕ ခ်ဥ္သြားျပီ ဆိုရင္ လံုး၀ ခြင့္မလႊတ္ေတာ့ဘဲ တိုးရင္းေပါင္း နာက်ည္းမိ တတ္တဲ့ ကိုယ့္အက်င့္ပါ။ ပင္ပန္းလြန္းတယ္ေလ။ ၾကိဳးစားျပီး ေဖ်ာက္ဖ်က္ေပမယ့္ မရဘဲ အက်င့္ပါေနလို႕ စိတ္ပ်က္မိတယ္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို တကယ္ပဲ။
စြဲလမ္းေနမိတာက…
ျမင္းလွည္းေတြေနာက္ ဖုန္လံုးၾကီးေတြ လိုက္သြားတတ္တဲ့၊ မန္က်ည္းရြက္ႏုသုတ္ ပဲဆီဆမ္းနဲ႕ ကုကၠိဳရြက္ဟင္းခ်ဳိ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေတြနဲ႕ ထမင္း၀ိုင္းေတြ ရွိတဲ့၊ ဆည္းလည္းသံ တခၽြင္ခၽြင္န႕ဲ ေစတီပုထိုး ေပါတဲ့ အညာေျမ။
လုိအပ္ေနတာက…
ပကတိ ျငိမ္းေအးျခင္း၊ ဒီအရသာကို မခံစားရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာျပီ ဒီမနက္ ေတာ္ေတာ့ကို ေခါင္းကိုက္လို႕ တရားထိုင္ျဖစ္ေတာ့မွ ခဏ ျပန္ခံစား မိလိုက္တယ္ ဒါေၾကာင့္လဲ ခုလို စာေရးႏိုင္တာ။
ေတာင္းေနမိတဲ့ဆု…
အမတ အျငိမ္းဓာတ္ နိဗၺာန္ျမတ္ဆီ ေရာက္ရပါလိုဧ။္ ေရာက္ၾကပါေစဧ။္
ထပ္ျပန္တလဲလဲေအာ္ဟစ္ေနမိတာက...
စိတ္ေကာင္းေလး ခဏျဖစ္ျဖစ္ ေမြးၾကပါ။
၀န္ခံခ်င္တာက...
တဇြတ္ဆိုမွ တဇြတ္ပဲ ထိုးတဲ့ တဇြတ္ထိုး… တေဇာက္ကန္း မျဖစ္သြားေအာင္ မနည္း ၾကိဳးစား ေနရတဲ့သူေပါ့။ အမ်ိဳးသားကေတာ့ ေျပာရွာတယ္ တဇြတ္ထိုး မဟုတ္ဘူး တဇြတ္ဇြတ္ ထိုးေနတာ တဲ့… ေနာက္က လိုက္ထိန္း ရတဲ့ သူကို သနားပါဦးတဲ့ေလ။
ကဲ… အမတန္ခူးေရ ေက်နပ္ႏိုင္ပါေစေနာ္…
3 comments:
အန္တီေရ.. ထမင္းစားေကာင္းေအာင္ ညာစားေနတာ..မယံုပါနဲ့..။
ဟြန္း..စာအုပ္ေဘးခ်ပီး အိပ္ေနတာမ်ားးး
လာေမးရင္ေျပာလိုက္မွာေနာ္..သားရွင္ေတြကို..ဒန္တန္တန္..
က်ဳပ္လဲ တဇြတ္ထိုး...
ျမတ္ႏိုး
ညီမေရ...
ခုတေလာကို လာဖတ္ပါတယ္...
ခ်စ္စဖြယ္ သမီးေလး ရွိေနၿပီလို႕ သိထားလို႕ ကိုယ္လဲ ေနာက္မက်ရေလေအာင္ (တန္ခူး ထက္အရင္) လာႏႈတ္ဆက္ မိတ္ဆက္သြားပါတယ္...။
အေပၚက ျမတ္ႏိုးဆိုတာ ဂ်ပန္က ယုယျမတ္ႏိုးသာဆိုရင္ေတာ့ ကိုယ္ဘာေၾကာင့္ လာမိတ္ဆက္သြားတယ္ ဆိုတာကို ေမးၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္...။
ကိုယ္သိတဲ့ ျမတ္ႏိုး မဟုတ္ရင္ေတာ့လဲ တန္ခူးကိုသာ ေမးၾကည့္ပါေတာ့...။
ညီမ အခ်ိန္ေတြရၿပီး စာေတြ အမ်ားၾကီး (ျမန္ျမန္) ျပန္ေရးႏိုင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းသြားပါတယ္...။
ပူဆာေစာတာ ခြင့္လြွတ္ပါညီမေလးေရ… မေန ့ညကမွ ဘေလာ့ေတြ တန္းစီဖတ္မိတာမို ့ အားလံုးကို မွ်မွ်တတျဖစ္ေအာင္ ေနာက္ဆံုးပို ့စ္ေလးေတြအရင္ဖတ္မယ္ဆို ဖတ္သြားတာ ၀န္ခံပါတယ္…ေနာက္ေန ့မွ အေၾကြးပို ့စ္ေလးေတြ ဖတ္မယ္ေပါ့…(ေနာက္မွျပန္လာမယ္လို ့ေရးသြားတယ္ေလကြယ္) ခုေတာ့…ခုေတာ့…ခ်စ္ညီမေလးေရးေပးထားတာေလးမွ လြတ္ေလျခင္းဆို မနက္မိုးလင္းတာနဲ ့ ပထမဆံုးဖတ္မိတာ ဒီပို ့စ္ေလးေပါ့…ရင္ထဲမွာ ေႏြးေထြးသြားျပီ…လုပ္ခ်င္တာေတြျဖစ္ခ်င္တာေတြတူေနတာေတြ ့ရေတာ့ ရင္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးမိတယ္…အတူျပန္ၾကမလား…ညီမေရ…က်န္းမာေရးေတာ့ ဂရုစိုက္ပါ…နားနားေနေနလုပ္ပါ…ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိပ္ၾကီးအပင္ပန္းမခံပါနဲ ့ေနာ္… ေလာဘၾကီးတဲ့ေၾကာင္ကေလးတဲ့…အဲဒီနာမည္ေလးနဲ ့ဥပမာေလးကို ခ်စ္လုိက္တာ…
Post a Comment