Tuesday, October 21, 2008

ဘယ္သူေျပာလဲ


စိတ္ညစ္ေနတဲ့သူကို
ရန္ေတြ႕ေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး
ဒါေပမယ့္

ဘယ္သူေျပာလဲ
နင္က တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ ဆိုတာ

ဘယ္သူေျပာလဲ
နင့္မွာ စကားေျပာေဖာ္ မရွိဘူး ဆိုတာ

ဘယ္သူေျပာလဲ
နင္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ ခံေနရတယ္ ဆိုတာ

ဘယ္သူေျပာလဲ
နင္အက်ဥ္းက် ေနတယ္ ဆိုတာ

ဘယ္သူေျပာလဲ … ဘယ္သူေျပာလဲ… ဘယ္သူေျပာလဲ

ေျပာလိုက္စမ္းပါ
နင့္မွာ ႏွလံုးသားခ်င္း နီးတဲ့
သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ ၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတယ္ ဆိုတာကို

ေျပာလိုက္စမ္းပါ
အိပ္မက္ထဲမွာ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႕
စိတ္ခ်င္းဆက္သြယ္လို႕ ရတဲ့ စကား၀ိုင္းေတြ အေၾကာင္းကို

ေျပာလိုက္စမ္းပါ
နင့္စိတ္၀ိညာဥ္ အေတြးေတြ
နံရံေလာက္ကို စကားထဲမထည့္
Three Dimension ကိုေက်ာ္ျဖတ္ ေနတယ္ ဆိုတာကို

ေျပာလိုက္စမ္းပါ
စိတ္ခႏၶာက ဘယ္ေလာက္ လြတ္လပ္
ေလာကဓာတ္ တခြင္ ပ်ံသန္းထြက္ ေနတယ္ဆိုတာကို

ေျပာလိုက္စမ္းပါ.. ေျပာစမ္းလိုက္ပါ.. ေျပာလိုက္စမ္းပါဟာ…

ဒါေပမယ့္ တခုေတာ့ သတိရပါ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာ
နင္ဖြင့္ဖူးတဲ့ ေသတၱာေလး တစ္ခု မျဖစ္ဖို႕ လိုသလို
ငါ ထြန္းဖူးတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ တစ္တိုင္လဲ မဟုတ္ဘူး
တကယ္ေတာ့ … ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာ
အနာဂတ္မဲ့ အေမွာင္ထုကို ခြင္းမယ့္
အလင္းတစ္စင္းဆိုတာကို..

လန္႕ႏိုးတဲ့ အိပ္မက္ေတြကို ျပန္ျပင္တဲ့ အိပ္မက္အျဖစ္ ျပန္မက္
နင္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ မနက္ျဖန္ မနက္ေတြကို စိတ္ကူးနဲ႕ ဖန္ဆင္း
လိုအပ္ျခင္းေတြ ေထာင့္ေစ့ေအာင္ ျဖည့္လိုက္ပါ။
ဒါဆို
ခ်ဳပ္ရိုးခ်င္း ထပ္ေနတဲ့ နင့္ရင္ဘတ္
ရင္ေကာ့လို႕ မတ္ေနလိမ့္မယ့္ ျမင္ကြင္း
ငါျမင္ဖို႕ ခ်င္ျခင္းတပ္မိရဲ႕….

3 comments:

flowerworld said...

ကဗ်ာေလးကေကာင္းလိုက္တာ............ ဘယ္သူေျပာလဲ...ဒီလိုေရးလို႔.....

Chaos said...

ဘယ္သူေျပာလဲ
အစ္မလိႈင္ ကဗ်ာမွာ ခံစားခ်က္ေတြ မပါဘူးလို႔
ဘယ္သူေျပာလဲ
အစ္မလိႈင္ရဲ႕ ၀တၳဳေတြ အသက္မ၀င္ေနဘူးလို႔
ဘယ္သူေျပာလဲ
အစ္မလိႈင္ရဲ႕ရင္ဘတ္ထဲ ကဗ်ာလွလွနဲ႔ စာေတြ အမ်ားႀကီး ထပ္မရွိေနဘူးလို႔။..........

တန္ခူး said...

အဲဒါ… ခြန္ျမလိွ ုင္ေပါ့
အဲဒါ… ေရခဲျပင္က ပန္းကေလးေပါ့
အဲဒါ…လြတ္လပ္စြာပ်ံသန္းေနတဲ့ တို ့ရဲ့စိတ္ေတြေပါ့…
ဒီကဗ်ာအျ႔ပီးမွာ ခ်ဳပ္ရိုးခ်င္းထပ္ေနတဲ့ ရင္ဘတ္ မတ္သြားတယ္…
ေလးစားပါတယ္ ညီမေရ…