အစာလဲ ေဆး၊ အစာလဲ အဆိပ္ ဒါမွမဟုတ္ အစားမေတာ္ တစ္လုပ္

ဒီဘေလာ့လာ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္ ၾကားျဖတ္ က်န္းမာေရး သတင္းေလး တစ္ခု တင္လိုက္ပါရေစ။ အစာလဲ ေဆး၊ ေဆးလဲ အစာ မျဖစ္ဘဲ တခါတေလ အခန္႕မသင့္ရင္ အစာက အဆိပ္ျဖစ္သြားတတ္ တာ ေလးပါ။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ ေဗဒင္တြက္၊ ကိုေတးေအးရိပ္ကလဲ တြက္ေပးနဲ႕ ဒီႏွစ္ထဲ အဂၤါ ဘုမၼိိမို႕ အသက္ေဘး သတိ ထား၊ စြပ္စြဲမႈေတြ ျဖစ္တတ္တယ္ အဆိုးဆံုးက အဆိပ္မိတတ္တယ္ ဆိုတာနဲ႕ သတိ တအားထားခဲ့တဲ့ ကၽြန္မ၊ ခရစ္ႏွစ္ ေမြးေန႕ လြန္ေတာ့ လြတ္ၿပီကၽြတ္ၿပီဆိုၿပီး ေပ်ာ္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာ သကရာဇ္အရ ဆိုရင္ေတာ့ ေမြးေန႕ မေရာက္ေသးပါဘူး။ အဆိပ္မသင့္ရေအာင္ အျပင္က အစားအစာေတာင္ ၀ယ္မစားဘဲ အိမ္မွာပဲ ခ်က္ျပဳတ္ စားေနခဲ့ပါတယ္…

တန္ျပန္မေန႕က ေစ်းသြားရင္း ဂံုးခရုၾကီးေတြ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ေတြ႕ေတာ့ ၾကိဳက္တာနဲ႕ ၀ယ္ လာ၊ သုတ္စားဖို႕ ျပင္ဆင္ရင္း သံပုရာသီး ၀ယ္ဖို႕ေမ့ခဲ့ေတာ့ ရွာလကာရည္ ထည့္သံုးတာေပါ့။ တို႕ စားဖို႕ အခ်ဥ္ အတြက္ ၾကက္သြန္ျဖဴနဲ႕ ငရုတ္သီးစိမ္းကို Blender နဲ႕ ၾကိတ္၊ ရွာလကာရည္နဲ႕ ေဖ်ာ္ၿပီး နံနံပင္ေလး အုပ္ ထားေရာ.. ဂံုးခရုျပဳတ္ေလးနဲ႕ တို႕စားရင္း အဆင္ေျပေနတာ.. လွ်ာမွာ လည္ေခ်ာင္း မွာ စပ္ေပမယ့္ ငရုတ္ သီးေရာ ၾကက္သြန္ျဖဴေရာက အရသာက စပ္သွ်ားသွ်ားမို႕ သူတို႕ေၾကာင့္လို႕ ထင္ထားသမွ် ၃နာရီေလာက္ ၾကာေတာ့မွ အျဖစ္မွန္က စပါတယ္။ နာလိုက္တဲ့ လည္ေခ်ာင္း၊ လွ်ာနဲ႕ ဗိုက္။ စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းနဲ႕ ပူၿပီး နာေနတာပါ။ အဲဒီေတာ့မွ အျပင္းအထန္ စဥ္းစားမိေတာ့ ေတြ႕ပါၿပီ.. တရားခံ ရွာလကာရည္။ ကၽြန္မတို႕အိမ္က မီးဖိုေခ်ာင္က အေရွ႕ဘက္မွာ.. အိမ္မ်က္ႏွာစာက အေနာက္ဘက္ လွည့္မို႕ တမနက္လံုး မီးဖိုေခ်ာင္ကို ေနပူပါတယ္။ ရွာလကာရည္ပုလင္းက မီးဖိုေခ်ာင္မွာ မနက္တိုင္း ေနလွန္းခံထားရေတာ့ အလကား ေနရင္းနဲ႕ တျဖည္းျဖည္း အေငြ႕ပ်ံၿပီး အရည္ေလ်ာ့ေနတာ သတိ မထား မိဘူး။ ေနပူခံ အေငြ႕ပ်ံရင္း highly concentrated acidic acid ျဖစ္လာေနတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ အဲဒါကို မသိလိုက္ဘဲ ခရုႏုႏုေလးနဲ႕ တို႕စားလိုက္မိေတ့ာ အစာ စားတဲ့ လမ္း ေၾကာင္း တေလွ်ာက္ အက္ဆစ္ ေလာင္ကုန္ေတာ့တာပါ။

ဒါနဲ႕ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိ ေဆးမရွိ၀ါးမရွိ။ ၾကားဖူးတဲ့ ျမန္မာနည္းနဲ႕ ဆန္ကို ေရစင္စင္ ေဆးၿပီး ၾကိတ္ပါ တယ္ ဆန္စိမ္း ၾကိတ္ထားတာကို ေရေဖ်ာ္ၿပီး ေသာက္ပါတယ္။ အားပါးတရ ေရကို မေသာက္ မျဖစ္ အ၀ႀကီး ေသာက္ပါတယ္ ခဏေနေတာ့ ၀မ္းသြားပါေရာ.. လူကို ေမ်ာ့သြားတာပဲ။ အူေဆးခံလိုက္ ရသလိုပါပဲ။ အက္ဆစ္ နဲ႕ကို ေဆးတာေလ။ ေနာက္ေတာ့ အြန္လိုင္းမွာ ရွိတတ္တဲ့ ဘေလာ့ဂါ ဆရာ၀န္ ေတြ လိုက္ရွာပါ တယ္။ ေတာ္ ပါေသးရဲ႕ ေဒါက္တာ လြဏ္းေဆြကို အြန္လိုင္းမွာ အသင့္ေတြ႕ပါေရာ။ သူက ေဆးမကုတာ ၁၅ႏွစ္ ရွိၿပီတဲ့။ သူေသာက္ခိုင္းတဲ့ ေဆးက အိမ္မွာလဲ မရွိ။ ၀ယ္လဲမရ။ ခဏ ေနေတာ့ ဘေလာ့ဖတ္တဲ့ ေဒါက္တာ အကို တစ္ေယာက္ အြန္လိုင္း ေရာက္လာပါေရာ.. သူ႕ကို ေမးေတာ့ သူက ျပန္ေမးတာ အမ်ားၾကီး။

ဘယ္လို ပုံစံ နာတာလဲ၊ ဘယ္ေန႕က စျဖစ္တာလဲ။ နာတာ အျပင္ ဘာျဖစ္ေသးလဲ၊ အန္ေသးလား၊ ေခ်ာင္းဆိုး ရင္ ေသြးပါေသးလား၊ တံေတြးမ်ား သလား။ ၀မ္းသြားေတာ့ ဘာအေရာင္လဲ၊ အနက္လား၊ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ နဲ႕ ေသြးခုန္ႏႈံး ဘယ္ေလာက္လဲ နဲ႕ စံုသြားတာပဲ… ေလအန္တယ္၊ တံေတြးမ်ား လာ တယ္။ ေသြးေတာ့မထြက္ဘူး၊ ၀မ္းအေရာင္၊ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ နဲ႕ ေသြးခုန္ႏႈံး က ပံုမွန္ပဲ အစာလမ္း ေၾကာင္း တေလွ်ာက္ စပ္ဖ်င္းဖ်င္းနဲ႕ ပူေန၊ နာေနတာ ပဲ ရွိတယ္ ဆိုေတာ့မွ သူက ေရတအား ေသာက္ လိုက္တာ မွန္သြားပါသတ့ဲ။ အက္ဆစ္ေျဖေဆးေတြ ဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ့္သေဘာနဲ႕ကိုယ္ မေသာက္ရ ဘူးတဲ့။ အန္ေဆးေတြ၊ ၀မ္းႏႈတ္ေဆး ေတြလဲ ဆရာ၀န္ ညႊန္ ၾကားခ်က္ မပါဘဲ သြားမစားရဘူးတဲ့။ တမင္သက္သက္ အန္ ေအာင္ လဲ မလုပ္ရ ပါဘူး တဲ့။ အန္တာ ေၾကာင့္ အရည္ဆံုးရံႈးတာ၊ ေသြးေပါင္ ခ်ိန္နဲ႕ ေသြးခုန္ႏႈံးကို သြားသက္ေရာက္မွာ ထည့္စဥ္းစား စရာပါတဲ့။ သူ႕ဟာသူ အန္ခ်င္စိတ္ ေပၚလာ ရင္ေတာ့ အန္ထုတ္လိုက္ပါတဲ့။ စားမိတဲ့ အက္ဆစ္ အမ်ိဳးအစား ေပၚမူတည္ၿပီးမွ ေဆး ေပးရမွာမို႕ ကိုယ့္ သေဘာနဲ႕ကိုယ္ ၾကားဖူးနား၀နဲ႕ ေလွ်ာက္လုပ္ရင္ ပိုဆိုး တတ္ပါ တယ္တဲ့။ ေခါင္းကို ေသခ်ာ မျမင္ရဘဲ မခြဲျခားတတ္ဘဲ တကိုယ္လံုးကို ျမင္တာနဲ႕ ယက္ကန္းၾကိဳး ေျမြထင္ၿပီး အဆိပ္မရွိဘူး အထင္နဲ႕ မွား ဆြဲ လို႕ ေျမြစိမ္းၿမီးေျခာက္ ျဖစ္ေနမွ ေဆးမမီဘဲ ေသတတ္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးပါဘဲ။

အေကာင္းဆံုးက အက္ဆစ္ေလာင္ရင္ ပါးစပ္ကို ရိုးရိုးေရေအး (ေရခဲေရ မဟုတ္) မ်ားမ်ားနဲ႕ ခဏခဏ ေဆးေပး၊ ေသာက္ေပးၿပီး အနီးဆံုး ေဆးရံုေဆးခန္းကို သြားပါတဲ့။ ၿပီးေတာ့ အစာအိမ္ အူလမ္း ေၾကာင္း ကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေလာင္သြားလဲ ဆိုတာ စစ္ပါတဲ့။ လူက ႏံုးၿပီး မူးေနရင္ ဓာတ္ဆားရည္ အထုပ္ေသး တစ္ထုပ္ကို ေရတလီတာႏံႈး ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေဖ်ာ္ၿပီး ၀င္သေလာက္ ေသာက္ေပးပါတဲ့။ ေဖ်ာ္ရည္ ျပင္းရင္ အစာအိမ္ အူလမ္းေၾကာင္း နာေနတာကို သြားထိမွာ စိုးလို႕ပါ။ သူကေတာ့ ေျပာပါတယ္ ေရေသာက္မ်ားတာ မွန္သြားတယ္ တဲ့။ နည္းနည္းပဲ ထိသြားတာပါတဲ့။ ဟုတ္ပါ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္တယ္ဆိုတာ သတိရ ျမန္သြားတယ္.. နည္းနည္းပဲ ထိတာကလဲ အစားမပုပ္တာလဲ ပါမွာေပါ့ေနာ္ ။ မွတ္သား ေလာက္ပါေပ့ ရွာလကာရည္ ရယ္.. ေနာက္ ေနာင္ သူ႕ကို ဘယ္ေတာ့မွ ေနေရာင္ ရတဲ့ ေနရာမွာ မထားဖို႕ တသက္စာ အမွတ္ထား လိုက္ရပါ ေတာ့တယ္။ ခုထိေတာ့ လူက ႏံုးခ်ိ ေဖ်ာ့ေတာ့..