“အႏုပညာ၏ သီးၿခားၿဖစ္တည္မႈ” By "ဘုုန္းဦးေမာ္"
အႏုပညာ ပစၥည္း တစ္ခုကို ဖန္တီးသူ အႏုပညာ ရွင္က ပိုင္တယ္ ဆိုတာထက္ ဆိုင္ရံုပဲ ဆိုင္ တယ္ လို ့ေၿပာရမလိုပါ။ ဘာၿဖစ္လို ့ လဲ ဆိုေတာ့ တကယ္ အႏုပညာ သေဘာေတြ သက္၀င္သြားၿပီး ၿဖစ္တဲ့ အႏုပညာ ပစၥည္း တစ္ခုမွာ သီးၿခားၿဖစ္တည္မႈတစ္ခု ရွိ လာလို ့ၿဖစ္ပါတယ္။ ဖန္တီးသူ အႏုပညာရွင္ ကိုယ္တိုင္ ေမွ်ာ္လင့္ မထား တဲ့ မရည္ရြယ္တဲ့ လမ္းတစ္ခုကို အႏုပညာက သူ ့ သေဘာ နဲ ့သူ၊ သူ ့ရဲ ့ကိုယ္ပိုင္ ၿဖစ္တည္မႈနဲ ့အတူ ေလွ်ာက္သြား ေကာင္း ေလွ်ာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဖန္တီးသူ အႏုပညာရွင္ ရဲ ့ရည္ရြယ္ရာနဲ ့ အသစ္ ၿဖစ္တည္ လာတဲ့ အႏုပညာရဲ႕ လားရာဟာတူေကာင္းတူသြားႏိုင္သလို၊ ကြဲေကာင္းလည္း ကြဲသြားႏိုင္ ပါတယ္။ အႏုပညာရွင္နဲ ့သူ ့ရဲ ့အႏုပညာဟာ သီးၿခားၿဖစ္တည္မႈေတြ သက္သက္ပါပဲ။ ကိုယ္ေသြးေၾကာင့္ၿဖစ္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ ့ရင္ေသြး ဟာ ကိုယ္နဲ ့ပတ္သက္ ဆက္ႏြယ္ ေနေပမယ့္ သူ ့မွာ ကိုယ္ပိုင္ၿဖစ္တည္မႈ၊ ကိုယ္ပိုင္ လြတ္လပ္မႈ၊ ကိုယ္ပိုင္ကံၾကမၼာေတြ ရွိေန တာမ်ိဳးနဲ ့သေဘာတရား ခ်င္း ဆင္တူတယ္။ ဆိုင္သာ ဆိုင္တယ္ မပိုင္ဘူးေပါ့။ ဒီေတာ့ ငါဖန္တီးတဲ ့အႏုပညာဟာ ဘာအတြက္ပဲ ၿဖစ္ရမယ္၊ ညာအတြက္ပဲၿဖစ္ရမယ္ ဆိုၿပီး ကန္ ့သတ္ပစ္လိုက္ ၿခင္းဟာ ကိုယ့္သားသမီးရဲ ့သီးၿခားၿဖစ္တည္မႈကို၊ ကုိယ္ပိုင္ လြတ္ လပ္ခြင့္ ကို အသိအမွတ္မၿပဳ ပဲ မင္းတို ့ငါၿဖစ္ေစခ်င္သလို ဆရာ၀န္ၾကီးပဲၿဖစ္ရမယ္၊ အင္ဂ်င္နီယာ ၾကီးပဲၿဖစ္ရမယ္ စသည္ ၿဖင့္ ကန္ ့သတ္ပစ္လိုက္တာမ်ိဳး နဲ ့သြားတူေနပါတယ္။ ေသခ်ာပါတယ္ ကြ်န္ေတာ္တို ့အတြက္ေတာ့ အႏုပညာ ဟာ အသံုးခ်ခံ သက္သက္ သက္မဲ့ပစၥည္း တစ္ခုဆိုတာထက္ အမ်ားၾကီးပိုပါတယ္။
အႏုပညာတစ္ခုခုကို ဖန္တီးတဲ့အခါမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာ ရွိေကာင္းရွိေနႏိုင္ပါတယ္။ ရွိေကာင္း ရွိေနႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ရွိခ်င္မွရွိ မယ္လို ့လဲ သေဘာ သက္ေရာက္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိၿခင္း၊ မရွိၿခင္းကို အႏုပညာၿဖစ္ၿခင္း၊ မၿဖစ္ ၿခင္း အတြက္ ၿပႆနာရွိတယ္လို ့ကြ်န္ေတာ္တို ့မယူဆပါဘူး။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိသည္ၿဖစ္ေစ၊ မရွိဘူးၿဖစ္ေစ အႏုပညာ ဟာ ၿဖစ္တည္မႈ တစ္ခုကို ရလိုက္တာနဲ ့တၿပိဳင္နက္ တစ္ေနရာရာကို ဒါမွမဟုတ္ ေနရာေပါင္းမ်ားစြာကို သူ ့သေဘာနဲ ့သူ ေရြ ့တယ္ဆိုတာ ကေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။ အႏုပညာရဲ ့အေရြ ့ဟာ အႏုပညာရွင္ရဲ ့ရည္ရြယ္ရာ ဆီကိုပဲ ဦးတည္ မလား၊ ဦးမတည္ဘူးလား ဆိုတာ ကေတာ့ မေသခ်ာပါဘူး။ အဲ့ဒါကို ေတာ့ နားလည္ထားဖို ့လိုမယ္ ထင္ပါတယ္။ အရိပ္ ရခ်င္လို ့သစ္ပင္စိုက္သူ ေတြရွိႏိုင္ပါတယ္။ သစ္သားလိုခ်င္လို သစ္ပင္စိုက္သူေတြ ရွိႏုိင္ပါတယ္။ အသီးစားခ်င္လို ့သစ္ပင္ စိုက္ သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ထိမ္းသိန္းေရးအတြက္ သစ္ပင္ စိုက္သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဘာမွ မရည္ရြယ္ပါပဲ သစ္ပင္စိုက္ခ်င္လို ့စိုက္သူေတြလည္း ရွိေကာင္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုပဲ သစ္ပင္ေတြကို ခ်စ္လို ့သစ္ပင္စိုက္သူေတြ လည္းရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပဲစိုက္စိုက္ အပင္ေပါက္ လာၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ သစ္ပင္ ဟာ သူ ့လမ္းသူေလွ်ာက္ၿပီး သူ ့အလုပ္သူ လုပ္ပါလိမ့္မယ္။ အရိပ္ရခ်င္လို ့စိုက္တဲ့သစ္ပင္ဟာ အသီး ကို ေပးခ်င္ ေပးပါ လိမ့္မယ္။ ေက်းငွက္ေတြ အတြက္ ေနစရာလည္း ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ အကိုင္းက်ိဳးက်လို ့ ေခါင္း ေပါက္ သြားသူေတာင္ ရွိလာႏိုင္ပါေသးတယ္။ အႏုပညာ နယ္ပယ္မွာလည္း အဲ့ဒီ့လို သေဘာေတြ သက္၀င္ေနတာ ကို ေသခ်ာ ၾကည့္ရင္ ၿမင္နိုင္ပါတယ္။ အႏုပညာ တစ္ခုကို ဖန္တီးၿခင္းဟာ ကိုယ္ေၿပာခ်င္တာကို၊ ကိုယ္ခံစားေနရတာေတြကို တၿခား သူေတြ သိေအာင္ တင္ၿပၿခင္းဆိုတာထက္ အမ်ားၾကီး ပိုပါတယ္။ အႏုပညာရွင္ တစ္ေယာက္ရဲ ့ဖန္တီးေနစဥ္ ခံစားမႈ၊ ၿဖစ္တည္ ေမြးဖြား လာတဲ့ အႏုပညာ ပစၥည္း တစ္ခု၊ အဲ့ဒီ့ အႏုပညာ ကို ၾကည့္ရႈ ့သူရဲ ့ ခံစားသိၿမင္လိုက္မႈ အဲ့ဒီ့ သံုးခုဟာ တစ္ခုတည္းဆီကို လည္း ညီသြားႏိုင္သလို၊ သံုးခု ဆီကိုလည္း လံုး၀ကြဲ သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ပါ အႏုပညာက လြတိလပ္မႈကို အားေပးပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ရဲ ့အၿမင္အရေတာ့ (ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း ရဲ ့သီးၿခားအၿမင္အရေတာ့) အႏုပညာ တစ္ခုကို ခံစား တယ္ဆိုတာ သခ်ာၤပုစာၦတစ္ပုဒ္ တြက္သလို တိက်တဲ့ အေၿဖမွန္ထြက္မွ အမွတ္ၿပည့္ ရမယ္ဆိုတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ အဆိုပါ အႏု ပညာကို ဖန္တီးလိုက္သူ အႏုပညာရွင္က ဘာကို ဆိုလိုသလဲ၊ ဘာေတြခံစားေနရတာလဲ၊ ဘာကို ေၿပာခ်င္ တာလဲဆိုတာ ေတြကို အႏုပညာ ပစၥည္းကတဆင့္ အမွန္အတိုင္း ခံစားသိၿမင္ လိုက္ႏိုင္မွ အဆင့္အၿမင့္ဆံုး အႏုပညာ ခံစားမႈ ၿဖစ္တယ္လို ့လဲ မယူဆ ပါဘူး။ အႏုပညာ ေ၀ဖန္သူေတြ၊ အႏုပညာက တဆင့္ ေခတ္ကို ခန္ ့မွန္းသူေတြ၊ အႏုပညာ ကို ဘာသာရပ္တစ္ခုအေနနဲ ့ ဆန္းစစ္ ေလ့လာ သူေတြ အတြက္ေတာ့ အဲ့ဒီ့အခ်က္ကေတာ့ အေရးပါေကာင္း ပါႏိုင္ပါတယ္။ အႏုပညာခံစားသူေတြ အတြက္ေတာ့ သိပ္အေရး မပါဘူးလို ့ၿမင္ပါတယ္။ အႏုပညာမွာ သီးၿခား ၿဖစ္တည္မႈ နဲ ့ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္ ရွိသလို၊ အႏုပညာခံစားသူေတြမွာလဲ သီးၿခားၿဖစ္တည္မႈနဲ ့ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီ့ ႏွစ္ခုစလံုးကို ကြ်န္ေတာ္ တို ့တန္ဖိုးထားပါတယ္။
အႏုပညာရွင္ရဲ ့အခန္း က႑ကို ၿမွင့္တင္ဖို ့ အႏုပညာနဲ ့ခံစားသူ တို ့ရဲ ့ပိုင္ခြင့္ေတြကို ကန္ ့သတ္ပစ္ဖို ့ကြ်န္ေတာ္မွာ ဆႏၵ မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကိုယ္ဖန္တီးတဲ့ လက္ရာေတြကို အႏုပညာအၿဖစ္ ယံုၾကည္တဲ့ အႏုပညာရွင္ အခ်ိဳ ့ဟာ သူတို ့ အႏု ပညာနဲ ့ ပတ္သက္ၿပီး အဲ့ဒါက ဘာကို ဆိုလုိတာလည္း၊ ဒါက ဘာအဓိပၸါယ္လည္း စတဲ့ေမးခြန္းမ်ိဳးေတြကို ေၿဖဖို ့ ၿငင္းဆန္ၾကတာ ၿဖစ္ပါတယ္။ အႏုပညာ ပစၥည္း တစ္ခုကို တစ္စံုတစ္ရာ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုလိုက္ၿခင္းဟာ အဲ့ဒီ့ အႏုပညာရဲ ့သီးၿခားၿဖစ္တည္မႈ နဲ ့ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ေဘာင္ခတ္ ပစ္လိုက္ၿခင္း ၿဖစ္တယ္လို ့ၿမင္ၾကလို ့ပါ။ အႏုပညာ ပစၥည္း တစ္ခုကို တိက်တဲ ့အဓိပၸါယ္ တစ္ခု ဖြင့္လိုက္ၿပီး ဒါပဲၿဖစ္တယ္ လို ့ညီမွ်ၿခင္းထိုးလိုက္ၿခင္းဟာ အဲ့ဒီ့ အႏုပညာရဲ ့ ရွင္သန္ေရႊ ့လ်ားေနတဲ့ ၀ိဥာဥ္ကို သတ္ၿပစ္လိုက္ တာနဲ ့အတူတူပါပဲ။ အဲ့ဒီ့လို မလုပ္ၾကပါနဲ ့ လို ့မေတာင္းဆိုခ်င္ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို ့ကေတာ့ အဲ့ဒီ့လို မလုပ္ပါဘူး။ ကိုယ္ဖန္တီး တဲ့ အႏုပညာပစၥည္းရဲ ့ အႏုပညာ ၀ိဥာဥ္ကို ေခတ္ကမာၻ အဆက္ဆက္ ရွင္သန္ သက္၀င္ခြင့္ ေပးခ်င္ၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ ရဲ ့ အႏုပညာေတြ သူ ့အား၊ သူ ့အင္၊ သူ ့၀ိဥာဥ္ နဲ ့ေခတ္ အဆက္ဆက္ကို ၿဖတ္သန္း ေရွ ့ဆက္ၾကပါလိမ့္မယ္။
အႏုပညာဆိုတာ မိမိရဲ ့ေသြးနဲ ့ၿဖစ္တဲ ့ရင္ေသြးကို ဗိုက္ထဲက ကိုးလလြယ္ ဆယ္လမွာ ဖြားၿမင္ လိုက္ သလို ကာလ အတိအက် မရွိေပမယ့္ တစ္စံုတစ္ခုေသာ ကာလ အထိ ရင္ဘက္ထဲမွာလြယ္ပိုးထားၿပီး ေန ့ေစ့ လေစ့ ၿဖစ္တဲ့အခါ ဖန္တီး ေမြး ထုတ္ လိုက္မိတဲ ့ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာ ရတနာပါပဲ။ ကိုယ္ေမြးထုတ္ လိုက္တဲ့ လူသား တစ္ေယာက္ရဲ ့ၿဖစ္တည္မႈ တန္ဖိုးနဲ ့ စြမ္းပကား ကို တြက္ဆမရႏိုင္သလို ပဲ ကိုယ္ဖန္တီးတဲ ့အႏုပညာရဲ ့ သီးၿခား ၿဖစ္တည္မႈ တန္ဖိုးနဲ ေလာကကို တြက္ဆ မရႏိုင္သလို ပဲ ကိုယ္ ဖန္တီးတဲ ့အႏုပညာ ရဲ ့သီးၿခားၿဖစ္တည္မႈ တန္ဖိုးနဲ ့ေလာကကို ၿဖန္႕က်က္ လႈပ္ခါ ႏိုင္စြမ္း ကို လည္း မွန္းဆရ ခက္ပါတယ္။ အေရးၾကီးတာက ကိုယ့္ ရင္ေသြးရဲ ့ရွင္သန္ေနတဲ့ ၀ိဥာဥ္ကို ကိုယ္တိုင္က ၿပန္ၿပီး သတ္ပစ္မိတာမ်ိဳး၊ ေဘာင္ခတ္ ပစ္မိ တာမ်ဳိး မလုပ္မိဖို ့ပါ။ ခင္ဗ်ား ေသသြားေပမယ့္ ခင္ဗ်ားရဲ ့အႏုပညာေတြ သူတို ့ရဲ ့ကိုယ္ပိုင္ အႏုပညာ ၀ိဥာဥ္ နဲ ့ ဆက္လက္ရွင္သန္ ေနရင္ မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ…။
27.3.2010
14:00
ဘုန္းဦးေမာ္
အႏုပညာတစ္ခုခုကို ဖန္တီးတဲ့အခါမွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာ ရွိေကာင္းရွိေနႏိုင္ပါတယ္။ ရွိေကာင္း ရွိေနႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ရွိခ်င္မွရွိ မယ္လို ့လဲ သေဘာ သက္ေရာက္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိၿခင္း၊ မရွိၿခင္းကို အႏုပညာၿဖစ္ၿခင္း၊ မၿဖစ္ ၿခင္း အတြက္ ၿပႆနာရွိတယ္လို ့ကြ်န္ေတာ္တို ့မယူဆပါဘူး။ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိသည္ၿဖစ္ေစ၊ မရွိဘူးၿဖစ္ေစ အႏုပညာ ဟာ ၿဖစ္တည္မႈ တစ္ခုကို ရလိုက္တာနဲ ့တၿပိဳင္နက္ တစ္ေနရာရာကို ဒါမွမဟုတ္ ေနရာေပါင္းမ်ားစြာကို သူ ့သေဘာနဲ ့သူ ေရြ ့တယ္ဆိုတာ ကေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။ အႏုပညာရဲ ့အေရြ ့ဟာ အႏုပညာရွင္ရဲ ့ရည္ရြယ္ရာ ဆီကိုပဲ ဦးတည္ မလား၊ ဦးမတည္ဘူးလား ဆိုတာ ကေတာ့ မေသခ်ာပါဘူး။ အဲ့ဒါကို ေတာ့ နားလည္ထားဖို ့လိုမယ္ ထင္ပါတယ္။ အရိပ္ ရခ်င္လို ့သစ္ပင္စိုက္သူ ေတြရွိႏိုင္ပါတယ္။ သစ္သားလိုခ်င္လို သစ္ပင္စိုက္သူေတြ ရွိႏုိင္ပါတယ္။ အသီးစားခ်င္လို ့သစ္ပင္ စိုက္ သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ သဘာ၀ ပတ္၀န္းက်င္ ထိမ္းသိန္းေရးအတြက္ သစ္ပင္ စိုက္သူေတြလည္း ရွိပါတယ္။ ဘာမွ မရည္ရြယ္ပါပဲ သစ္ပင္စိုက္ခ်င္လို ့စိုက္သူေတြလည္း ရွိေကာင္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုပဲ သစ္ပင္ေတြကို ခ်စ္လို ့သစ္ပင္စိုက္သူေတြ လည္းရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။ ဘာေၾကာင့္ပဲစိုက္စိုက္ အပင္ေပါက္ လာၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ သစ္ပင္ ဟာ သူ ့လမ္းသူေလွ်ာက္ၿပီး သူ ့အလုပ္သူ လုပ္ပါလိမ့္မယ္။ အရိပ္ရခ်င္လို ့စိုက္တဲ့သစ္ပင္ဟာ အသီး ကို ေပးခ်င္ ေပးပါ လိမ့္မယ္။ ေက်းငွက္ေတြ အတြက္ ေနစရာလည္း ၿဖစ္ေကာင္းၿဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ အကိုင္းက်ိဳးက်လို ့ ေခါင္း ေပါက္ သြားသူေတာင္ ရွိလာႏိုင္ပါေသးတယ္။ အႏုပညာ နယ္ပယ္မွာလည္း အဲ့ဒီ့လို သေဘာေတြ သက္၀င္ေနတာ ကို ေသခ်ာ ၾကည့္ရင္ ၿမင္နိုင္ပါတယ္။ အႏုပညာ တစ္ခုကို ဖန္တီးၿခင္းဟာ ကိုယ္ေၿပာခ်င္တာကို၊ ကိုယ္ခံစားေနရတာေတြကို တၿခား သူေတြ သိေအာင္ တင္ၿပၿခင္းဆိုတာထက္ အမ်ားၾကီး ပိုပါတယ္။ အႏုပညာရွင္ တစ္ေယာက္ရဲ ့ဖန္တီးေနစဥ္ ခံစားမႈ၊ ၿဖစ္တည္ ေမြးဖြား လာတဲ့ အႏုပညာ ပစၥည္း တစ္ခု၊ အဲ့ဒီ့ အႏုပညာ ကို ၾကည့္ရႈ ့သူရဲ ့ ခံစားသိၿမင္လိုက္မႈ အဲ့ဒီ့ သံုးခုဟာ တစ္ခုတည္းဆီကို လည္း ညီသြားႏိုင္သလို၊ သံုးခု ဆီကိုလည္း လံုး၀ကြဲ သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ပါ အႏုပညာက လြတိလပ္မႈကို အားေပးပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ရဲ ့အၿမင္အရေတာ့ (ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း ရဲ ့သီးၿခားအၿမင္အရေတာ့) အႏုပညာ တစ္ခုကို ခံစား တယ္ဆိုတာ သခ်ာၤပုစာၦတစ္ပုဒ္ တြက္သလို တိက်တဲ့ အေၿဖမွန္ထြက္မွ အမွတ္ၿပည့္ ရမယ္ဆိုတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ အဆိုပါ အႏု ပညာကို ဖန္တီးလိုက္သူ အႏုပညာရွင္က ဘာကို ဆိုလိုသလဲ၊ ဘာေတြခံစားေနရတာလဲ၊ ဘာကို ေၿပာခ်င္ တာလဲဆိုတာ ေတြကို အႏုပညာ ပစၥည္းကတဆင့္ အမွန္အတိုင္း ခံစားသိၿမင္ လိုက္ႏိုင္မွ အဆင့္အၿမင့္ဆံုး အႏုပညာ ခံစားမႈ ၿဖစ္တယ္လို ့လဲ မယူဆ ပါဘူး။ အႏုပညာ ေ၀ဖန္သူေတြ၊ အႏုပညာက တဆင့္ ေခတ္ကို ခန္ ့မွန္းသူေတြ၊ အႏုပညာ ကို ဘာသာရပ္တစ္ခုအေနနဲ ့ ဆန္းစစ္ ေလ့လာ သူေတြ အတြက္ေတာ့ အဲ့ဒီ့အခ်က္ကေတာ့ အေရးပါေကာင္း ပါႏိုင္ပါတယ္။ အႏုပညာခံစားသူေတြ အတြက္ေတာ့ သိပ္အေရး မပါဘူးလို ့ၿမင္ပါတယ္။ အႏုပညာမွာ သီးၿခား ၿဖစ္တည္မႈ နဲ ့ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္ ရွိသလို၊ အႏုပညာခံစားသူေတြမွာလဲ သီးၿခားၿဖစ္တည္မႈနဲ ့ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီ့ ႏွစ္ခုစလံုးကို ကြ်န္ေတာ္ တို ့တန္ဖိုးထားပါတယ္။
အႏုပညာရွင္ရဲ ့အခန္း က႑ကို ၿမွင့္တင္ဖို ့ အႏုပညာနဲ ့ခံစားသူ တို ့ရဲ ့ပိုင္ခြင့္ေတြကို ကန္ ့သတ္ပစ္ဖို ့ကြ်န္ေတာ္မွာ ဆႏၵ မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကိုယ္ဖန္တီးတဲ့ လက္ရာေတြကို အႏုပညာအၿဖစ္ ယံုၾကည္တဲ့ အႏုပညာရွင္ အခ်ိဳ ့ဟာ သူတို ့ အႏု ပညာနဲ ့ ပတ္သက္ၿပီး အဲ့ဒါက ဘာကို ဆိုလုိတာလည္း၊ ဒါက ဘာအဓိပၸါယ္လည္း စတဲ့ေမးခြန္းမ်ိဳးေတြကို ေၿဖဖို ့ ၿငင္းဆန္ၾကတာ ၿဖစ္ပါတယ္။ အႏုပညာ ပစၥည္း တစ္ခုကို တစ္စံုတစ္ရာ အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ဆိုလိုက္ၿခင္းဟာ အဲ့ဒီ့ အႏုပညာရဲ ့သီးၿခားၿဖစ္တည္မႈ နဲ ့ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ေဘာင္ခတ္ ပစ္လိုက္ၿခင္း ၿဖစ္တယ္လို ့ၿမင္ၾကလို ့ပါ။ အႏုပညာ ပစၥည္း တစ္ခုကို တိက်တဲ ့အဓိပၸါယ္ တစ္ခု ဖြင့္လိုက္ၿပီး ဒါပဲၿဖစ္တယ္ လို ့ညီမွ်ၿခင္းထိုးလိုက္ၿခင္းဟာ အဲ့ဒီ့ အႏုပညာရဲ ့ ရွင္သန္ေရႊ ့လ်ားေနတဲ့ ၀ိဥာဥ္ကို သတ္ၿပစ္လိုက္ တာနဲ ့အတူတူပါပဲ။ အဲ့ဒီ့လို မလုပ္ၾကပါနဲ ့ လို ့မေတာင္းဆိုခ်င္ေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တို ့ကေတာ့ အဲ့ဒီ့လို မလုပ္ပါဘူး။ ကိုယ္ဖန္တီး တဲ့ အႏုပညာပစၥည္းရဲ ့ အႏုပညာ ၀ိဥာဥ္ကို ေခတ္ကမာၻ အဆက္ဆက္ ရွင္သန္ သက္၀င္ခြင့္ ေပးခ်င္ၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို ့ ရဲ ့ အႏုပညာေတြ သူ ့အား၊ သူ ့အင္၊ သူ ့၀ိဥာဥ္ နဲ ့ေခတ္ အဆက္ဆက္ကို ၿဖတ္သန္း ေရွ ့ဆက္ၾကပါလိမ့္မယ္။
အႏုပညာဆိုတာ မိမိရဲ ့ေသြးနဲ ့ၿဖစ္တဲ ့ရင္ေသြးကို ဗိုက္ထဲက ကိုးလလြယ္ ဆယ္လမွာ ဖြားၿမင္ လိုက္ သလို ကာလ အတိအက် မရွိေပမယ့္ တစ္စံုတစ္ခုေသာ ကာလ အထိ ရင္ဘက္ထဲမွာလြယ္ပိုးထားၿပီး ေန ့ေစ့ လေစ့ ၿဖစ္တဲ့အခါ ဖန္တီး ေမြး ထုတ္ လိုက္မိတဲ ့ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာ ရတနာပါပဲ။ ကိုယ္ေမြးထုတ္ လိုက္တဲ့ လူသား တစ္ေယာက္ရဲ ့ၿဖစ္တည္မႈ တန္ဖိုးနဲ ့ စြမ္းပကား ကို တြက္ဆမရႏိုင္သလို ပဲ ကိုယ္ဖန္တီးတဲ ့အႏုပညာရဲ ့ သီးၿခား ၿဖစ္တည္မႈ တန္ဖိုးနဲ ေလာကကို တြက္ဆ မရႏိုင္သလို ပဲ ကိုယ္ ဖန္တီးတဲ ့အႏုပညာ ရဲ ့သီးၿခားၿဖစ္တည္မႈ တန္ဖိုးနဲ ့ေလာကကို ၿဖန္႕က်က္ လႈပ္ခါ ႏိုင္စြမ္း ကို လည္း မွန္းဆရ ခက္ပါတယ္။ အေရးၾကီးတာက ကိုယ့္ ရင္ေသြးရဲ ့ရွင္သန္ေနတဲ့ ၀ိဥာဥ္ကို ကိုယ္တိုင္က ၿပန္ၿပီး သတ္ပစ္မိတာမ်ိဳး၊ ေဘာင္ခတ္ ပစ္မိ တာမ်ဳိး မလုပ္မိဖို ့ပါ။ ခင္ဗ်ား ေသသြားေပမယ့္ ခင္ဗ်ားရဲ ့အႏုပညာေတြ သူတို ့ရဲ ့ကိုယ္ပိုင္ အႏုပညာ ၀ိဥာဥ္ နဲ ့ ဆက္လက္ရွင္သန္ ေနရင္ မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ…။
27.3.2010
14:00
ဘုန္းဦးေမာ္
No comments:
Post a Comment