ႏိုင္ငံျခားမွာ ျမန္မာလို ေျပာေတာ့မယ္ ဆိုရင္

ကၽြန္မ ေတြ႕ဖူး သေလာက္ ျမန္မာေတြေလ … ႏုိင္ငံျခားမ်ား ေရာက္ျပီ ဆုိရင္ ကိုယ့္တုိင္းျပည္မွာ အေၾကာင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ပိတ္ထားခဲ့ရတဲ့ ပါးစပ္ေတြ အာေပါင္အာရင္းသန္သန္ ပြင့္ျပီးသကာလ အရိုးမရွိတဲ့လွ်ာကို ေမာ္တာ တပ္ျပီး ျမန္မာလို အားရပါးရ က်ယ္က်ယ္ ေလာင္ေလာင္ ေရွ႕ေနာက္ မၾကည့္ စတမ္း ေျပာတတ္ ၾကပါ တယ္။ (ထိုင္း ေရာက္ ေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားေတြ မပါ။ ျမန္မာမွန္း သိရင္ ထိုင္းရဲက ဖမ္းျပီး ေငြရွာတတ္ လြန္းလို႕ ေဘာလံုး ပဲြ ရာသီ ဆုိရင္ လမ္း ေတာင္ မထြက္ရဲ ၾကပါဘူး။ ေဘာလံုးပြဲ ေလာင္းေၾကးရံႈးထားတဲ့ ထိုင္းရဲ ေတြက အခ်ိန္ပို ဆင္းတတ္ လို႕ပါ)။ ထင္ၾကတာ ကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားမွာမို႕ တျခားလူေတြ ကိုယ့္စကား နားမလည္ တာမို႕ ျပႆနာ မရွိေလာက္ဘူး ထင္ျပီး စိတ္ခ်လက္ခ် ေျပာ လိုက္ ၾကတာ ပါပဲ။ ပိုဆိုးတာ ႏိုင္ငံျခား ေရာက္ခါစ ေယာက္်ားေလး ေတြပါ။ ျမန္မာျပည္မွာ တည္းက မိန္းကေလးျမင္လိုက္ရင္ ႏွမသားခ်င္း မစာနာ တတ္ဘဲ ပါးစပ္ အရသာခံ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေနာက္ေျပာင္ အသားယူ ေျပာဆိုတတ္တဲ့ လူေတြ အဆိုးဆံုး။ ကိုယ့္ ေရွ႕က ျဖတ္သြားရင္ ထိုင္းမွန္း မသိ ျမန္မာမွန္း မသိနဲ႕။ ရမ္းသမ္း ေျပာပါ ေလေရာ။ ခဏခဏ နားၾကားျပင္း ကတ္ေလာက္စရာ ၾကံဳရ ၾကားရ ပါတယ္။ ထိုင္းေရာက္တာ အေနၾကာတဲ့ လူမ်ား က်ေတာ့ တီဗီထဲ ကင္မရာ တခ်က္ ရမ္းလုိက္ရင္ ေတာင္ ဒါ ထိုင္း လား ျမန္မာလား ထုိင္းေရာက္တာ ၾကာေနတဲ့ ျမန္မာ လား ျမန္မာျပည္မွာ အေနၾကာတဲ့ ထိုင္း လား ဆိုတာအထိ သိပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဆင္ျခင္ၾကပါတယ္။ အေတြ႕အၾကံဳ ေတြ မ်ားေနမွကိုးး။

အဲ ခြန္ျမလိႈင္ ဒီေလာက္ နိဒါန္းခ်ီေနတာ ဘာလို႕ပါလိမ့္ ဆိုေတာ့ ကိုယ္ေတြ႕ေလးေတြ ေျပာခ်င္လို႕ပါ။ တရက္သား ဘန္ေကာက္ မွာ ကြန္ျပဴတာ စီးတီးလို႕ ေခၚႏိုင္တဲ့ ပန္တစ္ ပလာဇာကို အသြား ခင္ပြန္းသည္နဲ႕ လမ္းသြား ရင္း ခပ္တိုးတိုး တြတ္ထိုးေနတုန္း ေနာက္ကေန ခင္ဗ်ားတို႕က ျမန္မာ ေတြလား ဆိုလို႕ လွည့္ၾကည့္လိုက္တာ လား လား အေမရိကန္ ဘိုးေတာ္ၾကီးပါ။ ေတာ္ေတာ္ မ်ား ျမန္မာလို တတ္သလား ဆိုတာ သိခ်င္လို႕ မဟုတ္ဘူး တရုတ္ ဆို ေတာ့ ေၾသာ္ ကကတစ္ကိုးတဲ့.. ေနာက္တာေနာ္ ကျပား လို႕ ေျပာတာတဲ့။ လင္မယား ၂ေယာက္ တေယာက္ မ်က္ႏွာ တေယာက္ ၾကည့္ရင္း ေခသူမဟုတ္ဘဲကိုး လို႕ တျပိဳင္နက္ ေျပာမိ ေတာ့ သူက ရယ္လို႕။ ခင္ဗ်ား ျမန္မာစာ ဘယ္မွာသင္လဲ ေမးရင္း အတူ စကားေျပာရင္း လမ္းဆက္သြားျဖစ္ပါတယ္ သူကလဲ ပန္တစ္ ကိုပဲ သြားမယ္ ဆိုတာကိုးးး ခင္ဗ်ား နာမည္ ဘယ္သူလဲ ဆိုေတာ့ ဘေစာျဖဴတဲ့။ အမယ္ ခင္ဗ်ားက ျမန္မာ နာမည္ ေတာင္ ရွိေနမွပဲ ဆုိေတာ့ ရခိုင္ နာမည္ပါ ခင္ဗ်တဲ့။ အဲလို အဲလို… အဲဒီက စျပီး ေန႕ေျပာ ေနာက္တင္ မက ပတ္ပတ္လည္ အကုန္ ၾကည့္ လို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆံုးမ လိုက္မိ ပါတယ္။

ေနာက္တခါက ဘတ္စ္ကား စီးရင္း ခင္ဗ်… ဒီတခါက ျမန္မာ မိန္းကေလး ၂ေယာက္ပါ။ ကားေပၚ ပါလာတဲ့ ရုပ္ဆိုးဆိုး ပါးျမိဳင္း ေမႊးေတြ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေတြနဲ႕ ကုလားၾကီးကို ဟဲ့ ဟိုမွာ နင့္ခ်စ္ခ်စ္ ဘာညာနဲ႕ အခ်င္းခ်င္း ေနာက္ေျပာင္ျပီး ခပ္တိုးတိုး တြတ္ထိုး ျပီး အျပန္အလွန္ စေနာက္ ေနပါတယ္။ မခံခ်င္ေအာင္ကို ေပးစားျပီး စေနာက္ေနၾက တာပါ။ ခပ္တိုးတိုးေပမယ့္ ၾကားေနရ ပါတယ္။ မွတ္တိုင္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္လာျပီး ဂိတ္ဆံုးခါနီးအထိ တရစပ္ ေနာက္ေျပာင္လာတာပါ။ အဲ မွတ္တိုင္ တခုကို ေရာက္ခါနီး ကုလား အဖိုးၾကီး ထိုင္ရာ က ထေရာ ဟဲ့ နင့္ခ်စ္ခ်စ္ကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္ေလ ဆိုျပီး ထပ္အစမွာ ကုလား အဖိုးၾကီးက ကဲ ခ်စ္ခ်စ္တို႕ ကိုယ္ဆင္းေတာ့မယ္ေနာ္ ဆုိျပီး ျမန္မာလို ပီပီသသၾကီး ႏႈတ္ဆက္ျပီး ဘတ္စ္ေပၚက ဆင္းသြား ပါေရာ။ ကိုယ့္မွာ အိတ္ထဲက စာအုပ္ ကမန္းကတန္းထုတ္လို႕ မ်က္ႏွာကို အုပ္ရင္း ရီလိုက္ရတာ။ မေခ်ာ ၂ေယာက္ သားေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကို အီစိမ့္ က်န္ခဲ့ပါတယ္။

အဲ ေနာက္တခါ အီစိမ့္သြားတာကေတာ့ ခြန္ျမလိႈင္ ကိုယ္တိုင္ပါပဲ။ ဘန္ေကာက္ကေန ခ်င္းမိုင္ အလာ ေလယာဥ္ ေပၚ စတက္ တည္းက ေတာသားျမိဳ႕ေရာက္ ဒီဇိုင္းနဲ႕ တရုတ္ရုပ္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံသား ငါးေယာက္ကို အုပ္လိုက္ ေတြ႕ပါတယ္။ ထိုင္း ဆိုတာက သိတဲ့အတိုင္း လူရႈပ္ အုပ္စုရႈပ္မို႕ ကၽြန္မက အေပါင္းအသင္း မ်ားမ်ား မထားရဲပါဘူး။ ေတာ္ၾကာ ကိုယ္ေပါင္းမိတဲ့ ၂ေယာက္က ေထာက္လွမ္းေရးနဲ႕ သူပုန္ ျဖစ္ေနမွာ ေၾကာက္လြန္ လြန္းလို႕ပါ။ ဒီေတာ့ မ်က္မွန္းတန္းမိရံု တခ်က္ ၾကည့္ျပီး ခပ္တည္တည္ ဆက္ေနပါတယ္ သူတုိ႕ကေတာ့ ကၽြန္မ ကို တအံ့တၾသၾကီး ၾကည့္လို႕… ျပႆနာေတာ့ လာေတာ့မယ္ လို႕ စိတ္ထဲက ခပ္ထင့္ ထင့္ ေတြးရင္း တခရီး တည္း စီးလာလိုက္တာ ခ်င္းမိုင္ ေလဆိပ္ အေရာက္ မေနႏိုင္တဲ့ ေကာင္ေလး တေယာက္ လွမ္းေျပာ လုိက္တဲ့ စကားေၾကာင့္ ကၽြန္မ ထမရိုက္မိေအာင္ စိတ္ထိန္းရင္း ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ေလဆိပ္ထဲက ထြက္လာရေၾကာင္းပါ။ ေျပာလိုက္ တဲ့ စကားက

မ်က္ႏွာေလးက ႏုသေလာက္ မိန္းကေလး ပီသသေလာက္ အရပ္ၾကီးနဲ႕ လူေကာင္ၾကီးက နည္းတာၾကီး မဟုတ္ဘူးေနာ္။ အေျခာက္ ၾကီးလား မသိဘူး …. တဲ့

ပိန္လွီ ပုေသး ျဖတ္ေဖာက္ခ်ဳပ္ေလးေတြနဲ႕ ညားမယ့္ အူတူတူ ငေၾကာင္ေလးေတြ…

ဟြန္းဟြန္းးး ဆင္ျခင္ႏိုင္လြန္းမွ ေတာ္ရံု က်မယ္ေနာ…