ရွမ္္ဘဲလားသို႕ အျပန္လမ္း

(((ဖု၀ွါ… ))) (((မူဟို႕… ))) (((ႏြီေအာ္ ေ၀ွလိုင္))) (ဖု၀ွါ= ခမည္းေတာ္၊ မူဟို႕= မယ္ေတာ္၊ ႏြီေအာ္= သမီး၊ ေ၀ွလိုင္= ျပန္လာၿပီ)

ျမတ္စြာဘုရား.. လန္႕လုိက္တာ

အိပ္ေမာက်ေနခိုက္ ရွင္းႏြီရဲ႕ ေယာင္ယမ္း ေအာ္သံေၾကာင့္ သူလန္႕ႏိုး သြားခဲ့ရသည္။ သူမ အဲလို ေယာင္ယမ္း ထေအာ္ တတ္တာ ကေလးဘ၀ တည္းက ျဖစ္ၿပီး သူလဲ သူမနဲ႕ လက္ထပ္ၿပီးတည္းက ေသခ်ာ သိရသည္။

ရွင္းႏြီ .. အိပ္မက္ မက္ျပန္တာလား.. ထ..ထ.. ေရေလး နည္းနည္း ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေသာက္လုိက္ေနာ္

သူကမ္းလာေသာ ေရကို ျဖည္းညင္းစြာ ေသာက္ခ်ရင္း ရွင္းႏီြ စိတ္ကို ေလွ်ာ့ခ် လုိက္ရသည္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္မွိန္းေနရင္း အိပ္မက္ ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ သူ႕အတိတ္ေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာင္း စဥ္းစား ေနမိ ေလသည္။
***************************************************************************

သားေယာက္်ားေလး လိုခ်င္ခိုက္ မိန္းကေလး အျဖစ္ ေမြးရံုမက သူမကို ေမြးစဥ္က စီးပြားေရး က်ဆင္းေသာေၾကာင့္ ကံဆိုးျခင္း ေတြကို သယ္ ေဆာင္ လာေသာ သူအျဖစ္ ကေလး ဘ၀ တည္းက မိသားစုရဲ႕ အႏိုင္က်င့္ ဗိုလ္က် ႏွိမ့္ခ် မႈကို ခံရေသာ ရွင္းႏြီ တစ္ေယာက္ ဆံုးပါး သြားၿပီ ျဖစ္ေသာ အဖိုး ကို ယမ္းေယာ္လ်က္ မိုး ေကာင္းကင္ကို ေမာ္ၾကည့္ရင္း အဖိုးကို ရင္ထဲက တမ္းတၿပီး ေခၚမိတတ္တာ ညတိုင္းပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲလိုည ေရာက္ တိုင္း အိပ္မက္ထဲမွာ မိန္းမ တစ္ဦးနဲ႕ ေယာက္်ားတစ္ဦးက အျမဲ လာေရာက္ ေတြ႕ဆံု ႏွစ္သိမ့္ တတ္တာမို႕ ရွင္းႏြီ အဖို႕ မိဘ အစား ရသလို ပါေပ။ အိပ္မက္ ထဲမွာ သူတို႕ကို အဖုိးနဲ႕ မယ္မယ္လို႕ ရွင္းႏြီ ေခၚတတ္ ခဲ့သည္။ မိသားစုက ျပင္ပ ၀န္းက်င္နဲ႕ ထိေတြ႕ ပတ္သက္ခြင့္ မေပး၊ အေပါင္း အသင္း သူငယ္ခ်င္း ထားခြင့္ မေပး ေသာေၾကာင့္ အထီးက်န္ ေနခဲ့ရေသာ သူ႕ပတ္၀န္းက်င္ မွာလဲ ဘုန္းေတာ္ၾကီး မ်ားနဲ႕ မယ္သီလ မ်ားသာ ရွိေနတတ္တာမို႕ သာသနာေရး အသိုင္းအ၀ိုင္းႏွင့္ ၀င္ဆံ့ က်င္လည္ ေနခဲ့သည္။ မူလတန္း ေက်ာင္းသူ အရြယ္ ကပင္ တရား ထိုင္နည္း သမထ ပညာရပ္ကို သင္ၾကား တတ္ေျမာက္ ခဲ့ေသာ ရွင္းႏြီ အဖို႕ စိတ္ဆင္းရဲမႈ မ်ားစြာကို တရား ထိုင္ရင္းျဖင့္ ၾကံ႕ၾကံ႕ခံ ေက်ာ္လြန္ ျဖတ္သန္း ခဲ့ရ ေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ သူမရဲ႕ သမထ တရားမွာ သမာဓိ ေကာင္းလာ ခဲ့ေလသည္။ ဒီလုိနဲ႕ သူမ အသက္ ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္သမီးတြင္ ပထမဆံုး တရား စခန္း ၀င္ခဲ့စဥ္ မယ္မယ္ႏွင့္ အိပ္မက္ ထဲတြင္သာ မက အျပင္မွာပါ ဆံုခဲ့ ေတာ့သည္။ သူမ တရားထိုင္ ေနစဥ္ ေရငတ္လွ်င္ အာရံု ထဲတြင္ ေရလာ တိုက္တတ္ေသာ၊ သူမ အျပင္း အထန္ ေနမေကာင္းလွ်င္ ေဆးနက္လံုး ေလးမ်ား လာတိုက္ တတ္ေသာ၊ သူမ အလြန္ စိတ္ဓာတ္က် ေနလွ်င္ ညင္သာ သိမ္ေမြ႕ ႏူးညံ့ ေအးခ်မ္းေသာ ေလသံေလးျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ တတ္ေသာ မယ္မယ့္ႏွင့္ သူမတို႕ စကားလက္ဆံု က်ေလ့ ရွိၾကသည္။

တခါတရံ မေရာက္ဖူးေသာ ေနရာမ်ား မေတြ႕ဖူးေသာ လူမ်ားနဲ႕ အိပ္မက္ထဲမွာ ၾကံဳဆံု ရၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္ တကယ့္ မ်က္ေမွာက္ေလာက တြင္ မွာပါ အိပ္မက္ထဲက အတိုင္း ခၽြတ္စြပ္ ျပန္ၾကံဳရေသာ အခါ ရွင္းႏြီ အဖို႕ အံ့ၾသ တၾကီး ျဖစ္ရေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရိုးသြားခ့ဲၿပီး ဘာသိ ဘာသာ ေနတတ္ ခဲ့ေလသည္။ ဒီလိုနဲ႕ အထက္တန္း ေအာင္ျမင္ၿပီးေသာ အခါ ရွင္းႏြီ တစ္ေယာက္ တကၠသိုလ္ ေရာက္ေသာ္ လူမ်ားကို ပက္ပင္း ၾကံဳရ ေပ ေတာ့သည္။ တကၠသိုလ္ ၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ဂုဏ္တု ဂုဏ္ၿပိဳင္ စကားရည္လု အုပ္စုဖြဲ႕မႈ မ်ားၾကားတြင္ ေယာင္လည္လည္ႏွင့္ လူသား ေဘာလံုး ကြင္း ထဲက ေဘာလံုးေလး တစ္လံုးလို လိမ့္ခ်င္သလို လိမ့္ကာ ငါးဖယ္သား က်ေသာ ရွင္းႏြီမွာ အိပ္မက္ တစ္ခုကိုသာ တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ ထားရ ေလေတာ့သည္။

မယ္မယ္.. သူတို႕ စိတ္ထား ေတြက ေၾကာက္ဖို႕ ေကာင္းလုိက္တာ.. သူတုိ႕ ဘာလို႕ အဲလို အဲေလာက္ လုပ္ရက္၊ ေျပာရက္ ၾကတာလဲဟင္..
လူေတြမို႕ေပါ့ သမီးငယ္ရယ္
သမီး ငယ္ငယ္တုန္းက ေတြ႕ဖူး ခဲ့တဲ့ သူေတြက အဲလို မဟုတ္ၾက ပါဘူး
သူတုိ႕က သာမန္လူေတြ မဟုတ္ဘူးေလ သမီးငယ္ရဲ႕.. သူတို႕က သူေတာ္စင္ေတြ
ေအာ္..
ဒါျဖင့္ သမီးက ဘာလို႕ ငယ္တည္းက လူေတြနဲ႕ စမေတြ႕ရဘဲ သူေတာ္စင္ ေတြနဲ႕ အရင္ေတြ႕ရၿပီး ဘာလို႕ ခုမွ လူေတြနဲ႕ စေတြ႕ ရတာလဲဟင္
ဒါ သမီးရ႕ဲ အေဖရဲ႕ စီမံမႈေတြ ပါပဲ… သမီးကို အဘိုးကလဲ ဒီလို ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္ေလ။ ငယ္တည္းက လူေတြနဲ႕ စေတြ႕ရင္ သမီးငယ္ တအား လန္႕သြားမွာ ၿပီးေတာ့ ငယ္တည္းက အမွား၊ အမွန္တို႕ရဲ႕ မာယာကို မခြဲျခား ႏိုင္ေသးခင္ အေတြးမွား ေတြကို အရင္ ျမင္ဖူး တာကို အမွန္ ထင္ၿပီး အတုခိုး မွားမိမွာ စိုးလို႕ေပါ့ သမီးငယ္..
ဒါျဖင့္ အျမဲ သူေတာ္စင္ ေတြနဲ႕ပဲ ၀န္းရံ ထားေပးေပါ့
အဲလိုဆိုရင္ သဘာ၀ ေလာကရဲ႕ စစ္မွန္မႈကို သမီးငယ္ ဘယ္ ျမင္ေတြ႕ေတာ့မလဲ
အဆိုးေရာ အေကာင္းေရာ ေလာကမွာ ဒြန္တြဲ အားၿပိဳင္ေနတာ သဘာ၀ေပါ့ ဟုတ္လား မယ္မယ္
သမီးငယ္က တထြာျပရင္ တလံျမင္ပါတယ္…
ခု ေလာကမွာ အဆိုးနဲ႕ အေကာင္း အားၿပိဳင္ေနတဲ့အခ်ိန္ တခါတရံ မက လူေကာင္းက ခဏခဏ ရံႈးေနတာ ဘာလို႕လဲ မယ္မယ္.. အားၾကီးသူ ႏိုင္စတမ္း ဆိုတာ အမွန္တရားပဲလား
ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲ သမီးငယ္ရယ္.. အျဖဴေရာင္ မ်ားၿပီး အမဲကြက္နည္းတဲ့ ပိတ္စကို အမဲစြန္း ေနတဲ့ အျဖဴ၊ အမဲေရာင္ မ်ားၿပီး အျဖဴ နည္းနည္းစြန္း ေနတဲ့ ပိတ္စကို အျဖဴစြန္းတဲ့ အမဲလို႕ပဲ ေခၚပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အျဖဴက အျဖဴ အမဲက အမဲပါပဲ သမီးငယ္ရဲ႕
ဒါဆို အခု ေလာကမွာ လူဆိုးနဲ႕ လူေကာင္း ဘာလို႕ လူေကာင္းက ရံႈးေနတာလဲမယ္မယ္
လူေကာင္းက တကယ္ မရံႈး ပါဘူး သမီးငယ္ရယ္ … ေလာကီက လူသားေတြ ရဲ႕ သာမန္ အျမင္နဲ႕ ၾကည့္ရင္ေတာင္ ေရတိုမွာ လူေကာင္းက ရံႈးသ လိုလို ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္မယ္ ေရရွည္မွာေတာ့ လူေကာင္းပဲ ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ လူေကာင္းကို လူဆိုးက ရိုက္တယ္ ဆိုပါေတာ့.. လူေကာင္းမွာ အသား နာခ်င္ နာမယ္.. ဒါေပမယ့္ လူအေပါင္းရဲ႕ စိတ္ေတြက လူေကာင္း ဘက္မွာပဲ ရွိေတာ့တယ္ လူဆိုးကို လူတိုင္းက ရြံ႕ေၾကာက္ဖား ပဲ ဆက္ဆံ ေတာ့မယ္၊ လူေကာင္းကိုေတာ့ ခ်စ္ေၾကာက္ ရိုေသ ျဖစ္ေတာ့မွာေလ.. ဒါကို စိတ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ အႏိုင္ ရနည္းလို႕ ေခၚတယ္ .. ဒါေပမယ့္ ေလာကုတၲ ရာ ဓမၼ ဘက္ကေန ၾကည့္ရင္ေတာ့ လူေကာင္းကို လူဆိုးက ႏွိပ္စက္ခြင့္ ရေန တာဟာ အတိတ္ ဘ၀က ဆိုးခဲ့တဲ့ လူဟာ ခုဘ၀မွာ လူေကာင္း ျဖစ္ ေပမယ့္ ၀ဋ္ေၾကြး ကေတာ့ ဆပ္ရ မွာက ဆပ္ရ မွာပဲကိုးး ဒီေတာ့ လူေကာင္းရဲ႕ ၀ဋ္ေၾကြး ေတြကို လူဆိုးက ေဆးေၾကာ ေပးေန ရတာမို႕ လူေကာင္း အတြက္ ၀ဋ္ေၾကြး စင္ၾကယ္ ေပါ့ပါး သြားေပမယ့္ လူဆိုး ခမ်ာ သူမ်ား ၀ဋ္ကုန္ဖို႕ သူ၀ဋ္ျပန္ ခံရ ေတာ့မယ္ေလ။ တကယ္ေတာ့ လူဆိုးနဲ႕ လူေကာင္း ႏွစ္ေယာက္လံုးဟာ သာမန္ ပုထုဇဥ္ လူသားေတြ ျဖစ္ႏိုင္ ေပမယ့္ စိတ္ထားေတြ ေကာင္းေအာင္ ထားႏိုင္ မထားႏိုင္၊ စိတ္ဆိုး စိတ္မိုက္ ေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ ႏိုင္၊ မႏိုင္ေပၚ မူတည္ၿပီး လူေကာင္း လူဆိုး ခြဲျခား လိုက္ႏိုင္ တာပါပဲ။ စိတ္ေစတနာဟာ တူေသာ အက်ိဳးေပး ပါတယ္ သမီးငယ္…

ဒါဆို တခ်ိဳ႕ တအားဆိုးေနတဲ့ လူလိုစဥ္းစား မေပးတတ္ ေလာက္ေအာင္ နားလည္ မေပးႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ ဆိုးေနတဲ့ လူေတြ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဘာလို႕ ဆက္ၿပီး သရဖူ ေဆာင္းႏိုင္ ေနတာလဲ မယ္မယ္

(ဆက္လက္ ေဖာ္ျပပါဦးမည္...)