သခင္မ်ိဳးေဟ့ ဒို႕ဗမာ တဲ့... ဒို႕ေခတ္တြင္မွ ညံ့ၾကေတာ့ မွာလား.. ေဟ့ ဒို႕ဗမာ !!!
ျမန္မာ လူမ်ိဳးတို႕ ကိုယ့္ထီး ကိုယ့္နန္း ကိုယ့္ ၾကငွာန္းနဲ႕ ေနခဲ့ရာက သူ႕ကၽြန္ဘ၀ ေရာက္စဥ္ကပင္ ျမန္မာလူမ်ိဳး ဖုန္း ေတာင္း ယာစကာ ဆိုသည္ကို ေတာ္ေတာ္ ရွာယူရေအာင္ ရွားေပမည္။ ကၽြန္ကိုပင္ ျမန္မာကၽြန္ ခိုင္းမရ ေသာေၾကာင့္ ကုလားကၽြန္ကိုသာ ေခၚသံုးယူရသည္ အထိ ေသြးၾကီး ခဲ့ၾကသည္။ စာဆို ရွင္ၿငိမ္းမယ္ဧ။္ စစ္မွာတမူ ကဗ်ာတြင္မွာပင္ ကၽြန္မွာ ကုလားဟု သံုးႏံႈး ခဲ့ဖူးသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ျမန္မာလူမ်ိဳး တို႕သည္ အလြန္ အရွက္အေၾကာက္ ၾကီးမားၿပီး အလွဴေရစက္ လက္နဲ႕ မကြာ ကိုယ္ကသာ ေပးလွဴခ်င္ေသာ လူမ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေယဘုယ် အားျဖင့္ ေအာက္ကိ်ဳ႕ ရမည့္ အလုပ္မ်ိဳးကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး မလုပ္လိုခဲ့ၾက။ သို႕ေသာ္ စစ္အာဏာရွင္ လက္ေအာက္တြင္ စစ္ကၽြန္ အျဖစ္ ၄၆ ႏွစ္ၾကာ ခါးစည္းခံ ရေသာ ဆင္းရဲ မြဲေတမႈ ကို နာဂစ္ဆိုေသာ ပန္းပြင့္ အမည္ရွိ မုန္တိုင္းက ရက္စက္မႈ သရဖူ ေဆာင္းေပး လုိက္ေသာအခါ
ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႕သည္ “သခင္မ်ိဳးေဟ့ ဒို႕ဗမာ” ျဖစ္ေသး သေလာ။ “ပုေဗၺစ အေျခမလွတဲ့သူ” မ်ိဳးရိုး ျဖစ္ကုန္ၿပီေလာ။ မိုးထဲ ေရထဲမွာပင္ အမိုးမရွိ အကာမရွိ ကြင္းေျပာင္ေျပာင္မွာ တန္းစီ ငုတ္တုတ္ထိုင္ရင္း ေတာင္းေနရတဲ့ဘ၀၊ အလွဴရွင္ အလာကိုပင္ မေစာင့္ႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ ဒုကၡ ေရာက္လြန္း ေသာေၾကာင့္ ေနရင္းရြာမွ ကားလမ္းမ ေဘးကို သံုးနာရီ ၾကာေအာင္ လမ္းေလွ်ာက္လာၿပီး လမ္းေဘးထိုင္ရင္း လာသမွ် ထိုင္ရွိခိုးရင္း ေတာင္းရတဲ့ ဘ၀ မွာ... ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ လူမ်ိဳးေတြ... လူမ်ိဳးျခားေတြ တကမာလံုးက အကုန္ျမင္လို႕... စဥ္းစား ၾကည့္လိုက္ စမ္းပါ.. ဒါ နင္တို႕ လူမ်ိဳး ေတြလား လို႕ ေမးလာရင္ ဘယ္လို ေျဖခ်င္လဲ...
ကဲ!!! ကမၻာ တ၀ွမ္းလံုးမွ ျမန္မာ လူမ်ိဳး (ႏိုင္ငံသားနဲ႕ လူမ်ိဳး ကြာျခားေၾကာင္း၊ လူမ်ိဳး ဆုိသည္မွာ ႏိုင္ငံသား ေျပာင္းရံုနဲ႕ လူမ်ိဳးေပ်ာက္မသြားေၾကာင္း ယခင္ ပို႕စ္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။) မ်ားအားလံုး မိမိတို႕ လူမ်ိဳးကို “သခင္မ်ိဳးေဟ့ ဒို႕ဗမာ” ျပန္ျဖစ္ေစခ်င္သလား။ ငါတို႕က ႏိုင္ငံသား ေျပာင္းၿပီးမို႕ “ ပုေဗၺစ အေျခမလွတဲ့ လူမ်ိဳး” အျဖစ္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား အလယ္၊ တျခားလူမ်ိဳးမ်ား အလယ္မွာ ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္ေပေစ လို႕သေဘာထားၿပီး မ်က္ႏွာလႊဲ ခဲပစ္ လုပ္ထားၾကမလား။ ဒီလို အေျခအေန ထိ ဆိုက္ေရာက္ရတာ ဘာေၾကာင့္လဲ။ အဲဒီ အေၾကာင္းရင္းကို ဆက္လက္ ျဖစ္ပြားခြင့္ ေပးထားၾက ဦးမွာလား။ အေၾကာင္းရင္းက အျမစ္ မျပတ္ ရင္ေတာ့ အခက္အလက္က ေ၀ဦးမည္။ “ ဒို႕ေခတ္တြင္ မွာမွ ညံ့ၾကရ ေတာ့မလား” လို႕ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေမးခြန္း ထုတ္ရင္း အားလံုးကိုပါ ေမးခြန္း ထုတ္လိုက္ပါတယ္။
1 comment:
ဒို႕ေခတ္ေရာက္မွ ညံ႕ရေတာ့မလား ေမးေတာ့... တကယ္တမ္း ေျဖရရင္... အေတာ္ေလးကို ညံ႕ေနပါၿပီ။ ဘာေၾကာင့္ ညံ႕ေနရသလဲ ဆုိ.... စည္းလံုးမႈနဲ႕ ယံုၾကည္မႈေတြ အျပန္အလွန္ မရိွေတာ့လို႕ပါ။ ဘယ္သူ႕ကို ယံုရမွန္း မသိ၊ ဘယ္သူ႕ကို စည္းရံုးရမွန္း မသိတဲ့ အေျခအေနမွာ ေျမဇာပင္ ျဖစ္ခဲ့ရတာကေတာ့ ျပည္သူေတြပါပဲ။
တကယ္လို႕သာ စနစ္တက် ထိထိေရာက္ေရာက္ ဦးေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္မယ့္ လူမႈေရး အသင္းအဖြဲ႕မ်ိဳးကသာ ယံုၾကည္မႈေတြ တည္ေဆာက္ၿပီး ဦးေဆာင္မႈ ေပးႏိုင္ခဲ့ရင္ အခုလို အကူအညီ ရတဲ့လူက ရ.... အကူအညီ မရေသးလို႕ အရွက္ကိုေတာင္ မငဲ့ကြက္ႏိုင္ေတာ့ပဲ လမ္းေဘးထြက္ ျဖတ္သန္းသြားသမွ် ကားေတြေပၚက လွဴဒါန္းမယ့္ အရာေတြကို ေမွ်ာ္ကိုးေနရတဲ့သူေတြ ရိွမယ္ မထင္ပါဘူး။
အခုေတာ့ ျမန္မာဆုိတဲ့ ဂုဏ္ကို ႏွိမ့္ခ်ခံရတယ္လို႕ အေျပာခံ အဆိုခံရၿပီ။ ငါ့၀မ္းပူဆာ မေနသာ တဲ့...။ တကယ္ ငတ္ေနတဲ့အခါ ဘယ္သူ လာေကၽြးမွာလဲ။ လာေကၽြးတဲ့သူ ရိွရင္ ထြက္ေတာင္းမယ့္ လူေတြ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးဗ်ာ။
ဒါေၾကာင့္ အလွဴရွင္ေတြ အေနနဲ႕ လိုအပ္ေနတဲ့ေနရာကို အခ်ိန္ေပး ေလ့လာၿပီး ထိထိေရာက္ေရာက္ ျဖစ္ေအာင္ လွဴဒါန္းေပးၾကပါ။ ငါ့ျမင္းငါစိုင္း စစ္ကိုင္း ေရာက္ေရာက္... ဘယ္သူ႕ လွဴလွဴ ကုသိုလ္ ရပါတယ္ ဆိုတဲ့အေတြးေတြ ခ်န္ထားခဲ့ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ေခတ္ေရာက္မွ ညံ႕ရတာမ်ိဳး ထပ္မျဖစ္ရေအာင္ အေမွ်ာ္အျမင္ ရိွၾကပါ။ အခ်င္းခ်င္း စည္းလံုးၾကပါ။ လူမႈေရးအဖြဲ႕ေတြနဲ႕ အျပန္အလွန္ ယံုၾကည္မႈကို တည္ေဆာက္ၾကပါလုိ႕ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
Post a Comment