စကား စကား ေျပာပါမ်ား.. စကားထဲက ဇာတိျပ

ဒီပို႕စ္ေလးကို ညီမငယ္ေလး ဘာညာက Tag တာ မဟုတ္ဘဲ ေရးေပးပါလို႕ ေတာင္းဆို လာပါတယ္။ ေခါင္းစဥ္ အတိအက်နဲ႕ ေတာင္းဆိုတာ မဟုတ္ေပမယ့္ ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္က သူ႕ရဲ႕ စီေဘာက္စ္ အတြက္ လိုလိုလားလား ေရးခ်င္ ေနတဲ့ ပို႕စ္ ျဖစ္တဲ့ အတြက္ ေရးေပး မယ္လို႕ ကတိေပး ထားခဲ့ ပါတယ္။ ျမန္မာ စကားပံုမွာ စကားနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ စကားပံု မ်ားလွ ပါတယ္။ ႏႈတ္ခ်ိဳ သွ်ိဳတစ္ပါး၊ ႏႈတ္ေကာင္းေတာ့ ျပည္စိုး၊ ႏႈတ္ေၾကာင့္ေသ လက္ေၾကာင့္ ေၾက၊ မုန္းေစလို ခံတြင္း လက္ေလးသစ္၊ ခ်စ္ေစလို ခံတြင္း လက္ေလးသစ္၊ အရိုး မပါတဲ့ လွ်ာက ေတာ္ေတာ္ေမႊ၊ အမိယုတ္ေတာ့ စကား ၾကမ္းၾကဳတ္တယ္ စသျဖင့္ မ်ားစြာ ရွိတာပါ။ မျဖစ္မေန ေစာင့္ထိန္း ရမယ့္ ငါးပါး သီလထဲမွာေတာင္ တစ္ပါး အျဖစ္ပါရတဲ့ မုသာ၀ါဒ ေ၀ရာမဏိ ဟာ ႏႈတ္ေရး နဲ႕ ပတ္သက္ တာပါ။ အာဇီ၀ ဌမက သီလ လို႕ ေခၚဆုိတဲ့ ရွစ္ပါး သီလ မွာေတာ့ စကားကို ေစာင့္ေရွာက္ ရတဲ့ သီလ ေလးပါးေတာင္ ပါပါ တယ္။ မုသာ၀ါဒ လိမ္ေျပာျခင္း၊ ပိသုဏ၀ါစာ ကုန္းေခ်ာ တိုက္စားျခင္း၊ ဖရုသ၀ါစာ ရုန္႕ရင္း ၾကမ္းတမ္းစြာ ဆဲဆို ျခင္း၊ သမၹပလာပ ၀ါစာ သိမ္ဖ်င္းေသာ အတင္းစကား တုိ႕ကို ေျပာဆိုျခင္း တို႕ျဖစ္ ပါတယ္။

စကားလံုးေတြဟာ တကယ္ေတာ့ အေတာ့ကို တန္ခိုး ရွိတာပါ။ လူေတြက သတိမထား မိလို႕သာ သူ႕တန္ခိုးကို မသိ တာပါ။ ဘယ္လို တန္ခိုး ရွိတာလဲ။ အနီးဆုံုးေတာ့ ေျပာသူရ႕ဲ အဆင့္ အတန္းကို ထိထိ ေရာက္ေရာက္ ေဖာ္ျပ ႏိုင္စြမ္း ရွိတဲ့ တန္ခိုးပါပဲ။ ကိုယ္ပိုင္ အေတြး ေၾကာင့္လည္း စကားလံုး ျဖစ္ပါတယ္။ အျမင္ေၾကာင့္ ခံစား မိလို႕လည္း စကားလံုးနဲ႕ တင္စားပါတယ္။ ဒီေတာ့ကာ စကားလံုး ေတြဟာ ေျပာထြက္သူရဲ႕ စိတ္ကို တနည္း နည္း နဲ႕ ထင္ဟပ္ ေနပါတယ္။ ၾကိဳက္လို႕ ေျပာတဲ့ စကားလံုးလား၊ မၾကိဳက္လို႕ ေျပာတဲ့ စကားလံုးလား၊ ဘာ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ ေျပာတဲ့ ေရးတဲ့ စကားလံုးလဲ ဆိုတာ သိသာ ပါတယ္။

ပလီပလာ လိမ္လည္ လွည့္ဖ်ားၿပီး ေျပာရင္ေရာ လို႕ ေမးစရာ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီ အတြက္လဲ ျမန္မာစကားပံု ရွိပါ တယ္။ ေရွ႕စကား ေနာက္စကား အသြား ညီညြတ္ ေစတဲ့။ လိမ္တဲ့ ပလီတဲ့လူဟာ တသမတ္တည္း စကား ကို ေျပာထြက္ဖို႕ ခဲယဥး္ ပါတယ္။ ဒါျဖင့္ သိပ္ေတာ္ၿပီး သတိ ရွိတဲ့ လူလိမ္ ဆိုရင္ေရာလို႕ ေမးစရာ ရွိျပန္ ပါ တယ္။ အဲဒီအတြက္လဲ ျမန္မာ စကားပံု ရွိျပန္ ပါေရာ .. အေျပာနဲ႕ အလုပ္ ညီပါ ေစတဲ့။ ျမန္မာေတြ ေထာင့္ေစ့ ပါတယ္ ေနာ္။ ဒါ့အျပင္ စကားေျပာ ဆင္ျခင္ ေစလိုတဲ့ စိတ္နဲ႕ေရာ၊ ပတ္၀န္းက်င္ မိသားစုေၾကာင့္ နားယဥ္၊ ပါးစပ္ ယဥ္ၿပီး ေျပာထြက္တဲ့ စကားေတြ ရွိေနေၾကာင္း သတိ ေပးတဲ့ စကားပံုကေတာ့ အမိယုတ္သား စကား ၾကမ္းၾကဳတ္ နဲ႕ စကား .. စကား .. ေျပာပါမ်ား .. စကားထဲက ဇာတိျပ ဆိုတဲ့ စကားပံုပါ။

အေတြးကေနမွ စကား အျဖစ္ ေျပာထြက္ လာတတ္တဲ့ သည္ စကား ေျပာျခင္းမွာ လူ႕အဆင့္ အတန္းကို လိုက္ ၿပီး စကား ေျပာနည္းေတြ ရွိပါတယ္။ ေစ်းသည္ဘ၀ ကေန ပါးစပ္ အဆဲ ၾကမ္းလို႕ ဘုရင္က ေသဒဏ္ ေပးလို႕ ေသၿပီး နတ္စိမ္း ျဖစ္တဲ့ အေမ ဂ်မ္းဟာ ေစ်းသည္ မ်ားကို ကူညီ ပါသတဲ့။ ဒါေပမယ့္ သူ႕လို အေဖာ္ လုိခ်င္လို႕ ဆဲတဲ့ ပါးစပ္ ၾကမ္းတဲ့ ေစ်းသည္ မ်ားကို ပိုေစ်းေရာင္း ေကာင္းေအာင္ ကူညီ ပါသတဲ့။ ဒါနဲ႕ ေစ်းသည္ ဆို အဆဲ သန္ ပါးစပ္ ၾကမး္တယ္ ဆိုတဲ့ အသိ တစ္ခု ျမန္မာေတြ စြဲခဲ့ၾကပါတယ္။ မိုက္ရိုင္း လိုက္တဲ့ ပါးစပ္ ငါးစိမ္းသည္ က်ေန တာပဲ ဆိုတဲ့ စကားလံုး အသံုးအႏႈံး မ်ိဳးကို ၾကားဖူး ၾကမွာပါ။ ခုေနာက္ပိုင္း မွာသာ ကုန္တိုက္ေတြ၊ family mark and shopping mall ေတြမွာ ေစ်းေရာင္းသူေတြသာ ပါးစပ္ မၾကမ္း ၾကေတာ့ တာပါ။ ဒီလိုပါပဲ။ ထီးသံုးနန္းသံုး စကား၊ သံခင္း တမန္ခင္း စကား စသျဖင့္ စကား ေျပာနည္းေတြ ရွိပါ ေသးတယ္။ ဒါ့အျပင္ စကားၾကီး ဆယ္မ်ိဳး ဆိုတာလဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဒီပို႕စ္ မွာေတာ့ စကားထဲက ဇာတိျပ တဲ့ အေၾကာင္းကိုပဲ အထူး ဦးစားေပး ေရးမွာမို႕ စကားၾကီးဆယ္မ်ိဳးကို ညႊန္းထားတဲ့ ဘေလာ့မွာသာ သြားဖတ္ေပးေစ ခ်င္ပါတယ္။

တစ္မိသားစု တည္းက ေမြးတဲ့ ေက်းညီေနာင္ ေတာင္မွ သူခိုးလက္မွာ ၾကီးေတာ့ စကားေျပာ ရုန္႕ရင္း ၾကမ္း ၾကဳတ္ ၿပီး ရေသ့ လက္မွာ ၾကီးေတာ့ စကားေျပာ ႏူးညံ့ ခ်ိဳသာတဲ့အေၾကာင္း ငါးရာငါးဆယ္ နိပါတ္ေတာ္လာ ပံုျပင္ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မူလတန္း ဘ၀ တည္းက သင္ၾကားဖူးတာပါ။ အခုတေလာ ျမန္မာ ဘေလာ့ဂါ ေတြ ၾကံဳေတြ႕ ေနရတဲ့ စီေဘာက္စ္ မ်ားမွာ နာမည္၊ ေနာက္ေၾကာင္း ရာဇ၀င္ မခ်န္ဘဲ သို႕မဟုတ္ ေနာက္ေၾကာင္း ရာဇ၀င္ အတု မ်ားျဖင့္ အယုတၲ အနတၲ လာေရာက္ ဆဲဆို ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမ်ား၊ ေကာမန္႕ မ်ားမွာ ေသြးရိုး သားရိုး မွတ္ခ်က္ ေပးျခင္း မဟုတ္ဘဲ စာေရးသူကို ေစာ္ကား ေမာ္ကား စြပ္စြဲ ေရးသားျခင္းမ်ား ေတြ႕လာ ရေသာ အခါ ျမန္မာစာကို ျမတ္ႏိုးသူ ႏိုင္ငံျခားသား ဖတ္မိလို႕မွ အျမင္မေတာ္၊ ႏိုင္ငံနဲ႕ လူမ်ိဳးပါ အရွက္ရ ေစေသာ ရိုင္းစိုင္း ယုတ္မာ လွစြာေသာ စကားလံုး အသံုး အႏံႈးမ်ားကို ေရးသူမရွက္၊ ျမင္သူ ရွက္မိပါသည္။

ထိုသို႕ ရွက္တတ္ရင္ မေရးနဲ႕ဟု ဘေလာ့ဂါကို ပိတ္ပင္ တားဆီးလို႕ မရႏိုင္ပါ။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ထိုထို ေသာ ရိုင္းစိုင္း ယုတ္မာေသာ စကားလံုး အသံုးအႏံႈးမ်ားကို သံုးသူကား ဘေလာ့ဂါ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါ သည္။ အဆဲခံ ရေသာ သို႕မဟုတ္ ရိုင္းပ် ေစာ္ကား ခံရေသာ ဘေလာ့ဂါ မွာလဲ သူ႕ ေဆာင္းပါး၊ သူေရးေသာ စာက မွားေန၊ ရိုင္းေနရင္ မဖတ္ရံုသာ။ ဘာမွ ဆဲေရး ေနရန္ မလိုပါ ေခ်တည္း။ သို႕ေသာ္ ညီမငယ္ ဘာညာရဲ႕ ဘေလာ့မွာျဖင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕ မုန္႕စားလိုက္၊ ေလွ်ာက္သြားလိုက္ လုပ္သမွ်ေလးေတြကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕ ေ၀ငွလိုက္ လုပ္ထားေသာ ပို႕စ္ေလးမ်ားသာ အမ်ားဆံုး ရွိတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးလဲ မေရး၊ စီးပြားေရးလဲ မေရး၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႕ လူမႈေရး အေၾကာင္းေလး မ်ားကိုသာ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး သန္႕သန္႕ရွင္းရွင္း ေရးေသာ ထိုဘေလာ့က စီေဘာက္စ္မွာ အဲလိုေလး ဆဲလိုက္ရမွ၊ သူူတပါးကို ေစာ္ကား ေမာ္ကား ရိုင္းပ် လိုက္ရမွ ေနသာ ထိုင္သာ ရွိသြားေသာ ထိုလူစားမ်ားသည္ ကိုယ္ ဘယ္သူလဲ ဆိုတာ လူသိတာ မွတ္လို႕ဟူေသာ ယုတ္နိမ့္ေသာ အေတြးေလးမ်ား ရွိေန ေပလိမ့္မည္။

ဘယ္သူမွ မသိေစ ကာမူ စာဖတ္မိသူမ်ားက ဒီလူ႕ႏွယ္ မိုက္ရိုင္း ယုတ္မာ လိုက္တာ … ဘယ္လို မိန္းမစား ကမ်ား ေမြးထုတ္ လိုက္ပါလိမ့္ဟု အေတြးခံ လိုက္ရသည္ႏွင့္ အေမကို ထိခိုက္ ေအာင္ လုပ္ေသာ အ၀ဇာတ သားဆိုး စာရင္း ၀င္ၿပီး ထိုအခ်ိန္က စကာ အေမဂုဏ္ဖ်က္တဲ့ သားဆိုး စာရင္း ၀င္ေနၿပီ ဆိုတာ သတိထား ေစခ်င္ပါ သည္။ ျမတ္စြာဘုရားေလာင္း ႏြားဘ၀က မိခင္ ႏြားမၾကီး ေရေသာက္ ေနစဥ္ ကေလးပီပီ အနားမွာ ခုန္ေပါက္ ေဆာ့ကစား မိသျဖင့္ ေရေနာက္ မိခင္ပါးစပ္ထဲ မေတာ္တဆ ၀င္ခဲ့ သျဖင့္ ၀ဋ္လည္ေသာအခါ ဘုရား စင္စစ္ ျဖစ္လ်က္ ေရၾကည္ မေသာက္ရပါ။ သူတပါး ဘေလာ့တြင္ C-Box တြင္ ထိုထုိေသာ မိုက္ရိုင္း ယုတ္မာ ေသာ စကားလံုးမ်ားကို ဆဲေရး တိုင္းထြာ ေရးသားခဲ့ေသာ သူမ်ား၊ အမိ ယုတ္သား စကား ၾကမး္ၾကဳတ္သည္ဟု စာဖတ္မိသူု သူတပါးက ေျပာဆိုလာ ပါလွ်င္ ထိုစာဖတ္သူမ်ား ေျပာတဲ့ စကား အခြန္းေရ တိုင္းတြင္ အေမကို ထိခိုက္ေစ ေသာေၾကာင့္ ကိုယ့္ အမိကို ထိခိုက္ေအာင္ ကိုယ္တိုင္ လုပ္ရာ ေရာက္ေသာေၾကာင့္ ဆက္တိုက္ ငရဲ ၾကီးေနေပမည္။ သတိထားၾကကုန္။

ေနာက္တခ်က္က ဘယ္ေလာက္မ်ား ဒီလို ကိစရပ္ေတြကို မ်က္စိယဥ္၊ နားယဥ္၊ လက္ယဥ္၊ ပါးစပ္ယဥ္ ေနခဲ့လို႕ ဒီလို ေျပာထြက္၊ လက္က စာရိုက္လို႕ ထြက္ေနရတာလဲ ဆိုတဲ့ အေတြးပါ။ ဆဲစာ ေရးသူရဲ႕ ေတြ႕ၾကံဳ ဆက္ဆံ ခဲ့၇ တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္၊ လူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္း၊ ကုန္ကုန္ ေျပာရရင္ မိသားစု ထဲမွာပါ ဒီလုိ စကားလံုးေတြ သံုးရ ေလာက္တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ ျဖစ္ပ်က္ ခဲ့ဖူးလို႕ ဒီေလာက္ ႏႈတ္ယဥ္ ပါးစပ္ယဥ္ လက္ယဥ္ ျဖစ္ေနသလားလို႕ ေတြးစရာပါ။

ဆဲေရးျခင္းရဲ႕ အျပစ္ အတြက္ ခံရတဲ့ ၀ဋ္လည္ျခင္းေတြ ထဲက နာမည္ အေက်ာ္ၾကားဆံုး ပံု၀တၳဳ သမိုင္းကေတာ့ အမၺပါလီပါ။ ဘယ္ျပည့္တန္ဆာမ ဒီရင္ျပင္ေပၚမွာ တံေတြး ေထြးသြားပါလိမ့္ ဆိုတဲ့ ၀စီကံ ေျမာက္ စကားေလး တခြန္းထဲ အတြက္ ဘ၀ေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ငရဲက် ခဲ့ၿပီး ငရဲက လြတ္တဲ့အခါ ႏြားမ အျဖစ္ ႏြားသိုး ေကာင္ေရ မ်ားစြာက ၀ိုင္း၀န္း အႏိုင္က်င့္ ခံရရင္း ေသခဲ့ရတဲ့အျပင္ ျပည့္တန္ဆာမ အျဖစ္ ဘ၀ေပါင္း မ်ားစြာ ၀ဋ္ခံခဲ့ရတဲ့ အျပင္ ေနာက္ဆံုး တရားရၿပီး ရဟႏၲာမ ျဖစ္မယ့္ ဘ၀မွာေတာင္ ဘုရင့္သမီးေတာ္ ျဖစ္လ်က္နဲ႕ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ဥပေဒ အရ ျပည့္တန္ဆာမ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါဟာ ဘုရားေဟာ ျဖစ္ရပ္မွန္ပါ။ နီးနီး စပ္စပ္ အေနနဲ႕ ဆဲေရးျခင္း ဒဏ္ကို ခ်က္ခ်င္း ခံရတဲ့ ဥပမာ မ်ားကေတာ့ မ်ားလြန္းလွ ပါတယ္။

စီေဘာက္စ္မွာ ရိုင္းစိုင္း ၾကမ္းၾကဳတ္တဲ့ စကားလံုး မ်ားကို ၀စီကံ ေျမာက္သာ မကဘဲ ကာယကံ ေျမာက္တဲ့ အထိ အားထုတ္ ေရးသား ဆဲဆိုသူမ်ား အဖို႕ ဘယ္ေလာက္မ်ား ၀ဋ္လည္ လိုက္ေလ မလဲလို႕ စဥ္းစား ေတြးေတာ မိလိုက္ပါတယ္။ လႊတ္ခနဲ ဆဲ ထြက္ဖို႕ အားသိပ္ မစိုက္ရေပမယ့္ ဘေလာ့က စီေဘာက္ မွာ မၿပီးႏိုင္ မစီးႏိုင္ အခ်ိန္ကုန္ လူအား စိတ္ထုတ္ၿပီး ဒီလုိ လာေရာက္ ဆဲေရး ေနတာဟာ အားထုတ္မႈ ပိုမ်ားတဲ့ အတြက္ ၀ဋ္ပိုၾကီးမယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာေၾကာင္း ေျပာလိုက္ ရပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဘုရားေတာင္ ေဟာလို႕ မကၽြတ္ႏိုင္တဲ့ ပုခံုး ႏွစ္ဘက္ၾကား ေခါင္းေပါက္လို႕သာ လူစင္စစ္ ျဖစ္ရ ေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕ နတ္နဂါးေတြေလာက္၊ ဘီလူးေတြေလာက္ေတာင္ တိဟိတ္ မျဖစ္ေနဘဲ ဒြိဟိတ္ ပဲ ပါလာတဲ့ လူေတြ ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္လိုေျပာေျပာ နားလည္မွာ မဟုတ္တဲ့ အတြက္ ကိုရန္ေအာင္ ေျပာသလို စိတ္ထားမွပဲ နားေအးေတာ့မယ္ ထင္ပါရဲ႕ေလ..