Tuesday, July 31, 2007

ငွက္ကေလးရဲ႕ အိမ္ျပန္ခ်ိန္

Free bird towards a free Burma
(By Daw Aung San Suu Kyi)
My home...
where I was born and raised
used to be warm and lovely
now filled with darkness and horror.

My family...
whom I had grown with
used to be cheerful and lively
now living with fear and terror.

My friends...
whom I shared my life with
used to be pure and merry
now living with wounded heart.

A free bird...
which is just freed
used to be caged
now flying with an olive branch
for the place it loves.

A free bird towards a Free Burma.

ငါ့ရဲ႕ အိမ္ …
ငါေမြးဖြားရာ
ၾကီးျပင္းခဲ့ရာ ရိပ္ၿငိမ္သာသည္
ေႏြးေထြးခ်စ္ဖြယ္ ၾကည္ႏူးဖြယ္တိ
ျပည့္ခဲ့ဖူးသည္ ခုခိ်န္မွာေတာ့
ႏွစ္ျမိဳ႕ဖြယ္ကင္း ေမွာင္ဘိျခင္း။
ငါ့မိသားစု …
တူၾကီးျပင္းရာ ေမြ႕ေပ်ာ္ရာအတိ
ေပ်ာ္ခဲ့ဘိလည္း ခုခ်ိန္ခါမွာ
ေၾကာက္မႈအတိ၊ ေျခာက္ခ်ား၏
ငါ့သူငယ္ခ်င္းမ်ား…
ငါ့ဘ၀ရဲ႕
ေပ်ာ္ရႊင္မႈနဲ႕ သန္႕စင္မႈမ်ား
မွ်ေ၀ဖူးရာ ႏွလံုးသားမွာ
ခုခါ ဒဏ္ရာ အျပည့္တည့္။
ေလွာင္ခ်ိဳင့္တြင္းမွ လြတ္ေျမာက္ခါစ
အို ငွက္လွငယ္..
သူ႕ခ်စ္ေျမတြက္ သံလြင္ခက္နဲ႕
ပ်ံပါေစလို႕ ျမန္ေျပသို႕
လြတ္လပ္ေစဖို႕ အားျဖည့္ဖို႕။ ။
ကိုယ့္ ဘာသာျပန္ စြမ္းရည္ကို ဆန္းစစ္ၾကည့္ တာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အဂၤလိပ္ကဗ်ာကုိ ဖတ္ရင္းနဲ႕ ကိုယ့္ဘ၀ကို ျပန္စဥ္းစားမိလို႕ ခံစားခ်က္ မ်ားၿပီး ဘာသာျပန္ၾကည့္ ျဖစ္သြားတာပါ။ အင္း.. ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲက ထြက္ခါစ ဆိုေတာ့ ေတာင္ပံေတြ သိပ္အား မရွိေသးလို႕ ျမန္ျမန္မပ်ံႏိုင္ခင္ မုဆိုးနဲ႕ မေတြ႕ ပါေစနဲ႕လို႕ပဲ ဆုေတာင္း ရေတာ့မွာပဲ။

No comments: