Wednesday, October 15, 2014

လူ႕အဖြဲ႕အစည္းထဲက တင္းအားေတြ

ခုတေလာ သတင္းစာဂ်ာနယ္နဲ႕ လူမႈကြန္ယက္မီဒီယာ ျဖစ္တဲ့ facebook မွာပါ အေတြ႕ရမ်ားလာတာက လူေပ်ာက္ေၾကာ္ျငာ။တခ်ိဳ႕ရက္ေတြမ်ား တရက္တည္းနဲ႕ အရြယ္စံု ၃-၄ေယာက္ အထိ။ တခ်ိန္တည္း မွာပဲ အြန္လိုင္းေပၚကသူငယ္ခ်င္းေတြက ခရီးသြားဟန္လႊဲ ျမင္ရၾကားရတာ အစာမေၾကတဲ့ သူတို႕ အေတြ႕အၾကံဳ ေတြကို လူမႈကြန္ယက္ေတြေပၚမွာမွ်ေ၀ၾကသည္။ ဘယ္ေန႕က ဘယ္နားမွာ မိဘက ၂ႏွစ္သား ကေလးကို ဘယ္လို လူမဆန္စြာ ရက္ရက္စက္စက္ရိုက္ႏွက္ဆံုးမေနတာ ေတြ႕ ခဲ့ရလို႕ စိတ္မေကာင္းေၾကာင္း။ ေနာက္ တေယာက္ကလဲ မတူျခားနားေပမယ့္ထူးမျခားနားတဲ့ အေတြ႕အၾကံဳကို ကြန္ယက္ေပၚ တင္သည္။ ျမိဳ႕လယ္ ေခါင္ ပလက္ေဖာင္းေပၚ ေစ်းေရာင္းသူဆိုင္နီးခ်င္းခ်င္း တိုင္လို႕ အုပ္ထိန္းသူ ဘြားေအက ကေလးကို ဘယ္လို ရိုက္ႏွက္ ဆံုးမေနတာေတြ႕ခဲ့ေၾကာင္း၊ ကေလးက ဘယ္ဘက္ကို ထြက္ေျပးတာကိုေတာင္ အရိုက္ မရပ္ႏိုင္ဘဲ အတင္း လိုက္ရိုက္ေနေၾကာင္း၊ က်န္ရစ္သူ တိုင္ေတာသူက ေစ်းေခၚျပိဳင္ဘက္မို႕ ကေလးကို စိတ္ဆိုးေအာင္တမင္စျပီး ကေလးက တုန္႕ျပန္ခါမွ ရိုင္းပ်လြန္းေၾကာင္း တိုင္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္ေၾကာင္း သူ႕ျပိဳင္ဘက္ေတာ့ဒီေန႕ စိတ္ဆိုးလို႕ ေစ်း၀ယ္ေခၚႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ေၾကာင္း အားရပါးရ ေဖာက္သည္ ျပန္ခ်ေနတာကိုၾကားခဲ့ ရလို႕ အင္မတန္ စိတ္ထိခိုက္ရေၾကာင္း .. သူေရးတင္တဲ့ ပို႕စ္ကို ဖတ္ရင္း သက္ျပင္းၾကီးၾကီးခ်မိသည္။ လူေပ်ာက္ေၾကာ္ျငာခံရတဲ့ သူေတြက လူကုန္ကူးခံရလို႕လား။ သူတို႕ မိသားစု ပတ္၀န္းက်င္က သိသိနဲ႕ေရာ မသိလိုက္ဘဲပါေပးလိုက္ၾကတဲ့ ဖိအားေတြ တင္းအားေတြကို မခံႏိုင္ေတာ့လို႕ ထြက္ေျပး ကုန္ၾကတာလား။ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာလဲမိဘ အုပ္ထိန္းသူက သားသမီးကို နား၀င္ေအာင္ လုိက္နာေအာင္ ဆိုဆံုးမသည္ထက္ အျငိဳးတၾကီးႏွိပ္ စက္ေနသည့္အလား ဆက္ဆံေရးေတြက တေန႕တျခား ပိုမ်ားလာသည္။ ဆန္ရင္း နာနာဖြပ္၊ အိုးထိန္းသည္လို အိုးကို နာနာရိုက္ ဆုိတဲ့ စကားပံုေတြကို တလြဲဆံပင္ေကာင္း တလြဲ အသံုးခ်ေန ၾကသလားေအာက္ေမ့ ရေလာက္သည္။ ေျပာလိုက္လွ်င္ မိဘက သားသမီးကို မခ်စ္ဘဲေနမလား။ ေကာင္းေစခ်င္ ျဖစ္ေစခ်င္ လြန္းလို႕ဟု ဆင္ေျခတက္တတ္ၾကသည္။ ျဖစ္ေစခ်င္လြန္းလို႕ အဲဒီလို ဆက္ဆံ လိုက္ေတာ့ျဖစ္ေစခ်င္ တာေတြ ျဖစ္သြားေရာလား။ တကယ္ျဖစ္သြားတာက မိဘနဲ႕ သားသမီးၾကားက ဆက္ ဆံေရး ပ်က္ျပားျခင္း။ေၾကာက္လို႕ ငံု႕ခံျခင္းႏွင့္ ရိုေသေလးစားျခင္း ၾကားက ကြာဟခ်က္မဟုတ္.. လံုး၀သီးျခား စီျဖစ္ေနေသာအဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆိုခ်က္ မွ်သာ… ဘုရားေဟာ နႏၵိ၀ိသာလ ဇာတ္မွာ ရုန္႕ရင္း ၾကမ္းတမ္း တဲ့စကားကို ႏြားေတာင္ မႏွစ္သက္။ လူျဖစ္ေနတဲ့ ကေလးေတြက မိဘမို႕ လုပ္သမွ်ငံု႕ခံ ေနရတာကိုနည္းနည္း ေတာ့ ဆင္ျခင္စိတ္ရွိၾကဖို႕ ေကာင္းသည္ ဟုသာ ေတြး မိပါသည္။ ျမင္ေတြ႕ ေနရသည္မ်ားကေမတၱာရဲ႕ အရိပ္အေငြ႕ထက္ ၾကီးႏိုင္ ငယ္ညွင္း အေငြ႕အသက္ေတြသာ လိႈင္ေဘာလယ္ ေနပါသည္။ မိမိရဲ႕စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္ ေ၀ဖန္ ပိုင္းျခားႏုိင္စြမ္း ေလ်ာ့နည္းျခင္းနဲ႕ ေဒါသထြက္လြယ္မႈ စိတ္လႈပ္ ရွားလြယ္မႈကို တဖက္သား ျပိဳင္ဘက္က အသံုးခ်တာကို ခံရင္း မိမိ ထိခိုက္နစ္နာ ေစမိသူက မိမိရဲ႕ ေသြးသားအရင္းျဖစ္ေန တာကိုလဲ သတိထားမိၾကဖို႕ ေကာင္းပါသည္။ တခါတေလ သားသမီးကို ေကာင္းေစခ်င္လို႕ဆံုးမတယ္လို႕စိတ္ထဲက ထင္ျမင္ေနေပ မယ့္ တကယ္တမ္း ျဖစ္ေနတာက မိမိေဒါသနဲ႕ အတၱကို အစာေကၽြးေနျခင္းမ်ားလား။မိမိအတၱကို သားသမီး က ျဖည့္ဆည္း မေပးႏိုင္ သည့္အတြက္ ေဒါသတၾကီး လက္တံု႕ျပန္ရာ ေရာက္ေနတာမ်ိဳး လဲျဖစ္ေနတတ္ ပါသည္။ တခ်ိဳ႕လူမ်ား ေသေသခ်ာခ်ာ ကိုယ့္စိတ္ကို ေ၀ဖန္ သံုးသပ္ၾကဖို႕ လိုေနပါျပီ။ အဲဒီျဖစ္ရပ္နဲ႕အတူျမန္မာ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းထဲမွာ တေန႕ထက္တေန႕ ပိုအေတြ႕ရမ်ားလာရသည္က ၾကီးႏိုင္ ငယ္ညွင္း၊တန္းတူ အခ်င္းခ်င္း ေခ်ာက္ခ်၊ ခၽြန္တြန္း၊ ရန္တိုက္၊ ကုန္းေခ်ာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ျခစားေလာက္ကိုက္ဆက္ဆံေရးေတြ။ ဒါေတြ ျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းက မနာလိုစိတ္။ တျခားလူ႕အဖြဲ႕အစည္းထဲမွာမနာလို စိတ္ေတြ၊ အတင္း ေျပာတာေတြ ရန္ျဖစ္တာေတြ မရွိမဟုတ္ ရိွၾကပါသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္းအဲလိုရန္ဘက္ ေတြက အစည္းအေ၀း ခန္းထဲ တူတူထိုင္ ေဆြးေႏြးႏိုင္သည္။ အလုပ္တာ၀န္ကို အတူတူတြဲဖက္ျပီး ေအာင္ျမင္ ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ႏုိင္ၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမန္မာ အဖြဲ႕အစည္းေတြလိုငါ့ခြင္ေရာက္ရင္ သူ႕အလုပ္ပ်က္ ေအာင္ ရစ္ထား ၾကပ္ထား ညစ္ထားလိုက္မည္ ဆိုတာမ်ိဳးမရွိ။အလုပ္နဲ႕ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကို ခြဲထားၾကသည္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက အလုပ္နဲ႕ အမ်ားအက်ိဳး အဖြဲ႕အစည္းအက်ိဳးထက္ငါစိတ္ေက်နပ္မႈ ရေရးအတြက္ လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႕ တာ၀န္ ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး အလြဲသံုးစား လုပ္ၾကသည္အထိအေျခအေနဆိုးသည္။ မနာလိုစိတ္ျပင္းထန္သူတို႕ကို ၾကည့္လွ်င္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ ေလးစားမႈ ရိုေသႏိုင္မႈ နည္းပါးသည္။တဆင့္တက္ျပီး သူတို႕ဘ၀ျဖစ္စဥ္ကို ေလ့လာၾကည့္လွ်င္ မိဘေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀ိုင္းၾကားကဖိစီး ႏွိပ္စက္ ႏွိမ့္ခ်မႈမ်ား တြဲပါလာေၾကာင္း ေတြ႕ ရေလသည္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သိမ္ငယ္စိတ္၀င္တိုင္း သူတပါးကို လိုက္စပ္စု လိုက္အားက်ရာက မနာလိုျဖစ္ကာ သူတပါး တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း လမ္းကိုလိုက္ပိတ္သည့္ အဆင့္ ေရာက္လာေတာ့သည္။ တကယ္ေတာ့ ေမြးရာပါ ၀ါသနာ ဗီဇ ပါရမီ မတူကြဲျပားသူခ်င္းသူတပါးနဲ႕ မိမိကို ႏိႈင္းယွဥ္စရာပင္ မလိုပါေခ်။ ထိုသို႕ ျဖစ္ရျခင္းမွာ မိမိကိုယ္ ကိုစိတ္၀င္စားမႈနဲ႕ သူ တပါးကို စိတ္၀င္စားမႈၾကား ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ သူတပါးကို စိတ္၀င္စားမႈပိုမ်ားေနေသာေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္ပါသည္။ ထိုသို႕ သူတပါး အတြက္ ေပးလိုက္ရေသာ အခ်ိန္ေတြ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ အားအင္ စိုက္ထုတ္မႈေတြကို မိမိကိုယ္ကို စိတ္၀င္ တစား ျဖည့္ဆည္း လိုက္လွ်င္ အင္မတန္တိုးတက္ႏိုင္ပါသည္။ ကိုယ့္ ကိုယ္ကို စိတ္၀င္တစား ဆန္းစစ္ကာ ဘယ္အရည္ အခ်င္း အားနည္းေနလုိ႕ အားျဖည့္မည္။ဘယ္ဘာသာ ရပ္ကို တက္လမ္းအတြက္ ေလ့လာမည္။ ဘယ္ အလုပ္ကို ေတာ့ျဖင့္ မိမိ အားသန္ရာမို႕ ၾကိဳးစား လွ်င္မိမိကုိယ္တိုင္လဲ ေပ်ာ္ရႊင္မည္ အလုပ္လဲတြင္မည္ စသျဖင့္ ေတြးေတာ ျဖည့္ဆည္းလိုက္လွ်င္လွ်မ္းလွ်မ္းေတာက္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ ပါလ်က္ သူတပါးအတြက္ အခ်ိန္ေတြ အားအင္ေတြ ျပဳန္းတီးခံေနသည္မွာ မိုက္မဲရာ က်လွပါသည္။ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕လက္ယာေတာ္ရံ အဂၢသာ၀ကၾကီးက ပညာအရာ အားသာျပီး လက္၀ဲေတာ္ရံ အဂၢသာ၀ကၾကီးက တန္ခိုးအရာမွာအားသာတာကလဲ ဘုရားေဟာေတြ အထင္အရွား။ သူတို႕ေတာင္ ဘက္စံု တဖက္ကမ္းခပ္ မျဖစ္ႏိုင္ၾကတာကၽြန္မတို႕ သာမန္လူေတြက သူမ်ား ကိုယ့္ထက္သာ ေနတာကို မနာလို ျဖစ္စရာလား။ ဒီတခ်က္ သာေနတိုင္းဟိုအခ်က္က သာခ်င္မွ သာမွာေပါ့။ သာေတာ့ ဘာျဖစ္ သြားပါလိမ့္။ ေနရာတကာ သာခ်င္ေနရင္ေတာ့အရင္ဆံုး ျပဳန္းတီးမွာ ကိုယ့္စိတ္ ခ်မ္းသာ ေအးျငိမ္းမႈသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ အတၱေတြကို အမႊန္းတင္ ျပိဳင္ဆိုင္တာနဲ႕ အားမရႏိုင္ဘဲ ကိုယ့္မိသားစုနဲ႕သူ႕မိသားစုခ်င္း၊ ကိုယ့္ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀ိုင္းႏွင့္ သူ႕ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀ိုင္းခ်င္းပါျပိဳင္ရင္း အပူမီးေတြ အျပိဳင္အဆိုင္ ေမႊးၾကသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားကေတာ့လူတကိုယ္လွ်င္ ကြဲျပားေသာ စြမ္းရည္ ဆယ္မ်ိဳးရွိျပီး တမ်ိဳးခ်င္းစီမွာလဲ လူတ ေယာက္ ခ်င္းရဲ႕၀ါသနာ ဗီဇ စရိုက္တို႕ မတူျခားနားမႈအေပၚ အေျခခံျပီး ရမွတ္ခ်င္း မတူၾကေၾကာင္း သုေတသနလုပ္ထားေလသည္။ ဘယ္သူတဦးတေယာက္မွ စြမ္းရည္ ဆယ္မ်ိဳးလံုး တဖက္ကမ္းခတ္ ေတာ္ေန တတ္ေနတာမ်ိဳးလဲမရွိေၾကာင္း ဒီေနရာ အားေကာင္းရင္ ဟိုေနရာ အားနည္းတယ္ဆိုတာ ရွိေၾကာင္းလဲ ဖတ္မွတ္ရ ေလသည္။ အေနာက္ႏိုင္ငံႏွင့္ဘုရားေခတ္ကို မေျပာပါနဲ႕။ ယေန႕ေခတ္တြင္ ကိုယ္ေတြ႕ တခုကို ေျပာပါဆိုလွ်င္ ကၽြန္မ ကိုယ္ေတြ႕ကို သာ ေျပာခ်င္ပါသည္။ ေဆြမ်ိဳးထဲတြင္ ကုန္သည္ ပြဲရံုလုပ္ငန္းရွင္ ေပါမ်ားတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ေဆြမ်ိဳးစု ေတြ သခၤ်ာစြမ္းရည္ ထက္ျမက္ တာ မ်ိဳးရိုးဗီဇပါ။ ဒါေပမယ့္ အေၾကာင္းမလွစြာနဲ႕ဦးေလးနီးစပ္ ေတာ္သူ ေဆြမ်ိဳး တေယာက္ကေတာ့ အတန္းပညာအတြက္ ပါရမီ အင္မတန္ နည္းစြာနဲ႕ႏွစ္အလီကိုမွ တေနကုန္က်က္လို႕ တေၾကာင္းမမွတ္မိရွာ။ ဒါနဲ႕ မိသားစု၀င္ေတြ ေဆြမ်ိဳးေတြကဒီေလာက္ ဥာဏ္ထံုတဲ့လူ ပါလာတာ ရွက္လွခ်ည္ ရဲ႕ ဆိုကာ ၀ိုင္း၀န္းဖိအားေပးရာက အသက္ ၁၂ႏွစ္သားအရြယ္မွာထိုဦးေလး အိမ္ကေန ထြက္ေျပးပါေတာ့ သည္။ တေဆြမ်ိဳးလံုး လိုက္ရွာတာ တႏွစ္ခြဲအၾကာမွာ အေ၀းျမိဳ႕ရြာကတစိမ္း၀ပ္ေရွာ့မွာ ကားေဘာ္ဒီထုရင္း ပိန္လိန္ေနေသာ ဦးေလးကို ျပန္ရွာေတြ႕ၾကပါသည္။ မိဘေဆြမ်ိဳးေတြကေၾကးရတတ္ ျမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုးေတြ ျဖစ္ေနလ်က္နဲ႕ သား လုပ္သူက အေျခခံ ေန႕စားအလုပ္သမား လုပ္ေနတာကိုမ်က္ရည္လည္ရြဲနဲ႕ ေခ်ာ့ေမာ့ ေခၚေပမယ့္ ဦးေလးက အိမ္ျပန္မ လိုက္ေတာ့။ အဆိုပါဦးေလးသည္လြန္ခဲ့ဲတဲ့ ၂ႏွစ္က ကြယ္လြန္ရွာသည္။ သူကြယ္လြန္ခ်ိန္တြင္ နာေရးေၾကာ္ျငာက ဂုဏ္ပုဒ္ကစက္မႈဇံု ဥကၠဌ၊ သာသနာ့ဒါယကာ ကုေဋၾကြယ္ သူေဌးၾကီး အျဖစ္နဲ႕ ကြယ္လြန္ျခင္းပါ။ အလြတ္က်က္ပညာေရးစနစ္ႏွင့္ အတန္းပညာတြင္ ပါရမီ နည္းေသာ ဦးေလးသည္ လူရိပ္လူကဲ ခတ္တတ္ျခင္းႏွင့္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ပညာရပ္တြင္ သူမတူေအာင္ တဖက္ကမ္းခတ္ ထူးခၽြန္ခဲ့ ေလသည္။ တယူသန္ေသာမိဘေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားက တကယ့္စြမ္းရည္ကို ေဖာ္ထုတ္ အသံုးခ်ရမယ့္ အစား တလြဲဆံပင္ေကာင္းကာဖိအားေတြ စြတ္ေပးခဲ့ၾကသျဖင့္ ဦးေလးခမ်ာ သူ႕ဘ၀တြင္ ေမတၱာ ငတ္ခဲ့ရွာ ေလသည္။ လူအေတာ္မ်ားမ်ားကဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြး ညႊန္းကိန္း Intelligent Quotient ကို အသိမ်ားေပမယ့္ စိတ္ခံစား ခ်က္ထိန္းသိမ္းႏိုင္စြမ္း Emotional Quotient ႏွင့္ စီမံခန္႕ခြဲႏိုင္စြမ္း Management Quotient၊ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံ ေရး က်င့္၀တ္ထိန္းသိမ္းႏိုင္စြမ္း Moral Quotient စသျဖင့္ ဆယ္မ်ိဳးတိုင္ရွိေလရာ ဘယ္သူမွ ဘက္စံု တဖက္ကမ္းခတ္ မေတာ္ႏိုင္တာေၾကာင့္ ဘယ္သူ႕ကိုမွ အားက်စရာလဲ အေၾကာင္းမရွိသလို အားငယ္စရာလဲ အေၾကာင္းမရွိပါေခ်။ ဒါ့အျပင္ ကိုယ့္မွာ အားနည္းေနတဲ့ အရည္အေသြးကလဲေလ့က်င့္ ေပးလွ်င္ တိုးတက္ႏိုင္ ေသးတာေၾကာင့္ သူတပါးကို ေပးမယ့္ အခ်ိ္န္ေတြကို ကိုယ့္တိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္း အတြက္ အသံုးခ် ႏိုင္ပါသည္။ ထိုသို႕ အသံုးခ်ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈအျပည့္ရွိသလိုသူတပါးရဲ႕ အရည္အခ်င္း အသံုးက်မႈ ကိုလဲ ေလးစား အသိအမွတ္ျပဳစိတ္နဲ႕ ေအးခ်မ္း တည္ျငိမ္ျပီးဆက္ဆံေရး ေကာင္းမြန္တဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းထဲမွာ ေက်နပ္စိတ္ အျပည့္နဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲ ေနႏိုင္ၾကတဲ့ ေန႕ကို အျမန္ေရာက္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္း လိုက္ပါတယ္ရွင္။ လူေပ်ာက္ေၾကာ္ျငာေတြပေပ်ာက္ပါေစ။ အိမ္ေျပးေတြေလ်ာ့နည္း ပေပ်ာက္ပါေစ။ အျပန္အလွန္ေလးစား ခ်စ္ၾကည္မႈနဲ႕ ေအးခ်မ္းတဲ့ ျမန္မာ့လူ႕ေဘာင္ၾကီး အျမန္ ျဖစ္ထြန္းပါေစ။

No comments: