သံုးေက်ာင္းေျပာင္းတဲ့ ရွင္တို႕ေခတ္
ဦးေလး အေဒၚ အကို အမတို႕
ဂုဏ္ယူ ေပ်ာ္ရႊင္ တက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ေက်ာင္း
ႏွစ္လႊာေပါင္းတရြက္ တင္စားခ်က္ရဲရင့္
သမိုင္းတင့္ခဲ့တဲ့ စြယ္ေတာ္ရိပ္ညိဳ
ေခတ္ေျပာင္းခဲ့တဲ့ အမိတကၠသိုလ္
ကံၾကမၼာ အလွည့္အေျပာင္းက
ရိုင္းေအာင္ဖန္ျပန္ေတာ့
စြယ္ေတာ္ရိပ္က ျမစိမ္းေရာင္စို
ျပည္ေထာင္စုေက်ာင္းေတာ္ဘ၀က
ရန္ကုန္သားခ်င္းေတာင္ ၂ျခမ္းခြဲ
သန္လ်င္ ေမွာ္ဘီ ကြဲခဲ့တယ္
အကၤ်ီျဖဴ အေရးအခင္းနဲ႕
ေခါင္းေလာင္းတီးမွ အတန္းျပင္ထြက္
ေက်ာင္းသားတို႕ အခြင့္အေရး
တိုက္ယူမွ ေပးခဲ့ေပမယ့္
မပီျပင္တဲ့ ေက်ာင္းသားဘ၀
ေျမာင္းထဲဆို႕တဲ့ အမိႈက္ကြ တဲ့…
ျပီးျပီးေရာလို႕ သေဘာထား
ငါးလနဲ႕ တတန္းျပီးခဲ့ရ
အစိုးရရဲ႕ ေစတနာေတြ…
လွည္းငုပ္ေခ်ာင္း ရြာအစြန္က
ေမွာ္ရံုေတာလို႕ ကင္ပြန္းတပ္
ရန္ကုန္ေျမာက္ပိုင္း နည္းပညာ ေကာလိပ္လို႕ ကမၸည္းတင္
ရပ္စြန္ရြာျပင္က ငါတို႕ေက်ာင္း
Informer ေတြ ေသာင္းေျပာင္းေရာလို႕။
ဘယ္မလဲ ဂ်ီေဟာ... ဘယ္မလဲ ထီးကိုးလက္
ဘယ္မလဲ ေႏြးေအး... ဘယ္မလဲ ၾသဘာလမ္း
ေက်ာင္းကားေတြက မလံုေလာက္
စာသင္ခံုေတြ မလံုေလာက္
ရပ္ေပဦးေတာ့ ခပ္ေတာင့္ေတာင့္
စာေျခာက္ရုပ္ မင္းညိဳ
ေတးခ်င္းကို ဆိုရင္း
“ တို႕ဦးထားတဲ့ ထိုင္ခံုေနာ္”
“ေနာက္ဆံုးခံုတန္းကို ၀မ္းလ်ားေမွာက္ ဦးထားကြ”
“ေဘာလံုးကိုေက်ာ္မယ္ဆရာ” “ တန္းေလးေတြ ကိုင္ထားမယ္.. ေျခနင္းကြက္ေလးေတြ ျမဲပေစေနာ္…
ေကြ႕မယ္ ၀ိုက္မယ္ လိုအပ္ရင္ ဘရိတ္သံုးမယ္” “ စိုက္ၾကည့္ရင္ အလိုက္သိပါ” “ လက္တို႕ေတာင္းရင္ ရွက္ဖို႕ေကာင္းတယ္ေနာ္”
Toll gate က စစ္သားကို
T-Square နဲ႕ တဒိုင္းဒိုင္းပစ္
၂ႏွစ္ၾကာလို႕ တရြာေျပာင္း
ထိန္ပင္ကုန္း တကၠသိုလ္ ကင္ပြန္းတပ္
ရန္ကုန္ အေနာက္ပိုင္း နည္းပညာတကၠသိုလ္မွာ တခန္းရပ္ျပန္ေရာ့။
သူပုန္မ်ိဳးဆက္ က်ဴငုတ္ျဖတ္မတဲ့
တေၾကာင္းတည္းေသာ ထြက္ရာလမ္း
အကဲစမ္းရင္ ငရဲလမ္းျမန္းမယ္
ထိပ္ေပါက္မွာ ရဲစခန္း ေဘးခ်င္းကပ္က သုသာန္
Lab ၀င္ဖို႕က မီးမလာျပန္ဘူး
“ေပါင္ခ်ိန္ေရ… နင္ဘယ္မတံုး
တို႕ျမင္ရေအာင္ သြားေလးျဖီးျပ”
“လိုက္မစနဲ႕.. တို႕လို ငေျပာင္ စိတ္မေဆာင္ဘူး
ပီေလာပင္ ပက္က်ိတက္ … ရံုးပတီသီး ေၾကာ္ခ်က္နဲ႕မွ”
စေနာက္ ေထ့ေျပာင္
အေသာအရႊန္းေတြေဖာက္
ခဏေနေတာ့ စာေမးပြဲေရာက္တယ္
ငါးလတတန္းမွာ သင္ရိုးတိုးေတာ့
အေျခအေနက အေတာ္ဆိုးတယ္
ေဟး ေဟး ေဟးးးး ေဟးးးးးးးးးးးး ေဟးးးးးးးးးးးးးး
မလန္႕ပါနဲ႕ စိတ္ထြက္ေပါက္ပါ
ေျဖႏိုင္သလား လာမေမးပါနဲ႕
တုိ႕ ဆရာ ဆရာမမ်ား
နာမည္ခ်ိဳသေလာက္ ေမးခြန္းခါး
ညစာစားဖို႕ မလိုေတာ့ဘူး
ဧဒင္ေဆာင္ မရဏေတာင္ၾကား
က်ားဌာနနဲ႕ ဆည္းဆာဦး
အုတ္နဲ႕ ျမက္ ေရာခင္းထားတဲ့
ကြန္ကရစ္နဲ႕ ေရညိႈ ထင္သလို မင္းမူတဲ့
ဆက္ကပ္လမ္းၾကား
ထမင္းခ်ိဳင့္ တဖားဖား T-Square တကားကား
YTU ေက်ာင္းသားဘ၀
လြမ္းစရာ မက်န္လဲ သတိရတယ္
စာေပနဲ႕ သမိုင္းတင္
ကဗ်ာနဲ႕ ရင္ဖြင့္
စာေျခာက္ရုပ္ေတြ ရဲရင့္ၾက
ေရၾကည္အိုင္မွာ မွတ္ေက်ာက္တင္ခဲ့ရ
ဘ၀တခ်ိဳ႕ ေၾကြလြင့္ခဲ့ၾကတယ္။
ေက်ာင္းမျပီးခင္ MES
Orientation course တစခန္းတက္
ေအာင္လက္မွတ္ေတြ ထုတ္ခါမွ
၂လႊာတရြက္ စြယ္ေတာ္ရိပ္ညိဳ
ကြန္းခိုရျပန္တယ္
ဘီအီးငယ္ျဖဴ ေနာက္ပိုင္းႏွစ္
သံုးေက်ာင္းေျပာင္းတဲ့ ရွင္တို႕ေခတ္
ပံုရိပ္ေဟာင္းတို႕ သစ္ခဲ့ျပန္ျပီ
Facebook ဆိုတဲ့ ကြန္ယက္ဆီ…
7 comments:
မမက ေမွာ္ဘီေက်ာင္းမွာ တက္ခဲ႔ရေသးတာကိုး.. မေန႔က ဓာတ္ပံုေလးၿမင္ေတာ႔ ၿမင္ဖူးပါတယ္လို႔ေတာ႔ ထင္သား.. ညီမက ေမွာ္ဘီေက်ာင္းမွာပဲ ၅ႏွစ္လံုးလံုးတက္ခဲ႔တာ.. း)
စကားမစပ္ မမသမီးေလးက ခ်စ္ဖို႔အရမ္းေကာင္းတာပဲ.. ညီမသားေလးနဲ႔ရြယ္တူေပါ႔.. သမီးေလးက ၃ရက္ပဲငယ္တယ္.. သားသားက ၁ရက္ေန႔ေမြးတာ.. း)
ေက်ာင္းအေၾကာင္းကို ျပန္ေရးေပးတာ လႊမ္းတာထက္ပိုတဲ့ အေတြး ရင္ကို ႏႈိးထေစတယ္ဗ်ာ...မေန ့တေန ့ကလိုပဲ
ဓါတ္ပံုဆရာ လွ်ပ္တျပက္ ရုိတ္ခ်က္္ က အပီဘဲ .. ေက်ာင္းေရွ႕ မွာ .. မ၀င္ရ တဲ့
မဂၤလာပါ ..
mks
အမွန္ေတြပဲ ဆိုေတာ့ ဘာမွေျပာစရာကို မရွိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ အတိတ္ကို ျပန္ေတြးၾကည႔္မိေတာ့ ရိစရာေလးေတြလား လြမ္းစရာေလးေတြလား။ အၾကိဳက္ဆုံးက တုိ႕ ဆရာ ဆရာမမ်ား
နာမည္ခ်ိဳသေလာက္ ေမးခြန္းခါး
ညစာစားဖို႕ မလိုေတာ့ဘူး
တကယ္ဗ်ာ.. စာေမးပြဲ ေမးခြန္းကို ၾကည္႔ၿပီး စိတ္ေလတယ္။ ရွိသမွ် ရသမွ် ျခစ္ကုတ္ေရး . ဘယ္ formula နဲ႔ ဘယ္အပိုင္းက ေမးတာလဲ.. ဆိုတာ စဥ္းစားရင္း အေသအေၾက တိုက္ပြဲဝင္ခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ...
ျမဴးေရ... ေမွာ္ရံုေတာ ထြက္ေတြခ်င္း ဘေလာ့ေပၚ ျပန္ဆံုရလို႕ ၀မ္းသာပါတယ္။
င၀န္နဒီေရ... ေက်ာင္းအေၾကာင္း ျပန္ေတြးမိရင္ ရင္ဘတ္ေတြ ေအာင့္လာတယ္။
mks ေရ... အဲဒီဆိုင္းဘုတ္ပါ ဓာတ္ပံုထက္ ပိုရင္နာရတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြ ရွိေသးတယ္
ေပတူးေရ... ကၽြန္မကေတာ့ သခ်ၤာ ၁ နဲ႕ ၂ ကို တြက္နည္းေရာ ေဖာ္ျမဴလာေတြပါ ေရာေျဖပစ္ခဲ့တာ ေလးႏွစ္လံုးပဲ။ ဘယ္ပုစၧာက ဘယ္အခန္း ဆိုတာ မွတ္ မွ မမွတ္မိေတာ့တာ။ အေျဖ ထြက္ေပမယ့္ တြက္ နည္း ေဘာင္ေက်ာ္ေနလုိ႕ အမွတ္ေပးသင့္ မေပး သင့္ ဆရာေတြ အစည္းအေ၀းထိုင္ရတာလဲ ႏွစ္တုိင္း ပဲတဲ့။ မွတ္ေရာ... တခ်ိဳ႕ ဘာသာေတြ ဆိုရင္လဲ ပုစၧာတြက္ဖို႕ concept နားလည္ေပမယ့္ ေဖာ္ျမဴလာေတြ ေမ့ကုန္လို႕ concept & flow ခ်ည့္ ခ်ေရးပစ္ ခဲ့တာ... အမွတ္က ေပးရမလို မေပးရမလိုေတြ ျဖစ္ကုန္ေရာတဲ့။ ႏွစ္တိုင္း အနည္း ဆံုး ၂ဘာသာေတာ့ supplementary test ထိျပီခ်ည့္ မွတ္တာ... ႏွစ္တိုင္း လြတ္လြတ္ ကၽြတ္ကၽြတ္ ေအာင္လို႕ ေတာ္ေသး။ ငါးလ တတန္းရဲ႕ ဒဏ္ေတြေပါ့။
Myape Rit
တို႔တေတြ ေျခာက္ဆယ္႔ရွစ္ ၀င္၊ ခုႏွစ္ဆယ္႔ငါး ထြက္ ေတြ ရဲ႔ အ မွတ္
ရခ်က္က- တကၠသိုလ္ေရြွရတုအေရးအခင္း-ကၽြန္းဆြယ္
အေရးအခင္း-အလုပ္သမားအေရးအခင္း-ေမာင္၀င္းအေရးအခင္း-ေဒါက္တာ
လွဟန္တို႔နိုင္ငံေတာ္ေကါင္စီေတြလာေဟာစဥိက-ဦးသန႔္အေရးအခင္း-သခင္ကိုေတာ္မိွုင္း အေရးအခင္း-ေတြဟာ မေန႔တေန႔ ကလုိထင္ျပီး
အမွတ္ ရ ေနဆဲ ပဲ သူငယ္ခ်င္းတို႔ေရ-
လိွဳင္ေရ... ဒီကဗ်ာေလးဖတ္လုိက္ရတာ ရင္ထဲမွာ ဆို ့နင့္နင့္ၾကီး... ျပီးေတာ့ မ်က္ရည္လဲ၀ဲမိတယ္... ဒါေပမယ့္ညီမရယ္... ေသြးဆုိတာ ခဲြရခက္တယ္... ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒသေရာက္ေရာက္ ဒီေသြးဆိုတာ သိလုိက္ရတာနဲ ့ ရင္ထဲမွာေႏြးကနဲပဲ... ဒီအေၾကာင္းကို အမ စာတပုဒ္ေရးျဖစ္လိမ့္မယ္... ေက်ာင္းေသြးေတြတူလို ့ ခုလို တနိုင္ငံဆီေ၀းတာေတာ့ ဘယ္သူကခြဲလို ့ရလုိ ့လဲေနာ္...
Post a Comment