ျပည္တြင္းျဖစ္ / ႏိုင္ငံျခားျဖစ္ ေရႊျမန္မာ မ်ားသို႕
ကၽြန္မရဲ႕ ဘေလာ့မွာ ေယာက္်ားမိန္းမ ကြဲျပားမႈအေပၚ ထားတဲ့ အျမင္နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ပို႕စ္ တစ္ခု ျပီးရင္ ျပည္တြင္းျဖစ္ ႏိုင္ငံျခားသား ကိုေရႊျမန္မာမ်ား ပို႕စ္က ေကာမန္႕ အမ်ားဆံုး ရတဲ့ ပို႕စ္ ျဖစ္ေနပါေရာလား။ ဒီပို႕စ္ကေတာ့ ကၽြန္မ ေရးတာ မဟုတ္ဘဲ ဆရာ လူထုစိန္၀င္း ေရးတဲ့ ပို႕စ္ကို ေတြးစရာ အမ်ားၾကီး ရတာနဲ႕ စာဖတ္သူေတြကို ေ၀ငွလိုက္တာပါ။ စာဖတ္သူ ေတြရဲ႕ အေတြးအျမင္ကို သိခ်င္လုိ႕ပါ။ ကၽြန္မရဲ႕ အေတြးေတြ ကေတာ့
ျမန္မာေတြ ပ်င္းတယ္ ဖ်င္းတယ္ ေရသာခိုတယ္ စည္းကမ္းမဲ့တယ္ ၾကိဳးစား အားထုတ္မႈ မရွိဘူး ဆိုတဲ့ စကားကို စျပီး ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။
နက္ဖန္ လုပ္လို႕ ရတဲ့ အလုပ္ ဒီေန႕ မလုပ္ပါ ဆုိတဲ့ လူစားထဲ ကိုယ္ပါသလား စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ကိုယ့္ ပတ္၀န္း က်င္ မွာ ဘယ္ေလာက္ မ်ားလဲ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ျမန္မာေတြ ဆိုျပီး ရွိသမွ် ျမန္မာေတြကို ၀ါးလံုးသိမ္း မရမ္းခ်င္ ေပမယ့္ ကိုယ္နဲ႕ တကြ ကိုယ့္၀န္းက်င္မွာ ရာခိုင္ႏံႈး ဘယ္ေလာက္ မ်ားမ်ား ရွိလဲ စဥ္းစားေပးပါ။ ျပည္တြင္းမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ေန႕စား အလုပ္သမား ေတြထဲ မွာ နက္ျဖန္အတြက္ ထမင္းဖိုး ရွိေနရင္ ဒီေန႕ အလုပ္ မဆင္းတဲ့ လူ ေတြ၊ ရသမွ်ေငြကို ခ်ဲထိုးပစ္သူေတြ၊ ႏိုင္ငံျခား ကေန ေငြပို႕ေပးေနတဲ့ မိသားစု၀င္ရွိရင္ ထိုင္စားျပီး ခ်ဲထိုး ဂိမ္း ကေဆာ့ ပစ္ေနတဲ့ က်န္တဲ့ အိမ္သား ေတြ ဒီလို လူေတြကို ျမင္ဖူး ပါသလား…. ကၽြန္မကေတာ့ ကိုယ္ေတြ႕ ၾကံဳေန ျမင္ေနရပါတယ္။
ခ်ဲသမား ေလာင္းကစား သမားကို ကၽြန္မ သိပ္အထင္ေသးပါတယ္။ ေငြကို ေလာင္းေၾကး အဆနဲ႕ နည္းနည္း ရင္း မ်ားမ်ား လိုခ်င္လို႕ ေငြကိုေငြနဲ႕ လိုက္ေနတဲ့ ၾကိဳးစား အားထုတ္မႈ မရွိတဲ့ ေရသာခို သမားေတြလို႕ ခုခ်ိန္ထိ ကၽြန္မ ထင္ျမင္ ယူဆ ပါတယ္။ သူတို႕ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ လက္ေၾကာတင္းေအာင္ အလုပ္မလုပ္ဘဲ စားစရာ တရက္စာေလာက္ ရွိတာနဲ႕ က်န္ ေငြကို ေလာင္းကစား လုပ္ပစ္ၾကတာ ကုိယ္ေတြ႕မို႕ပါ။ ကၽြန္မရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ ကို ခုခ်ိန္ထိေတာ့ မွန္တယ္လို႕ ကၽြန္မ ထင္ ေန တုန္းပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ခ်ဲသမား ေရသာခို သမား ဘယ္ေလာက္ မ်ားပါသလဲ။ မိသားစု တစုမွာ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား အလုပ္ လုပ္သူ တေယာက္ ရွိရင္ ဘယ္ေလာက္ ေခ်ာင္လည္ ပါသလဲ။ မိသားစု တစု ထဲမွာ ခ်ဲရံႈးပစ္တဲ့ ခ်ဲသမား တေယာက္ ရွိရင္ ဘယ္ေလာက္ က်ပ္တည္းပါသလဲ ။ ဟုတ္ကဲ့ ျမန္မာ တႏိုင္ငံလံုးမွာ ရွိတဲ့ မိသားစု အေရအတြက္နဲ႕ ေခ်ာင္လည္ ၾကပ္တည္း မႈ ေတြကို တြက္ခ်က္ ၾကည့္လုိက္ရေအာင္ပါ။
အင္တာနက္ေပၚကေန စီးပြားေရး ပြဲစား အကုန္လုပ္လို႕ရေနပါတယ္။ က်ားမ ခြဲျခားေနစရာ မလိုပါဘူး ကၽြန္မ ေလျဖတ္ ေန စဥ္ က အိမ္ေနရင္း အ၀တ္နဲ႕ ကြန္ျပဴတာေရွ႕ ထိုင္ျပီး ခ်တ္တင္းကေန ေစ်းစကားေျပာလို႕ ေက်ာက္ ပန္းခ်ီ၊ ခရုနဲ႕ လုပ္ထား တဲ့ fancy ဆြဲၾကိ္ဳးလက္ေကာက္ေတြ ေဖာက္သည္ေပး ေရာင္းပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆို ရွင္းပါျပီေနာ္။ ျမန္မာျပည္က အင္တာ နက္ ဆိုင္ေတြမွာ ေန႕စဥ္နဲ႕ အမွ် ခ်တ္တင္းရိုက္ေနတဲ့ ေယာက္်ား ေလး မိန္းကေလးမ်ား ဘာအေၾကာင္းအရာေတြ ခ်တ္ပါ သလဲ.. ကၽြန္မ နာမည္ ခြန္ျမလိႈင္မို႕ ေယာက္်ားမွတ္ျပီး ကုလား စမိုင္က အရံႈးေပးရေအာင္ ခ်ိဳအီေနတဲ့ ညဳတုတု စကား ေတြနဲ႕ လာျပီး အီစီကလီရိုက္တဲ့ မိန္းကေလး မ်ားကိုေတာင္ ေတြ႕ရ ပါေသးတယ္။ ေငြရွာႏိုင္တဲ့ ေယာက္်ားကို ရေအာင္ ယူခ်င္တာ ေရသာခိုတဲ့ မိန္းမ လို႕ ေျပာရင္ ကၽြန္မ လြန္မလား… ေလျဖတ္ေနတဲ့ ကၽြန္မ အဲဒီအခ်ိန္က လက္တြန္းလွည္း ေပၚကေန အလုပ္လုပ္ ေနခဲ့ပါတယ္။ ေယာက္်ား လုပ္စာကို ၾကည္ႏူးမႈနဲ႕ စားပါတယ္ ကိုယ့္လုပ္စာကို ဂုဏ္ယူမႈနဲ႕ စားပါ တယ္။ တမ်ိဳးစီ အရသာ ရွိပါတယ္…
ဒီလိုဆိုရင္ ေျပာစရာ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္ အဲလို အင္တာနက္က ေန စီးပြားေရး လုပ္လို႕ရေကာင္းမွန္း မသိလို႕ ေန မွာ.. ကိုယ္ သိတိုင္း သူမ်ားကို မႏွိမ့္ခ် ပါနဲ႕လို႕ ေျပာလာရင္ ကၽြန္မ ရီမိမွာပါ။ ကၽြန္မနဲ႕ ခ်တ္မိတဲ့ မိန္းကေလး ေတြကို ကၽြန္မ သင္ေပး ပါတယ္။ ကြန္ျပဴတာ ပစၥည္းေတြ ကၽြန္မက ပို႕ေပးမယ္ဆိုရင္ ေရာင္းဖို႕ စိတ္၀င္စားလား ဆိုျပီး လမ္းပါ ဖြင့္ေပးပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ လူခ်င္းမျမင္ဖူးတဲ့လူ တစ္ေယာက္ကို မ်က္စိမွိတ္ ယံုရ ေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မ မမႊန္ မတံုးအ ပါဘူး။ သူ ကၽြန္မကို ထပ္ခါ ထပ္ခါ လိမ္ပါတယ္။ ေစ်းတင္ရိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မ ျပန္ စစ္ ေဆး ႏိုင္ေၾကာင္းနဲ႕ အမွန္တိုင္း ေျပာဖို႕ ေဖ်ာင္းျဖျပီး အခြင့္အေရး ထပ္ေပးပါတယ္။ ထပ္လိမ္ရံုမက ေကာင္ ေလး တေယာက္နဲ႕ ခ်ိတ္ေပးျပီး ကၽြန္မကို အီစီကလီ လုပ္ဖို႕ အဲဒီ ေကာင္ေလးကို ထပ္ျပီး ခိုင္းပါတယ္။ မွတ္ေရာ။ ကၽြန္မ တင္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္း ေယာက္်ားေလး ေတြလဲ ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳး ၾကံဳရပါတယ္။ လင္ၾကီး နဲ႕ လင္ငယ္ကို ေမာင္ႏွမ ၀မ္းကြဲပါလို႕ အျပံဳးမပ်က္ မိတ္ဆက္ ေပးႏိုင္တဲ့ မိန္းက ေလး တေယာက္က အသက္ ၁၇ႏွစ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဆရာ၀န္ တေယာက္ကို ရည္းစားထားျပီး နယ္အလုပ္ ဆင္းတယ္လို႕ သူ ထင္တဲ့ အခ်ိန္ လင္ၾကီးနဲ႕ ရုပ္ရွင္ရံု ေရွ႕မွာ ပက္ပင္းမိလုိ႕ ေနာက္ေယာင္ခံ လုိက္ေတာ့မွ ဆရာ၀န္ဆီက ေငြကို လင္ မယား ၂ဦး သေဘာတူ ခ်ဴစားေနတာ ေပၚတဲ့ အျဖစ္ေတြ… လက္ဖ်ား ခါရေလာက္တဲ့ သတင္းေတြက တႏွစ္ ကို ဆယ္ခု ေလာက္က အသားေလးပါ။ ဒီေတာ့ ျမန္မာေတြ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ပ်က္စီးကုန္ျပီ ဆိုတဲ့ စကား ကို ကၽြန္မက ေထာက္ခံ ရမွာလား အဆို တင္သြင္း ရမွာ လား.. ျမန္မာ အားလံုးကို မဆိုလိုေပမယ့္ အသက္ အစိတ္ေအာက္ ျမန္မာေတြနဲ႕ အသက္ အစိတ္ အထက္ ျမန္မာေတြ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ တအား ကြာထြက္သြားတာကို ကၽြန္မ ေကာင္းေကာင္းၾကီး သိလိုက္ ပါတယ္. ဘာလို႕ ဒီကေလးေတြ ငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္ နဲ႕ အဲေလာက္ စိတ္ဓာတ္ ေရးရာ သိမ္ဖ်င္း ေအာက္တန္းက် ကုန္ၾကတာလဲ။ ဗီဇလား၊ ေခတ္လား၊ စနစ္လား။
ဒီေနရာမွာ အမ်ား မိုးခါးေရ ေသာက္လုိ႕ ကိုယ္လိုက္ေသာက္ရတယ္ မေသာက္လို႕ မျဖစ္ဘူး။ အထက္လူက မေပးရင္ ျငိဳျငင္ တယ္။ သူ႕ကိုေပးဖို႕ ကိုယ္ကလဲ ေအာက္လူဆီက ယူရတာပါ စတဲ့ ဆင္ေျခေတြ မ်ားအားၾကီးလို႕ ရိုးလြန္း အီလြန္း ေနပါျပီ။ မိုးခါးေရ မေသာက္ဘဲ စမ္းေရ ကန္ေရ ေသာက္စရာ မရွာခ်င္ေတာ့တာလား အလြယ္ မိုးေပၚက က်လာတ့ဲ ေရကို ေခါင္းေမာ့ ပါးစပ္ဟ အလြယ္ခံေသာက္ လိုက္ခ်င္တာလား။ တျခား နည္းလမ္းကို ေသခ်ာ အင္တုိက္ အားတိုက္ ရွာခဲ့ ရဲ႕လား။ ေရြးစရာ ေပါလြန္းတဲ့ ေလာကၾကီးမွာ ကိုယ္က ရွာဖို႕ ၀တၱရား ပ်က္ကြက္ ခဲ့ျပီး ေရြးစရာ လမ္းမရွိေတာ့ လို႕ပါ ဆိုျပီး အလြယ္ လိုက္ခဲ့မိတာလား ကိုယ့္ကိုယ္ကို မညွာတမ္း ေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ ေစခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္ ကၽြန္မလဲ အျမဲတမ္း အတတ္ႏိုင္ဆံုး ရက္ရက္စက္စက္ မညွာမတာ ေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ေလ့ ရွိပါတယ္။
ျမန္မာျပည္တြင္းက ျမန္မာေတြ စိတ္ဓာတ္နဲ႕ အေတြးအေခၚ ပ်က္စီးတာ သိပ္မ်ားေနျပီ လို႕ မွတ္ခ်က္ ေပးၾက တာ အေတာ္ မ်ားပါတယ္။ အျပင္က ျမန္မာေတြကေရာ သူတို႕ အျပင္ေရာက္သြားလိုက္တာနဲ႕ ငါတို႕ကို ေဆာ္တယ္ လို႕ မ်က္စိမွိတ္ မ ေျပာ ေစခ်င္ပါဘူး။ အျပင္က ျမန္မာေတြ ထဲမွာလဲ စိတ္ဓာတ္နဲ႕ အေတြးအေခၚ ပ်က္စီးေနၾကတဲ့ လူေတြ ရွိပါတယ္။ အျပင္ က ျမန္မာေတြက မိေ၀း ဖေ၀း ဘာသာတရား အဆံုးအမ၊ မိဘ ေဆြ မ်ိဳး အဆံုးအမနဲ႕ ေ၀းေနလို႕ စိတ္ဓာတ္နဲ႕ အေတြး အေခၚ ပ်က္တယ္ပဲ ထားပါဦးေတာ့။ ျပည္တြင္းက ျမန္မာ ေတြက ဘာလို႕ ပ်က္စီးရတာလဲ။ တကယ္ေတာ့ ျပည္ပမွာ လူ လည္ ေတြ မ်ားလို႕ ေတာ္ရံု တန္ရံုနဲ႕ အက်င့္ စာရိတၱကို အပ်က္ မခံရဲ ၾကပါဘူး။ အက်င့္ပ်က္မွန္း သိလိုက္တာနဲ႕ ပက္ပက္ စက္စက္ ဟန္မေဆာင္တမ္း အျပစ္ တင္ေလ့ ရွိၾကသလို ရာထူး တက္လမ္း အလုပ္ စတာေတြ ခ်က္ခ်င္း လက္ငင္း ဆံုးရံႈး တတ္လို႕ပါ။ အက်င့္ စာရိတၱနဲ႕ ပတ္သက္လာရင္ ဘယ္သူ႕ မ်က္ႏွာမွ မေထာက္ၾကသလို ဘယ္သူက မွလဲ ဖံုးဖိ မေပးၾက ပါဘူး။ ထိုင္း ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ သက္ဆင္ရဲ႕ သားဟာ သမ္မားဆက္ တကၠသိုလ္မွာ စာေမးပြဲတြင္း စာခိုးခ်လို႕ ခ်က္ခ်င္း ေက်ာင္း ထုတ္ ခံရပါတယ္။ သူ႕အေဖ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါ ထိုင္းပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ျမန္မာ ျပည္ မွာ ဘယ္လို ဆို တာ အထူး ေျပာစရာ မလိုပါဘူး။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ။ ျပည္တြင္း ျပည္ပ အခ်င္းခ်င္း လက္ညိႈး ထိုး အျပစ္တင္မယ့္အစား ၂ဖက္ လံုးက စိတ္ဓာတ္ေတြ ျပင္ၾကရင္ ေကာင္းပါတယ္။ သူမ်ားကို ဆရာလုပ္ ေနရ ေအာင္ မင္းကိုယ္တိုင္ကေရာ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလို႕ လဲလို႕ ျပန္ အေငၚ တူးလာရင္ ကၽြန္မလဲ ေျဖပါ့မယ္။ ကၽြန္မ ဆရာလုပ္ေနတာ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကိုယ့္ တိုင္းျပည္ကို လူတကာ အထင္ၾကီး ေလးစား တန္ဖိုးထား ေနတာကို ျမင္ခ်င္လြန္းလို႕ တေထာင့္ တေနရာ ကေန ၾကိဳးစား ၾကည့္ ေနတာပါ။ ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္လဲ ဆိုးမိမွာ စုိးလို႕ သိတဲ့လူမ်ား အက်ိဳးအေၾကာင္းနဲ႕ တကြ ၀င္ေထာက္ျပ ဆံုးမ သြားၾကပါလို႕ ခဏခဏ ေရးဖူး ပါတယ္။
ကၽြန္မ ေလ့လာ မိသေလာက္ ျပည္တြင္းက ျမန္မာေတြက ယံုလြယ္ပါတယ္။ ပါးပါးေလး ေနရာေပးရင္ ေျမွာက္ ေပးရင္ အဲဒီ ကေန တဆင့္တက္ျပီး ယံုၾကည္ျပ ကိုးကြယ္ျပရင္ သေဘာက်ျပီး ခိုင္းသမွ် လုပ္ေပး တတ္ၾက ပါ တယ္။ ဆိုက္ကို ဆိုတဲ့ စိတ္ပညာကို နားမလည္ဘဲ ရိုးအ ၾကပါတယ္။ လူေတာ္ေတြကို ႏိုင္ငံတကာမွာ မေတာ္ တဲ့လူ ေတြ အလြယ္ တက္ၾကတဲ့ နည္းပညာ တကၠသိုလ္ကို ေပးတက္ျပီး ဘ၀င္ျမင့္ေစ ပါတယ္။ ဆယ္တန္း ရမွတ္နည္းျပီး ေပါ့တီးေပါ့ဆ သမားေတြကို ဘက္ ေပါင္းစံု ရႈေထာင့္ ေပါင္းစံုကေန လွည့္ပတ္ ေ၀ဖန္ စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္မႈ အဓိက ဘာသာေတြကို ေပးယူေစ ေက်ာင္းတက္ ေစပါ တယ္။ ဒီလို ပညာေရး စနစ္နဲ႕ လူေတာ္ေတြနဲ႕ လူ႕ေလာကကို ဘက္ေပါင္းစံု ရႈေထာင့္ ေပါင္းစံုကေန လွည့္ပတ္ ေ၀ဖန္ ပိုင္းျခား ခ်င့္ခ်ိန္တတ္မႈနဲ႕ မတြဲမိေအာင္ ခြဲထုတ္ ထားပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ပညာေရး စနစ္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္မွာ အထက္ က လူေျပာ သမွ် အကုန္ မွန္ ရမယ္။ ေအာက္လူက ျပန္ေျပာခြင့္ မရွိဆိုတဲ့ မူကို ခ်မွတ္က်င့္သံုး ထားေလေတာ့ ေအာက္လူ ကလဲ အထက္ ေရာက္ ရင္ သူေတြ႕ၾကံဳ ျဖတ္သန္း ခဲ့တဲ့ နည္းလမ္း အတိုင္း ငါတေကာေကာ ပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ငါေျပာ တာ မွန္ရမွ၊ ငါ တေကာ ဓေလ့ ထံုးစံ ၾကီး ထြန္းကားျပီး သူတပါးရဲ႕ အေတြးအေခၚ ရႈျမင္ စဥ္းစား သံုးသပ္ပံုကို တန္ဖိုး ထား ေနရာေပး ေလးစားရ ေကာင္းမွန္း မသိေတာ့တဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းၾကီး ထြန္းကား လာပါေတာ့တယ္။ ဒိျပင္ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို တာ၀န္ယူ တာ၀န္ခံမႈ အစား အေျခအေန တခုခု ၾကံဳေတြ႕ လိုက္တာနဲ႕ ငါ့ကို အျပစ္တင္ေတာ့ မွာပဲ ဆိုတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မလံုျခံဳ စိတ္က လႊမ္းမိုးျပီး ဆင္ေျခကန္ တဲ့ အေနနဲ႕ သူမ်ားကို ဦးေအာင္ အျပစ္တင္ တာေတြ၊ ကိုယ့္ကို ဘာမွ ေျပာခြင့္ မသာေအာင္ စကား ကို တရစပ္ အခ်ိတ္အဆက္ မရွိ ေျပာတာေတြနဲ႕ အေျခ အေနကို ရန္လိုမႈ ဗိန္းေမာင္းနဲ႕ စျပီး ရင္ဆိုင္ ၾကပါေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ ေျပေျပလည္လည္ ေဆြးေႏြး ေျပာဆိုလို႕ အဆင္ေျပရမယ့္ အေျခအေနက တုတ္တျပက္ ဓား တျပက္ ေသြးထြက္ေအာင္ ေျဖရွင္းမွရတဲ့ အေျခအေန ထိ ျဖစ္ကုန္ၾကပါတယ္။ အဓိက တရားခံက ငါတေကာ ဓေလ့ ထံုးစံ ၾကီးပါ။
ငါတေကာ ဓေလ့ ထံုးစံ ထဲကိုမွ လူလည္ေတြက ဘ၀င္ ဆိုတဲ့ ေဆးပါးပါးေလး ကို ေျမွာက္ပင့္မႈ ေပါင္းစပ္ျပီး ဆိုးေပး လိုက္ ၾက ပါေသးတယ္။ အမ်ားျပည္သူ ေအာ့ေၾကာလန္ သတင္းေပး ဒလန္ျဖစ္တဲ့ စြမ္းအားရွင္ လူမိုက္ ေတြကို ေငြတျပားမွ မေပး ရဘဲ ဗိုက္ငွားဓားထိုး လူမိုက္ လက္သံုးေတာ္ အျဖစ္ အသံုးျပဳႏိုင္တာ ပါးပါးေလး ေျမွာက္ပင့္ ေနရာေပးမႈ ဆိုတဲ့ အခ်က္ ေၾကာင့္ ပါ။ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ သာမန္လူေတြက ၾကဥ္ပယ္ ထားတာ ခံရသူေတြကို သနားဟန္ ကိုယ္ခ်င္းစာ ဟန္ သူတို႕ ကိုယ္စား မခံခ်င္ဟန္ ေဆာင္ျပီး ပါးပါး ေလး ေျမွာက္ပင့္ ေနရာေပးျပီး လူမိုက္ ေမြးၾကတာေတြ ျမင္ေတြ႕ ေနရ ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကိုယ္က မွန္တာ လုပ္ေန တာမို႕ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းဌာနေတြ သူတုိ႕ ဖာသာ စံုစမ္းျပီး လာ အင္တာဗ်ဴး တာကို ေပၚတင္ ေျဖရံုပဲ ဖုန္းကြယ္ ၀ွက္ထားျပီး လူသိ မခံ တာမ်ိဳး လုပ္စရာ အေၾကာင္း မရွိဘူးလို႕ ေျမွာက္ေပး ျပီး ေျဖခိုင္း ၾကလို႕ တားမိသူကို ျပန္ရန္ေတြ႕ရင္း ေျဖမိလို႕ ႏိုင္ငံျခား သတင္းဌာန ေတြကို သတင္းေပးမႈနဲ႕ အဖမ္းခံရ ေထာင္နန္းစံ ရတဲ့ လူေတြ ရွိပါ ေသးတယ္။ limitation ဆိုတဲ့ အပိုင္းအျခား ကန္႕သတ္ခ်က္ အထူအပါးကို နားမလည္ ၾကေသးတဲ့ လူေတြကို နားလည္ ျပီးသား လူေတြက လက္တြဲ ေခၚသင့္ပါတယ္။ ထိုးခ်ျပီး ရာထူး ေနရာ ယူတာကေတာ့ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္ရွက္ သင့္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ လူလိမ္ မရွိမဟုတ္ ရွိပါတယ္ အခ်ိဳးခ်ရင္ နည္းပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္။ ရာဇ၀တ္ အမ်ားဆံုး နယူးေယာက္ နဲ႕ ၀ါရွင္တန္ ဒီစီ ၂ခုတည္းနဲ႕ေတာ့ မႏိႈင္းနဲ႕ ေပါ့ရွင္။ ပ်မ္းမွ်ျခင္း အေနနဲ႕ ၾကည့္ရ ေအာင္ပါ။ ေနာက္ျပီး အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈ လို႕ ေခၚတဲ့ corruption case မွာ ျမန္မာဟာ ကမာၻ႕ထိပ္ဆံုး တစ္ ႏွစ္ သံုး ကို ႏွစ္တိုင္း ၀င္ခဲ့တာ ၾကာေနျပီ ဆုိတာကို မေမ့ပါနဲ႕။ ) ကၽြန္မန႕ဲ တြဲမိျပီး အလုပ္ အတူ လုပ္ျဖစ္တဲ့ ဂ်ပန္ လူမ်ိဳးေတြေရာ အီတလီနဲ႕ ဒတ္ခ်္ လူမ်ိဳးေတြပါ အလုပ္လုပ္ရာမွာ သိပ္ တိက်ျပီး ျပတ္ သား ပါတယ္။ မယံု သကၤာ စိတ္လဲ နည္းပါတယ္။ အမွာစာ စမွာတဲ့ အခ်ိန္ မွာ သူတို႕ ကၽြန္မကို မျမင္ဖူးဘဲနဲ႕ ေငြစလႊဲျပီး စမွာပါ တယ္။ ကၽြန္မဘက္က အခ်ိန္ေနရာ အတိအက် ကုန္စည္ ကို ပို႕ေပး ႏုိင္တဲ့ အခါ ေနာက္ထပ္ ထပ္ျပီး ေအာ္ဒါ အမ်ားၾကီး မွာပါတယ္။ ကၽြန္မ စီးပြားေရးကို ေငြရင္း တျပား မွ မပါဘဲ ဒီလို စလုပ္ ခဲ့တာပါ။ အဲဲဒီ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ မ မွာ ရင္းႏွီး ထားတာ ဆုိလုိ႕ ကြန္ျပဴတာ တစံု၊ အင္တာနက္ နဲ႕ ဖက္စ္ ဖုန္း တလံုး ဒါအကုန္ ပါပဲ။ ဒါေလးရင္းျပီး ဘေလာ့ေရး၊ ဘေလာ့ေပၚ ပစၥည္း တင္ ေၾကာ္ျငာ၊ ခ်တ္တင္ ကေန ေစ်းစကားေျပာ၊ ဖုန္းတလံုး နဲ႕ ပါးစပ္ တ ေပါက္ ေခါင္းတလံုးရင္းျပီး စီးပြားေရး လုပ္ခဲ့ရ ပါတယ္။ ေအာင္ ျမင္ ပါတယ္။ ကၽြန္မလို ေလျဖတ္ ေနတဲ့ လူ ေတာင္ လုပ္ ႏိုင္ရင္ ျမန္မာျပည္က တျခား လူ ေတြလဲ ေအာင္ျမင္ ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ လုပ္ခ်င္စိတ္နဲ႕ ရိုးသား ေျဖာင့္မတ္မႈ၊ ယံုၾကည္ ကိုးစား ထိုက္မႈ၊ အလုပ္ကို အလုပ္ နဲ႕ တူေအာင္ တိတိက်က် ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း လုပ္ဖို႕ပဲ လိုပါတယ္။ ကၽြန္မထက္ ပိုျပီး အဆက္ အသြယ္ ေကာင္း သူ၊ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း မ်ားသူ၊ ေငြရင္း ေငြႏွီး ရွိသူေတြ ဒိထက္ ပို ေအာင္ျမင္ သင့္ပါ တယ္။ ကံနဲ႕ စန္း ရွိေသးတယ္ ဆိုရင္ ေလျဖတ္ေနတဲ့ လူထက္ ကံဆိုးဦးမလား လို႕ ေမးပါရေစ။ အတိတ္ကံ ဆိုးရင္ ပစၥဳပၸန္ ကံနဲ႕ ျမွင့္ယူလို႕ ရပါတယ္။ ကံဆိုးလို႕ တက္က်ိဳးရင္ လက္နဲ႕ ေလွာ္ၾကတာေပါ့ေနာ္။
ျမန္မာေတြ စည္းကမ္း မဲ့တယ္ဆိုတဲ့ စကားကို ဆက္ ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ ဘာစည္းကမ္းကို မဲ့တာပါလဲ။ အိမ္ေထာင္ေရး စည္းကမ္း၊ မိသားစု စည္းကမ္း၊ လူမႈေရး စည္းကမ္း၊ ရပ္ရြာ စည္းကမ္း၊ စစ္စည္းကမ္း စသျဖင့္ စည္းကမ္းေတြက မ်ားလြန္း ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေရာ စည္းကမ္းမဲ့တဲ့ စာရင္းထဲမွာ ပါသလား။ ကၽြန္မကေတာ့ အမ်ား နဲ႕ ဆိုင္တဲ့စည္းကမ္းကို တတ္ႏိုင္ သမွ် သတိထားျပီး လုိက္နာပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ခ်မွတ္ ထားတဲ့ စည္းကမ္း ကိုေတာ့ သတိ လက္လြတ္ ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ မွာ စည္းကမ္း ခ်ိဳးေဖာက္ မိတုန္းပါ။ ၀န္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ်ား သတ္မွတ္ ထားတဲ့ စည္းကမ္းတိုင္းကိုေတာ့ ကၽြန္မ မလိုက္နာ ပါဘူး။ လိုက္နာသင့္ လိုက္နာထိုက္တယ္ လို႕ ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္ လိုလိုလားလား လက္ခံတဲ့ စည္းကမ္းကို ကၽြန္မ လိုက္နာပါတယ္။
အလုပ္နဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ႏိုင္ငံတကာ စံခ်ိန္စံညႊန္း တခုကို ျပပါဆိုရင္ ကၽြန္မ ပထမဦးဆံုး ခ်ျပမိမွာကေတာ့ ကိုယ္ေရး ကိုယ္တာ နဲ႕ အလုပ္ကို ခြဲျခား ထားျခင္း ပါပဲ။ ကၽြန္မ ေရာက္ဖူးသမွ် ဘယ္ႏိုင္ငံ မဆို အလုပ္ကို ဦးစား ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးျပီး ႏိုင္ငံတို႕ ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံတို႕ ျဖစ္ေနၾကတာ ထင္ပါရဲ႕။ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အရ ဘယ္ေလာက္ မုန္းျပီး မ်က္လံုးခ်င္း မဆိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ေနၾကေပမယ့္ အလုပ္ အတူ တြဲလုပ္တဲ့ အခါ ခံစားခ်က္ကို ဦးစား မေပးဘဲ ခ်ိဳးႏွိမ္ျပီး အလုပ္ကို အတူ လက္တြဲလို႕ ေအာင္ျမင္ ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ ၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ မွာလို ငါ့အလွည့္ေရာက္ရင္ ထစ္ထား လိုက္မယ္။ ေခါက္ထား လိုက္မယ္ အာဏာနဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို သံုးျပီး ေႏွာင့္ေႏွး ထားလိုက္မယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ မေတြ႕ရ ပါဘူး။ ဒီစိတ္ဓာတ္ ေတြဟာ ႏိုင္ငံတကာ မွာ ျမန္မာေတြ ေနာက္က် က်န္ခဲ့ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္း ေတြပါပဲ။
ဖြံ႕ျဖိဳးျပီး ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံကို ကၽြန္မ ေလ့လာေရး ခရီး သြားခဲ့စဥ္က လႊတ္ေတာ္ အမတ္ တေယာက္ ေျပာခဲ့တဲ့ စကား ခုထိ ရင္ထဲ စြဲေနပါတယ္။ work smart is more successful and meaningful than work hard တဲ့။ စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္ အကင္း ပါးမႈ ဆိုတဲ့ ဥာဏ္ပါတဲ့ အလုပ္လုပ္ျခင္းဟာ ပင္ပင္ပန္းပန္း ၾကိဳးစားအလုပ္လုပ္ျခင္းထက္ အဓိပၸာယ္ ပိုရွိျပီး ပိုေအာင္ျမင္ ပါတယ္တဲ့။ ဒီေတာ့ ဆရာ လူထုစိန္၀င္း ေျပာတဲ့ ႏြားနဲ႕ ရုန္းတဲ့၊ ဖိနပ္မခၽြတ္ဘဲ အိပ္ရာ၀င္ျပီး ၾကိဳးစားတဲ့ လူေတြကို ကၽြန္မ ဘယ္လို ကင္ပြန္းတပ္ရပ။ ျမန္မာႏုိင္ငံေလာက္ သယံဇာတ ေပါ ၾကြယ္၀တဲ့ ႏုိင္ငံ၊ အာရွတုိက္ တတုိက္လံုးမွာ မရွိပါဘူး …. ဒီသယံဇာတ ေပါၾကြယ္၀တာ ေတြကို ေခတ္မီ နည္းပညာေတြ အသံုးခ်ၿပီး ထုတ္ယူ သံုးစြဲၾကရမွာ မဟုတ္လား။ ေရာင္း၀ယ္ ေဖာက္ကား ၾကရမွာ မဟုတ္လား။ ဆိုတဲ့ ဆရာ လူထုစိန္၀င္း ေျပာတဲ့ စာပိုဒ္ ကိုလည္း ကၽြန္မ ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ကပဲ ေျပာခဲ့ပါတယ္ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈ ဆိုတာ ေျမၾကီးထဲက သယံဇာတေတြ ဗံုးေဘာလေအာ ထုတ္ယူ သံုးစြဲ ျပီး တိုက္ ေဆာက္ ကား၀ယ္ လုပ္ျပ ႏိုင္ျပီး ကိုယ့္ရဲ႕ ေနာင္လာမယ့္ မ်ိဳးဆက္ေတြ သံုးစရာ စားစရာ မက်န္ေအာင္ ျဖဳန္းပစ္ ခဲ့တာကို ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ သယံဇာတ အနည္းဆံုး ကေန ေဘးထြက္ ဆိုးက်ိဳး နည္းတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ ခံစား ခြင့္ အမ်ား ဆံုး ရေအာင္ ၾကံဆ စြမ္းေဆာင္ ႏိုင္စြမ္းေတြ တိုးတက္ လာတာကိုမွ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈ အစစ္ လို႕ ေခၚပါတယ္တဲ့။ ဒီေလာက္ ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတက္ လာသလား… ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတက္ေစခ်င္ရင္ အျပင္ကေန ေအာ္မေနနဲ႕ ျပည္တြင္း ျပန္လာျပီး ကိုယ္တိုင္ လုပ္ပါလား လို႕ ေျပာလာခ်င္သူေတြ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္မ ျပည္တြင္းမွာ ရႏိုင္တဲ့ လွ်ပ္စစ္ အင္တာနက္ အေျခအေနနဲ႕ ကၽြန္မ တတ္ကၽြမ္းတဲ့ ပညာ မအပ္စပ္ပါဘူး။ ကၽြန္မ ျပည္ပ ကေန လမ္းရွာျပီး ျပည္တြင္းကို ကူညီ ႏိုင္တာရဲ႕ ဆယ္ပံုတပံုေတာင္ ကၽြန္မသာ ျပည္တြင္းကေန အလုပ္လုပ္ရင္ တိုင္းျပည္ အတြက္ ကူညီ ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေရးၾကီး တာက ျပည္တြင္းျပည္ပ ဆိုတဲ့ ေနရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကူညီခ်င္စိတ္ ရွိဖို႕နဲ႕ လက္ေတြ႕ ကူညီတဲ့ အဆင့္ ေရာက္ေအာင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္မႈသာ အဓိက က်ပါတယ္။
ကၽြန္မရဲ႕ ဒီပို႕စ္ဟာ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ၾကိဳးစားရုန္းကန္ျပီး တိုင္းျပည္ တာ၀န္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ထမ္းေဆာင္ ေနၾကသူ ေတြကို ၀ါးလံုး၇ွည္နဲ႕ သိမ္းရမ္းတာ မဟုတ္မွန္း စာကို ေသခ်ာစြာ ဖတ္တတ္သူတိုင္း နားလည္ ၾကမွာပါ။ ကၽြန္မရဲ႕ ပို႕စ္က ဘယ္သူေတြကို ရည္ညႊန္း ေျပာဆိုလဲ ဆိုတာကိုလဲ စိတ္ရင္းမွန္နဲ႕ ဖတ္တတ္သူေတြ ရွင္းလင္းေအာင္ ဖတ္တတ္ ျမင္တတ္ ၾကမွာပါ။ ဒီပို႕စ္နဲ႕ အမိျမန္မာ ႏိုင္ငံ အတြက္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ကေန တတ္ႏိုင္သေလာက္ စြမ္းေဆာင္ ေပးေနၾကသူေတြကို ဂါရ၀ ျပဳလိုက္ပါတယ္။
ျမန္မာေတြ ပ်င္းတယ္ ဖ်င္းတယ္ ေရသာခိုတယ္ စည္းကမ္းမဲ့တယ္ ၾကိဳးစား အားထုတ္မႈ မရွိဘူး ဆိုတဲ့ စကားကို စျပီး ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။
နက္ဖန္ လုပ္လို႕ ရတဲ့ အလုပ္ ဒီေန႕ မလုပ္ပါ ဆုိတဲ့ လူစားထဲ ကိုယ္ပါသလား စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ကိုယ့္ ပတ္၀န္း က်င္ မွာ ဘယ္ေလာက္ မ်ားလဲ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ျမန္မာေတြ ဆိုျပီး ရွိသမွ် ျမန္မာေတြကို ၀ါးလံုးသိမ္း မရမ္းခ်င္ ေပမယ့္ ကိုယ္နဲ႕ တကြ ကိုယ့္၀န္းက်င္မွာ ရာခိုင္ႏံႈး ဘယ္ေလာက္ မ်ားမ်ား ရွိလဲ စဥ္းစားေပးပါ။ ျပည္တြင္းမွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ေန႕စား အလုပ္သမား ေတြထဲ မွာ နက္ျဖန္အတြက္ ထမင္းဖိုး ရွိေနရင္ ဒီေန႕ အလုပ္ မဆင္းတဲ့ လူ ေတြ၊ ရသမွ်ေငြကို ခ်ဲထိုးပစ္သူေတြ၊ ႏိုင္ငံျခား ကေန ေငြပို႕ေပးေနတဲ့ မိသားစု၀င္ရွိရင္ ထိုင္စားျပီး ခ်ဲထိုး ဂိမ္း ကေဆာ့ ပစ္ေနတဲ့ က်န္တဲ့ အိမ္သား ေတြ ဒီလို လူေတြကို ျမင္ဖူး ပါသလား…. ကၽြန္မကေတာ့ ကိုယ္ေတြ႕ ၾကံဳေန ျမင္ေနရပါတယ္။
ခ်ဲသမား ေလာင္းကစား သမားကို ကၽြန္မ သိပ္အထင္ေသးပါတယ္။ ေငြကို ေလာင္းေၾကး အဆနဲ႕ နည္းနည္း ရင္း မ်ားမ်ား လိုခ်င္လို႕ ေငြကိုေငြနဲ႕ လိုက္ေနတဲ့ ၾကိဳးစား အားထုတ္မႈ မရွိတဲ့ ေရသာခို သမားေတြလို႕ ခုခ်ိန္ထိ ကၽြန္မ ထင္ျမင္ ယူဆ ပါတယ္။ သူတို႕ေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ လက္ေၾကာတင္းေအာင္ အလုပ္မလုပ္ဘဲ စားစရာ တရက္စာေလာက္ ရွိတာနဲ႕ က်န္ ေငြကို ေလာင္းကစား လုပ္ပစ္ၾကတာ ကုိယ္ေတြ႕မို႕ပါ။ ကၽြန္မရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ ကို ခုခ်ိန္ထိေတာ့ မွန္တယ္လို႕ ကၽြန္မ ထင္ ေန တုန္းပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ခ်ဲသမား ေရသာခို သမား ဘယ္ေလာက္ မ်ားပါသလဲ။ မိသားစု တစုမွာ ၾကိဳးၾကိဳးစားစား အလုပ္ လုပ္သူ တေယာက္ ရွိရင္ ဘယ္ေလာက္ ေခ်ာင္လည္ ပါသလဲ။ မိသားစု တစု ထဲမွာ ခ်ဲရံႈးပစ္တဲ့ ခ်ဲသမား တေယာက္ ရွိရင္ ဘယ္ေလာက္ က်ပ္တည္းပါသလဲ ။ ဟုတ္ကဲ့ ျမန္မာ တႏိုင္ငံလံုးမွာ ရွိတဲ့ မိသားစု အေရအတြက္နဲ႕ ေခ်ာင္လည္ ၾကပ္တည္း မႈ ေတြကို တြက္ခ်က္ ၾကည့္လုိက္ရေအာင္ပါ။
အင္တာနက္ေပၚကေန စီးပြားေရး ပြဲစား အကုန္လုပ္လို႕ရေနပါတယ္။ က်ားမ ခြဲျခားေနစရာ မလိုပါဘူး ကၽြန္မ ေလျဖတ္ ေန စဥ္ က အိမ္ေနရင္း အ၀တ္နဲ႕ ကြန္ျပဴတာေရွ႕ ထိုင္ျပီး ခ်တ္တင္းကေန ေစ်းစကားေျပာလို႕ ေက်ာက္ ပန္းခ်ီ၊ ခရုနဲ႕ လုပ္ထား တဲ့ fancy ဆြဲၾကိ္ဳးလက္ေကာက္ေတြ ေဖာက္သည္ေပး ေရာင္းပါတယ္။ ဒီေလာက္ဆို ရွင္းပါျပီေနာ္။ ျမန္မာျပည္က အင္တာ နက္ ဆိုင္ေတြမွာ ေန႕စဥ္နဲ႕ အမွ် ခ်တ္တင္းရိုက္ေနတဲ့ ေယာက္်ား ေလး မိန္းကေလးမ်ား ဘာအေၾကာင္းအရာေတြ ခ်တ္ပါ သလဲ.. ကၽြန္မ နာမည္ ခြန္ျမလိႈင္မို႕ ေယာက္်ားမွတ္ျပီး ကုလား စမိုင္က အရံႈးေပးရေအာင္ ခ်ိဳအီေနတဲ့ ညဳတုတု စကား ေတြနဲ႕ လာျပီး အီစီကလီရိုက္တဲ့ မိန္းကေလး မ်ားကိုေတာင္ ေတြ႕ရ ပါေသးတယ္။ ေငြရွာႏိုင္တဲ့ ေယာက္်ားကို ရေအာင္ ယူခ်င္တာ ေရသာခိုတဲ့ မိန္းမ လို႕ ေျပာရင္ ကၽြန္မ လြန္မလား… ေလျဖတ္ေနတဲ့ ကၽြန္မ အဲဒီအခ်ိန္က လက္တြန္းလွည္း ေပၚကေန အလုပ္လုပ္ ေနခဲ့ပါတယ္။ ေယာက္်ား လုပ္စာကို ၾကည္ႏူးမႈနဲ႕ စားပါတယ္ ကိုယ့္လုပ္စာကို ဂုဏ္ယူမႈနဲ႕ စားပါ တယ္။ တမ်ိဳးစီ အရသာ ရွိပါတယ္…
ဒီလိုဆိုရင္ ေျပာစရာ ရွိလာႏိုင္ပါတယ္ အဲလို အင္တာနက္က ေန စီးပြားေရး လုပ္လို႕ရေကာင္းမွန္း မသိလို႕ ေန မွာ.. ကိုယ္ သိတိုင္း သူမ်ားကို မႏွိမ့္ခ် ပါနဲ႕လို႕ ေျပာလာရင္ ကၽြန္မ ရီမိမွာပါ။ ကၽြန္မနဲ႕ ခ်တ္မိတဲ့ မိန္းကေလး ေတြကို ကၽြန္မ သင္ေပး ပါတယ္။ ကြန္ျပဴတာ ပစၥည္းေတြ ကၽြန္မက ပို႕ေပးမယ္ဆိုရင္ ေရာင္းဖို႕ စိတ္၀င္စားလား ဆိုျပီး လမ္းပါ ဖြင့္ေပးပါတယ္။ ဟုတ္ကဲ့ လူခ်င္းမျမင္ဖူးတဲ့လူ တစ္ေယာက္ကို မ်က္စိမွိတ္ ယံုရ ေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မ မမႊန္ မတံုးအ ပါဘူး။ သူ ကၽြန္မကို ထပ္ခါ ထပ္ခါ လိမ္ပါတယ္။ ေစ်းတင္ရိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မ ျပန္ စစ္ ေဆး ႏိုင္ေၾကာင္းနဲ႕ အမွန္တိုင္း ေျပာဖို႕ ေဖ်ာင္းျဖျပီး အခြင့္အေရး ထပ္ေပးပါတယ္။ ထပ္လိမ္ရံုမက ေကာင္ ေလး တေယာက္နဲ႕ ခ်ိတ္ေပးျပီး ကၽြန္မကို အီစီကလီ လုပ္ဖို႕ အဲဒီ ေကာင္ေလးကို ထပ္ျပီး ခိုင္းပါတယ္။ မွတ္ေရာ။ ကၽြန္မ တင္မွ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္း ေယာက္်ားေလး ေတြလဲ ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳး ၾကံဳရပါတယ္။ လင္ၾကီး နဲ႕ လင္ငယ္ကို ေမာင္ႏွမ ၀မ္းကြဲပါလို႕ အျပံဳးမပ်က္ မိတ္ဆက္ ေပးႏိုင္တဲ့ မိန္းက ေလး တေယာက္က အသက္ ၁၇ႏွစ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဆရာ၀န္ တေယာက္ကို ရည္းစားထားျပီး နယ္အလုပ္ ဆင္းတယ္လို႕ သူ ထင္တဲ့ အခ်ိန္ လင္ၾကီးနဲ႕ ရုပ္ရွင္ရံု ေရွ႕မွာ ပက္ပင္းမိလုိ႕ ေနာက္ေယာင္ခံ လုိက္ေတာ့မွ ဆရာ၀န္ဆီက ေငြကို လင္ မယား ၂ဦး သေဘာတူ ခ်ဴစားေနတာ ေပၚတဲ့ အျဖစ္ေတြ… လက္ဖ်ား ခါရေလာက္တဲ့ သတင္းေတြက တႏွစ္ ကို ဆယ္ခု ေလာက္က အသားေလးပါ။ ဒီေတာ့ ျမန္မာေတြ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ ပ်က္စီးကုန္ျပီ ဆိုတဲ့ စကား ကို ကၽြန္မက ေထာက္ခံ ရမွာလား အဆို တင္သြင္း ရမွာ လား.. ျမန္မာ အားလံုးကို မဆိုလိုေပမယ့္ အသက္ အစိတ္ေအာက္ ျမန္မာေတြနဲ႕ အသက္ အစိတ္ အထက္ ျမန္မာေတြ စိတ္ဓာတ္ေရးရာ တအား ကြာထြက္သြားတာကို ကၽြန္မ ေကာင္းေကာင္းၾကီး သိလိုက္ ပါတယ္. ဘာလို႕ ဒီကေလးေတြ ငယ္ငယ္ ရြယ္ရြယ္ နဲ႕ အဲေလာက္ စိတ္ဓာတ္ ေရးရာ သိမ္ဖ်င္း ေအာက္တန္းက် ကုန္ၾကတာလဲ။ ဗီဇလား၊ ေခတ္လား၊ စနစ္လား။
ဒီေနရာမွာ အမ်ား မိုးခါးေရ ေသာက္လုိ႕ ကိုယ္လိုက္ေသာက္ရတယ္ မေသာက္လို႕ မျဖစ္ဘူး။ အထက္လူက မေပးရင္ ျငိဳျငင္ တယ္။ သူ႕ကိုေပးဖို႕ ကိုယ္ကလဲ ေအာက္လူဆီက ယူရတာပါ စတဲ့ ဆင္ေျခေတြ မ်ားအားၾကီးလို႕ ရိုးလြန္း အီလြန္း ေနပါျပီ။ မိုးခါးေရ မေသာက္ဘဲ စမ္းေရ ကန္ေရ ေသာက္စရာ မရွာခ်င္ေတာ့တာလား အလြယ္ မိုးေပၚက က်လာတ့ဲ ေရကို ေခါင္းေမာ့ ပါးစပ္ဟ အလြယ္ခံေသာက္ လိုက္ခ်င္တာလား။ တျခား နည္းလမ္းကို ေသခ်ာ အင္တုိက္ အားတိုက္ ရွာခဲ့ ရဲ႕လား။ ေရြးစရာ ေပါလြန္းတဲ့ ေလာကၾကီးမွာ ကိုယ္က ရွာဖို႕ ၀တၱရား ပ်က္ကြက္ ခဲ့ျပီး ေရြးစရာ လမ္းမရွိေတာ့ လို႕ပါ ဆိုျပီး အလြယ္ လိုက္ခဲ့မိတာလား ကိုယ့္ကိုယ္ကို မညွာတမ္း ေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ ေစခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္ ကၽြန္မလဲ အျမဲတမ္း အတတ္ႏိုင္ဆံုး ရက္ရက္စက္စက္ မညွာမတာ ေ၀ဖန္ ဆန္းစစ္ေလ့ ရွိပါတယ္။
ျမန္မာျပည္တြင္းက ျမန္မာေတြ စိတ္ဓာတ္နဲ႕ အေတြးအေခၚ ပ်က္စီးတာ သိပ္မ်ားေနျပီ လို႕ မွတ္ခ်က္ ေပးၾက တာ အေတာ္ မ်ားပါတယ္။ အျပင္က ျမန္မာေတြကေရာ သူတို႕ အျပင္ေရာက္သြားလိုက္တာနဲ႕ ငါတို႕ကို ေဆာ္တယ္ လို႕ မ်က္စိမွိတ္ မ ေျပာ ေစခ်င္ပါဘူး။ အျပင္က ျမန္မာေတြ ထဲမွာလဲ စိတ္ဓာတ္နဲ႕ အေတြးအေခၚ ပ်က္စီးေနၾကတဲ့ လူေတြ ရွိပါတယ္။ အျပင္ က ျမန္မာေတြက မိေ၀း ဖေ၀း ဘာသာတရား အဆံုးအမ၊ မိဘ ေဆြ မ်ိဳး အဆံုးအမနဲ႕ ေ၀းေနလို႕ စိတ္ဓာတ္နဲ႕ အေတြး အေခၚ ပ်က္တယ္ပဲ ထားပါဦးေတာ့။ ျပည္တြင္းက ျမန္မာ ေတြက ဘာလို႕ ပ်က္စီးရတာလဲ။ တကယ္ေတာ့ ျပည္ပမွာ လူ လည္ ေတြ မ်ားလို႕ ေတာ္ရံု တန္ရံုနဲ႕ အက်င့္ စာရိတၱကို အပ်က္ မခံရဲ ၾကပါဘူး။ အက်င့္ပ်က္မွန္း သိလိုက္တာနဲ႕ ပက္ပက္ စက္စက္ ဟန္မေဆာင္တမ္း အျပစ္ တင္ေလ့ ရွိၾကသလို ရာထူး တက္လမ္း အလုပ္ စတာေတြ ခ်က္ခ်င္း လက္ငင္း ဆံုးရံႈး တတ္လို႕ပါ။ အက်င့္ စာရိတၱနဲ႕ ပတ္သက္လာရင္ ဘယ္သူ႕ မ်က္ႏွာမွ မေထာက္ၾကသလို ဘယ္သူက မွလဲ ဖံုးဖိ မေပးၾက ပါဘူး။ ထိုင္း ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ သက္ဆင္ရဲ႕ သားဟာ သမ္မားဆက္ တကၠသိုလ္မွာ စာေမးပြဲတြင္း စာခိုးခ်လို႕ ခ်က္ခ်င္း ေက်ာင္း ထုတ္ ခံရပါတယ္။ သူ႕အေဖ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါ ထိုင္းပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ျမန္မာ ျပည္ မွာ ဘယ္လို ဆို တာ အထူး ေျပာစရာ မလိုပါဘူး။ ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပါ။ ျပည္တြင္း ျပည္ပ အခ်င္းခ်င္း လက္ညိႈး ထိုး အျပစ္တင္မယ့္အစား ၂ဖက္ လံုးက စိတ္ဓာတ္ေတြ ျပင္ၾကရင္ ေကာင္းပါတယ္။ သူမ်ားကို ဆရာလုပ္ ေနရ ေအာင္ မင္းကိုယ္တိုင္ကေရာ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလို႕ လဲလို႕ ျပန္ အေငၚ တူးလာရင္ ကၽြန္မလဲ ေျဖပါ့မယ္။ ကၽြန္မ ဆရာလုပ္ေနတာ မဟုတ္ပါ။ ကိုယ့္လူမ်ိဳး ကိုယ့္ တိုင္းျပည္ကို လူတကာ အထင္ၾကီး ေလးစား တန္ဖိုးထား ေနတာကို ျမင္ခ်င္လြန္းလို႕ တေထာင့္ တေနရာ ကေန ၾကိဳးစား ၾကည့္ ေနတာပါ။ ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္လဲ ဆိုးမိမွာ စုိးလို႕ သိတဲ့လူမ်ား အက်ိဳးအေၾကာင္းနဲ႕ တကြ ၀င္ေထာက္ျပ ဆံုးမ သြားၾကပါလို႕ ခဏခဏ ေရးဖူး ပါတယ္။
ကၽြန္မ ေလ့လာ မိသေလာက္ ျပည္တြင္းက ျမန္မာေတြက ယံုလြယ္ပါတယ္။ ပါးပါးေလး ေနရာေပးရင္ ေျမွာက္ ေပးရင္ အဲဒီ ကေန တဆင့္တက္ျပီး ယံုၾကည္ျပ ကိုးကြယ္ျပရင္ သေဘာက်ျပီး ခိုင္းသမွ် လုပ္ေပး တတ္ၾက ပါ တယ္။ ဆိုက္ကို ဆိုတဲ့ စိတ္ပညာကို နားမလည္ဘဲ ရိုးအ ၾကပါတယ္။ လူေတာ္ေတြကို ႏိုင္ငံတကာမွာ မေတာ္ တဲ့လူ ေတြ အလြယ္ တက္ၾကတဲ့ နည္းပညာ တကၠသိုလ္ကို ေပးတက္ျပီး ဘ၀င္ျမင့္ေစ ပါတယ္။ ဆယ္တန္း ရမွတ္နည္းျပီး ေပါ့တီးေပါ့ဆ သမားေတြကို ဘက္ ေပါင္းစံု ရႈေထာင့္ ေပါင္းစံုကေန လွည့္ပတ္ ေ၀ဖန္ စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္မႈ အဓိက ဘာသာေတြကို ေပးယူေစ ေက်ာင္းတက္ ေစပါ တယ္။ ဒီလို ပညာေရး စနစ္နဲ႕ လူေတာ္ေတြနဲ႕ လူ႕ေလာကကို ဘက္ေပါင္းစံု ရႈေထာင့္ ေပါင္းစံုကေန လွည့္ပတ္ ေ၀ဖန္ ပိုင္းျခား ခ်င့္ခ်ိန္တတ္မႈနဲ႕ မတြဲမိေအာင္ ခြဲထုတ္ ထားပါတယ္။ ေနာက္ျပီး ပညာေရး စနစ္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္မွာ အထက္ က လူေျပာ သမွ် အကုန္ မွန္ ရမယ္။ ေအာက္လူက ျပန္ေျပာခြင့္ မရွိဆိုတဲ့ မူကို ခ်မွတ္က်င့္သံုး ထားေလေတာ့ ေအာက္လူ ကလဲ အထက္ ေရာက္ ရင္ သူေတြ႕ၾကံဳ ျဖတ္သန္း ခဲ့တဲ့ နည္းလမ္း အတိုင္း ငါတေကာေကာ ပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ငါေျပာ တာ မွန္ရမွ၊ ငါ တေကာ ဓေလ့ ထံုးစံ ၾကီး ထြန္းကားျပီး သူတပါးရဲ႕ အေတြးအေခၚ ရႈျမင္ စဥ္းစား သံုးသပ္ပံုကို တန္ဖိုး ထား ေနရာေပး ေလးစားရ ေကာင္းမွန္း မသိေတာ့တဲ့ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းၾကီး ထြန္းကား လာပါေတာ့တယ္။ ဒိျပင္ ကိုယ့္လုပ္ရပ္ကို တာ၀န္ယူ တာ၀န္ခံမႈ အစား အေျခအေန တခုခု ၾကံဳေတြ႕ လိုက္တာနဲ႕ ငါ့ကို အျပစ္တင္ေတာ့ မွာပဲ ဆိုတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မလံုျခံဳ စိတ္က လႊမ္းမိုးျပီး ဆင္ေျခကန္ တဲ့ အေနနဲ႕ သူမ်ားကို ဦးေအာင္ အျပစ္တင္ တာေတြ၊ ကိုယ့္ကို ဘာမွ ေျပာခြင့္ မသာေအာင္ စကား ကို တရစပ္ အခ်ိတ္အဆက္ မရွိ ေျပာတာေတြနဲ႕ အေျခ အေနကို ရန္လိုမႈ ဗိန္းေမာင္းနဲ႕ စျပီး ရင္ဆိုင္ ၾကပါေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ ေျပေျပလည္လည္ ေဆြးေႏြး ေျပာဆိုလို႕ အဆင္ေျပရမယ့္ အေျခအေနက တုတ္တျပက္ ဓား တျပက္ ေသြးထြက္ေအာင္ ေျဖရွင္းမွရတဲ့ အေျခအေန ထိ ျဖစ္ကုန္ၾကပါတယ္။ အဓိက တရားခံက ငါတေကာ ဓေလ့ ထံုးစံ ၾကီးပါ။
ငါတေကာ ဓေလ့ ထံုးစံ ထဲကိုမွ လူလည္ေတြက ဘ၀င္ ဆိုတဲ့ ေဆးပါးပါးေလး ကို ေျမွာက္ပင့္မႈ ေပါင္းစပ္ျပီး ဆိုးေပး လိုက္ ၾက ပါေသးတယ္။ အမ်ားျပည္သူ ေအာ့ေၾကာလန္ သတင္းေပး ဒလန္ျဖစ္တဲ့ စြမ္းအားရွင္ လူမိုက္ ေတြကို ေငြတျပားမွ မေပး ရဘဲ ဗိုက္ငွားဓားထိုး လူမိုက္ လက္သံုးေတာ္ အျဖစ္ အသံုးျပဳႏိုင္တာ ပါးပါးေလး ေျမွာက္ပင့္ ေနရာေပးမႈ ဆိုတဲ့ အခ်က္ ေၾကာင့္ ပါ။ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္ လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ သာမန္လူေတြက ၾကဥ္ပယ္ ထားတာ ခံရသူေတြကို သနားဟန္ ကိုယ္ခ်င္းစာ ဟန္ သူတို႕ ကိုယ္စား မခံခ်င္ဟန္ ေဆာင္ျပီး ပါးပါး ေလး ေျမွာက္ပင့္ ေနရာေပးျပီး လူမိုက္ ေမြးၾကတာေတြ ျမင္ေတြ႕ ေနရ ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကိုယ္က မွန္တာ လုပ္ေန တာမို႕ ႏိုင္ငံတကာ သတင္းဌာနေတြ သူတုိ႕ ဖာသာ စံုစမ္းျပီး လာ အင္တာဗ်ဴး တာကို ေပၚတင္ ေျဖရံုပဲ ဖုန္းကြယ္ ၀ွက္ထားျပီး လူသိ မခံ တာမ်ိဳး လုပ္စရာ အေၾကာင္း မရွိဘူးလို႕ ေျမွာက္ေပး ျပီး ေျဖခိုင္း ၾကလို႕ တားမိသူကို ျပန္ရန္ေတြ႕ရင္း ေျဖမိလို႕ ႏိုင္ငံျခား သတင္းဌာန ေတြကို သတင္းေပးမႈနဲ႕ အဖမ္းခံရ ေထာင္နန္းစံ ရတဲ့ လူေတြ ရွိပါ ေသးတယ္။ limitation ဆိုတဲ့ အပိုင္းအျခား ကန္႕သတ္ခ်က္ အထူအပါးကို နားမလည္ ၾကေသးတဲ့ လူေတြကို နားလည္ ျပီးသား လူေတြက လက္တြဲ ေခၚသင့္ပါတယ္။ ထိုးခ်ျပီး ရာထူး ေနရာ ယူတာကေတာ့ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္ရွက္ သင့္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ လူလိမ္ မရွိမဟုတ္ ရွိပါတယ္ အခ်ိဳးခ်ရင္ နည္းပါတယ္။ (မွတ္ခ်က္။ ရာဇ၀တ္ အမ်ားဆံုး နယူးေယာက္ နဲ႕ ၀ါရွင္တန္ ဒီစီ ၂ခုတည္းနဲ႕ေတာ့ မႏိႈင္းနဲ႕ ေပါ့ရွင္။ ပ်မ္းမွ်ျခင္း အေနနဲ႕ ၾကည့္ရ ေအာင္ပါ။ ေနာက္ျပီး အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈ လို႕ ေခၚတဲ့ corruption case မွာ ျမန္မာဟာ ကမာၻ႕ထိပ္ဆံုး တစ္ ႏွစ္ သံုး ကို ႏွစ္တိုင္း ၀င္ခဲ့တာ ၾကာေနျပီ ဆုိတာကို မေမ့ပါနဲ႕။ ) ကၽြန္မန႕ဲ တြဲမိျပီး အလုပ္ အတူ လုပ္ျဖစ္တဲ့ ဂ်ပန္ လူမ်ိဳးေတြေရာ အီတလီနဲ႕ ဒတ္ခ်္ လူမ်ိဳးေတြပါ အလုပ္လုပ္ရာမွာ သိပ္ တိက်ျပီး ျပတ္ သား ပါတယ္။ မယံု သကၤာ စိတ္လဲ နည္းပါတယ္။ အမွာစာ စမွာတဲ့ အခ်ိန္ မွာ သူတို႕ ကၽြန္မကို မျမင္ဖူးဘဲနဲ႕ ေငြစလႊဲျပီး စမွာပါ တယ္။ ကၽြန္မဘက္က အခ်ိန္ေနရာ အတိအက် ကုန္စည္ ကို ပို႕ေပး ႏုိင္တဲ့ အခါ ေနာက္ထပ္ ထပ္ျပီး ေအာ္ဒါ အမ်ားၾကီး မွာပါတယ္။ ကၽြန္မ စီးပြားေရးကို ေငြရင္း တျပား မွ မပါဘဲ ဒီလို စလုပ္ ခဲ့တာပါ။ အဲဲဒီ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ မ မွာ ရင္းႏွီး ထားတာ ဆုိလုိ႕ ကြန္ျပဴတာ တစံု၊ အင္တာနက္ နဲ႕ ဖက္စ္ ဖုန္း တလံုး ဒါအကုန္ ပါပဲ။ ဒါေလးရင္းျပီး ဘေလာ့ေရး၊ ဘေလာ့ေပၚ ပစၥည္း တင္ ေၾကာ္ျငာ၊ ခ်တ္တင္ ကေန ေစ်းစကားေျပာ၊ ဖုန္းတလံုး နဲ႕ ပါးစပ္ တ ေပါက္ ေခါင္းတလံုးရင္းျပီး စီးပြားေရး လုပ္ခဲ့ရ ပါတယ္။ ေအာင္ ျမင္ ပါတယ္။ ကၽြန္မလို ေလျဖတ္ ေနတဲ့ လူ ေတာင္ လုပ္ ႏိုင္ရင္ ျမန္မာျပည္က တျခား လူ ေတြလဲ ေအာင္ျမင္ ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ လုပ္ခ်င္စိတ္နဲ႕ ရိုးသား ေျဖာင့္မတ္မႈ၊ ယံုၾကည္ ကိုးစား ထိုက္မႈ၊ အလုပ္ကို အလုပ္ နဲ႕ တူေအာင္ တိတိက်က် ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း လုပ္ဖို႕ပဲ လိုပါတယ္။ ကၽြန္မထက္ ပိုျပီး အဆက္ အသြယ္ ေကာင္း သူ၊ မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္း မ်ားသူ၊ ေငြရင္း ေငြႏွီး ရွိသူေတြ ဒိထက္ ပို ေအာင္ျမင္ သင့္ပါ တယ္။ ကံနဲ႕ စန္း ရွိေသးတယ္ ဆိုရင္ ေလျဖတ္ေနတဲ့ လူထက္ ကံဆိုးဦးမလား လို႕ ေမးပါရေစ။ အတိတ္ကံ ဆိုးရင္ ပစၥဳပၸန္ ကံနဲ႕ ျမွင့္ယူလို႕ ရပါတယ္။ ကံဆိုးလို႕ တက္က်ိဳးရင္ လက္နဲ႕ ေလွာ္ၾကတာေပါ့ေနာ္။
ျမန္မာေတြ စည္းကမ္း မဲ့တယ္ဆိုတဲ့ စကားကို ဆက္ ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ ဘာစည္းကမ္းကို မဲ့တာပါလဲ။ အိမ္ေထာင္ေရး စည္းကမ္း၊ မိသားစု စည္းကမ္း၊ လူမႈေရး စည္းကမ္း၊ ရပ္ရြာ စည္းကမ္း၊ စစ္စည္းကမ္း စသျဖင့္ စည္းကမ္းေတြက မ်ားလြန္း ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ေရာ စည္းကမ္းမဲ့တဲ့ စာရင္းထဲမွာ ပါသလား။ ကၽြန္မကေတာ့ အမ်ား နဲ႕ ဆိုင္တဲ့စည္းကမ္းကို တတ္ႏိုင္ သမွ် သတိထားျပီး လုိက္နာပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ခ်မွတ္ ထားတဲ့ စည္းကမ္း ကိုေတာ့ သတိ လက္လြတ္ ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္ မွာ စည္းကမ္း ခ်ိဳးေဖာက္ မိတုန္းပါ။ ၀န္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူမ်ား သတ္မွတ္ ထားတဲ့ စည္းကမ္းတိုင္းကိုေတာ့ ကၽြန္မ မလိုက္နာ ပါဘူး။ လိုက္နာသင့္ လိုက္နာထိုက္တယ္ လို႕ ကၽြန္မ ကိုယ္တိုင္ လိုလိုလားလား လက္ခံတဲ့ စည္းကမ္းကို ကၽြန္မ လိုက္နာပါတယ္။
အလုပ္နဲ႕ ပတ္သက္လို႕ ႏိုင္ငံတကာ စံခ်ိန္စံညႊန္း တခုကို ျပပါဆိုရင္ ကၽြန္မ ပထမဦးဆံုး ခ်ျပမိမွာကေတာ့ ကိုယ္ေရး ကိုယ္တာ နဲ႕ အလုပ္ကို ခြဲျခား ထားျခင္း ပါပဲ။ ကၽြန္မ ေရာက္ဖူးသမွ် ဘယ္ႏိုင္ငံ မဆို အလုပ္ကို ဦးစား ေပးပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဖြံ႕ျဖိဳးျပီး ႏိုင္ငံတို႕ ဖြံ႕ျဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံတို႕ ျဖစ္ေနၾကတာ ထင္ပါရဲ႕။ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အရ ဘယ္ေလာက္ မုန္းျပီး မ်က္လံုးခ်င္း မဆိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ေနၾကေပမယ့္ အလုပ္ အတူ တြဲလုပ္တဲ့ အခါ ခံစားခ်က္ကို ဦးစား မေပးဘဲ ခ်ိဳးႏွိမ္ျပီး အလုပ္ကို အတူ လက္တြဲလို႕ ေအာင္ျမင္ ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ ၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ မွာလို ငါ့အလွည့္ေရာက္ရင္ ထစ္ထား လိုက္မယ္။ ေခါက္ထား လိုက္မယ္ အာဏာနဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို သံုးျပီး ေႏွာင့္ေႏွး ထားလိုက္မယ္ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ မေတြ႕ရ ပါဘူး။ ဒီစိတ္ဓာတ္ ေတြဟာ ႏိုင္ငံတကာ မွာ ျမန္မာေတြ ေနာက္က် က်န္ခဲ့ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းရင္း ေတြပါပဲ။
ဖြံ႕ျဖိဳးျပီး ႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံကို ကၽြန္မ ေလ့လာေရး ခရီး သြားခဲ့စဥ္က လႊတ္ေတာ္ အမတ္ တေယာက္ ေျပာခဲ့တဲ့ စကား ခုထိ ရင္ထဲ စြဲေနပါတယ္။ work smart is more successful and meaningful than work hard တဲ့။ စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္ အကင္း ပါးမႈ ဆိုတဲ့ ဥာဏ္ပါတဲ့ အလုပ္လုပ္ျခင္းဟာ ပင္ပင္ပန္းပန္း ၾကိဳးစားအလုပ္လုပ္ျခင္းထက္ အဓိပၸာယ္ ပိုရွိျပီး ပိုေအာင္ျမင္ ပါတယ္တဲ့။ ဒီေတာ့ ဆရာ လူထုစိန္၀င္း ေျပာတဲ့ ႏြားနဲ႕ ရုန္းတဲ့၊ ဖိနပ္မခၽြတ္ဘဲ အိပ္ရာ၀င္ျပီး ၾကိဳးစားတဲ့ လူေတြကို ကၽြန္မ ဘယ္လို ကင္ပြန္းတပ္ရပ။ ျမန္မာႏုိင္ငံေလာက္ သယံဇာတ ေပါ ၾကြယ္၀တဲ့ ႏုိင္ငံ၊ အာရွတုိက္ တတုိက္လံုးမွာ မရွိပါဘူး …. ဒီသယံဇာတ ေပါၾကြယ္၀တာ ေတြကို ေခတ္မီ နည္းပညာေတြ အသံုးခ်ၿပီး ထုတ္ယူ သံုးစြဲၾကရမွာ မဟုတ္လား။ ေရာင္း၀ယ္ ေဖာက္ကား ၾကရမွာ မဟုတ္လား။ ဆိုတဲ့ ဆရာ လူထုစိန္၀င္း ေျပာတဲ့ စာပိုဒ္ ကိုလည္း ကၽြန္မ ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ အဲဒီ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ကပဲ ေျပာခဲ့ပါတယ္ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈ ဆိုတာ ေျမၾကီးထဲက သယံဇာတေတြ ဗံုးေဘာလေအာ ထုတ္ယူ သံုးစြဲ ျပီး တိုက္ ေဆာက္ ကား၀ယ္ လုပ္ျပ ႏိုင္ျပီး ကိုယ့္ရဲ႕ ေနာင္လာမယ့္ မ်ိဳးဆက္ေတြ သံုးစရာ စားစရာ မက်န္ေအာင္ ျဖဳန္းပစ္ ခဲ့တာကို ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ သယံဇာတ အနည္းဆံုး ကေန ေဘးထြက္ ဆိုးက်ိဳး နည္းတဲ့ အက်ိဳးအျမတ္ ခံစား ခြင့္ အမ်ား ဆံုး ရေအာင္ ၾကံဆ စြမ္းေဆာင္ ႏိုင္စြမ္းေတြ တိုးတက္ လာတာကိုမွ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈ အစစ္ လို႕ ေခၚပါတယ္တဲ့။ ဒီေလာက္ ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတက္ လာသလား… ျမန္မာႏိုင္ငံ ဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတက္ေစခ်င္ရင္ အျပင္ကေန ေအာ္မေနနဲ႕ ျပည္တြင္း ျပန္လာျပီး ကိုယ္တိုင္ လုပ္ပါလား လို႕ ေျပာလာခ်င္သူေတြ ရွိႏိုင္ပါတယ္။ ကၽြန္မ ျပည္တြင္းမွာ ရႏိုင္တဲ့ လွ်ပ္စစ္ အင္တာနက္ အေျခအေနနဲ႕ ကၽြန္မ တတ္ကၽြမ္းတဲ့ ပညာ မအပ္စပ္ပါဘူး။ ကၽြန္မ ျပည္ပ ကေန လမ္းရွာျပီး ျပည္တြင္းကို ကူညီ ႏိုင္တာရဲ႕ ဆယ္ပံုတပံုေတာင္ ကၽြန္မသာ ျပည္တြင္းကေန အလုပ္လုပ္ရင္ တိုင္းျပည္ အတြက္ ကူညီ ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေရးၾကီး တာက ျပည္တြင္းျပည္ပ ဆိုတဲ့ ေနရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကူညီခ်င္စိတ္ ရွိဖို႕နဲ႕ လက္ေတြ႕ ကူညီတဲ့ အဆင့္ ေရာက္ေအာင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္မႈသာ အဓိက က်ပါတယ္။
ကၽြန္မရဲ႕ ဒီပို႕စ္ဟာ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး ၾကိဳးစားရုန္းကန္ျပီး တိုင္းျပည္ တာ၀န္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ထမ္းေဆာင္ ေနၾကသူ ေတြကို ၀ါးလံုး၇ွည္နဲ႕ သိမ္းရမ္းတာ မဟုတ္မွန္း စာကို ေသခ်ာစြာ ဖတ္တတ္သူတိုင္း နားလည္ ၾကမွာပါ။ ကၽြန္မရဲ႕ ပို႕စ္က ဘယ္သူေတြကို ရည္ညႊန္း ေျပာဆိုလဲ ဆိုတာကိုလဲ စိတ္ရင္းမွန္နဲ႕ ဖတ္တတ္သူေတြ ရွင္းလင္းေအာင္ ဖတ္တတ္ ျမင္တတ္ ၾကမွာပါ။ ဒီပို႕စ္နဲ႕ အမိျမန္မာ ႏိုင္ငံ အတြက္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ကေန တတ္ႏိုင္သေလာက္ စြမ္းေဆာင္ ေပးေနၾကသူေတြကို ဂါရ၀ ျပဳလိုက္ပါတယ္။
7 comments:
အစအဆံုးဖတ္သြားပါတယ္။ ပို႔စ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘာမွ ေျပာစရာမရွိပါဘူး။ ေတြ႔ၾကံဳခဲ့တဲ့ တခ်ိဳ႔အေတြ႔အၾကံဳေတြက တူေနေတာ့ အျမင္ေတြလည္း သိပ္မကြာပါဘူး။ ေလျဖတ္တဲ့ အေၾကာင္းၾကားရလို႔ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုအေျခအေနၾကားက ႀကိဳးစားလာတာကို ခ်ီးက်ဴးမိပါတယ္။
အစအဆံုး ဖတ္ျပီး ေမာသြားပါတယ္။ စာေရးသူ ေထာက္ျပသြားသလို ပ်က္စီးေနတဲ့ အလႊာ တစ္ခု ရွိတယ္ဆိုတာ လက္သင့္ ခံေပမဲ့ အဲဒီ အုပ္စုဟာ လူနည္းစု ျဖစ္တယ္ ဆိုတာေတာ့ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ နယ္ေတြမွာ လူေတြက အဲေလာက္ မပ်က္စီး ပါဘူး။ အလုပ္ မလုပ္ခ်င္ရင္ေနမယ္၊ ညဳျပီး အင္တာနက္တက္ မေနၾကပါဘူး။ နဲပါးတဲ့ အခြင့္အေရးကို လုယူရ တဲ့ လူေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ တိုက္ၾကဖဲ့ၾကတာလဲ လူေတြကို အျပစ္တင္လို႕ မရပါဘူး။ ကၽြန္မ အေနနဲ႕ကေတာ့ အဲလို အျပစ္တင္တာကို လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။ အင္တာနက္မွာ သိတဲ့ လူ အနည္းငယ္ကို မူတည္ျပီး တင္ျပတာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္.. က်မကေတာ့
ခြန္ျမလိွဳင္ေျပာတဲ့ စကားေတြကို
လက္ခံပါတယ္။ က်မအနားမွာ
ေတြ႕ေနရတာေတြက အဲ့ဒီအတိုင္းပါပဲ ဒါေပမဲ့ အက်ိဳးအေၾကာင္းေ၀ဖန္ျပ
လုိက္ရင္ ရတဲ့အက်ိဳးက အမုံးခံရျခင္းပါပဲ။ ၁၀၀ ရာနွဳံးျပည့္လုိ႕ေတာ့ မေျပာလုိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ရာခုိင္နွံဳးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ဒီလုိပါပဲ ။
ေဒၚေလးေျပာတာနဲ႔ စဥ္းစားစရာအေတြးေတြ ေတာ္ေတာ္ရ သြားတယ္။ ျမန္မာေတြက ကာယလုပ္အားမွာေတာ့ ပ်င္းလြန္းတဲ့ အဆင့္ကိုမေရာက္ေသးေပမဲ့ ဥာဏ္နဲ႔ စဥ္းစားတဲ့အရာမွာေတာ့ လူတန္းစားမေရြး ပ်င္းၾကတယ္ လို႔ဆိုရမလိုပဲလို႔ ထင္မိပါတယ္။ ဘယ္အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာမဆို လူတစ္ေယာက္က သတင္းတခုေျပာလိုက္ရင္ ယံုေနၾကေရာ ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္နဲပ ဟုတ္ မဟုတ္မစဥ္းစားၾကေတာ့ဘူး။ ဟိုတခါေျပာဖူးတဲ့ ခ်င္းမိုင္ကေရႊေတြ မဟာခ်ိဳင္ကိုမလာရဲဘူးဆိုတာလိုေလ။ ဒါေတာင္အဲဒီလူေတြက ဗဟုသုတနဲတဲ့သူေတြမဟုတ္ေသးဘူးေနာ္။ စကားမစပ္ ေဒၚေလးေရ အခ်ိန္ရရင္ ကၽြန္ေတာ့္သားေလးနာမည္ကို စဥ္းစားေပးပါဦး ။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ကိုယ့္သားနာမည္ကို ဘယ္လိုေပးရမလဲဆိုတာ စဥ္းစားမ်ားလို႔ ဆံပင္ေတြပါကၽြတ္ၿပီး နဖူးေျပာင္သလိုလိုလိုျဖစ္လာၿပီ ဟီးဟီး
အေနာနီးမတ္စ္ရွင့္... လူနည္းစု ျဖစ္ေစဖို႕ ကၽြန္မ ဆုေတာင္းပါတယ္ တတ္ႏိုင္သမွ်လဲ အဲလို မျဖစ္ေစခ်င္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ နယ္ကလူေတြနဲ႕ ပတ္သက္ျပီး ေျပာရရင္ ကၽြန္မ ရည္ညႊန္းခဲ့တဲ့ လင္ၾကီးလင္ငယ္ ေနသူ ဆယ္ေက်ာ္သက္ မိန္းကေလး ၂ေယာက္ဟာ ျပည္နဲ႕ ပဲခူးက မိန္းကေလးေတြပါ။ သူတို႕ကို ကၽြန္မ အျပစ္တင္ မထားပါဘူး သူတို႕ ဒီလို ျဖစ္ကုန္ရတာ ဗီဇလား ေခတ္လား စနစ္လား ကၽြန္မ မသိဘူးလို႕ ၀န္ခံထားပါတယ္။ အင္တာနက္ေပၚမွာ သိတဲ့ လူ အနည္းငယ္ အေပၚ မူတည္ျပီး တင္ျပေနတယ္ ဆိုရင္ေတာ့ မွားပါတယ္။ ကၽြန္မ ေလျဖတ္ေပမယ့္ တႏွစ္အတြင္း မိုင္တေသာင္းေက်ာ္ ခရီးထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မမွာ အင္တာနက္ေပၚက သူငယ္ခ်င္း အနည္းဆံုး အေယာက္ ၂ေထာင္ေလာက္ ရွိပါတယ္ အဲဒါေတြအေပၚ အေျခခံ စစ္တမ္းယူျပီးမွ ဒီပို႕စ္ကို ေရးပါတယ္။ ေ၀ဖန္မႈ ေတြကို ၾကိဳဆိုလ်က္ပါ။
လိွ ုင္ေရ… ကိုယ့္လူမ်ိဳးေပၚ ထားတဲ့ေစတနာေတြ ဒီပို ့စ္ေပၚမွာ အထင္းသားေပၚေနတယ္… မွန္ပါတယ္… ဘယ္လို ပတ္၀န္းက်င္မ်ိဳးေရာက္ေရာက္ ဘယ္လို အေျခအေနမ်ိဳးမွာရွိရွိ ကိုယ့္စိတ္ဓါတ္ၾကံ့ခိုင္ရင္ အလြယ္တကူ မပ်က္စီးနုိင္ဘူးေပါ့… စိတ္ဓါတ္ေတြ က်န္းမာၾကံ့ခိုင္ၾကပါေစလို ့ ဆုေတာင္းပါတယ္….
မမလႈိင္ေရ ေက်းဇူးတင္စြာ ျပီးေတာ့ ေတြးစရာမ်ားစြာနဲ႔ ဖတ္သြားပါတယ္။ မမကိုလည္း ေလးစားပါတယ္။ ပိုစ့္တင္တိုင္းေရာက္တာဖတ္ျဖစ္တာမို႔လို႔ မမရ႕ဲ ပုိစ့္တိုင္းမွာ တကူးတက အခိ်န္ယူျပဳစုထားတယ္ဆိုတာ မမရဲ႕ေစတနာကို ေတြ႔ပါတယ္။ ေခတ္လား ဗီဇလား စနစ္လား မေသခ်ာေပမယ့္ မမဆိုလိုတာကို ေမေလး သေဘာေပါက္ပါတယ္။ လက္လည္းလက္ခံပါတယ္။ေတြ႔ေနရတာေတြက ဂလိုဘယ္လ္လိုက္ေဇးရွင္းဆိုတာလို အ ဆိုးေတြဘက္ကိုပဲ ဦးတည္ သြားစုေနၾကေတာ့။။။။။မမေရ ။ မမ က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ
Post a Comment