ေနာက္ကို မစ ေတာ့ပါဘူး

သိပ္ကို စိတ္တိုေနပါတယ္။ ေမာင့္ရဲ႕ ေမးလ္ထဲမွာ ဒီ မမဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္က ေမာင့္ကို စာေရး ထားပံုကို နည္းနည္းမွ မၾကိဳက္ပါဘူး။ ေမာင့္ကို သူငယ္ခ်င္း မိန္းကေလး ထားခြင့္ ေပးထား ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ဆိုတာ ထဲမွာ ေယာက္်ားေလး မိန္းကေလး မခြဲျခားသင့္ဘူး လို႕ ကၽြန္မကိုယ္တို္င္လဲ လက္ခံ ယံုၾကည္ တယ္ေလ။ စည္း ဆိုတာကိုေတာ့ ခြဲျခား နားလည္ တတ္ဖို႕ ႏွစ္ေယာက္လံုး သေဘာေပါက္ လက္ခံထား ၿပီးသားပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေမာင့္ကို ကၽြန္မ လံုးလံုး မခ်ဳပ္ခ်ယ္ပါဘူး။ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စုၿပီး ခရီး ထြက္လဲ ကၽြန္မက ေမာင့္ သိကၡာ ကို ယံုလို႕ ခြင့္ျပဳတယ္ ေမာင္သာ အလြဲ သံုးစား မလုပ္နဲ႕ ဆိုတဲ့ စကား တခြန္းနဲ႕ လႊတ္ခဲ့တာ ခ်ည့္ပါပဲ။ ခုလဲ ေမာင္ မအားလို႕ ေမးလ္ စစ္ေပးပါ ဆိုလို႕ ေမာင့္ေမးလ္ကို ကၽြန္မ စစ္ေပးတာပါ။ ေမာင့္ရဲ႕ ေမးလ္ေတြကို မသကၤာ စိတ္နဲ႕ တခါမွ မစစ္ဖူးပါဘူး။ ခုေတာ့ကြယ္.. ဘယ္လို မိန္းမ ပါလိမ့္။ ပိုင္စိုးပိုင္နင္း… ပို႕လိုက္တဲ့ ပါ၀ါပြိဳင့္ ဖိုင္ကလဲ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ေတြခ်ည့္ .. ေမာင္ လိုအပ္ ခ်ိန္ တိုင္းသာ တ လိုက္ပါတဲ့။ သူက ဘာမဆို အျမဲ အသင့္ပါပဲတဲ့။ သူငယ္ခ်င္း စည္းကိုေတာ့ လြန္လာ တာ ေသခ်ာပါၿပီ။ သူ႕ဘက္ကပဲ ေက်ာ္တာလား .. ေမာင့္ ဘက္ကေရာ ေက်ာ္ေသးလား ဆိုတာေတာ့ ကၽြန္မ သိဖို႕လိုေနပါၿပီ။

ကၽြန္မမွာ ငယ္ကတည္းက အက်င့္တစ္ခုက ဆိုက္ကိုလို ကပ္ပါေနပါတယ္။ ဒါကေတ့ာ ပထမ မရရင္ အျပစ္ ရွိသလို ခံစား ရတာ ပါပဲ။ ကၽြန္မ ေက်ာင္းေနတဲ့ အရြယ္က စၿပီး အတန္း ထဲမွာ ပထမ ရေလ့ ရွိပါတယ္။ အေဖက ပထမ မရရင္ ဒုတိယ ရတိုင္း တစ္ခ်က္ ရိုက္တာကိုး။ တတိယ ရခဲ့ရင္ ႏွစ္ခ်က္ အရိုက္ ခံရပါတယ္။ ဒီေတာ့ လူၾကီး ျဖစ္လာၿပီး ေပမယ့္ ပထမ မရတိုင္းမွာ အျပစ္ ရွိသလို ခံစား ခဲ့ရေလ့ ရွိပါတယ္။ အသက္ၾကီးေတာ့ အရူးရင့္ သလား မေျပာတတ္။ သာမန္ ပထမနဲ႕ မေက်နပ္ ခ်င္ေတာ့ ပါဘူး။ Pioneer ပါ ျဖစ္ခ်င္ လာတဲ့ ေရာဂါပါ တိုးလာ ပါေရာ။ ရည္းစား မထား ခဲ့တာ ကလဲ အဲဒီ ဆိုက္ကို ေၾကာင့္ စာဖက္ စီးပြားဖက္ မွာပါ တအား အားသြန္ ေနခဲ့လို႕ပါ။ အိမ္ေထာင္ က်ေတာ့လဲ ဘယ္သူ႕ ကိုမွ မပုိးပန္း ဖူးတဲ့ သူကို ေရြးၿပီး လက္ထပ္ ပါတယ္။ ဒါေတာင္ ေျပာခဲ့ ေသးတာ။ ကၽြန္မဟာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ နံပါတ္ တစ္ခု ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ခ်င္ ဘူးေနာ္လို႕.. အိမ္ေထာင္ေရးမွာ နံပါတ္ ၂ေတြ ၃ေတြ ေပၚလာမွာ မခံႏိုင္လို႕ နံပါတ္ တစ္ေတာင္ ျဖစ္ခ်င္တာ မဟုတ္ဘူးလို႕… ဘယ္ေတာ့မွ နံပါတ္ တစ္ခု မျဖစ္ ေစရဘူး ဆိုတဲ့ အာမ ခံခ်က္နဲ႕ ေမာင္နဲ႕ လက္တြဲ ခဲ့တာပါ။ ခုေတာ့ ေမာင္နဲ႕ ရွင္းကို ရွင္းရ ပါေတာ့မယ္။

သူ႕ကို ေစာင့္ရင္း ေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္ သြားခိုက္…
ပိေလး.. အိပ္ခ်င္ရင္ အိပ္ရာထဲ ၀င္အိပ္ေလ.. ထ.. ထ

ေအာ္.. အင္း ေမာင့္ကို ေစာင့္ေနတာ

ဘာမ်ား အေၾကာင္းထူးလို႕လဲ ပိေလးရဲ႕

ေမာင္ .. ဒါ ဘယ္သူလဲ

ပရင့္ထုတ္ထားတဲ့ ေမးလ္ စာမ်က္ႏွာကို ဖတ္ရင္း ေမာင္က ေဆြးေဆြး ျမည့္ျမည့္ အေ၀းကို ေငးသည္။ ဒါ ကၽြန္မ ေမွ်ာ္လင့္ ထားေသာ တုန္႕ျပန္မႈ မဟုတ္

((ေမာင္)) ေမးေနတာ ေျဖကြာ ဒါဘာလဲ

ပိေလး ရယ္ .. ေမာင့္ကို စိတ္ဆိုးခ်င္ ဆိုးပါ။ ေမာင္ေလ ပိေလးကို ခ်စ္လြန္းလို႕ လိမ္မိ တာပါ။ ဆယ္တန္း အျပီး ေက်ာင္းေတြ ေလးႏွစ္ေလာက္ ပိတ္တုန္းက ေမာင္တို႕ေတြ စိတ္ေတြ ေလေန ၾကခ်ိန္ တုန္းကေပါ့။ သူနဲ႕ ေမာင္ သင္တန္း တစ္ခုမွာ ဆံုျဖစ္ ၾကတယ္။ စိတ္ကစားခ်ိန္ ရူးရူးမိုက္မိုက္နဲ႕ ခိုးေျပး ခဲ့ၾက ဖူးတယ္။ မၾကာခင္ သူ႕မိဘေတြ လိုက္ခြဲလို႕ ကိုယ္တို႕ ကြဲခဲ့ ၾကတယ္။ ကြဲတုန္းကေတာ့ အရူးအမူးေပါ့။ ေနာက္ ေတာ့ စိတ္ကစား တာမွန္း၊ မႊန္လို႕ လူၾကီး ေတြကို အရြ႕ဲ တိုက္မိ တာမွန္း သိလာတယ္။ ကိုယ္တို႕ ေက် ေက် နပ္နပ္ လမ္းခြဲ ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေနာက္ ကိုယ္ ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္ခဲ့ေတာ့ ေမ့ေမ့ ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေနခဲ့ တယ္။ ပိေလးကို ခ်စ္ခြင့္ ပန္တုန္း ကေရာ လက္ထပ္စဥ္ ကပါ ဒါကို လံုး၀ေတာင္ ေမ့ေနခဲ့ တာပါကြာ… ပိေလး ကိုပဲ ကိုယ္ ေလးေလး နက္နက္ တဘ၀စာ လက္တြဲ မယ္လို႕ ရည္ရြယ္တဲ့ အထိ ခ်စ္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ သူ ရင္ေသြးေလး ရသြားမွန္း ပိေလးနဲ႕ လက္ထပ္ၿပီး ေနာင္မွ ကိုယ္သိ ခဲ့ရတယ္။ သူ႕မိဘ ေတြက လူသိ မခံဘဲ အဲဒီ ကေလးေလးကို သူ႕ အမ လင္မယားဆီ ေပးပစ္ ခဲ့ၾက တာတဲ့။ ကိုယ္ ဒီအေၾကာင္း ျပန္သိတာ လပိုင္း ေလးပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ကိုယ္ ပိေလး ကို သိပ္ခ်စ္သလို ကိုယ့္ရင္ေသြး ေလးကိုလဲ သိပ္ခ်စ္ ပါတယ္။

((( ဘာေျပာတယ္)))

နား၀ကို မိုးၾကိဳး ပစ္ခ် လိုက္သလို ပါပဲ… ကၽြန္မလဲ မတ္တပ္က လဲၿပိဳ ပါေတာ့တယ္။

ရွင္ ကၽြန္မကို မထူနဲ႕။ ဖယ္။ ရွင္ လူလိမ္.. ကၽြန္မရဲ႕ အခ်စ္ကို ရွင္ လိမ္ယူတယ္။ ကၽြန္မ ဘယ္ေလာက္ထိ သန္႕စင္ မြန္ျမတ္မႈကို ျမတ္ႏိုးတယ္ ဆိုတာ ရွင္ သိသားနဲ႕။ ကၽြန္မ ဘယ္ေလာက္ထိ နံပါတ္ေတြကို မုန္းလဲ ဆိုတာ ရွင္သိသားနဲ႕။ ရွင့္ ကေလးကို လက္ခံရမယ္လား။ ဒါဆို ကၽြန္မက ေနာက္မယားေပါ့။ ဟင္ .. ဟုတ္လား။ ကၽြန္မက မိေထြးေပါ့.. အဲလိုလား.. ေျပာစမ္းပါ ရွင္ၾကီးရဲ႕.. ရွင္ လုပ္ရက္ လွခ်ည္လား.. ရွင္ ေျပာရက္ လွခ်ည္လား…

ပိေလး စိတ္ထိန္းေလ.. ပိေလး အဲေလာက္ၾကီး မေပါက္ကြဲ နဲ႕ေလ… ပိေလး.. ကိုယ္ေျပာတာ နားေထာင္ပါဦး .. ကိုယ္ ျပန္ရွင္းျပတာ နားေထာင္ဦးေလ.. ဟာ ကြိဳင္ပဲ

ရွင္ .. ရွင္ .. လူယုတ္မာ .. ကၽြန္မကို လိမ္တယ္.. ကၽြန္မနားကို မလာနဲ႕.. ရွင္ လႊတ္.. ကၽြန္မကို လႊတ္စမ္း.. ေျပာေနတာ မရဘူးလား .. ကဲဟယ္

(((ခြမ္း)))

မႊန္ထူ္ ေနတဲ့စိတ္နဲ႕ နီးရာ ပန္းအိုးနဲ႕ ရိုက္ၿပီး ေမာင့္နားက ကၽြန္မ ေျပးထြက္လာခဲ့တယ္.. ျခံထဲ.. လမ္းထဲ.. ၿမိဳ႕ထဲ.. ေနာက္ဆံုး ဘုရား၀င္းထဲ ကၽြန္မ ငါးစာ ေကၽြးေနက် ကန္ၾကီးဆီ…

အရူးမ တစ္ေယာက္လို ေျခဦး တည့္ရာ ေလွ်ာက္သြား ေနမိတယ္.. မ်က္ရည္ ေတြလဲ ခမ္းေပါ့.. ရင္ထဲလဲ ဆို႕လို႕ လမ္းလဲ ေကာင္းေကာင္း ဆက္မေလွ်ာက္ ႏိုင္ေတာ့ …. ဒယီးဒယိုင္နဲ႕ ကၽြန္မကို လူေတြက စုပ္တ သပ္သပ္နဲ႕ ၾကည့္တာ ခံရတိုင္း ဆက္ေျပး ထြက္လာခဲ့တယ္… အိုးးးး ရွင္တို႕ လာမသနားနဲ႕.. ကၽြန္မ ဆို တဲ့ မိန္းမက ဘယ္သူ႕ အသနားမွ ခံခ်င္တဲ့ မိန္းမ မဟုတ္ဘူးးးး… ရွင္တို႕ အဲလို မ်က္လံုးေတြနဲ႕ လာမ ၾကည့္ နဲ႕.. ကၽြန္မ ဒုတိယ မယား ျဖစ္ခ်င္တဲ့ မိန္းမစား မဟုတ္ဘူး..

ကန္ၾကီးနားကို အေရာက္ လူေတြ အံုေနတာ ေတြ႕လိုက္တယ္… ၀မ္းနည္း စိတ္မေကာင္းတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႕ လူေတြ.. တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ၀ိုင္းၾကည့္ ေနၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွ သူနာတင္ ယာဥ္လဲ ဆိုက္လာ တယ္။ ေဘးနားက ျဖတ္သြားတဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသံကို ၀ိုးတ၀ါး အၾကားလိုက္မွာ

ျဖစ္ရေလဗ်ာ.. ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္း စရာပဲ… မိန္းမကို ခ်စ္လို႕ အစလြန္ လိုက္တာ မိန္းမက တအား စိတ္ဆိုးၿပီး ပန္းအိုးနဲ႕ ရိုက္ၿပီး ထြက္ေျပး သြားလို႕ လိုက္ရွာတာ.. ေခါင္းကြဲ သြားတာကို အရင္ ေဆးခန္း သြား မခ်ဳပ္ဘူး.. ခုေတာ့ သူ႕မိန္းမမ်ား ဒီကန္ကို လာမလား ဆိုၿပီး စိတ္ပူလို႕ လာထိုင္ ေစာင့္ေနရင္း ေသြး ထြက္လြန္လို႕ ေသၿပီ ထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ…..

(((ဘာ)))

ေမာင္လားဟင္ .. အဲဒါ ေမာင္လား.. နည္းနည္း လမ္းဖယ္ ေပးၾက ပါရွင္.. ကၽြန္မ ၾကည့္ပါရေစ.. ကၽြန္မ ေမာင့္ကို ၾကည့္ပါရေစ.. ေမာင္.. ေမာင္ေရ

စိတ္မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ… သူ ဆံုးသြားပါၿပီ

(((ဘာ)))
((((((ေမာင္)))))))

တအား ၾကံဳးေအာ္သံေၾကာင့္ ေလွကားက တ၀ုန္း၀ုန္း ေျပးတက္ လာတဲ့ ေျခသံကို ၾကားလိုက္ ရသည္။ ဟင္ ဒါဆို
ပိေလး .. ဘာျဖစ္တာလဲ.. ဘာျဖစ္လို႕လဲ.. ဘာေတြ႕လို႕လဲ.. ေအာ္ အိပ္မက္ မက္တာလား… အိပ္မက္ ထဲမွာ သရဲ ေျခာက္လို႕ လားဟင္.. ေရေသာက္ လို္က္ေနာ္.. ေရာ့ေရာ့ အိပ္ရာ ေဘးမွာ ေရအသင့္ ရွိတယ္.. ျဖည္းျဖည္း ေသာက္ေနာ္.. မသီးေစနဲ႕ေနာ္.. ဘာျဖစ္တာလဲ .. ဘာျဖစ္လို႕လဲ… ဟာ.. ေသြးခုန္ႏႈံုးေတြ တအား ျမန္ေန တာပဲ.. မေၾကာက္ နဲ႕ေနာ္.. ေမာင္ ရွိတယ္ သိလား.. ျဖစ္ရေလ ပိေလး ရယ္.. တိတ္ေတာ့ေနာ္.. ဘာမွ မျဖစ္ဘူး သိလား.. ေမာင္ အနားမွာ ရွိတယ္ သိလား

တတြတ္တြတ္ အားေပးရင္း လက္တစ္ဖက္က ပုခံုးကို တအား ၾကပ္ၾကပ္ ဖက္ထားရင္း က်န္လက္တစ္ဖက္ က ေခါင္းကို ပြတ္ရင္း ေမာင္ က ေျပာရွာသည္။ ကၽြန္မကေတာ့ ရိႈက္ၾကီး တငင္ ငိုေၾကြးဆဲ…. မနားႏိုင္ ေအာင္ ငိုေၾကြးဆဲ… ဆိုးလိုက္တဲ့ အိပ္မက္ရယ္… ၀မ္းနည္း စိတ္က မေျပ ႏို္င္ေသး ငိုေၾကာ ကလဲ ရွည္ဆဲ…

နာရီ၀က္ေလာက္ အားရေအာင္ ေမာင့္ရင္ခြင္ ထဲမွာ ငိုအၿပီး ေမာင္တိုက္ေသာ ေသြးေဆးနဲ႕ ေရတို႕ကို ေသာက္ အၿပီးမွ ေမာင္က ျပန္အိပ္ ခိုင္းရွာသည္။ ဟင့္အင္း အဲဒီ အိပ္မက္ ျပန္မက္မွာ စိုးလို႕ မအိပ္ ေတာ့ဘူး ဆိုမွ အိပ္မက္ အေၾကာင္း ျပန္ေျပာ ျပရသည္။

ျဖစ္ရေလ ပိေလးရယ္… အဲဒီတစ္ေယာက္နဲ႕ ေမာင္နဲ႕ ဘာမွ မပတ္သက္ ပါဘူးကြာ… သူက ေမာင့္ သူငယ္ခ်င္း နဲ႕ အိ္မ္ေထာင္ က်တာ ေလးႏွစ္ေလာက္ ရွိေပါ့။ ဆိုရွယ္ က်လြန္းလို႕ ဘာမွ မေတြးဘဲ သူ႕ေမးလ္ထဲ ၀င္လာတာကို တျခား လူေတြဆီ ဒီအတိုင္း မစဥ္းစားဘဲ forward လုပ္လိုက္တာပါ။ ေမာင့္ တစ္ေယာက္ ထဲကုိ ပို႕တာမွ မဟုတ္တာ.. show details ကို ႏွိပ္မၾကည့္ ဘူးလား။ သူ တျခားသူ ေတြကို လဲ အဲလို ပို႕တာပဲေလ.. ညက ေမာင္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ တံခါးဖြင့္ေပးမယ့္သူ မရွိတာနဲ႕ ေသာ့တူနဲ႕ ဖြင့္၀င္ လာေတာ့ ပိေလး ဧည့္ခန္းမွာ အိပ္ေပ်ာ္ ေနတာ ေတြ႕လို႕ မႏိုးေအာင္ အိပ္ခန္းထဲ ေမာင္ ေပြ႕တင္ခဲ့ ရတာ။ ပရင့္ ထုတ္ထားတဲ့ စာကို ေတြ႕သားပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ပိေလးကို အိပ္ခန္း ပို႕ၿပီးေတာ့ ေမာင္ ေမးလ္စစ္ ၾကည့္လိုက္ ေသးတယ္ ေလ။

အင္း ပိေလးလဲ တအား မႊန္ထူ သြားေတာ့ အဲဒါ ၾကည့္လိုက္ မိဘူး…. ဒါေပမယ့္ ေမာင္ရယ္ ပိေလးကို အိပ္မက္ ထဲက လိုေတာ့ မေနာက္ ပါနဲ႕ ေနာ္။ ပိေလး လံုး၀ ခံႏိုင္ရည္ မရွိလို႕ပါ။

စိတ္ခ်ပါ ပိေလးရယ္.. ေမာင္ အဲလိုေတာ့ မေနာက္ပါဘူး။ ေမာင့္ သူငယ္ခ်င္းမ ေတြကိုလဲ မွာထားပါ့မယ္။ အဲလို ေမးလ္မ်ိဳး ေမာင့္ဆီ မပို႕ပါနဲ႕လို႕.. ကဲ ေက်နပ္ၿပီလား

အင္းး.. အေမွာင္ထုက တျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္ကြယ္လို႕ အာရုဏ္ဦးက အလင္းတန္းတို႕ကို ေလာကဓာတ္ တခြင္ကို ျဖန္႕ေ၀ေနပါေခ်ၿပီ… ဒီလိုပဲ သံသယ အေမွာင္ တို႕ကလဲ အမွန္တရား ေရာင္ျခည္ဦးတို႕နဲ႕ အတူ ေပ်ာက္ကြယ္ ရစျမဲပါ။ အိပ္မက္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ျပန္လည္ ႏိုးထျခင္းနဲ႕ပဲ အဆံုးသတ္ ၾကရတာ မဟုတ္ပါလားရွင္…