Tuesday, August 28, 2007

ခ်စ္မိစဥ္ကလို ဆက္ခ်စ္မယ္

မင္းကို စခ်စ္ မိစဥ္က
မင္းဘယ္သူလဲ၊ ဘယ္လိုလူစားလဲ
အရည္အခ်င္း ရွိလား မရွိလား
ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းလား ဆိုးလား
သက္ဆိုင္သူ ရွိလား မရွိလား
..လား ..လား
ကိုယ္ဘာဆို ဘာမွ မသိခဲ့ ရေသးဘူးကြယ္..

ဒီလို အေျခအေနမွာ ခ်စ္မိခဲ့ … မင္းရဲ႕ ရုပ္ကို မဟုတ္ဘူး
မင္းရဲ႕ အရည္အခ်င္းကို မဟုတ္ဘူး … မင္းရဲ႕ ဘာကိုမွ မဟုတ္ဘူး
ဆက္ခ်စ္ပါ့မယ္ အခ်စ္သက္သက္နဲ႕ အတူ…


ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရရ၊ မရရ ငါကေတာ့ေနတတ္ပါတယ္
မင္းငါ့လို ျပန္မခ်စ္လဲ ငါကေတာ့ ဆက္ခ်စ္မယ္
မင္းဆက္မခ်စ္လဲ ငါကေတာ့ ဆက္ခ်စ္မယ္
မင္းရွိေသးသည္ျဖစ္ေစ မရွိေတာ့သည္ျဖစ္ေစေပါ့
မင္းကိုခ်စ္တဲ့အခ်စ္က ခ်စ္ရရံုေလး လြမ္းရရံုေလးလဲ
ခါးသီးတယ္လို႕ မျမင္ဘဲ
ငါ့အတြက္ကေတာ့ ခ်စ္ေပ်ာ္ လြမ္းေပ်ာ္ပါတယ္…

ျပန္ခ်စ္ပါလို႕ မေတာင္းဆိုဘူး ခ်စ္သူ
လိုက္ေလ်ာရဖို႕ အခက္ေတြ႕ေနမွာစိုးလို႕ပါ…
ခ်စ္တယ္လို႕ မေျပာေနခ်င္ဘူး ခ်စ္သူ
အခ်စ္စစ္ဆိုတာ ေျပာမွသိတာ မဟုတ္လို႕ပါ…
ေပးဆပ္ခြင့္ကိုလည္း မေတာင္းဆိုခ်င္ဘူး ခ်စ္သူ
မင္းျငင္းဆန္ဖို႕ အားနာေနရမွာ စိုးလို႕ပါ…
အျမဲလိုက္ၿပီး ျဖည့္ဆည္းေပးမေနခ်င္ဘူးခ်စ္သူ
မင္းရဲ႕ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးေတြ ထုတ္သံုးခြင့္ကို မပိတ္ခ်င္လို႕ပါ…
မင္းရဲ႕ ေဘးမွာ အျမဲလိုက္ကပ္ မေနဘူးခ်စ္သူ
မင္း အေနရ က်ဥ္းၾကပ္မွာ စိုးလို႕ပါ…
ခပ္လွမ္းလွမ္းကေန အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္
အခ်စ္သက္သက္နဲ႕ သန္႕သန္႕ေလး ခ်စ္တယ္…

3 comments:

MELODYMAUNG said...

ဒီကဗ်ာေလးလဲ ၾကိဳက္တယ္ အခ်စ္သက္သက္နဲ႕ ခ်စ္ခဲ႕တဲ႕ အခါ ဘာဆို ဘာမွ မသိခဲ့မိပါဘူးေလ

Anonymous said...

Hi there, please let me get screen shot of ur poem.
Thanks.

Winkabar said...

ကဗ်ာေလးက အရမ္းအဓိပၸာယ္ရွိတယ္အစ္မေရ။ ေကာင္းတယ္။