Monday, July 23, 2007

ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ၿပံဳးစရာ

ရယ္ေမာျခင္းသည္ ဘ၀အေမာ ေျပေစ၏လို႕ ကာတြန္းဆရာ တစ္ေယာက္ ေျပာသလို (နာမည္မမွတ္မိ ေတာ့လို႕ သိရင္ ေျပာျပေပးပါ) တေန႕တေန႕ ဟန္ေဆာင္ မ်က္ႏွာဖံုးေတြနဲ႕ ရင္ဆိုင္ရင္း ေမာေနမယ့္ လည္လည္ လာသူ ေတြကို ျပံဳးေစ ရယ္ေစရင္း တခုခု ရသြားေစ ခ်င္လို႕ပါ။ မရယ္ရ ခဲ့ရင္ေတာင္ တခုခု ရသြား မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ ပါတယ္။


ေမး။ ကမၻာ့ ပထမဆံုး တင့္ကားကို တီထြင္တာ ဘယ္ႏိုင္ငံလဲ၊ ဘယ္သူလဲ၊ ဘယ္အခ်ိန္က ထြင္ခဲ့တာလဲ၊ ဘယ္လို အလုပ္လုပ္သလဲ။
ေျဖ။ ျမန္မာျပည္မွာ တပင္ေရႊထီး က ေတာင္ငူေခတ္ဦး ေအဒီ ၁၇ရာစု ၀န္းက်င္မွာ ထြင္ခဲ့တာပါ။ ဆင္ေပၚ အေျမာက္တင္ၿပီး ပစ္တယ္ခင္ဗ်.. သည္တင့္ကားက ေတာင္ေပၚလဲ တက္ႏိုင္၊ ေတာလဲ တိုးႏိုင္ၿပီး ေမာင္းဖို႕ ဓာတ္ဆီလည္း ထည့္စရာ မလိုဘူး။ ဆင္က သြားရင္း လာရင္း သူ႕အစာသူ ရွာစားတယ္
ေမး။ ကမၻာ့ ပထမဆံုး ၀ိုင္ယာလက္စ္ တကႏိုလိုဂ်ီ ကို ဘယ္ႏိုင္ငံက စသံုးခဲ့လဲ။ ဘယ္တုန္းက စလဲ။ ဘယ္လို အလုပ္လုပ္လဲ
ေျဖ။ ျမန္မာႏိုင္ငံပါပဲ။ ပ်ဴေခတ္ ကတည္းကပါ။ ရန္သူလာရင္ စည္တီးၿပီး အခ်က္ ေပးရင္း ဆည္ခ်ိဳး ခ်တဲ့ ေနရာမွာ သံုးခဲ့ ပါတယ္။
ေမး။ တယ္စြမ္းတဲ့ ျမန္မာေတြပဲ။ ကဲ သည္ျမန္မာေတြ ခုဘာလုပ္လို႕ ဘာျဖစ္ေနလဲ
ေျဖ။ ဆရာေရာ ခုဘာလုပ္ေနလဲ
ေမး။ ေမးတာ မေျဖဘဲ မင္းဘာစကား ေျပာတာလဲ။ မင္း ေစာ္ကား ခ်င္တာလား။ မင္း မိုက္ရိုင္းလွခ်ည္လား
မွတ္ခ်က္။ သူမ်ားဘာလုပ္ေနလဲ ဆိုတာကိုပဲ လိုက္ၾကည့္ရံု ၾကည့္ေနၿပီး ေလွ်ာက္ေျပာ ရံု ေျပာေန တတ္သူဟာ ေလ့လာမႈမပါခဲ့ရင္ ကိုယ္တိုင္ မွာလဲ ကိုယ္လုပ္စရာေတြကို ဖိဖိစီးစီး လုပ္ဖို႕ အခ်ိန္ေတြ ျဖဳန္းတီး ပစ္ရာ ေရာက္ေနၿပီး ကိုယ့္ ဗဟုသုတက ေခတ္နဲ႕ ညီေန ေပမယ့္ ကိုယ့္ စြမ္းေဆာင္ခ်က္က ေခတ္ေနာက္ က်န္ေနခဲ့ တတ္ပါတယ္။ သည္လိုပဲ ေမးတာကို ေမးသူ အၾကိဳက္လိုက္ ေျဖရံုသာ ေျဖတဲ့ အေျဖကိုသာ ေမွ်ာ္လင့္ေနတတ္တဲ့ ဆရာ ဆိုသူမ်ားနဲ႕ ပတ္သက္ မိေနသမွ် စဥ္းစားေတြးေခၚမႈ အရည္ အေသြးက တလြဲ ထက္ျမက္ၿပီး လူ႕ေလာကအတြက္ အသံုးမက်တဲ့ အားထုတ္မႈေတြပဲ ထြက္ေပၚေစမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ အေတြးပါ။

No comments: