Saturday, April 2, 2011

ခ်စ္ျခင္းငယ္ျပိဳင္

အခ်စ္နဲ႕ ပတ္သက္လာရင္ Tag မွကို ေရးျဖစ္ေနေတာ့တာ… အရင္တုန္းကလဲ ဘ၀လက္ တြဲေဖာ္ နဲ႕ အခ်စ္ ဆို သည္မွာ ကို တဂ္လာလို႕ ေရးျဖစ္ခဲ့တာ… ခုလဲ အမသက္ေ၀က အခ်စ္အေၾကာင္း ေျပာရေအာင္ တဲ့။ ခက္တာ က အရင္အေခါက္ေတြ တုန္းက ေရးလုိက္တာ လက္လြန္သြားတယ္။ ထပ္ေရး ရေအာင္ကလဲ အေၾကာင္း အရာ ေတြ ထပ္ကုနမွာကို မေရးခ်င္… ဒီလိုနဲ႕ တိတ္တိတ္ကေလး ေနရင္း သူမ်ားေရးတာေတြ ေခ်ာင္းရင္း နဲ႕ ရွိစုမဲ့စု အိုင္ဒီယာနဲ႕ မွတ္ဥာဏ္ ကို ၾကံၾကိတ္စက္ထဲ ထည့္ျပီး ညွစ္ထုတ္ေနတုန္း ဆံုးမစာေလး တေၾကာင္းက နားစည္ ကို ျပန္ရိုက္ခတ္ ၾကားေယာင္ လာခဲ့ပါတယ္။

တန္းတူ ေတြ႕ရင္ ေမတၲာ၀င္… မ၀င္ႏိုင္က ျပိဳင္တတ္တယ္… ျပိဳင္မယ့္ အစား ေမတၲာပြား … စိတ္ထား ျပဳျပင္ ေျပာင္းပါ့မယ္…
++++++++++++++++++++++++++

အကားေရ… ေက်ာင္းဆရာ ဆီက စာ ကၽြန္ေတာ္ ေမးလ္ပို႕ထားတယ္ေနာ္… ေနာက္လ သြားတဲ့အခါ ထည့္ေပး ရေအာင္ အမ စာေရး ပို႕ထားပါဦး
အိုေက ခ်ိဳေတးဖိုက္… ေက်းဇူးေနာ္ အမေရးထားမယ္
ဘိုင္ အကား… ကၽြန္ေတာ္ လစ္ဦးမယ္
ဘိုင္.. တိတ္ကဲေနာ္

ကုလားေလးလို႕ ေနာက္ရင္းေျပာင္ရင္းနဲ႕ ေမာင္ႏွမ အရင္းလို ခင္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ညီငယ္ေလး… သူက နရသိန္စံ သူ႕ အက ိုနဲ႕ ကိုယ့္ကို အဆက္အသြယ္ လုပ္ေပးတဲ့ ေက်းဇူးရွင္ေလး… သူ႕ေၾကာင့္ ကိုယ္တို႕ အရင္း ႏွီးဆံုး သူငယ္ခ်င္းေတြ ဒီ၃ႏွစ္ေက်ာ္ ေလးႏွစ္အတြင္းမွာ အဆက္အသြယ္ မျပတ္ခဲ့ၾက။ ေမးလ္ကို ဖြင့္ဖတ္လိုက္ ေတာ့ ၂လၾကာ အဆက္အသြယ္ ျပတ္မႈ အတြက္ စိတ္ဆိုးေနရင္ စိတ္ဆိုးေျပပါ ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ စာေလး ကို ဖတ္ရသည္။ ကိုယ္စိတ္ညစ္ရတဲ့ အခါတိုင္း သူက အျမဲ ျဖန္ေျဖ ေျဖာင္းဖ်ျပီး အက်ိဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ ေျပရာ ေျပေၾကာင္း ေျပာတတ္တဲ့ တိုင္ပင္ေဖာ္ တိုင္ပင္ဖက္။ ပူအမွ် လို႕ ေျပာရင္း ဆိုရင္း ခင္မင္မႈ သက္တမ္း ေတြ တိုးလာရတာကို စာအဆက္အသြယ္ ျပတ္ရံုေလးနဲ႕ စိတ္ဆိုး စရာလား သူငယ္ခ်င္းရယ္။
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ထစ္ခနဲရွိ ငါက နင့္ကို စိတ္ဆိုးေနတယ္ခ်ည့္ ထင္ေနေတာ့တာပဲ။ ငါ နင့္ကို ဘယ္ႏွခါ စိတ္ဆိုးဖူးလဲဟဲ့။ ငါ နင့္ဆီ စာမေရးျဖစ္ တာ နင့္ကို စိတ္ဆိုးေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ငါ့ဟာငါ ပဲြဆက္ေတြ မ်ားေနတာ။ နင့္ဆီစာ မေရးျဖစ္ေပမယ့္ နင့္ကို သတိရေၾကာင္း နင္ကေတာ့ ပူအမွ် ဆိုရင္ သတိကရျပီလို႕ ေနာက္ေတာ့မယ္ ထင္ ေၾကာင္း ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ေပၚ ေရးတင္ထားလို႕ေတာင္ ငယ္ေလး တို႕က ၀င္ ေကာမန္႕ ေပးခဲ့ၾကေသးတယ္။ နင့္ကို ေနာက္ ေနက် စကား လိုေပါ့။ အရႈပ္ေတြ လုပ္ထားေတာ့ အလုပ္ေတြ ရႈပ္ေန တာေဟ့။ နာဂစ္ ဒဏ္သင့္ ကေလး ေတြ အတြက္ ေက်ာင္းေထာင္ေပးတာ အလွဴရွင္ ေယာင္ေဆာင္ လွဴခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ျပီး သတင္းေမးျပီး ငါတို႕ ကပဲ လိမ္စားေနသလို မျဖစ္ညစ္က်ယ္ ဟန္ျပလုပ္စား ေနသလို အပုပ္ခ် ေစာ္ကားျပီး ဘေလာ့ေပၚ တင္ အရွက္ ခြဲ ခံရလို႕ေဟ့။ လုပ္တဲ့ မမက ငါတုိ႕ေက်ာင္းက စီနီယာပဲ။ ေကာ္မတီ၀င္ ဘုန္းဘုန္းေတြကိုပါ ႏွျပားမတန္ ေရး တင္ ထားလုိ႕ င့ါမွာ ျပန္ရွင္းယူရတယ္။ ဒါက တပူ။ ေနာက္တပူကလဲ ေက်ာင္းက ဟာေတြနဲ႕ပဲ ပတ္သက္တယ္။

ငါတို႕ လိႈင္သာယာမွာ မတက္ခင္ ေမွာ္ဘီမွာ တက္တုန္းက ေက်ာင္းေၾကာ္ျငာ သင္ပုန္းမွာ ကဗ်ာေတြ အေပ်ာ္ ေရးကပ္ၾကတယ္ ေလ။ အဲ့မွာ ကေျဗာင္ေတြ (ေနာက္ေျပာင္ ထားတဲ့ ကဗ်ာ ေတြ) တိတ္တိတ္ သြားကပ္ ထား ၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေက်ာင္းသား တေယာက္က ေနာက္ေတာ့ ငါ့အေၾကာင္း ေကာလဟလ သတင္းေတြေၾကာင့္ အထင္လြဲျပီး ဆက္ မခင္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ ေက်ာင္းက မမ တေယာက္နဲ႕ ညားသြားျပီးမွ အခုမွ သူ႕လူကလဲ ငါ့ အေၾကာင္းေတြ ျပန္သိ သူကလဲ သူ႕လူ အေျခအေနမွန္ေတြ ျပန္သိ ေတာ့ မမက လူတကာ လည္ငိုျပျပီး ငါ့ကို အရွက္ေတြ ခြဲပါေလေရာ။ ငါေလ အဲဒီ အခ်ိန္ နင့္ကို တအား သတိရတာပဲ။ ဘာ လို႕လဲ သိလား။ ငါ အထိန္း သိမ္းဆံုး ကိစၥနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ ဆတ္ဆတ္ထိ မခံ တတ္တဲ့ငါ အဲဒီအခ်ိန္မွာ လုပ္မိေတာ့မလို ျဖစ္ သြား တဲ့ ကိစၥ ၁ခု ရွိတယ္။ ငါ ကိုယ္တိုင္ က အဲဒီ သူငယ္ခ်င္းကို မိန္းမနဲ႕ ျပန္ေပါင္းဖို႕ ကေလး မ်က္ႏွာ ေထာက္ဖို႕ ေျဖာင္း ဖ်ထားတဲ့ ခ်တ္ေလာ့ ေတြ ငါ့ဆီမွာ ရွိတယ္ေလ။ အဲဒါေတြ ငါျပန္တင္ လိုက္ရလုိ႕ ကေတာ့ ဆိုျပီး စိတ္ရိုင္း ၀င္လာတယ္။ ေဒါမကန္ ခံႏိုင္ရိုးလား သူလဲ သူ႕မိသားစုနဲ႕ သူ၊ ကိုယ္လဲ ကိုယ့္မိသားစုနဲ႕ကိုယ္ ျပီးေတာ့ ေနၾကတာ တႏိုင္ငံစီ။ နင့္ စကား ၂ခြန္း ေၾကာင့္ ငါ လက္တံု႕ မျပန္ျဖစ္လိုက္ဘူး။
ငါတို႕ ေနာက္ဆံုးႏွစ္က က်ဴရွင္တ၀ုိင္းမွာ တျခားေမဂ်ာ ၂ခုက နာမည္ၾကီး မမ ၂ေယာက္ရဲ႕ ဘဲေတြနဲ႕ ငါတို႕ က်ဴရွင္ တ၀ိုင္း တည္း က်တုန္းက အဲဒီေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ကားနဲ႕ ဆရာမကို တလွည့္စီ ၾကိဳပို႕ လုပ္ၾကတယ္။ ဆရာမ အိမ္ကို သြားတဲ့လမ္းနဲ႕ ငါ့အိမ္နဲ႕ လမ္းၾကံဳလို႕ ဆရာမက ကားၾကံဳ လုိက္ဖို႕ ေခၚတယ္ ေက်ာင္းသား (ငါတို႕ အတန္းသား သူငယ္ခ်င္းေတြ ပါပဲ) ေတ ြကလဲ ကားၾကီးေခ်ာင္ေနတာ လိုက္ခဲ့ ဆိုလို႕ ဆရာမနဲ႕ တူတူ ကားၾကံဳ စီးျဖစ္ တာကို မေခ်ာေတြက မ်က္ႏွာ ရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးနဲ႕ သူတို႕ ဘာသာ မဟုတ္ဘဲ က်ဴရွင္ လုိက္တက္ ငါ့ကို ေစာင္း ေျမာင္း ေျပာ လို႕ ငါ စိတ္ဆိုးတုန္းက နင္ ငါ့ကို ေျဖာင္းဖ်တဲ့ စကားေလ။
“လူေတြဟာ ကိုယ့္ ခံစားခ်က္ ဒုကၡကိုမွ တေလာက လံုးမွာ အၾကီးဆံုး အဆိုးဆံုး ထင္တတ္ၾကတယ္” ဆုိတဲ့ စကားရယ္၊
“နင္က အဲ့လူေတြကို အထင္ မၾကီးေပမယ့္ သူတို႕ ဘဲေတြကိုေတာ့ တေလာကလံုးမွာ အေခ်ာဆံုး အေကာင္း ဆံုး အေတာ္ဆံုး လို႕ သူတို႕ကေတာ့ ထင္မွာ ေပါ့ဟဲ့” ဆိုျပီး နင္ ရီေမာရင္း ေျပာတဲ့ စကားရယ္ကို ငါ သတိရ သြားလုိ႕ ကိုယ္ခ်င္း မစာေပမယ့္ သူခ်င္းစာျပီး ငါ လက္တုန္႕ ႏႈတ္တုန္႕ မျပန္လိုက္ပါဘူး။ ငါ့ရဲ႕ ဘ၀မွတ္စု ထဲ မွာေတာ့ ကိုယ္ေတြ႕ေပၚ အေျခခံတဲ့ ေကာက္ခ်က္ တခု ခ်လိုက္မိတယ္။

တခ်ိဳ႕ လူေတြဟာ သူတို႕ရဲ႕ လူသိမခံ ႏိုင္တဲ့ လွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ေတြကို တေယာက္ေယာက္က သိသြားျပီဆိုရင္ ဒါမွမဟုတ္ သိသြားျပီ လုိ႕ ထင္ရင္ လက္ဦး မႈ ယူျပီး သူတို႕အျဖစ္ကို သူမ်ားအျဖစ္လုပ္၊ သူတို႕ ကိုယ္ သူတို႕ ကာကြယ္ဖို႕ သူမ်ားအျမင္မွာ သူတုိ႕ကို အ ထင္ၾကီးဖို႕ သနားဖို႕ လက္ဦးမႈ ယူျပီး လုပ္ဇာတ္ ခင္း တတ္ၾကတယ္
လို႕ေလ။ ငါ လက္တံု႕ျပန္ မေျဖရွင္း တာ ငါ့ဘက္က မလံုလို႕ လို႕ တခ်ိဳ႕က ေျပာလိမ့္ ဦးမယ္။ ငါ လက္တံု႕ျပန္လို႕ ငါ့ဘက္က ေဒါသ ေျပႏိုင္ေပမယ့္ သူတို႕ခ်င္း ဆက္ ျဖစ္မယ့္ေနာက္ဆက္တြဲ ၾကားမွာ လူမမယ္ ကေလး ေတြပါ ၾကားညပ္ျပီး စိတ္ဒဏ္ေတြ သင့္ ကုန္မွာ၊ လူေရွ႕တမိ်ဳး ကြယ္ရာ တမ်ိဳး မာယာ ေတာထဲက ရုန္း ထြက္ဖို႕ ၾကိဳးစားတိုင္း မိန္းမေပြခ်င္လို႕ လို႕ ေခါင္းစဥ္တပ္ သမိုင္းဖ်က္ ခံေနရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကို ငဲ့တာေရာ ျပီးေတာ့ ဆဒၵန္ဆင္မင္းက စူဠသုဘဒၵါကို မုန္း သံေယာ ဇဥ္ ျဖတ္ဖို႕ အေလ်ာ့ေပး လုိက္တာေတြကို ေတြးမိျပီး ငါ စိတ္ေလွ်ာ့ လိုက္တာပါ။

လူေတြဟာေလ... အခ်စ္နဲ႕ ပတ္သက္ရင္ အခ်စ္နဲ႕စစ္မွာ မတရားတာ မရွိဘူးဆိုျပီး တဖက္သားရဲ႕ အေန အထား ခံစားခ်က ္နဲ႕ သိကၡာကို နည္းနည္းမွ မငဲ့ၾကဘူး။ ကိုယ့္ခံစားခ်က္ တခုကိုပဲ ေရွ႕တန္းတင္လို႕ လက္ဦးမႈ ယူခ်င္ၾကတယ္။ တဖက္သားလဲ အသက္နဲ႕ အရွက္နဲ႕ စဥ္းစားဥာဏ္နဲ႕ လူပါလား ဆုိတာကို မစဥ္းစားမိ ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဘာလို႕ အဲေလာက္ ပူေလာင္ၾကတာ လဲ မသိဘူးေနာ္။ ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ဆန္းစစ္မႈ အားနည္းၾက တာလား ဘာလဲ ေတာ့ မသိဘူး။ ေမတၱာရဲ႕ အဓိပၸာယ္ဟာ အက်ိဳး ကို လုိလားျခင္း လို႕ နင့္စာထဲမွာ ပါတဲ့ အတုိင္း ငါလဲ အဲလိုပဲ ခံယူမိတာပါပဲ။ တခ်ိဳ႕လူေတြကေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ အစား ခ်စ္ျခင္း ရမက္ေတြ ခ်စ္ျခင္းအတၱေတြ ခ်ည့္ပဲ ၾကီးမား ေနၾကသလား လို႕ေတာ့ ငါကေတာ့ ေတြးမိတယ္ဟာ... ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ဆိုရင္ ျငိမ္းခ်မ္း ေအးျမ ေနရမွာမို႕လား။ ခုေတာ့ သူတို႕မွာ ပူေလာင္ လုိက္ၾကတာဟယ္...

နင္ကေတာ့ နင့္သူငယ္ခ်င္းငါ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ေတြ ေျပာင္းကုန္ပါလား အရင္လို စိတ္မၾကီးေတာ့ပါလားလို႕ ထင္မယ္။ ေလာကဓံ ေတြက ထုလြန္း ေထာင္းလြန္းလို႕ စိတ္ေပ်ာ့ သြားတာေတာ့ မဟုတ္ဘူးဟ။ နာဂစ္ ထူ ေထာင္ေရး ေကာ္မတီ၀င္ ဘုန္းဘုန္း ဦးေဇာတိက က မိန္႕တယ္။ လူေတြဟာ သူတို႕ ပါရမီ ရင့္သေလာက္ ရွိသေလာက္ပဲ လူသားဆန္ႏိုင္တယ္တဲ့၊ အသိဥာဏ္ ပါရမီ အတန္အသင့္ ပါတဲ့ လူေတြေတာင္ သူတို႕မွာ အကုသိုလ္ အက်ိဳးေပးမယ့္ ကံကဖိစီးလာျပီ ဆုိရင္ အမွန္ကို မျမင္ႏိုင္ဘဲ အမွား ေတြကို တဇြတ္ထိုး လုပ္တတ္ တယ္ ခြင့္လႊတ္ သည္းခံ နားလည္ ေပးလုိက္ပါတဲ့။ ဘုန္းဘုန္းမိန္႕တာကို ငါ ေကာင္း ေကာင္း သေဘာေပါက္ လိုက္ တယ္။ သူ႕မွာမွ ဒီေလာက္ပဲ ဆင္ျခင္တံု တရား ပါတာကို မဆင္ျခင္ရ ေကာင္းလားလို႕ ကိုယ္က ခြင့္မ လႊတ္ နား မလည္ ႏိုင္ရင္ ကိုယ္ပဲ ခံစားရမွာ ဆိုေတာ့ ၂ခါ နာတယ္ေလ။ ခြင့္လႊတ္ နားလည္ သည္းခံ တာဟာ သူမ်ား ေကာင္း ဖို႕ မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ေကာင္းဖို႕ ဆိုတာ ကိုလဲ သေဘာေပါက္ လိုက္တယ္။ စံျပ ဆုိတာ ေတြကို စာေတြ႕ အရ ျမင္ပါ ဖတ္ပါ မ်ားလို႕ ၾကိဳက္တတ္ ေနခဲ့ေပမယ့္ ခုေတာ့ လူတိုင္းကို ကိုယ့္ရဲ႕ ေပတံနဲ႕ လိုက္တိုင္းလို႕ မျဖစ္ ဘူး ဆိုတာကို ေကာင္း ေကာင္းၾကီး နားလည္ သြားတာလဲ ျဖစ္မယ္။ သူတုိ႕မွာေတာ့ သူတို႕ ခံယူ က်င့္သံုး ခဲ့တဲ့ စေကးနဲ႕ ေပတံက ကိုယ္နဲ႕ ဘယ္တူ ႏိုင္မလဲေလ။ ဒီေလာက္ဆို ငါ့အပူေတြနဲ႕ ငါ ရႈပ္ေနတာ နင့္ကို စိတ္ဆိုး ေနတာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိသာေရာေပါ့။ ဆင္ေျခ ေပးေနတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။

+++++++++++++++++++++++++++++
သူငယ္ခ်င္းဆီ ေရးလက္စ စာကို ခဏရပ္ျပီး သူနဲ႕ ကိုယ္ တကၠသိုလ္ တူတူ တက္ခ်ိန္က အေၾကာင္းေတြ အေတြးထဲ ျပန္၀င္ လာခဲ့သည္။ ေက်ာင္းေျပးလြန္းလို႕ ကိုယ့္အတန္း ကိုယ္ ဘယ္နား တက္ရမွန္းေတာင္ မသိ ခဲ့တဲ့ ကိုယ္က သူငယ္ခ်င္း လူရင္း ေတြ စာျပေပးမႈ ေက်းဇူးေၾကာင့္ စာေမးပြဲေတာ့ တႏွစ္တတန္း မွန္မွန္ေအာင္ ခဲ့သည္။ စတုတၳႏွစ္ စာေမးပြဲအျပီး ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္ေတြထဲ လက္ေတြ႕ကြင္းဆင္းေတာ့ ကိုယ္နဲ႕ တဖြဲ႕တည္း တာ၀န္က်မယ့္ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြ ဘယ္သူေတြ လဲ ဆုိတာကို လုပ္ငန္းခြင္ထဲေရာက္မွ AE ကိုေမးေတာ့ ကံထူးရွင္ ကၽြန္မ တေယာက္တည္း မိန္းမ… က်န္သူ အားလံုးက ေယာက္်ား ေလးေတြခ်ည့္ @#$% ကိုယ့္ကံကို နဖူးပုတ္ရင္း သူတို႕ကို ေမးလုိက္သည္

နင္တို႕က PTU ကလားေဟ
ဟမ္ ေက်ာင္းေျပး… ေလးတန္း စာေမးပြဲ ေျဖေတာ့ နင့္ေနာက္ခံုမွ ထိုင္တာ ငါဟဲ့
ေဟ… ေသေရာ… အဲဒါ နင္လား အဟီး ငါက နင့္ကို တခါမွ မျမင္ဖူးလုိ႕ဟ
ေအး ငါကေတာ့ မီးျပတိုက္လို ျဖစ္ေနတဲ့ နင့္အရပ္ၾကီးကို ျမင္လဲ ျမင္တယ္ မွတ္လဲ မွတ္မိတယ္
ေသလိုက္ ဟီးဟီး

ဒီလိုနဲ႕ အဖြဲ႕က် ခင္မင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း… ေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္ေတာ့ ေကာ္ရစ္ဒါ ေထာင့္ခ်ိဳးမွာ ျပန္အေတြ႕ စပ္ျဖဲျဖဲ မ်က္ႏွာေပးနဲ႕
ဟဲ့ နင့္ AE ၾကီးနဲ႕ ေတြ႕ေသးလား
ေတြ႕ပါ့
နင္နဲ႕ ဘယ္မွာ ေတြ႕တာတံုး
အိမ္လုိက္လာတာေလ.. ငါတို႕ လိပ္စာေတြ အခ်က္အလက္ေတြက ေက်ာင္းသားေရးရာက သက္ဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းခြင္ေတြကို ေပးထားတာကိုးး သူ ဆိုဒ္ေတြ လိုက္စစ္ရင္း လမ္းၾကံဳလို႕တဲ့
ဟီးဟီး ငါထင္သားပဲ သူက သေဘာေကာင္းပါတယ္ဟ
ေကာင္းေန.. ငါ ေနာက္အပတ္ထဲ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မွာကို သူ႕ကို ေျပာထည့္လိုက္ျပီ
ေဟ… ဘာလို႕တုန္း
သူက ေရွ႕မတိုးေနာက္မဆုတ္နဲ႕ အေၾကာင္းရွာျပီး ကဒီးကဒီး လာေနတာ ႏွင္ထုတ္လို႕လဲ မေကာင္း ျငင္းလႊတ္ရေအာင္ကလဲ ဘာမွ မေျပာနဲ႕ အိမ္က ေမးလွျပီ ငါေခါင္းရႈပ္လာျပီ
သူက နင့္မဂၤလာေဆာင္ လာမယ္ လို႕ မေျပာဘူးလား အဲလိုဆို နင္ညာတာ ေပၚမွာေပါ့
ေျပာတယ္ ငါ့ေယာက္်ား သ၀န္တိုမွာ စိုးလို႕ မလာနဲ႕လို႕ေျပာလုိက္တယ္
သူက ယံုမွာ မဟုတ္ဘူးဟ
မယံုလဲ ေရွ႕ဆက္ မတိုးသင့္ဘူး ဆုိတာေတာ့ သိသြားမွာေပါ့
နင္ကလဲ သူ႕ခမ်ာ သနားပါတယ္
သနားရင္ နင္ၾကိဳက္လိုက္
ေယာက္်ားခ်င္းမို႕ေပါ့ဟာ ျပီးေတာ့ သူကမွ ငါ့ကို မၾကိဳက္ဘဲ ဟီဟီ
ဟားဟားဟား
ဒါ့ထက္ ဆိုဒ္ထဲကို ေနာက္ပိုင္း နင္ေခၚလာတဲ့ နင့္သူငယ္ခ်င္း ေကာင္မေလး ၂ေယာက္ေရာ
ဟူးးး သိပါဘူးဟာ… အဲ့ AE ငါတို႕ တရားစခန္း၀င္တဲ့ ရိပ္သာ လုိက္လာျပီးတည္းက ငါ့ကို ဘာအထင္လြဲတယ္ သိဘူး ေရွာင္ဖယ္ဖယ္နဲ႕
ဟင္.. သူက ရိပ္သာထိ လိုက္လာတာလား…
အင္း ဟိုတေယာက္က ငါတို႕ တူတူ ရိပ္သာ၀င္မယ့္အေၾကာင္းေျပာလိုက္တယ္ေလ။ အဲဒါ ဟိုက လုိက္လာျပီး ငါတို႕ စားဖို႕ ေသာက္ဖို႕ လာေပးရင္းနဲ႕ အင္းး
ဟ… ကံေကာင္းလွခ်ည္လား
ေကာင္းေန… အဲဒီေန႕က ငါ့ေမြးေန႕ ဆိုတာ သူက ကိုယ္ေရးအခ်က္အလက္ထဲ ေတြ႕လို႕ ဆိုျပီး ငါ့နာမည္နဲ႕ သူ လွဴခဲ့တဲ့ ျဖတ္ပိုင္းကို ေမြးေန႕ လက္ေဆာင္ေပးလို႕ … ငါေရသြားခ်ိဳးတုန္း အဲ့လက္ေဆာင္ေတြ အားလံုးကို ဟို၂ေယာက္က အမိႈက္ပံုးထဲ ပစ္လိုက္တယ္
ဟင္
ေဘးနားမွာ တခ်ိန္လံုး ျငိမ္ေနတဲ့ ရခိုင္မေလး ေခ်ာစု ဆီက အသံထြက္လာပါေတာ့သည္
ေခ်ာစု။ ။ နင္တို႕ ၂ေယာက္က ဆုိဒ္ထဲ တူတူ က်တာလား
ေအးေလ
ေခ်ာစု။ ။ ေၾသာ္ သေဘာေပါက္ျပီ
ဘာေတြ ေပါက္တာလဲ
ေခ်ာစု။ ။ ငါ့ကို ဟို၂ေယာက္က လာေျပာတယ္။ ခုမွ ငါက နယ္က ေျပာင္းလာတာမို႕ မသိေသးဘူး ထင္တယ္ နင္က သူမ်ား ရည္းစားကို လုိက္လုတတ္တဲ့ အက်င့္ရွိလို႕သူတုိ႕က ဆက္မေပါင္းေတာ့တာတဲ့။ နင္နဲ႕မေပါင္းနဲ႕တဲ့
ေဟာဗ်ာ… ေဟာေတာ့
ေခ်ာစု။ ။ ျပီးေတာ့ နင္က ေတာ္ေတာ္ေတာ့ စြမ္းတယ္တဲ့ ဘယ္လိုေတြ အီထားလဲေတာ့ မသိဘူး ဒီ ေလာက္ တေန႕ တေယာက္ တြဲေနတာေတာင္ မွ ေယာက္်ားေတြက နင္မွ နင္တဲ့။ ငါတို႕လို က်ဴရွင္တူ ေက်ာင္း တူ တက္ဖူးတဲ့ လူရဲ႕ စကားေတာင္ မတိုးဘူးတဲ့ ဟိုအတန္းၾကီး အကိုၾကီးေတြဆို သည္းသည္းလႈပ္တဲ့ အခန္း ေရွ႕မွာ မနက္ကေတာင္ လာရပ္ေနေသး တယ္ေလ အဲ့တေယာက္ကို ေျပာတာ
အမ္ .. သူက အိမ္ေရွ႕ မနက္ဆို ကားပါကင္ လာထိုး ရပ္ေစာင့္ သြားေလရာ ကားဘီးတလိမ့္ခ်င္းလိမ့္ျပီး လုိက္ ျပီးေတာ့ တို႕ သူငယ္တန္းတုန္းက အတန္းပိုင္ ဆရာမရဲ႕ သမီး စက္မႈ ေမဂ်ာက စတုတၳႏွစ္မွာ သခ်ၤာသင္တဲ့ ဆရာမရဲ႕ က်ဴရွင္က တို႕အိမ္နဲ႕ ေက်ာခ်င္းကပ္ေလ အဲဒီမွာ လာက်ဴရွင္ တက္ ျပီး တို႕အေၾကာင္းစံုစမ္းသြားတဲ့ လူၾကီးေလ။
ေခ်ာစု။ ။ အယ္.. ဒီလိုဆိုေတာ့ နင့္အေၾကာင္း ဟိုတေယာက္က အကုန္သိေနမွေတာ့ သူတို႕ အဲလို လည္ေျပာ တာ ဘယ္ယံုေတာ့မလဲ သူတို႕ကလဲ ဒုကၡ ပါပဲေနာ္….
ျဖစ္ရေလဟယ္ နင့္အျဖစ္ကလဲ... နင္က သူမ်ားရည္းစား လုတတ္တဲ့ အက်င့္ရွိတယ္ ေျပာရေအာင္ ဘယ္သူ႕ ရည္းစားက နင့္ ကို ပိုးေနလို႕ နင္ကေရာ ဘယ္သူ႕ရည္းစားနဲ႕ တြဲေနလို႕လဲ... နင့္ကို သူတို႕က ေတာ္ေတာ္ အထင္ၾကီးၾကတာေနာ္ အဟိ
အာာာ နင္က တမ်ိဳး... ထားလိုက္ပါဟာ။ ဒါထက္ ေခ်ာစုရ႕ဲ ရွင္က သူတို႕ အဲေလာက္ တားတဲ့ၾကားက ဘာလို႕ ငါနဲ႕ ဆက္ေပါင္းတာလဲ
ေခ်ာစု။ ။ တကယ္ ဟုတ္မဟုတ္ သိခ်င္လို႕ ခြိ
((( ဟားဟားဟား )))
+++++++++++++++++++++++++++++++

ေဟးးး နင္ရွိေနလား
ဟယ္ေအာင္မိုးးး နင္က ခုမွ အြန္လိုင္း မတက္စဖူး တက္လို႕ ေပ်ာက္လွခ်ည္လား
ေပ်ာက္ဆို သားေလးေမြးလို႕ဟ ဟီဟီ
ဟားဟား သားရွင္ၾကီး ကိုးးး ကြန္ဂရက္က်ဴေလးရွင္းဟာ ဒါထက္ သက္စုေရာ ေနေကာင္းလား
ေအး ေကာင္းတယ္ဟ ၀ျဖီးလို႕.. နင္ေရာ
ငါလဲ ေကာင္းပါတယ္ဟ တမိသားစုလံုး ေအးေဆးပဲ ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေရာ ေဒါင္းေဒါင္းေျပးေရာ
ဟားဟား ဒါထက္ ေနမ်ိဳးေရာ
ေအးဟာ သူလဲ ဟိုတေလာက ေသြးတိုးလို႕တဲ့
ေအးဟာ ငါလဲ စာေရးျပီး ပို႕ထားပါဦးမယ္ ငါလဲ သတိရပါတယ္ဟာ ကေလးငိုေနျပန္ျပီဟ ငါေျပးလုိက္ဦးမယ္ ေနာ္
ေအးေအး
ေအာင္မိုးျပန္ထြက္သြားေတာ့ ေရးလက္စ စာဆီကို စိတ္က ျပန္ေရာက္ရင္း တဆက္တည္း ေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္း ၃ေယာက္ အေၾကာင္း ျပန္ေတြးမိလို႕ ျပံဳးရျပန္သည္
ေအာင္မိုး… ေနမ်ိဳး နဲ႕ ကၽြန္မ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ဟ့ဲ နင္က ေက်ာင္းေရာ ျပီးေအာင္ ဆက္တက္ဦးမွာလား ေက်ာင္းေျပးလွခ်ည္လား
ေက်ာင္းကဲင္တင္းမွာ ေခါင္းမေဖာ္တမ္း တေယာက္တည္း စားေသာက္ေနတံုး အသံၾကားေတာ့ ေခါင္းေမာ့ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ရင္း ေက်ာင္းေျပးကို ဖမ္းမိတဲ့ ဆရာရဲ႕ မ်က္ႏွာေပးနဲ႕ သူငယ္ခ်င္း ေနမ်ိဳး … ေျပာေျပာဆိုဆို လြတ္ေနတဲ့ ကုလားထိုင္ ဆြဲယူ ထိုင္ရင္း သူလဲ မွာစားတာကို ျပီးေအာင္ ေစာင့္ျပီးမွ

ငါ့အေဖ ေဆးရံုတက္ရတာနဲ႕ တိုဖယ္ ေျဖရတာနဲ႕ ငါ့အေမ ေျဖခိုင္းလို႕ ဂ်ပန္စာ သံရံုးက စစ္တဲ့ စာေမးပြဲ ေျဖရ တာနဲ႕ လက္ ကို မလည္ပါဘူးဟာ။ မသြားျဖစ္ေသးခင္ေတာ့ အခ်ိ္န္မီရင္လဲ ေက်ာင္းက စာေမးပြဲ ေျဖဦးမွာေပါ့
ၾကည့္လဲလုပ္ ေဂါက္ေနဦးမယ္
ခုေတာင္ နည္းနည္းေဂါက္ေနျပီ ထင္တယ္ အဟီး
ဒီေန႕ ငါ့ေမြးေန႕ဟ။ ခု နင္စားထားတာ ငါရွင္းလိုက္မယ္
ဟာ နင္ကလဲ လုပ္ျပီ။ မရွင္းပါနဲ႕
ငါ့ေမြးေန႕ မို႕ ေကၽြးတာပါဆုိ
ေအးေလ အဲဒါေၾကာင့္ေပါ့ ငါက ခု နည္းနည္းပဲ မွာစားရေသးတာ … ဒီေတာ့ ေကၽြးခ်င္ရင္ ေန႕လည္ မ်ားမ်ား စားတဲ့ အခါမွ ရွင္း ဟီးဟီး
ေသလိုက္…
ငါ နင္႕ကို PTU က သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႕ မိတ္ဆက္ေပးထားဦးမယ္ သူက မိဘ လုပ္ငန္း လာစစ္ရင္းနဲ႕ ရန္ကုန္ေက်ာင္းကို လာ တက္ေတာ့ မသြားတတ္ မလာတတ္ ျဖစ္ေနလို႕ .. နင္တုိ႕ ေယာက္်ားေလးခ်င္း ဆိုေတာ့ အေဖာ္ရတာေပါ့ ပိုေျပာလို႕ ဆုိလို႕ ေကာင္းတာေပါ့ တခုေတာ့ ရွိတယ္ သူက ျမိတ္က ဆိုေတာ့ စကားေတာ့ ေတာ္ေတာ္၀ဲတယ္
နင္က သူနဲ႕ ဘယ္လို သိလာရတာတံုး
ေၾသာ္ ငါက ေက်ာင္းေျပးေလ ဒီေတာ့ စာေတြ မလြတ္ေအာင္ အတန္းၾကီး အမတေယာက္ရဲ႕ က်ဴရွင္၀ိုင္း မွာ တက္ရင္းနဲ႕ အမက သူ႕ရဲ႕ တျခား၀ိုင္းနဲ႕ ေပါင္းတက္ပါဆိုလုိ႕ အဲ့၀ိုင္းမွာ သူနဲ႕ ခင္လာတာ.. ေဟာ ဟိုမွာ လာေနျပီ သူပဲ… ေဟးးး ေအာင္မိုး ငါတို႕ ဒီမွာ
သူငယ္ခ်င္းကို လွမ္းေခၚရင္း မိတ္ဆက္ေပးရင္း စားၾကေသာက္ၾကသည္။ ဒီမွာတင္ ျမန္မာ့သိုင္း တပည့္ၾကီး အဆင့္တန္းက လူပီပီ ေအာင္မိုးက စျမင္သည္။
ဟဲ့ နင္တို႕ ေက်ာင္းက လူေတြက ဘယ္လိုေတြလဲဟ
ဘာလို႕တံုး
ပတ္၀န္းက်င္ကို အသာေလး မသိမသာ မ်က္လံုးပဲ ေစြျပီး ၾကည့္လိုက္… ငါတို႕ စားပြဲကို ၀ိုင္းၾကည့္ ေနလိုက္ၾက တာ သရုပ္ေတာင္ ပ်က္တယ္
(((ေဟ… )))
အသာလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုယ့္ဆိုင္ထဲမွာေရာ ကိုယ္ထိုင္ေနတဲ့ဆိုင္နဲ႕ ေဘးခ်င္းကပ္ေရာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ က ဆိုင္ေတြမွာပါ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား အျပည့္ … အားလံုးက ကိုယ္တို႕ စားပြဲကို မ်က္လံုး အျပဴးသားနဲ႕ ၀ိုင္းၾကည့္လို႕…
ေနမ်ိဳး။ ။ ေဟာဗ်ာ ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာလဲ
ကၽြန္မ။ ။ ငါတို႕ စားတာ ေသာက္တာ မ်ားသြားလုိ႕လား
ေအာင္မိုး။ ။ ငါသေဘာေပါက္ျပီ အဲဒါ နင့္ေၾကာင့္ဟ
ေနမ်ိဳး။ ။ ဟင္ ဘယ္လိုဘယ္လို
ေအာင္မိုး။ ။ တေန႕က ငါ့ကို ေက်ာင္းသားေတြ လာေမးၾကတယ္ မင္းက ဘယ္ကလဲ ဘာလို႕ ဆရာမနဲ႕ တြဲတာလဲ ဘာလို႕ ဆရာမနဲ႕ တူတူ ထိုင္တာလဲတဲ့
ကၽြန္မ။ ။ ဘယ္က ဆရာမလဲ
ေအာင္မိုး။ ။ နင့္ကို ေျပာတာ
ကၽြန္မ။ ။ ငါက ဆရာမမွ မဟုတ္တာ
ေအာင္မိုး။ ။ နင့္ကို သူတို႕က ဆရာမလို႕ပဲ ေခၚတာဟဲ့ ပါတိတ္ေတြခ်ည့္ ၀တ္ျပီး ေက်ာင္းတက္လို႕တဲ့
ကၽြန္မ။ ။ ေၾသာ္ ငါလဲ ဆယ္တန္းဂိုက္ေတြ ကန္ေတာ့တဲ့ အလကားရတဲ့ ပါတိတ္ပဲ ခ်ဳပ္၀တ္ႏိုင္တာကိုးးး အဲဒါနဲ႕ နင္က ဘာျပန္ေျဖလိုက္လဲ
ေအာင္မိုး။ ။ ငါစကား၀ဲေတာ့ ငါေျပာတာ သူတို႕မွ နားမလည္တာ… ငါလဲ ရီျပလုိက္တယ္ အဟီး
ေကာင္းေရာ အဲဒါနဲ႕ ခု ၀ိုင္းၾကည့္တာနဲ႕ ဘာဆိုင္လဲ
ေအာင္မိုး။ ။ နင္က နင့္ကိုယ္နင္ မိန္းမ ဆိုတာ ေမ့ေနတာကိုးး ေယာက္်ားေလး ၂ေယာက္နဲ႕ အတူ မထိုင္ စဖူး တူတူတြဲ ထိုင္ျပီး စားေသာက္ စကားေျပာေနေတာ့ ငါတို႕ ၃ပြင့္ဆိုင္ ဇာတ္လမ္းကို ရွင္းေနတယ္လို႕ ထင္လို႕ ေနမွာေပါ့
ေသလိုက္ပါေတာ့ဟယ္
ေနမ်ိဳး။ ။ ေအာင္မိုးေျပာတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ေနာ္.. ဟိုေကာင္ေတြ ဖဲ၀ိုင္းမွာ ၾကားခဲ့လို႕ ဆိုျပီး ငါ့ကို ေျပာခဲ့ၾက ေသးတယ္ နင္နဲ႕ ေယာက္်ားေလးတေယာက္ တူတူ လမ္းသြားေနတာကို စေနေန႕က လွည္းတန္းမွာ ေတြ႕ခဲ့ လို႕တဲ့
ဟဲ့ ေအာင္မိုး စေနေန႕က ငါတို႕ သက္စု အေဒၚအိမ္ ကို သြားၾကတာ မို႕လား
ဟာာ ငါမွတ္မိျပီ။ ငါနဲ႕ င့ါေကာင္မေလး သက္စု ကို ၂ဘက္စလံုးက အိမ္ေတြက သေဘာမတူလို႕ ဟံသာ၀တီ အ၀ိုင္းနားက သူ႕အေဒၚအိမ္ ခြဲပို႕ထားတာ။ အဲဒါ လွည္းတန္း က်ဴရွင္က အျပန္ သူက ငါ့ေကာင္မေလးကို သူ ငယ္ခ်င္း ဆိုျပီး သြားေခၚ ထုတ္လာတာဟ.. ငါတို႕လဲ သူအဲလို ေခၚထုတ္ေပးမွ ေတြ႕ရတာ
ေနမ်ိဳး။ ။ လက္စသတ္ေတာ့ နင္က ျမွားနတ္ေမာင္ကိုးး ဒါေပမယ့္ ေက်ာ္ေတာ့ ေလွသူၾကီး ျဖစ္ေနျပီ
ေခါက္ထားလုိက္ပါဟာ.. အခ်ိန္တန္ေတာ့ သိလိမ့္မယ္။ ေျပာကို ေျပာခ်င္ ယံုကို ယံုခ်င္တဲ့ လူေတြ ေျပာခ်င္တာ ေျပာျပီး ယံုခ်င္တာ ယံုေပ့ေစ။ အတြဲခ်င္း စကားေျပာပံု လမ္းေလွ်ာက္ပံုနဲ႕ သူငယ္ခ်င္းခ်င္း စကားေျပာပံု တြဲသြားတြဲလာ လုပ္ပံု အကြာၾကီး
ေနမ်ိဳး။ ။ ေအးေလ ဒါေပမယ့္ ခု လူေတြ အထင္လြဲေနေတာ့ ဘယ္လို ျပန္ရွင္းမလဲ
ဟဲ့ ျပန္ရွင္းရင္ သက္စု အိမ္က ငါ့ကိုသတ္မွာေပါ့… ျပီးေတာ့ ေအာင္္မိုးနဲ႕ သက္စုကို ရေအာင္ ထပ္ခြဲမွာ…
ေနမ်ိဳး။ ။ ဒါဆို ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ
နင္နဲ႕ သက္စု ျမန္ျမန္ ယူလိုက္ဟာ လြယ္လြယ္ေလးရယ္ အဟီး
ေနမ်ိဳး။ ။ ေအးကြာ… ေဟ့ေကာင္ ေအာင္မိုးး မိန္းမ ခိုးေျပးေတာ့မယ္ ဆုိရင္ ငါ့ကုိေျပာ.. ငါ အကုန္ ကူညီမယ္ ဟဲဟဲ
+++++++++++++++++++++++++

သူငယ္ခ်င္းေရ… ခုေတာ့ ေအာင္မိုးက သားတေယာက္ အေဖေတာင္ ျဖစ္ေနျပီဟ။ သူတပါးရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေတြကို နားမလည္… နားစြန္နားဖ်ားနဲ႕ မ်က္ေမႊးတဆံုး ေတြေပၚမွာ အေျခခံတဲ့ အေျပာအဆိုေတြ၊ သိလ်က္နဲ႕လဲ မလို တမာ ေပါက္တတ္ကရ ေျပာတဲ့ တခ်ိဳ႕ အေျပာအဆိုေတြ၊ အဲဒီ အေျပာအဆို ေတြ ေပၚမွာ လမ္းဆံုးတဲ့ အေတြး အျမင္ေတြ ေၾကာင့္ ခုတ္ရာတျခား ရွရာတလြဲ ျဖစ္ကုန္ၾကတဲ့ ေလမုန္တိုင္း ေတြကို ၾကံ႕ၾကံ႕ခံရင္း ငါတို႕ သူငယ္ခ်င္း ေတြကေတာ့ လက္တြဲ မျဖဳတ္ၾကေသးဘူးေနာ္…

ညဥ္႕နက္ေနျပီ မအိပ္ေသးဘူးလား ေတာ္ၾကာ အိပ္ေရးမ၀လို႕ မူးေနဦးမယ္ အိပ္ေတာ့ေလ ဘာေတြ လုပ္ေနလဲ
အင္း ဘေလာ့မေရးတာ ၾကာေတာ့ ဘေလာ့ဂါေတြ ဘေလာ့ျပန္ေရးျဖစ္ေအာင္ တဂ္ထားတယ္ေလ အဲဒါ အမသက္ေ၀ က တဂ္ထားတာေလး ေရးေနတာ
ဟုတ္လား ဘာအေၾကာင္းေတြလဲ
ေၾသာ္ ေက်ာင္းတုန္းက အေျခအေနေတြပါ
ေအာင္မိုးတို႕ ေနမ်ိဳးတို႕မွ ပါရဲ႕လား
ဟဲဟဲ ပါတာေပါ့။ ခုေတာင္ တခ်က္ခုတ္ ၂ခ်က္ျပတ္ ေနမ်ိဳးဆီ စာေရးရင္းနဲ႕ အဲဒီ အေၾကာင္းအရာေတြကိုပဲ တဂ္ဂိမ္း ပို႕စ္မွာ ထည့္ေရးလိုက္တယ္…
ေၾသာ္ ဟားဟား ဒါလဲ ျပီးတာပဲ… ေအာင္မိုးကို အလုပ္ကိစၥ ကို အီးေမးလ္ျပန္ထားတယ္။ သူနဲ႕ ေတြ႕ေသးလား ဘာထူးသတဲ့လဲ
သူ သားေလးေမြးလို႕ တဲ့ ခဏပဲ ႏႈတ္ဆက္ျပီး ျပန္ထြက္သြားတယ္ ေနမ်ိဳးကေတာ့ ဒီလ ေထာင္၀င္စာနဲ႕ အတူ စာတေစာင္ေပး လိုက္တာ သူ႕ညီက ပို႕ထားတယ္။ စာထဲမွာ ကိုေရာ ေနေကာင္းလား သူ သတင္းေမးတာ ေျပာ လိုက္ပါတဲ့
အင္းး ကိုလဲ သူဖတ္ဖို႕ စာအုပ္ေတြ လမ္းၾကံဳလို႕ ၀ယ္လာတယ္။ လူၾကံဳ ရွိရင္ ထည့္ေပးလုိက္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ညဥ္႕နက္ေနျပီ ေနာ္ ေနာက္ေန႕မွ ဆက္ေရးပါလား…
ဟုတ္… ဒီတပိုဒ္ လက္စ သတ္ျပီးရင္ ဘုရားရွိခိုးျပီး အိပ္ေတာ့မွာပါ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ကဲ… ညဥ္႕နက္ေနျပီမို႕ လက္စသတ္လိုက္ပါေတာ့မယ္ Tag တဲ့ အမသက္ေ၀ေရာ ေရးေဖာ္ေရးဖက္ ေဘာ္ေဘာ္ေတြေရာ ေက်နပ္ ႏိုင္ပါေစေနာ္။ ဘုရားရွိခိုး ေမတၱာပို႕ျပီးရင္ အိပ္ရာ၀င္ေတာ့မွာမို႕ ဘိုင့္ဘိုင္ေနာ္…
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
တန္းတူ ေတြ႕ရင္ ေမတၲာ၀င္… မ၀င္ႏိုင္က ျပိဳင္တတ္တယ္… ျပိဳင္မယ့္ အစား ေမတၲာပြား… စိတ္ထား ျပဳျပင္ ေျပာင္းပါ့မယ္။
ၾသကာသ… ၾသကာသ… ၾသကာသ


2 comments:

တန္ခူး said...

ညီမလိွဳင္... ထပ္တူခံစားနားလည္သြားတယ္.. အမမွာလဲ အဲလိုသူမ်ားအထင္လြဲေျပာဆိုခံရတဲ့ကံပါတယ္...ယေန ့ထက္ထိပဲညီမေရ... ညီမေျပာသလို သူမ်ားကို ျပဳျပင္ဖို ့ထက္ ကိုယ့္ကိုယ္ပဲ သူတို ့ကိုေမတၱထားနားလည္တတ္ေအာင္ၾကိဳးစားလိုက္တယ္... တကယ္ခ်စ္တတ္ဖို ့လိုတာအမွန္ပါပဲညီမရယ္

သက္ေဝ said...

ဒီပိုစ့္ကို အမ ေလးေခါက္ ဖတ္ပါတယ္...
ညီမ ေျပာခ်င္တာကို ၾကိဳးစားနားလည္သြားပါတယ္...
အမွန္အမွားဆိုတာ ဖံုးကြယ္လို႔ရတဲ့ အရာတခုမဟုတ္လို႔
အခ်ိန္တန္ရင္ အေျဖမွန္ ေပၚလာမွာျဖစ္လို႔ လက္တုန္႔ျပန္စရာ အျငင္းပြားစရာေတြ မလိုပါ... ဒါေၾကာင့္ အကုသိုလ္မ်ားမယ့္အရာေတြ မခံစားပါနဲ႔ လို႔ပဲ ေျပာပါရေစ...
စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေရးေပးတဲ့ ခ်စ္ျခင္းငယ္ျပိဳင္ အတြက္ ေက်းဇူးညီမ... း))