အိမ္ဦးနတ္အစြဲနဲ႕ေရာင္းကုန္စိတ္ဓာတ္
၀ါရင့္ သတင္းစာ ဆရာၾကီး လူထုစိန္၀င္း ေရးတဲ့ စာတခ်ိဳ႕ ကို ကၽြန္မရဲ႕ ဘေလာ့မွာ တင္ဖူးပါတယ္။ ခုလဲ weekly eleven မွာ ပါလာတဲ့ ဆရာ့ရဲ႕ ေဆာင္းပါးေလးကို ေခ်ာကလက္ျမိဳ႕ေတာ္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမွာ ေတြ႕လို႕ ထပ္ဆင့္ မွတ္တမ္း တင္ထားလိုက္တာပါ။ ကၽြန္မကပဲ မစၧရိယ စိတ္မ်ားေနတာလား ဒါမွမဟုတ္ ဆရာၾကီးကပဲ ဒိတ္ေအာက္ေနတာလား ေ၀ဖန္ခ်င္သူမ်ား ေခ်ာကလက္ျမိဳ႕ေတာ္က လူငယ္ ေလးေတြရဲ႕ ေကာမန္႕ ေတြကိုပါ ဖတ္ႏိုင္ ေလ့လာႏိုင္ေအာင္ လင့္ခ္ပါ ေပးထား ပါတယ္ရွင္။
ဒီေခတ္ဂ်ာနယ္၊မဂၢဇင္းေတြဖတ္ရတာေတာ္ေတာ္အကုသိုလ္ျဖစ္ပါတယ္။ျမန္မာမိန္းခေလးေတြရဲ႕ ၀တ္ပံုစားပံု ေလာ္လီတာ ေတြကို ၾကည့္ျပီး စိတ္ထဲက “ဆတ္ဆလူးမေလးေတြပဲ” အစခ်ီတဲ႔ ဖရုႆ၀ါစာ မ်ဳိးေတြနဲ႕ အသံ မထြက္ဘဲ ေကာက္ခ်က္ခ်မိပါတယ္။ ဒီေတာ့ အလကားေနရင္း အကုသိုလ္မျဖစ္ဘဲ ဘယ္ေန ေတာ့ မလဲ။ လြန္လြန္း ေနျပီ ကဲပံုေတြလည္း ၾကည္႕ဦးေလ ။ေက်ာတစ္ျပင္လံုး ခါးထိေအာင္ ဟာလာဟင္းလင္း ၀တ္လို၀တ္၊ အေပၚပိုင္း တစ္ခုလံုး ဗလာက်င္း ထားတဲ႕ “ရင္ရွား” ၀တ္စံု ၀တ္လို၀တ္နဲ႔ သိပ္ကို ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီ ျဖစ္ ေနၾက ပါတယ္။ႏိုက္ကလပ္ လ ိုေနရာမ်ဳိး သြားတဲ႔အခါ ၀တ္ခ်င္၀တ္ပါ။ ခုေတာ႔ မဂၤလာေဆာင္တုိ ႕ ေမြးေန႕ပြဲ တို႕လို ေန႔ခင္း ေၾကာင္ေတာင္ လူပံု အလယ္မွာ လုပ္တဲ႔ပြဲ ေတြကိုေတာင္ မ်က္ႏွာ ေျပာင္တိုက္ ၀တ္ရဲ ၾကတာ ေတာ့ တာ္ေတာ္ အံၾသမိတယ္။ေမာ္ဒယ္ရိႈးေတြမွာ မီးေမာင္းထိုး ထားျပီးကိုယ္ဟန္ျပၾကတာလည္း အျမင္ရိုင္း လွပါတယ္။ အဘိုးၾကီးမို႕ဒိတ္ေအာက္ျပီ “အန္းတစ္”ျဖစ္ေန လို႕ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။လြန္ ခဲ႕တဲ့ ႏွစ္အစိတ္ သံုးဆယ္ေလာက္ ကေတာင္ မိန္းခေလးေတြဆံပင္တိုတို ညွပ္ျပီး ေဘာင္းဘီ၀တ္တာကို အားေပးခဲ႔တာပါ။ အခု လည္း ဟစ္ေဟာ႕ဂီတကိုႏွစ္သက္အားေပးေနသူပါ။ တခ်ဳိ႕မိန္းကေလးေတြ အထူး သျဖင္႔ ေဖ်ာ္ေျဖေရး နယ္ ပယ္ က မိန္းကေလးေတြ(အႏုပညာရွင္လို႕ မေျပာခ်င္ပါဘူး) ကေတာ့ လြန္လြန္း အားၾကီးေနျပီ လို႕ ထင္ပါတယ္။
ျမန္မာမ်က္စိနဲ႕ၾကည္႕တာ
ဒါထက္ဆိုးတာရိွပါေသးတယ္။အဲဒီနယ္ပယ္က မိန္းခေလးေတြပါပဲ။လူေရွ႕ သူေရွ႕ မရွက္မေၾကာက္ တေယာက္ ျပိး တေယာက္ “ထည္ လဲ” တြဲျပလိုက္ၾက၊ကြဲျပလိုက္ၾကနဲ႕ျမန္မာမိန္းကေလးေတြမဟုတ္ၾကသလိုပါပဲ။ နက္ျဖန္ ယူေတာ႕မွာလိုလို၊ သန္ဘက္ခါ ယူေတာ့မွာ လိုလို နဲ႔ေနာက္လံုး၀မယူျုဖစ္ေတာ့ နစ္နာက်န္ရစ္ရတာက ဘယ္သူ လဲ။ သူတို႕တေတြက “ႏိုင္ငံတကာအဆင္႔မီ”ေတြမို႕ ရွက္ရေကာင္းမွန္း မသိေပမယ့္ ဒီႏိုင္ငံကျမန္မာႏိုင္ငံ၊ လူမ်ဳိး ကျမန္မာလူမ်ဳးိေတြေလ။ ဒီေတာ႕“ႏိုင္ငံတကာမ်က္စိနဲ႕ဘယ္ၾကည္႕မလဲ” “ျမန္မာမ်က္စိ နဲ႕” ၾကည္႕ျပီး ျမန္မာ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ႕ထံုးစံေတြနဲ႕ပဲ အကဲျဖတ္ၾကမွာေပါ႔။ ဒီေခတ္ကပါးစပ္နဲ႕တီးတိုး သတင္းလြင့္တဲ့ ေခတ္ မဟုတ္ ေတာ့ဘူး။ လက္ကိုင္ဖုန္းနဲ႕ဓာတ္ပံုေရာ၊ဗီဒီယိုပါရိုက္ျပီးခ်က္ခ်င္းအင္တာနက္ေပၚတင္လို႕ရတဲ့ ေခတ္ျဖစ္ ေနျပီ ေလ။ေျဗာင္လိမ္လို႕ရတဲ့ ေခတ္မဟုတ္ေတာ႕ဘူး။
ေရွာင္မလြတ္ပံုေတြ
“မျမင္ခ်င္မၾကည္႕နဲ႕လို႕ေျပာလည္းစာနယ္ဇင္းေတြမဖတ္ဘဲမေနႏိုင္ေတာ႕၀ယ္ဖတ္ရတာပဲ။ စာနယ္ဇင္း အဖံုး ေတြမွာကို အဲဒီလို “ရင္ရွား” ပံုေတြပါေနေတာ႕ မၾကည္ဘဲလည္း ျမင္ေနရပါတယ္။အတြင္းမွာလည္း ကိုယ္ဖတ္ ခ်င္တဲ႕ စာကိုအဲဒီလိုမ်က္ႏွာျပည္႕ ေရာင္စံုပံုေတ ြၾကား မွာမနည္းလိုက္ရွာျပီး ဖတ္ေနရတာ ဆိုေတာ့ ေရွာင္လို႕ ကို မရႏိုင္ပါဘူး။ဖတ္ရွင္ဆိုတာဒီလိုပါပဲ။ေခတ္စားလို္က္ေပ်ာက္သြားလို က္ျဖစ္ေန မွာပါ။ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္ လုပ္ ေျပာမေနပါနဲ႕လို႕ ဆိုသူေတြရိွေပမယ္႕ မေျပာဘဲေနဖို႕မသင္႔ပါဘူး။ဂ်ာနယ္မဂၢဇင္းေတြထဲမွာ ပါေနတယ္ ဆို ေတာ့ လူတိုင္းျမင္ေတြ႕ေနရတာျဖစ္တယ္။ျပီးေတာ႕ေဖ်ာ္ေျဖေရးနယ္ပယ္ကလူေတြဆိုေတာ႕ ကေလးေတြက လိုက္အတု ခိုးတတ္ၾက ပါတယ္။ ၀တ္ပံုစားပံု အတုခိုးရံုတင္မက စာနယ္ဇင္းေတြထဲ အျမဲပါေနတဲ့ ေဖ်ာ္ေျဖေရး သမားေတြရဲ႕ “ထည္လဲထည္ခြ်တ္” ကိစၥေတြ တြဲလိုက္ခြဲလိုက္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ထပ္တြဲလိုက္ ကိစၥေတြ ကိုပါ အတုျမင္ အတတ္သင္ ျဖစ္ကုန္မွာ စိုးရပါတယ္။ ဒါေၾကာင္ ႔ေျပာရတာပါ။
ဘီကီနီနဲ႕အားကစား
ဒီလိုအ၀တ္အစားေလာ္လီၾကတာျမန္မာမိန္းကေလးေတြတင္မဟုတ္ပါဘူး။သူတို႕အေနာက္ႏိုင္ငံသူေတြ လည္း အတူတူပါပဲ။ ပိုေတာင္ကဲ ပါေသးတယ္။ တစ္ေလာက က်င္းပျပီးစီးသြားတဲ႕ ႏိုင္ငံတကာ ေျပးခုန္ပစ္ျ ပိဳင္ပြဲ တစ္ခုမွာ ၀ါသနာပါတဲ့ မီ(၁၀၀)ျပိဳင္ပြဲနဲ႕ အျမင္႔ခုန္ တုတ္ေထာက္ခုန္ျပိဳင္ပြဲေတြကိုၾကည္႕ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီမွာသတိထားမိတာ တစ္ခုက ေယာက်္ား အားကစားသမား ေတြက အားကစားေဘာင္းဘီ၊ အကၤ်ီေတြနဲ႕ လံုလံုျခံဳျခံဳ ၀တ္ ၾကေပမယ္႔ အမ်ဳိးသမီးေတြကေတာ႕အေျပးသမားေတြကလည္း ဘီကီနီ၀တ္စံုနဲ႕ အခုန္ သမား ေတြ ကလည္း ဘီကီနီ၀တ္စံု နဲ႕ခ်ည္းျဖစ္ေနပါတယ္ ။ေနာက္တစ္ခါ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့ ရိွတဲ့ ကမၻာ့ ပတ္လည္ တင္းနစ္ကစားပြဲ ေတြမွာလည္း ဖက္ဒါရာတို႕၊ နာဒယ္လ္ တို႕လိုေယာက်ၤားေတြ ကေဘာင္းဘီနဲ႕ စပို႕ရွပ္နဲ႔ တင္႕တင္႕တယ္တယ္ခင္ဗ်။ ၀ီလ်ံညီအစ္မတို႕၊ရွာရာပိုဗာတို႕လို အမ်ဳိးသမီးေတြ ကေတာ႕တင္ပါးကို ဖံုးရံု သာရိွတဲ့ စကတ္တိုနံ႕နံ႕ေလးနဲ႕ ခ်က္ေပၚဗိုက္ေပၚ အက်ၤိမ်ဳိး၀တ္ၾကတယ္။ တင္ပါးဖံုးရံုသာ ဖံုးတဲ႕စကတ္တိုနဲ႕ ကုန္းလိုက္ကြလိုက္ ေဘာလံုး ရိုက္တဲ့ ျမင္ကြင္းဟာဘယ္လိုမွကိုမတင႔္တယ္ပါဘူး။
မိန္းမဆိုတာေရာင္းကုန္မဟုတ္
ဒီေခတ္ၾကီးမွာ မိန္းခေလးေတြကဘာေၾကာင္႕မ်ား ေယာက်ၤားေလးေတြထက္ ပိုျပီးအရွက္နည္း ေနရသလဲ ဆိုတာ စဥ္းစား လို႔ကို မရပါဘူး။ မိန္းမသားမ်ားရဲ႕ ေနာက္ဆံုးရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ဟာ လင္ေကာင္း သား ေကာင္း ရဖို႕ဆိုတဲ႕ ေရွးေခတ္က ဆိုထားပါေတာ႕ နားလည္ႏို င္ေသးတယ္။ အခုေခတ္က မိန္းမေတြ ပညာသင္ အလုပ္လုပ္ျပီး ေငြရွာႏိုင္တဲ့ ေခတ္ျဖစ္ေနျပီေလ။ ေယာက်ၤားေတြကို ဆြဲေဆာင္ ညႈိ႕ယူ ဖမ္းစားဖို႕ ကိုယ့္ ကိုယ္ ကိုယ္ေရာင္းကုန္ပစၥည္းလိုခင္းက်င္းျပသေနဖို႕မလိုေတာ႕ပါဘူး။ မိန္းကေလးေတြကိုယ္တိုင္က ဒါကုိ သေဘာ မေပါက္ ၾကေသးတာလားမေျပာတတ္ေတာ႕ပါဘူး။အမ်ဳိးသမီးအခြင္႔အေရးတို႕ အမ်ဳိးသမီးလြတ္ေျမာက္ေရးတို႕ က်ယ္က်ယ္ ေအာ္ေနတဲ႕ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာေတာင ္ မယ္စၾက၀ဠာျပိဳင္ပြဲလို ပြဲၾကီးေတြ လုပ္ေနၾကတာ နားမလည္ႏိုင္ေတာ႕ပါဘူး ဒီလိုျပိဳင္ပြဲေတြကိုျမင္တိုင္း မ်က္စိ ထဲမွာေတာ႕ “ႏြားပြဲ”ေတြကိုပဲ ေျပးေျပးျပီး ျမင္ေနမိ ပါေတာ႕တယ္။
ေယာက်ၤားကအိမ္ဦးနတ္မဟုတ္
အမ်ဳိးသမီးလြတ္ေျမာက္ေရးဆိုတာသူမ်ားဆီကေတာင္းယူလို႕မရပါဘူး။အမ်ဴိးသမီးေတြကိုယ္တိုင္သူတ႕ိုေခါင္းထဲမွာ အျမစ္တြယ္ေနတဲ႕ “ေရာင္းကုန္” စိတ္ဓာတ္ကိုဖယ္ရွား သုတ္သင္ပစ္ရပါမယ္။ေယာက်ၤားက အိမ္ေထာင္ ဦးစီး၊ မိန္းမက အိမ္ရွင္မ ဆိုတဲ႕အယူအဆ ကိုလည္း စြန္႕လြတ္ရပါမယ္။ ဒီေခတ္မွာလင္ေရာ၊ မယားပါ အလုပ္ လုပ္ပိုက္ဆံရွာ ေနၾက ရတာျဖစ္ေလေတာ႕ အိမ္ေထာင္႕တာ၀န္ကိုလည္း ခြဲေ၀ယူၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေယာက်ၤား အိမ္ဦးနတ္ဆိုျပီး အိမ္ဦးခန္းမွာ မိန္႕မိန္႕ၾကီး ထိုင္ျပီး သတင္းစာ ဖတ္ေနလို႕ မရေတာ႕ပါဘူး။ ရံုးခ်ိန္ အမီထမင္းခ်ဳိင္႕ယူသြားႏိုင္ေအာင္ငရုတ္သီး၀င္ေထာင္းဖို႕လိုရင္ေထာင္းေပး၊ခ်ဳိင္႕ေဆးဖို႕လိုရင္ေဆးေပးလုပ္ရမွာပါပဲ။ ဒါမွရာသက္ပန္ သာယာခိုင္ျမဲတဲ႕အိမ္ေထာင္ျဖစ္မွာပါ။
လုပ္အားခြဲေ၀မႈ
မိန္းမေတြက သူတို႕စိတ္ထဲက “ေရာင္းကုန္” စိတ္ဓါတ္ေဖ်ာက္ပစ္ဖို႕လိုသလို၊ ေယာက်ၤားေတြကလည္း “အိမ္ဦးနတ္” ဆိုတဲ႕ အစြဲ ၾကီးေဖ်ာက္ ပစ္ဖို႕လိုပါတယ္။ ဒီေန႕ ကမၻာတစ္ခုလံုးမွာ ေရွးကလို “ရာသက္ပန္ ရိုးေျမက်” ဆိုတာမ်ဳိး ကိုေတာ႕ သိပ္အေလးမထား ၾကေတာ႕ဘဲလင္မယားကြားရွင္းတာကို ထမင္းစား ေရေသာက္သေဘာထားျပီးကြာလိုက္ၾက၊ထပ္ယူလိုက္ၾက၊ထပ္ကြာလိုက္ၾက ဆိုတဲ႕ကိစၥမ်ဳိးေတြ အလြန္ အင္မတန္ကို မ်ားျပားေနပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင္႕ေတာ႕ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ“လုပ္အားခြဲေ၀မႈ”(Division of Labor) မရိွတဲ႕ အတြက္ျဖစ္ၾကရတာလို႕ယူဆပါတယ္။
မၾကိဳက္ရင္သြားလို႕ရတယ္
ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင္႕ျဖစ္ျဖစ္သူတို႕ အေနာက္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြမွာေတာ႕ အိမ္ေထာင္ေရးကိစၥ တို႕၊ ဖိုမကိစၥ တို႕ဆိုတာ ထမင္း စားေရေသာက္ ကိစၥေလာက္ဘဲ သေဘာထား ၾကတာ ျဖစ္ေလေတာ့ ဘယ္သူ႕ ဘယ္သူမွ အျပစ္တင္မေနၾကေတာ႔ပါဘူး။ သူၾကိဳက္တာ သူလုပ္၊ ကိုယ္ၾကိဳက္တာကိုယ္လုပ္ပဲေလ။ ဒါေပမယ္ ႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေနတဲ႕ ျမန္မာလူမ်ဴိးဆိုရင္ေတာ႕ ျမန္မာ႕ယဥ္ေက်းမႈဓေလ႕ ထံုးစံေတြကို ပစ္ပယ္လို႕ မရပါဘူး။ မၾကိဳက္လည္း လိုက္နာရ မွာပါပဲ။ မလိုက္နာ ႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ လည္းရပါတယ္။ ၾကိဳက္တဲ႕ ေနရာသြားျပီး ေနခ်င္ သလိုေနပါ။ ခုေခတ္ ပတ္စပို႕ရဖုိ႕ မခက္ပါဘူး “ရည္းစားတစ္ေထာင္ လင္ေကာင္တစ္ေယာက္” ဆိုတဲ့ ျမန္မာ စကားက အမ်ဳိးေကာင္း သမီးမ်ားကို ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာေနရင္ သိထား ၾကဖို႕ လိုတယ္လို႕ သတိေပးလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
စာေရးသူ:လူထုစိန္၀င္းနဲ႕(WEEKLY ELEVEN ဂ်ာနယ္)
ကၽြန္မရဲ႕ မွတ္ခ်က္။ ဆရာၾကီး (ဦး) လူထုစိန္၀င္းကေတာ့ ေယာက္်ားသားျဖစ္လ်က္ ႏွမခ်င္း စာနာျပီး အမ်ိဳးသမီးေတြကို ေျပာထားပါျပီ။ မလိုက္နာ ႏိုင္လို႕ ႏိုင္ငံျခား ထြက္မယ္ ဆိုသူ မိန္းကေလးမ်ား ႏိုင္ငံျခား ေရာက္မွ (ျပည္တြင္းမွာ အဟုတ္ထင္ခဲ့သမွ်) ကိုယ့္အေျခအေန ကိုယ္ အမွန္အတိုင္း သိသြားပါ လိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ကၽြန္မ ထပ္ေလာင္း ေျပာခ်င္ပါတယ္ရွင္။
ဒီေခတ္ဂ်ာနယ္၊မဂၢဇင္းေတြဖတ္ရတာေတာ္ေတာ္အကုသိုလ္ျဖစ္ပါတယ္။ျမန္မာမိန္းခေလးေတြရဲ႕ ၀တ္ပံုစားပံု ေလာ္လီတာ ေတြကို ၾကည့္ျပီး စိတ္ထဲက “ဆတ္ဆလူးမေလးေတြပဲ” အစခ်ီတဲ႔ ဖရုႆ၀ါစာ မ်ဳိးေတြနဲ႕ အသံ မထြက္ဘဲ ေကာက္ခ်က္ခ်မိပါတယ္။ ဒီေတာ့ အလကားေနရင္း အကုသိုလ္မျဖစ္ဘဲ ဘယ္ေန ေတာ့ မလဲ။ လြန္လြန္း ေနျပီ ကဲပံုေတြလည္း ၾကည္႕ဦးေလ ။ေက်ာတစ္ျပင္လံုး ခါးထိေအာင္ ဟာလာဟင္းလင္း ၀တ္လို၀တ္၊ အေပၚပိုင္း တစ္ခုလံုး ဗလာက်င္း ထားတဲ႕ “ရင္ရွား” ၀တ္စံု ၀တ္လို၀တ္နဲ႔ သိပ္ကို ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီ ျဖစ္ ေနၾက ပါတယ္။ႏိုက္ကလပ္ လ ိုေနရာမ်ဳိး သြားတဲ႔အခါ ၀တ္ခ်င္၀တ္ပါ။ ခုေတာ႔ မဂၤလာေဆာင္တုိ ႕ ေမြးေန႕ပြဲ တို႕လို ေန႔ခင္း ေၾကာင္ေတာင္ လူပံု အလယ္မွာ လုပ္တဲ႔ပြဲ ေတြကိုေတာင္ မ်က္ႏွာ ေျပာင္တိုက္ ၀တ္ရဲ ၾကတာ ေတာ့ တာ္ေတာ္ အံၾသမိတယ္။ေမာ္ဒယ္ရိႈးေတြမွာ မီးေမာင္းထိုး ထားျပီးကိုယ္ဟန္ျပၾကတာလည္း အျမင္ရိုင္း လွပါတယ္။ အဘိုးၾကီးမို႕ဒိတ္ေအာက္ျပီ “အန္းတစ္”ျဖစ္ေန လို႕ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။လြန္ ခဲ႕တဲ့ ႏွစ္အစိတ္ သံုးဆယ္ေလာက္ ကေတာင္ မိန္းခေလးေတြဆံပင္တိုတို ညွပ္ျပီး ေဘာင္းဘီ၀တ္တာကို အားေပးခဲ႔တာပါ။ အခု လည္း ဟစ္ေဟာ႕ဂီတကိုႏွစ္သက္အားေပးေနသူပါ။ တခ်ဳိ႕မိန္းကေလးေတြ အထူး သျဖင္႔ ေဖ်ာ္ေျဖေရး နယ္ ပယ္ က မိန္းကေလးေတြ(အႏုပညာရွင္လို႕ မေျပာခ်င္ပါဘူး) ကေတာ့ လြန္လြန္း အားၾကီးေနျပီ လို႕ ထင္ပါတယ္။
ျမန္မာမ်က္စိနဲ႕ၾကည္႕တာ
ဒါထက္ဆိုးတာရိွပါေသးတယ္။အဲဒီနယ္ပယ္က မိန္းခေလးေတြပါပဲ။လူေရွ႕ သူေရွ႕ မရွက္မေၾကာက္ တေယာက္ ျပိး တေယာက္ “ထည္ လဲ” တြဲျပလိုက္ၾက၊ကြဲျပလိုက္ၾကနဲ႕ျမန္မာမိန္းကေလးေတြမဟုတ္ၾကသလိုပါပဲ။ နက္ျဖန္ ယူေတာ႕မွာလိုလို၊ သန္ဘက္ခါ ယူေတာ့မွာ လိုလို နဲ႔ေနာက္လံုး၀မယူျုဖစ္ေတာ့ နစ္နာက်န္ရစ္ရတာက ဘယ္သူ လဲ။ သူတို႕တေတြက “ႏိုင္ငံတကာအဆင္႔မီ”ေတြမို႕ ရွက္ရေကာင္းမွန္း မသိေပမယ့္ ဒီႏိုင္ငံကျမန္မာႏိုင္ငံ၊ လူမ်ဳိး ကျမန္မာလူမ်ဳးိေတြေလ။ ဒီေတာ႕“ႏိုင္ငံတကာမ်က္စိနဲ႕ဘယ္ၾကည္႕မလဲ” “ျမန္မာမ်က္စိ နဲ႕” ၾကည္႕ျပီး ျမန္မာ ယဥ္ေက်းမႈဓေလ႕ထံုးစံေတြနဲ႕ပဲ အကဲျဖတ္ၾကမွာေပါ႔။ ဒီေခတ္ကပါးစပ္နဲ႕တီးတိုး သတင္းလြင့္တဲ့ ေခတ္ မဟုတ္ ေတာ့ဘူး။ လက္ကိုင္ဖုန္းနဲ႕ဓာတ္ပံုေရာ၊ဗီဒီယိုပါရိုက္ျပီးခ်က္ခ်င္းအင္တာနက္ေပၚတင္လို႕ရတဲ့ ေခတ္ျဖစ္ ေနျပီ ေလ။ေျဗာင္လိမ္လို႕ရတဲ့ ေခတ္မဟုတ္ေတာ႕ဘူး။
ေရွာင္မလြတ္ပံုေတြ
“မျမင္ခ်င္မၾကည္႕နဲ႕လို႕ေျပာလည္းစာနယ္ဇင္းေတြမဖတ္ဘဲမေနႏိုင္ေတာ႕၀ယ္ဖတ္ရတာပဲ။ စာနယ္ဇင္း အဖံုး ေတြမွာကို အဲဒီလို “ရင္ရွား” ပံုေတြပါေနေတာ႕ မၾကည္ဘဲလည္း ျမင္ေနရပါတယ္။အတြင္းမွာလည္း ကိုယ္ဖတ္ ခ်င္တဲ႕ စာကိုအဲဒီလိုမ်က္ႏွာျပည္႕ ေရာင္စံုပံုေတ ြၾကား မွာမနည္းလိုက္ရွာျပီး ဖတ္ေနရတာ ဆိုေတာ့ ေရွာင္လို႕ ကို မရႏိုင္ပါဘူး။ဖတ္ရွင္ဆိုတာဒီလိုပါပဲ။ေခတ္စားလို္က္ေပ်ာက္သြားလို က္ျဖစ္ေန မွာပါ။ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္ လုပ္ ေျပာမေနပါနဲ႕လို႕ ဆိုသူေတြရိွေပမယ္႕ မေျပာဘဲေနဖို႕မသင္႔ပါဘူး။ဂ်ာနယ္မဂၢဇင္းေတြထဲမွာ ပါေနတယ္ ဆို ေတာ့ လူတိုင္းျမင္ေတြ႕ေနရတာျဖစ္တယ္။ျပီးေတာ႕ေဖ်ာ္ေျဖေရးနယ္ပယ္ကလူေတြဆိုေတာ႕ ကေလးေတြက လိုက္အတု ခိုးတတ္ၾက ပါတယ္။ ၀တ္ပံုစားပံု အတုခိုးရံုတင္မက စာနယ္ဇင္းေတြထဲ အျမဲပါေနတဲ့ ေဖ်ာ္ေျဖေရး သမားေတြရဲ႕ “ထည္လဲထည္ခြ်တ္” ကိစၥေတြ တြဲလိုက္ခြဲလိုက္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ထပ္တြဲလိုက္ ကိစၥေတြ ကိုပါ အတုျမင္ အတတ္သင္ ျဖစ္ကုန္မွာ စိုးရပါတယ္။ ဒါေၾကာင္ ႔ေျပာရတာပါ။
ဘီကီနီနဲ႕အားကစား
ဒီလိုအ၀တ္အစားေလာ္လီၾကတာျမန္မာမိန္းကေလးေတြတင္မဟုတ္ပါဘူး။သူတို႕အေနာက္ႏိုင္ငံသူေတြ လည္း အတူတူပါပဲ။ ပိုေတာင္ကဲ ပါေသးတယ္။ တစ္ေလာက က်င္းပျပီးစီးသြားတဲ႕ ႏိုင္ငံတကာ ေျပးခုန္ပစ္ျ ပိဳင္ပြဲ တစ္ခုမွာ ၀ါသနာပါတဲ့ မီ(၁၀၀)ျပိဳင္ပြဲနဲ႕ အျမင္႔ခုန္ တုတ္ေထာက္ခုန္ျပိဳင္ပြဲေတြကိုၾကည္႕ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီမွာသတိထားမိတာ တစ္ခုက ေယာက်္ား အားကစားသမား ေတြက အားကစားေဘာင္းဘီ၊ အကၤ်ီေတြနဲ႕ လံုလံုျခံဳျခံဳ ၀တ္ ၾကေပမယ္႔ အမ်ဳိးသမီးေတြကေတာ႕အေျပးသမားေတြကလည္း ဘီကီနီ၀တ္စံုနဲ႕ အခုန္ သမား ေတြ ကလည္း ဘီကီနီ၀တ္စံု နဲ႕ခ်ည္းျဖစ္ေနပါတယ္ ။ေနာက္တစ္ခါ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့ ရိွတဲ့ ကမၻာ့ ပတ္လည္ တင္းနစ္ကစားပြဲ ေတြမွာလည္း ဖက္ဒါရာတို႕၊ နာဒယ္လ္ တို႕လိုေယာက်ၤားေတြ ကေဘာင္းဘီနဲ႕ စပို႕ရွပ္နဲ႔ တင္႕တင္႕တယ္တယ္ခင္ဗ်။ ၀ီလ်ံညီအစ္မတို႕၊ရွာရာပိုဗာတို႕လို အမ်ဳိးသမီးေတြ ကေတာ႕တင္ပါးကို ဖံုးရံု သာရိွတဲ့ စကတ္တိုနံ႕နံ႕ေလးနဲ႕ ခ်က္ေပၚဗိုက္ေပၚ အက်ၤိမ်ဳိး၀တ္ၾကတယ္။ တင္ပါးဖံုးရံုသာ ဖံုးတဲ႕စကတ္တိုနဲ႕ ကုန္းလိုက္ကြလိုက္ ေဘာလံုး ရိုက္တဲ့ ျမင္ကြင္းဟာဘယ္လိုမွကိုမတင႔္တယ္ပါဘူး။
မိန္းမဆိုတာေရာင္းကုန္မဟုတ္
ဒီေခတ္ၾကီးမွာ မိန္းခေလးေတြကဘာေၾကာင္႕မ်ား ေယာက်ၤားေလးေတြထက္ ပိုျပီးအရွက္နည္း ေနရသလဲ ဆိုတာ စဥ္းစား လို႔ကို မရပါဘူး။ မိန္းမသားမ်ားရဲ႕ ေနာက္ဆံုးရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတိုင္ဟာ လင္ေကာင္း သား ေကာင္း ရဖို႕ဆိုတဲ႕ ေရွးေခတ္က ဆိုထားပါေတာ႕ နားလည္ႏို င္ေသးတယ္။ အခုေခတ္က မိန္းမေတြ ပညာသင္ အလုပ္လုပ္ျပီး ေငြရွာႏိုင္တဲ့ ေခတ္ျဖစ္ေနျပီေလ။ ေယာက်ၤားေတြကို ဆြဲေဆာင္ ညႈိ႕ယူ ဖမ္းစားဖို႕ ကိုယ့္ ကိုယ္ ကိုယ္ေရာင္းကုန္ပစၥည္းလိုခင္းက်င္းျပသေနဖို႕မလိုေတာ႕ပါဘူး။ မိန္းကေလးေတြကိုယ္တိုင္က ဒါကုိ သေဘာ မေပါက္ ၾကေသးတာလားမေျပာတတ္ေတာ႕ပါဘူး။အမ်ဳိးသမီးအခြင္႔အေရးတို႕ အမ်ဳိးသမီးလြတ္ေျမာက္ေရးတို႕ က်ယ္က်ယ္ ေအာ္ေနတဲ႕ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာေတာင ္ မယ္စၾက၀ဠာျပိဳင္ပြဲလို ပြဲၾကီးေတြ လုပ္ေနၾကတာ နားမလည္ႏိုင္ေတာ႕ပါဘူး ဒီလိုျပိဳင္ပြဲေတြကိုျမင္တိုင္း မ်က္စိ ထဲမွာေတာ႕ “ႏြားပြဲ”ေတြကိုပဲ ေျပးေျပးျပီး ျမင္ေနမိ ပါေတာ႕တယ္။
ေယာက်ၤားကအိမ္ဦးနတ္မဟုတ္
အမ်ဳိးသမီးလြတ္ေျမာက္ေရးဆိုတာသူမ်ားဆီကေတာင္းယူလို႕မရပါဘူး။အမ်ဴိးသမီးေတြကိုယ္တိုင္သူတ႕ိုေခါင္းထဲမွာ အျမစ္တြယ္ေနတဲ႕ “ေရာင္းကုန္” စိတ္ဓာတ္ကိုဖယ္ရွား သုတ္သင္ပစ္ရပါမယ္။ေယာက်ၤားက အိမ္ေထာင္ ဦးစီး၊ မိန္းမက အိမ္ရွင္မ ဆိုတဲ႕အယူအဆ ကိုလည္း စြန္႕လြတ္ရပါမယ္။ ဒီေခတ္မွာလင္ေရာ၊ မယားပါ အလုပ္ လုပ္ပိုက္ဆံရွာ ေနၾက ရတာျဖစ္ေလေတာ႕ အိမ္ေထာင္႕တာ၀န္ကိုလည္း ခြဲေ၀ယူၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေယာက်ၤား အိမ္ဦးနတ္ဆိုျပီး အိမ္ဦးခန္းမွာ မိန္႕မိန္႕ၾကီး ထိုင္ျပီး သတင္းစာ ဖတ္ေနလို႕ မရေတာ႕ပါဘူး။ ရံုးခ်ိန္ အမီထမင္းခ်ဳိင္႕ယူသြားႏိုင္ေအာင္ငရုတ္သီး၀င္ေထာင္းဖို႕လိုရင္ေထာင္းေပး၊ခ်ဳိင္႕ေဆးဖို႕လိုရင္ေဆးေပးလုပ္ရမွာပါပဲ။ ဒါမွရာသက္ပန္ သာယာခိုင္ျမဲတဲ႕အိမ္ေထာင္ျဖစ္မွာပါ။
လုပ္အားခြဲေ၀မႈ
မိန္းမေတြက သူတို႕စိတ္ထဲက “ေရာင္းကုန္” စိတ္ဓါတ္ေဖ်ာက္ပစ္ဖို႕လိုသလို၊ ေယာက်ၤားေတြကလည္း “အိမ္ဦးနတ္” ဆိုတဲ႕ အစြဲ ၾကီးေဖ်ာက္ ပစ္ဖို႕လိုပါတယ္။ ဒီေန႕ ကမၻာတစ္ခုလံုးမွာ ေရွးကလို “ရာသက္ပန္ ရိုးေျမက်” ဆိုတာမ်ဳိး ကိုေတာ႕ သိပ္အေလးမထား ၾကေတာ႕ဘဲလင္မယားကြားရွင္းတာကို ထမင္းစား ေရေသာက္သေဘာထားျပီးကြာလိုက္ၾက၊ထပ္ယူလိုက္ၾက၊ထပ္ကြာလိုက္ၾက ဆိုတဲ႕ကိစၥမ်ဳိးေတြ အလြန္ အင္မတန္ကို မ်ားျပားေနပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင္႕ေတာ႕ အိမ္ေထာင္ေရးမွာ“လုပ္အားခြဲေ၀မႈ”(Division of Labor) မရိွတဲ႕ အတြက္ျဖစ္ၾကရတာလို႕ယူဆပါတယ္။
မၾကိဳက္ရင္သြားလို႕ရတယ္
ဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင္႕ျဖစ္ျဖစ္သူတို႕ အေနာက္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းေတြမွာေတာ႕ အိမ္ေထာင္ေရးကိစၥ တို႕၊ ဖိုမကိစၥ တို႕ဆိုတာ ထမင္း စားေရေသာက္ ကိစၥေလာက္ဘဲ သေဘာထား ၾကတာ ျဖစ္ေလေတာ့ ဘယ္သူ႕ ဘယ္သူမွ အျပစ္တင္မေနၾကေတာ႔ပါဘူး။ သူၾကိဳက္တာ သူလုပ္၊ ကိုယ္ၾကိဳက္တာကိုယ္လုပ္ပဲေလ။ ဒါေပမယ္ ႔ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေနတဲ႕ ျမန္မာလူမ်ဴိးဆိုရင္ေတာ႕ ျမန္မာ႕ယဥ္ေက်းမႈဓေလ႕ ထံုးစံေတြကို ပစ္ပယ္လို႕ မရပါဘူး။ မၾကိဳက္လည္း လိုက္နာရ မွာပါပဲ။ မလိုက္နာ ႏိုင္ဘူး ဆိုရင္ လည္းရပါတယ္။ ၾကိဳက္တဲ႕ ေနရာသြားျပီး ေနခ်င္ သလိုေနပါ။ ခုေခတ္ ပတ္စပို႕ရဖုိ႕ မခက္ပါဘူး “ရည္းစားတစ္ေထာင္ လင္ေကာင္တစ္ေယာက္” ဆိုတဲ့ ျမန္မာ စကားက အမ်ဳိးေကာင္း သမီးမ်ားကို ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာေနရင္ သိထား ၾကဖို႕ လိုတယ္လို႕ သတိေပးလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
စာေရးသူ:လူထုစိန္၀င္းနဲ႕(WEEKLY ELEVEN ဂ်ာနယ္)
ကၽြန္မရဲ႕ မွတ္ခ်က္။ ဆရာၾကီး (ဦး) လူထုစိန္၀င္းကေတာ့ ေယာက္်ားသားျဖစ္လ်က္ ႏွမခ်င္း စာနာျပီး အမ်ိဳးသမီးေတြကို ေျပာထားပါျပီ။ မလိုက္နာ ႏိုင္လို႕ ႏိုင္ငံျခား ထြက္မယ္ ဆိုသူ မိန္းကေလးမ်ား ႏိုင္ငံျခား ေရာက္မွ (ျပည္တြင္းမွာ အဟုတ္ထင္ခဲ့သမွ်) ကိုယ့္အေျခအေန ကိုယ္ အမွန္အတိုင္း သိသြားပါ လိမ့္မယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ကၽြန္မ ထပ္ေလာင္း ေျပာခ်င္ပါတယ္ရွင္။
1 comment:
ေအးဗ်ာ မိမိကိုယ္ကို ေရာင္းကုန္လို သေဘာထားက်တဲ႔မိန္းမေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။
Post a Comment