Sunday, April 12, 2009

ေပြလီမနဲ႕ အတိတ္သၾကၤန္

သၾကၤန္တစ္ေခါက္ က်ေရာက္ျပန္ၿပီ။ အသက္အရြယ္အရ ေရာ၊ အိမ္ေထာင့္တာ၀န္တို႕ေၾကာင့္ပါ သၾကၤန္ကို အရင္လို မႏႊဲႏိုင္ေတာ့ေပမယ့္ သက္ထား အဖုိ႕ေတာ့ အမွတ္တရ လြမ္းစရာေတြက မ်ားလွပါသည္။ အထူး သျဖင့္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ေပြလီမကို သူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလံုးက အလြမ္းဆံုး ျဖစ္မည္ ထင္သည္။ သၾကၤန္ ဆိုရင္ ေပြလီမ ကို မ႑ပ္ထိုင္ဖို႕ ေခၚသူေတြက အမ်ားသား။ မူရင္းနာမည္ လွလွေလး ေပ်ာက္ကာ နာမည္ ေျပာင္ ရေလာက္ေအာင္ ေပြေပြ လီလီ စဥ္းစားတတ္ ေသာေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက သူမ ပါမွ ပြဲစည္သည္ ဟုပင္ ေျပာစမွတ္ ျပဳၾကေလသည္။ ေပြလီမကို ပထမဆံုး သိကၽြမ္းခဲ့ရသည္က တကၠသိုလ္က အေဆာင္မွာ…
************************************

"အေဆာင္မွာ ဟင္း ခ်က္မစားရဘူး ဆိုၿပီး ကန္႕သတ္ေပမယ့္ ထမင္းက် rice cooker တလံုး သြင္းခြင့္ ေပးတယ္ ေနာ္ ဘာၾကီးမွန္းလည္း မသိဘူး "
"အျပင္က ဟင္း၀ယ္ၿပီး ထမင္းေတာ့ အနံ႕ မထြက္လို႕ ခ်က္စားခ်င္ စားလို႕ ဆိုလိုတာ ေနမွာေပါ့ဟ"
"ခုခ်ိန္က အေဆာင္ ပိတ္ၿပီေလ။ အျပင္မွ ထြက္လို႕ မရေတာ့တာ.. ဗိုက္ဆာလိုက္တာဟာ.. အေျခာက္ အျခမ္း ေလးေတြ ကလဲ ကုန္ေနပီ"
"ဟင္.. ဟိုတေလာကမွ နင့္အိမ္က ပို႕တဲ့ ငါးေျခာက္ေၾကာ္က ကုန္ပလား"
"ကုန္ပီဟ"
"ဒါျဖင့္ ဘာက်န္လဲ"
"ၾကက္ဥ အစိမ္းေတြ.. "
"အြန္႕.. ခဏေနပါဦး ငါအၾကံအဖန္ လုပ္ပါဦးမယ္"
"ဘာလဲ ထမင္းခ်က္တဲ့အထဲ ၾကက္ဥ ေရေဆးၿပီး ထည့္ရင္ ၾကက္ဥျပဳတ္ ရတာေတာ့ လာမေျပာနဲ႕ေနာ္.. ငါ ၾကက္ဥျပဳတ္ကို မုန္းေနၿပီ"
"ေအးပါ.. ငါက ၾကက္ဥျပဳတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ၾကက္ဥေၾကာ္ဆိုရင္ စားမလား။ ၾကက္ဥ ေအာ္န္မလိတ္ေနာ္.. "
"အင္း စားခ်င္သားးး ဒါေပမယ့္ ဘယ္မလဲ ဒယ္အိုးနဲ႕ မီးဖို… ၿပီးေတာ့ အနံ႕ထြက္ရင္ တိုင္မယ့္လူနဲ႕ အေဆာင္မွဴး ကို ထည့္တြက္ရဦးမယ္"
"ေအးေဆးပါ.. ေစာင့္ၾကည့္"

ေျပာေျပာဆိုဆို စတီးပန္းကန္ျပားထဲ ဆီထည့္။ ၾကက္ဥကို ပန္းကန္လံုးထဲ ေဖာက္ၿပီး နာနာေခါက္၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီး တစ္လံုး အတံုးေသးေသး ျဖစ္ေအာင္ လွီး၊ ၾကက္သြန္နီဥၾကီး တစ္လံုးကို ခပ္ၾကီးၾကီးစိတ္၊ ၾကက္ဥေခါက္ထားတဲ့ ပန္းကန္ထဲထည့္၊ ဆားနဲ႕ အခ်ိဳမႈန္႕ ထပ္ထည့္ၿပီး ထပ္ေမႊ… ေနာက္က လိုက္ၾကည့္ေနေသာ သက္ထားက ဒယ္အိုးနဲ႕ မီးဖို ကိစၥကို ေမးခ်င္ေပမယ့္ မေမးရဲ။ သူမရ႕ဲ ဟင္းခ်က္နည္း အတိုင္း စိတ္တိုင္းက် ေသာအခါ ဆီ ထည့္ ထားေသာ စတီးပန္းကန္ျပားထဲ ၾကက္ဥ ေအာ္န္မလိတ္ လုပ္မယ့္ အဆာပလာေတြ ၀ိုင္းေနေအာင္ ေလာင္း ခ် လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ စတီး ပန္းကန္လံုး တစ္လံုးကို ပန္းကန္ျပားေပၚ ေမွာက္အုပ္ လိုက္ ေလသည္။ ၿပီးေတာ့.. ကုတင္ေပၚမွာ ေစာင္ေတြကို သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ေခြခ်ၿပီး လွ်ပ္စစ္ မီးပူကို ေကာက္ကိုင္ရင္း ၾကံဳး၀ါး လုိက္တာက

"ဟင္းး ဘာရမလဲ.. hot plat ကမွ ၀ပ္တစ္ေထာင္အား။ ငါ့မီးပူက ၀ပ္ ေထာင့္ႏွစ္ရာ အား ကြ… "

မီးပူကို ပက္လက္လွန္ၿပီး မီးပူျပားေပၚတြင္ စတီးပန္းကန္ျပားကို တင္ၿပီးေနာက္မွ မီးပူၾကိဳးကို ပလပ္ေပါက္တြင္ အက်အန တပ္ၿပီး 'ျပဳံး' လိုက္ေလသည္။ ထိုညက ေပြလီမရဲ႕ ၾကက္ဥ ေအာ္န္မလိတ္က ေကာင္းမွေကာင္း။ ဒီလို နဲ႕ပဲ ေပြလီမသည္ သူမတို႕ သူငယ္ခ်င္းမ်ားရဲ႕ အတိုင္ပင္ခံ ျဖစ္လာေတာ့သည္။
****************************************
"ဒီႏွစ္ သၾကၤန္ ထူးထူးျခားျခားေလး ဘာလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲေဟ"
"ငါ့အေဒၚရဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္မွာ မ႑ပ္ ထိုးရင္ ရတယ္ဟ.. သူကေတာ့ ကိုယ့္စရိတ္နဲ႕ကိုယ္ ထိုးႏိုင္ရင္ ထိုးတဲ့။"
"သူ႕ဆိုင္ေနရာက သိပ္စည္တာေနာ္.. ေပ်ာ္စရာၾကီး။ မ႑ပ္ကို ငါ့အကို အင္ဂ်င္နီယာကို ေဆာက္ခိုင္းရင္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိက က ကုန္က်စရိတ္ေနာ္။"
"ဒါမ်ား.. မ႑ပ္ထိုင္ခ်င္သူေတြဆီက တစ္ရက္ ဘယ္ေလာက္ ေငြေကာက္မယ္ကြာ"
"ေအးဟဲ့.. စာရင္းတြက္ၾကစို႕"

ဒီလိုနဲ႕ မ႑ပ္ကိစၥ အေကာင္အထည္ေပၚပါေလၿပီ။ သၾကၤန္ကို အက်ေန႕ေရာ အၾကတ္ေန႕ပါ ျပသနာ မရွိ။ မ႑ပ္ ထိုင္သူမ်ား ေၾကာင့္ေ ရာ၊ ေရလာ ကစားသူမ်ားေၾကာင့္ပါ စားေသာက္ဆိုင္က အထူး ေ၇ာင္းေကာင္း ေသာေၾကာင့္ ေပြလီမရဲ႕ အေဒၚက တျပံဳးျပံဳး။ သၾကၤန္တြင္း အလုပ္ဆင္းသူ စားဖိုမွဴးမ်ားနဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္ ၀န္ထမ္းမ်ားကို အထူးလုပ္အားခ ေပးထား ေသာေၾကာင့္ ၀န္ထမ္းမ်ားကလဲ တျပံဳးျပံဳးမို႕ အစစ အဆင္ေျပ ေနသည္။ ျပသနာက သၾကၤန္အတက္ေန႕မွာ စေလသည္။ ေရစက္ က မီးခိုးမ်ား ထြက္ကာ တဟြတ္ဟြတ္ ေခ်ာင္းဆိုး ရင္း ရပ္သြားသည္။ သည္ေတာ့ မ႑ပ္ေပၚက ေရပိုက္မ်ားလဲ ေရမထြက္ေတာ့.. ဆူညံသံမ်ားက ထြက္လာၿပီ။ သက္ထားတို႕လဲ ေခါင္း ၾကိမ္းၿပီ။ ပြဲ၀င္ထိန္းသူက ေပြလီမ…

"ခဏေလးေနာ္.. ပိုေပ်ာ္စရာ ေကာင္းမွာ.. ေရခဲေတြ အရည္မေပ်ာ္ေသးလို႕… ေရပက္ခံတဲ့ လူေတြ မသိေစနဲ႕"

တီးတိုးတီးတိုး လက္ဆင့္ကမ္းလုိက္ေတာ့ မ႑ပ္ထိုင္သူမ်ားရ႕ဲ ဆူညံ ေ၀ဖန္သံတို႕ ေနရာမွာ ေက်နပ္ၿပံဳးတို႕ ေ၀ေ၀ဆာဆာ ေနရာယူ လာသည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာ ေရခဲ ေပါင္တံုး ၾကီးမ်ား တင္ထားေသာ light truck ကား မ်ားက ေရကစား မ႑ပ္က ေရပိုက္ေတြနဲ႕ ခ်ိတ္ဆက္ ထားတဲ့ စားေသာက္ဆုိင္ ေနာက္ေဖးက ေရေလွာင္ အုတ္ကန္ၾကီး ထဲသို႕ တစီးၿပီး တစီး ေရခဲ ျဖည့္ေနၾကသည္။

"ဟဲ့.. ေပြလီမ.. ေရစက္က ဘယ္လို လုပ္မတုံး။ ျပင္ရင္ ၾကာမလား။ "
"ငါ့အကို သူငယ္ခ်င္း အိမ္မွာ ေရစုပ္စက္ အၾကီး တစ္လံုး ရွိတယ္။ သူတို႕ တအိမ္လံုးက ရိပ္သာ ၀င္ေနေတာ့ ေလာေလာဆယ္ အသံုး မ၀င္ဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္ သြားယူေနတယ္။ စက္ျပင္သမားက ျပင္ေန ခ်ိန္မွာ အဲဒီ ေရစုပ္ စက္နဲ႕ အစားထိုးမွာ.. ဟဲဟဲ.. ငါတုိ႕ကလဲ ေရပက္တာ လြန္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ မို႕ေပါ့။ နယ္မွာ သာဆို အ၀ီစိ တြင္းေတာင္ မကဘူး ေျမေအာက္ ေရေၾကာပါ ခန္းေလာက္တယ္။ တေနကုန္ မနားတမ္း ပက္ေန မွေတာ့ စက္ လဲ ပူၿပီေပါ့။ ေလာေလာဆယ္ မ႑ပ္ေပၚက လူေတြကို မုန္႕လက္ေဆာင္း ကူေ၀ေပး ပါဦးဟ။ ေနာက္တေၾကာ့ ေပါ့။"
"ေအးေအး"
*****************************************
မ႑ပ္ေပၚ တက္လိုက္ေတာ့ အားးပါးးပါးးးးး ေအာက္မွာ နည္းတဲ့ လူအုပ္ၾကီး မဟုတ္။ မ႑ပ္ထိုင္သူေတြကို မိန္းကေလးခ်ည့္သာ ကန္႕သတ္ ထားေသာေၾကာင့္ မ႑ပ္ေအာက္က သေကာင့္သား မ်ားက အသကုန္ ေနာက္ေျပာင္ ေနၾကသည္။

ေရကုန္ၿပီ ေရကုန္ၿပီ.. ရွက္ပါတယ္ ကေရာ္ ကေရာ္

ေရပက္ခ်င္လို႕ မ႑ပ္ထိုင္.. ေရမလာေတာ့ ရံႈ႕မဲ့ရံႈ႕မဲ့

အပ်ိဳပိန္ပိန္ ေရစိမ္ထားေတာ့ အီၾကာေကြး အီၾကာေကြး.. အပ်ိဳ၀၀ ေရစိမ္ထားေတာ့ ေပါင္မုန္႕လံုး ေပါင္မုန္႕လံုး

သၾကၤန္က်လို႕ မေပ်ာ္ႏိုင္.. ေရမလာလို႕ မိႈင္

ဒုကၡပါပဲ… မုန္႕လက္ေဆာင္း ေ၀ေနရင္း ေရစက္ ျမန္ျမန္ ေရာက္ဖို႕ ဆုေတာင္း ေနတုန္း ေရစက္ တင္ထားေသာ ဟိုင္းလတ္ တစီး ျခံ၀င္း ထဲ ၀င္လာသည္ကို လွမ္းျမင္လုိက္ေတာ့မွ သက္ျပင္းခ်မိသည္။ မုန္႕လက္ေဆာင္း စား လို႕ ကုန္တာနဲ႕ ေရျပန္ လႊတ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းျဖန္႕ လိုက္ေတာ့ အပ်ိဳေခ်ာေတြ ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ မ႑ပ္ေအာက္က လမ္းေပၚမွာေတာ့ ကားမ်ားက ၾကပ္ခဲလို႕။ ေရမလာတဲ့ မ႑ပ္မို႕ ျမန္ျမန္ ေမာင္းသြား ၾကရ မည့္ အစား ကားမ်ား ကိုပင္ ရပ္ကာ ေနာက္ေျပာင္ ေနၾကသည့္ ေမာင္မင္းၾကီးသားမ်ားကို စိတ္ထဲက ၾကိတ္ၿပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး သနားလိုက္သည္။

(((ရယ္ဒီလားးးးးးး )))

ေပြလီမရဲ႕ အကိုက မိုက္ခဲရင္း ေမးလိုက္သံက သၾကၤန္သီခ်င္း ဖြင့္ထားတဲ့ ေဆာင္းေဘာက္ၾကီး ထဲက ဟိန္း ထြက္ လာသည္။ အားလံုး ရုတ္တရက္ မွင္သက္ သြားခ်ိန္မွာ

၀မ္း.. တူး.. သရီး ((((( ေဟးးးးးးးးးးး)))))
အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ေအးတယ္…
ေရခဲေရနဲ႕ ပက္သဟ… ေျပးေျပး

မ႑ပ္ေရွ႕မွာ ျပံဳတိုး ေအာ္ဟစ္ ေနာက္ေျပာင္ေနေသာ လူအုပ္ၾကီး ေျပးေပါက္ မွားကုန္ၾကသည္။ ဘာခုမွ ေၾကာက္ ပါၿပီလဲ ဆိုတဲ့ အသံ မ်ား … ေရပိုက္ရွင္ မိန္းကေလးမ်ားရဲ႕ အားရ ေက်နပ္စြာ ရယ္ေမာသံမ်ား ၾကားမွာ မ႑ပ္က စည္ကား အသက္၀င္လို႕။ ေရခဲေရကို ေရစုပ္စက္နဲ႕ စုပ္ၿပီး ပိုက္နဲ႕ ပက္ေတာ့ ဘယ္သူ ခံႏိုင္မွာတံုး.. ေရခဲ အုတ္ကန္တကန္စာ အကုန္မွာေတာ့ ရိုးရိုးေရနဲ႕ဆက္ပက္ ရေပမယ့္ မ႑ပ္ထိုင္သူမ်ား အထူးအဆန္း ပက္ရတာမို႕ ေက်နပ္ သြားၾက ေလသည္။
***************************************************
ဒီလိုနဲ႕ သၾကၤန္ တႏွစ္စာ ၿပီးခဲ့ေလသည္။ သည္မ႑ပ္လဲ မ႑ပ္ထိုင္သူမ်ားရဲ႕ အားရေက်နပ္မႈေၾကာင့္ ေနာက္ႏွစ္ မ်ားအတြက္ပါ စရန္ ရလိုက္ေလသည္။ အတက္ေန႕ ညေရာက္ေတာ့ မ႑ပ္ကို ျပန္ျဖဳတ္ရင္း အေသးစိတ္ စာရင္းေတြ တြက္ၾကလို႕

" ေပြလီမရယ္.. နင္ ဥာဏ္ေကာင္းေပလို႕ မဟုတ္ရင္ ဒီေန႕ တရက္စာ ေငြကို မ႑ပ္ထိုင္သူေတြကို ျပန္ေလ်ာ္ ရမွာ။ ၿပီးေတာ့ ငါတို႕လဲ နာမည္ပ်က္ေတာ့မယ္။"
"ေအးေဆးပါဟာ.. နင္တို႕ပဲ သူ႕ကို ဒီနာမည္ ေပးထားတာ ဘာလဲ.. မပူစမ္းပါန႕ဲ။ ဒီလုိ ဥာဏ္မ်ိဳးဆို သူ႕ဦးေႏွာက္က ထြက္ပါတယ္ဟ"

သူငယ္ခ်င္းမ်ားက တေယာက္တေပါက္ ေျပာေနခ်ိန္ ေပြလီမကေတာ့ ျပံဳးျပံဳးသာ..
********************************
ေၾသာ္.. လြမ္းတ ေပ်ာ္ရႊင္ .. သၾကၤန္ပင္.. ဒီအခ်ိန္ဆို ေပြလီမ တစ္ေယာက္ေတာ့ ေပြလီ ေပါက္စ ေလးမ်ားနဲ႕ ဘာေတြ ထပ္ ေပြလီေနမလဲလို႕ ေတြးရင္းနဲ႕ ...


4 comments:

Bino said...

Your best friend ေပြလီမ has a Master brain and good commonsense. You have good IQ.
That right,You can manage a team work
as မ႑ပ္ထိုင္သူမ်ား.
Also you can control the wild crowd, the drinker.
One day, You will become a high boss.

Bino

Nge Naing said...

မဂၤလာရွိေသာ ႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစ။

Unknown said...

ညီမေရ ႏွစ္သစ္မွာ ခ်မ္းေျမ႔ ပါေစ

တန္ခူး said...

လိွ ုင္ေရ… ဒီအေတြးဒီအေရးေလးေတြ မဖတ္ရတာၾကာေတာ့ ဖတ္လုိ ့ေကာင္းလိုက္တာ… အလြမ္းေတြနဲနဲေျပသြားသလုိပဲ… ေပြလီမက ခ်စ္စရာေနာ္… ဥာဏ္ေလးကလဲ ေကာင္းလိုက္တာ… ၾကက္ဥေၾကာ္ဖို ့ေတြးပံုက တကယ့္creativeပါပဲ… ေက်ာင္းကဆိုလို ့ စဥ္းစားေနတာညီမေရ… အမသိတဲ့တေယာက္လားလို ့ေလ… ခ်စ္စရာမိသားစုေလးအတြက္ ေပ်ာ္ရြွင္ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္နွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစလို ့….