ေဗဒင္ ပညာရဲ႕ ျဖန္႕က်က္ ႏိုင္မႈ ေဘာင္နဲ႕ မိစၧာဒိဌိ မျဖစ္ရေအာင္ ေဗဒင္ ပညာကို ဘယ္ေလာက္ အတိုင္းအတာ အထိသာ အသံုးခ် မလဲ

ဒီပို႕စ္ မွာ ေကာမန္႕ ေရးသြားတဲ့ ဘုန္းဘုန္းရဲ႕ စာနဲ႕ အေတြးကိုေရာ www.lightofbuddhism.blogspot.com မွ ပို႕စ္ကို လာေရာက္ ကြန္မန္႕ေပးသူရဲ႕ ေထရ၀ါဒႏွင့္ သက္ဆိုင္ ေသာ၊ ထို႕ျပင္ ျမတ္မဂၤလာ စာေစာင္တြင္ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ဘာသာေရး ေမးခြန္းမ်ား ေျဖေပး ခဲ့ေသာ ဆရာေတာ္ ဦး တိေလာက သာရ (စာေရးဆရာ- ရေ၀ထြန္း) ဧ။္ အာေဘာ္ႏွင့္လဲ ကိုက္ညီ ေသာ ေကာမန္႕ ေၾကာင့္ သေဘာက် ႏွစ္သက္ ေထာက္ခံ မိတဲ့ အတြက္ ပို႕စ္ အျဖစ္ မူရင္း စာသား အတိုင္း ျပန္လည္ တင္ျပ လိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ နာမည္နဲ႕ ေနရပ္သာ ပါၿပီး ျပန္လည္ ဆက္သြယ္ရန္ စာတိုက္ကို အားကိုး မရပါသျဖင့္ ဒီလို တင္တာကို ဆရာေတာ္ထံမွ ခြင့္ျပဳခ်က္ မေတာင္းခံ ႏိုင္ေသာ္လည္း ဆရာေတာ္မွ ခြင့္ျပဳမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိ ပါသည္ ဆရာေတာ္ ဘုရား…

ေဗဒင္က ရက္ရာဇာႏွင္ ့ ျပႆဒါးကို ပဓာန ထားသကြဲ ့။ျမတ္စြာဘုရားက ကုသိုလ္ႏွင္ ့အကုသိုလ္ ပဓာန ထားသကြဲ ့။ ေဗဒင္က မဟာဘုတ္ေလးပါး ပဓာနထား၍ ထူသကြဲ ့။ျမတ္စြာဘုရားက သမၸတိေလးပါးကို အဓိကထား၍ ထူသကြဲ ့။ ျမတ္စြာဘုရားနဲ ့ဆန္ ့က်င္တာကို ယုံလွ်င္ ဘုရား၊တရား မယံုရာ က်တာေပါ ့။
မဂၤလာရာမေက်ာင္းဆရာေတာ္ဦးဥာဏ
နမၼား ၊ ကခ်င္ျပည္နယ္

(၁) ေဗဒင္ ပညာ ရဲ႔႔ မွန္ကန္မႈ ။
ဒီပညာကေဟာႏိုင္တာက ကာလ(၃)ရပ္ (၀ါ) အတိတ္ျဖစ္ရပ္ေတြ ၊ လက္ရွိနဲ႔ အနာဂတ္ျဖစ္ရပ္ေတြ ၊ စိတ္ေနသေဘာထား (ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ) နဲ႔ က်န္းမာေရး ၊ ပညာေရး ၊ အခ်စ္ေမတၲာေရး စတာေတြ ျဖစ္ပါမယ္။

ဒီပညာေတြ မွာ လြဲမွားႏိုင္တဲ႔ အခ်က္ (၂) ခ်က္ရွိပါတယ္။
(က) ေဟာသူက မကြ်မ္းက်င္လို႔ ျဖစ္ေစ၊ ရႊီးေနလို႔ ျဖစ္ေစ၊ က်က္မွတ္ထားတာ ၊ တြက္ခ်က္တာေတြ ဆံးုျဖတ္တာေတြ မွားလို႔ျဖစ္ေစ လြဲႏိုင္ပါတယ္။
(ခ) ေနာက္တစ္ခ်က္က အေဟာခံရသူကိုယ္တိုင္ရဲ႔ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ ေၾကာင္႔လဲ လြဲႏိုင္ပါတယ္။ ျဖစ္ပံုကေတာ႔ ကိုယ္ေဟာေနတာ ဆံုးျဖတ္တာမွန္ရဲ႔ သားနဲ႔ လာေမးသူက မမွန္သလို အမူအရာျပတာေၾကာင္႔ ပုထုဇဥ္ေဗဒင္ဆရာလဲ စိုးရြံ႔ျပီး မွန္ေနရာကေန အမွားေတြ ေဟာမိတတ္တယ္။ ဒါအျပင္႔ အားလံုးမွန္ေနေပမယ္႔ လာေမးသူက ေကာင္းမႈ ေတြလုပ္ျပီး မေကာင္းကံေတြကို တားႏိုင္တာေၾကာင္႔လဲ မွားသြားတတ္ပါတယ္။

ကိုယ္တိုင္(၁၄) ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလ႔လာဖူး၊ေဟာခဲ႔ဖူးသမွ်မွာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ယံုၾကည္စြာ ေဟာရဲတာက သူရဲ႔ စိတ္ေနသေဘာထား ၊ အတိတ္ ျဖစ္ရပ္မ်ား သာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေတြ မွန္ေနတာနဲ႔တင္ လာေမးသူဟာ အရမ္းကို တက္ၾကြလာတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ က်န္းမာေရး ၊အနာဂတ္ ၊ ပညာေရး ၊ လက္ရွိျပသနာေတြ စတာေတြကို ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာနဲ႔ပဲ ေဟာရတာမ်ားပါတယ္။ အားလံုးကြက္တိ မမွန္ႏိုင္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင္႔ ဆိုရင္ သူကိုယ္တိုင္က ေျပာင္းလဲ ႏိုင္တာေၾကာင္႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ယၾတာကို ေျပာတာမဟုတ္ပါ။ အျခားေသာ ဒါန၊သီလ၊ဘာ၀နာဆိုင္ရာ ကုသိုလ္ရေၾကာင္းလုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါတယ္။

(၂) ဘုရားရွင္ နဲ႔ ေဗဒင္ ။
ဘုရားရွင္ရွိစဥ္ကပဲ မာဂ႑ီပုဏၰားထင္ပါတယ္။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို တြက္ၾကည္႔ေတာ႔ မေ၀းေတာ႔တဲ႔ တစ္ခုေသာ လျပည္႔ည သန္းေခါင္မွာ ေသမယ္လို႔ အေျဖရပါတယ္။ သူ႔မိန္းမကလဲ တြက္ၾကည္႔ေတာ႔ လဲ ဒီလိုပဲ ။ ဒီေတာ႔ ဘုရားရွင္ကို လာေမးပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကလဲ ေသမယ္ လို႔ပဲ ေဟာပါတယ္။ အဲဒီအခါ ပုဏၰားလန္႔ျပီး ငါသာေမ်ာက္ျဖစ္ရင္ စားဖို႔ ငွက္ေပ်ာသီးေတြ စိုက္မယ္၊ ငွက္ျဖစ္ရင္ ေနဖို႔ ေညာင္ပင္စိုက္မယ္ ၊ငါးျဖစ္ရင္ေနဖို႔ ေရကန္တူးမယ္ စသျဖင္႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး စဥ္းစားျပီး စိုက္ပ်ိဳး လိုက္တာ အမ်ားၾကီးပါပဲ ။ ေနာက္ေတာ႔ လမ္းေဖာက္တာေတြပါ ပါလာတယ္။ သူက ကုသိုလ္ရဖို႔ေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ သူေသျပီး ဘာေကာင္ျပန္ျဖစ္ျဖစ္ ေနရတာ အစဥ္ေျပေအာင္ လုပ္တာပါပဲ ၊ ဒါေပမယ္႔ သူစိုက္ပ်ိဳးထားတာေတြ ၾကီးလာေတာ႔ ေမ်ာက္ေတြ ၊ ငွက္ေတြ ၊ ပါးေတြ စသည္ျဖင္႔ စားၾက ၊ေသာက္ၾက၊ေနၾက၊နားၾကျဖစ္ေနပါတယ္။ အဲဒီညမွာေတာ႔ သူက အားလံုးကို ႏႈတ္ဆက္ျပီး အိပ္ယာေပၚမွာ ေသမယ္႔ အခ်ိန္ကို ေစာင္႔ေနပါတယ္ ။အာရုဏ္တက္ခ်ိန္အထိလဲ မေသေရာ၊ သူ႔ကို စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ လုပ္ရမလားလို႔ ဘုရားရွင္ကို စိတ္ဆိုးျပီး ရန္ေတြ႔ဖို႔ ထြက္လာပါတယ္။

ဘုရားရွင္က ေဟာအျပီးေနာက္ပိုင္း ဘာေတြ လုပ္လဲဆိုတာေမးျပီး ဒါေတြဟာ အသက္ရွည္ရာ ေကာင္းမႈေတြ ျဖစ္ေၾကာင္း ဇာတ္ေတာ္ေဆာင္ျပီး ေဟာပါတယ္။
ဒီေတာ႔ သာမာန္ေဗဒင္လို သက္သက္မွာ မမွန္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိသာပါတယ္။
ကံ နဲ႔ ကံ ရဲ႔ အက်ိဳးကိုယံုရပါမယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ ျဂိဳလ္စီး၊ ျဂိဳလ္နင္း ၊ နကၡတ္၊ ရာသီ နဂါးေခါင္းလွည္႔ ၊ လက္၀ါးမွ လမ္းေၾကာင္းမ်ား ညႊန္ရာေတြကိုပဲ ယံုေနမယ္ဆိုရင္ ကံ နဲ႔ ကံ၏အက်ိဳးကို ပယ္ရာက်ျပီး ကမၼႆကတ သမာဒိ႒ိ မျဖစ္ေတာ႔ဘဲ မိစၧာဒိ႒ိေတာင္ျဖစ္သြားပါမယ္။

(၃) ဘုရားရွင္၏ သေဘာထား ။
ဘုရားရွင္ကေတာ႔ ေဗဒင္ နကၡတ္ ေတြကို မယံုဖို႔ ေဟာထားတာေတြ ရွိပါတယ္။ မွတ္မိတာေတာ႔ (၂)ခုရွိတယ္။ နကၡတၲ သုတ္ မွာ နကၡတ္ ေကာင္းကို ေစာင္႔ေနတဲ႔ လူမိုက္ကို အခြင္႔ခါေကာင္းေတြကို ေက်ာ္ျဖစ္သြားၾကတယ္။ေကာင္းေသာ အလုပ္ကို စလုပ္ေသာ ေန႔မွာ ေကာင္းေသာ နကတ္ရွိတယ္။ ေကာင္းကင္မွာ ရွိေနတဲ႔ နကၡတ္ ေတြက လူရဲ႔ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ဘူး လို႔ ေဟာပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခုက အမ်ားစုရြတ္ေနတဲ႔ ပုဗၺာဏွသုတ္ပါပဲ ။ ပုဗၺာဏွသုတ္ ဟာ
ကိုယ္၊ႏႈတ္၊စိတ္ (၃)ပါးကို ေကာင္းမြန္ျမင္႔ျမတ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနထိုင္လွ်င္ အခ်ိန္တိုင္းဟာ ေကာင္းေသာ
နကၡတ္ ၊ေကာင္းေသာ နိမိတ္မ်ားသာ ျဖစ္ေနမည္႔ အေၾကာင္း ရတနာ (၃)ပါးကို အေျခခံ တိုင္တည္ သစၥာတရားကို ေဖာ္က်ဴးတဲ႔ သုတ္ေတာ္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ႔ ဘုရားရွင္ဟာ ေဗဒင နကၡတ္ ကို လက္မခံ ၊မယံုၾကည္ေၾကာင္း အတိအက် ေဟာထားတာ တားဆီးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဘာေၾကာင္႔ဆိုရင္ ကိုယ္႔လုပ္ေဆာင္မႈမွာ အမ်ားၾကီး မူတည္ေနတာေၾကာင္႔ ျဖစ္ပါတယ္။

(၄) လကၡဏာပညာနဲ႔ မွန္ကန္မႈ ။
ေနာက္တစ္ခုကေတာ႔ လကၡဏာ ပိုင္းမွာ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကလဲ လူ တစ္ေထာင္ေက်ာ္ကို စစ္ေဆးေဟာေျပာဖူးပါျပီ ။ လူမ်ိဳးစံု ၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ၊ စရိုက္စံု ကိုလဲ ေဟာဖူးျပီ ။ ေဟာရတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ႔ ဒီပညာဘယ္ေလာက္ တိက်သလဲ ၊ ဒီပညာနဲ႔ လူေတြကို ဘာမ်ားကူညီႏိုင္မလဲ ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုယ္ေတြ႔အားျဖင္႔ - ဆရာမတစ္ေယာက္ကို အသက္ (၃၃) ႏွစ္မွာ အစာအိမ္ေရာဂါကို ခြဲစိတ္ျပီး ေသမယ္လို႔ အမွတ္မထင္ ေဟာခဲ႔ဖူးတယ္။ က်န္တဲ႔ သူရဲ႔ ငယ္ဘ၀နဲ႔ မိဘအေၾကာင္းေတြ စသည္ စိတ္ထားေတြ မွန္ေနေတာ႔ သူက ယံုလြန္းျပီး စိတ္ဓာတ္က်ပါတယ္။ အစာအိမ္ေရာဂါျဖစ္ျပီး ေဆးရံုေပၚမွာ ေနာက္ဆံုးရက္ေတြမွာ ကိုယ္ေဟာထားတာကိုပဲ တျခားသူေတြကို ေျပာျပီး သူေသေတာ႔မယ္လို႔ စိတ္ဓာတ္က်ေနပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းစရာ အားငယ္စြာနဲ႔ သူေသသြားပါတယ္။ ကိုယ္႔ကို ျပန္ေျပာၾကေတာ႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရျပၤီး ၊ ေသမွာနဲ႔ ပတ္သက္တာကို မေဟာေတာ႔ဘူး။ သတိေပးရံုပဲ ေဟာျဖစ္ေတာ႔တယ္။ တကယ္ကေတာ႔ စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ဂရုစိုက္ေနရင္ ဒီလို ျဖစ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ႔ ေသမယ္လို႔ ေတာ္ေတာ္တိတိက်က် ေျပာလို႔ ရေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းပါ။ အဆုတ္မွာ ထိခိုက္ျပီး ( အဆုတ္ ေရာဂါ ေပါ႔) ေသႏိုင္တယ္ လို႔ စိတ္မွာ သိေနတယ္။ သူ႔ကိုေတာ႔ ေဆးလိပ္ဖ်က္ပါ ။ အာဟာရရွိေအာင္စားပါ ။ အၾကံေပးျဖစ္တယ္။ ျပဳျပင္လို႔ရေၾကာင္း ၊ မျပဳျပင္ရင္ အသက္အႏၲရယ္ရွိေၾကာင္းေတာ႔ ေျပာျဖစ္တယ္။ သူတကယ္ ကို မေသခ်င္စိတ္မ်ိဳးနဲ႔ လုပ္တယ္။ အခုထိ က်န္းမာစြာရွိေနပါတယ္။ လက္၀ါး ၊လက္သည္း ၊ လမ္းေၾကာင္းအေရာင္ ေတြလံုး၀ေျပာင္းတယ္။ က်န္းမာသူတစ္ေယာက္လက္မ်ိဳးျပန္ ျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေတြေတာ႔ ေနာက္မွ ေျပာေတာ႔မယ္ ။စိတ္ကေန ၊လုပ္ရပ္ကေန ကိုယ္႔လကၡဏာကို ေျပာင္းေအာင္လုပ္ျပ္ိး ဆရာခ်င္းျပိဳင္တာေတြေတာင္ရွိပါတယ္။ စိတ္ေပၚမွာ ေန႔စဥ္ဘ၀လုပ္ကိုင္မႈေတြမွာ မွီခိုေနတာမို႔လို႔ အျမဲ မမွန္ပါဘူး။
(၅) ဘုရားရွင္နဲ႔ လကၡဏာျဖစ္စဥ္။
(တကယ္ကေတာ႔ (၂)ခုရွိတယ္။ ဒီမွာေတာ႔ တစ္ခုပဲ ေျပာေတာ႔မယ္။)

သိဒၶတၴ မင္းသားေမြးခါစက နိမိတ္ဖတ္ လကၡဏာဖတ္ခဲ.တဲ.သူ အားလံုး (၉) ဦးရွိပါတယ္ ။ ရာမပုဏၰား ၊ ေဇပုဏၰား ၊ လကၡဏပုဏၰား ၊မႏၱိကပုဏၰား ၊ယညပုဏၰား ၊ သုေဘာဇ ပုဏၰား နဲ. ေကာ႑ညပုဏၰား ဟူေသာ မင္းတိုင္ပင္ခံ ပုဏၰား (ဂ) ဦးျဖစ္ပါတယ္ ။ ေနာက္တဦးကေတာ႔ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဓန မင္းၾကီးနဲ. မယ္ေတာ္ဘုရား ကိုးကြယ္တဲ. စ်ာန္အဘိဥာဏ္ရ အသိတရေသ႔ၾကီး ျဖစ္ပါတယ္ ။(အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္ ေဒ၀ိလဟု ေရးတတ္ၾကသည္။ ) ဒီ (၉)ေယာက္လံုးက သိဒၶတၴ မင္းသားေလးကို ေဗဒင္တြက္ခဲ.ၾကတာ မဟုတ္ဘဲ လကၡဏာဖတ္ခဲ.ၾကတာလို. ဆိုပါတယ္။

လက္ လကၡဏာသာဖတ္ခဲ.တဲ. ပုဏၰား (၇) ေယာက္ကေတာ႔ စၾကာ၀ေတးမင္းေသာ္၄င္း ၊ ဘုရားေသာ္ ၄င္း ျဖစ္မယ္ လို႔ပဲ ေဟာခဲ.ၾကပါတယ္ ။ ေျခ လကၡဏာ ပါ ဖတ္တဲ. ေကာ႑ညပုဏၰား ကေတာ႔ လက္ညွိဳး -၁ေခ်ာင္းပဲ ေထာင္ျပီး ဧကန္မုခ် ဘုရား ျဖစ္မယ္ လို. ေဟာခဲ. ပါတယ္ ။(မွတ္ခ်က္ - လကၡဏာ ဆိုတာ အမွတ္အသားဆိုတဲ. အဓိပၸါယ္သာရွိပါတယ္ ။ လက္ လကၡဏာ၊ ေျခ လကၡဏာ လို.ေျပာမွ ျပည္႔စံုတယ္လို. ဆိုပါတယ္။လကၡဏာ ဟုသာေျပာပါက တကိုယ္လံုးရဲ. အမွတ္အသားမ်ားကို ၾကည္႔ရပါမယ္ ) စ်န္အဘိဥာဏ္ရ အသိတရေသ႔ၾကီး ကလဲ ဧကန္မုခ် ဘုရား ျဖစ္မယ္ လို. ေကာ႑ညပုဏၰား ရဲ. ေဟာခ်က္ကို အတည္ျပဳခဲ.ပါတယ္ ။

လကၡဏာဖတ္ခဲ.တဲ.သူပုဏၰား (၈) ဦးမွာ (၄)ဦးအိမ္ေထာင္ျပဳပါတယ္။ ေကာ႑ညနဲ႔ (၄) ဦးက မျပဳခဲ.ပါ ။ ပဥၥ၀ဂၢီ (၅) ပါးမွာ ေကာ႑ညပုဏၰားကလြဲရင္ က်န္တဲ႔ ဘဒၵိယ ၊ ၀ပၸ ၊ မဟာနာမ္ ၊ အႆဇိ (၄)ပါးဟာ လကၡဏာဖတ္ခဲ.တဲ.သူ အိမ္ေထာင္သည္ပုဏၰား (၄) ဦးရဲ. သားေတြျဖစ္ပါတယ္ ။ သိဒၶတၴ မင္းသားေတာထြက္တာနဲ႔ ဘုရားမုခ်ျဖစ္မယ္လိဳ. သူတိဳ.ရဲ. ဖခင္ေတြက ေျပာျပခဲ.လို႔ ေကာ႑ညပုဏၰားနဲ.အတူ ဘုရားေလာင္းကို ေစာင္႔ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္ ။

ဒီေတာ႔ ဒီပုဏၰား ေတြလဲ သုေဒၶါဓန မင္းၾကီးအလိုက် (၂)ခြေျပာခဲ.ေပမယ္႔ သူတို႔စစ္ေဆးခဲ႔တဲ႔ သိဒၶတၴ မင္းသားရဲ. လက္ လကၡဏာအရ ဘုရားျဖစ္မယ္လို. ယူဆခဲ.ၾကပံုရပါတယ္။ လက္ လကၡဏာမွာ စၾကာ၀ေတးမင္းေသာ္၄င္း ၊ ဘုရားေသာ္ ၄င္းျဖစ္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ (၂) ခြ ျဖစ္ႏိုင္ေပမဲ႔ အဲဒီ႔ ပုဂိၢဳလ္ရဲ. ေျခ လကၡဏာက " စက္ရာ " မွာေတာ႔ ကာမဂုဏ္ခံစားမယ္႔သူလား ၊ ကာမဂုဏ္စြန္႔ပယ္ မယ္႔သူလား တိတိက်က်ေဖာ္ျပတယ္ လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒါကိုၾကည္႔ျပီး ကာမဂုဏ္ခံစားမယ္႔သူဆို စၾကာ၀ေတးမင္း ၊ ကာမဂုဏ္စြန္႔ပယ္ မယ္႔သူ ဆို ဘုရားျဖစ္မယ္လို. ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ ပါတယ္ ။

ဒါက ပညာအရ ေတာ႔ ဟုတ္ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဒီေလာက္တိတိက်က်ေဟာထားျပီး ေတာမွာ ေစာင္႔ေနတဲ႔ ေကာ႑ညပုဏၰားလဲ ဘုရားေလာင္းက ဒုကၠရစရိယ မက်င္႔ေတာ႔ဘဲ အစားအစာလဲ ျပန္စားေရာ ဘုရားမျဖစ္ေတာ႔ပါဘူးလို႔ ျပန္ျပီး ယံုၾကည္သြားလို႔ ပဥၥ၀ဂၢီ (၅) ပါးလံုး ဘုရားေလာင္းကို စြန္႔ခဲ႔ၾကတယ္ မဟုတ္လား။ ဘုရားျဖစ္ျပီး ဓမၼစၾကာတရားျပန္လာေဟာေတာ႔ေတာင္ သံသယ ေမးခြန္းေတြ ေကာ႑ညပုဏၰားကို္ယ္တိုင္ အမ်ားၾကီး ေမးခဲ႔တာပါပဲ။ ဘုရားျဖစ္တယ္လို႔ သူကိုယ္တိုင္မယံုႏိုင္ဘူးေလ။တိုင္းျပည္မွာ အေတာ္ဆံုးလို႔ ေျပာရမယ္႔ သူလဲ ကိုယ္႔ ကိုယ္ကို မယံုတာေတြ႔ရတာပါပဲ။

ဒီပညာေတြဟာ ေလးစားစရာ စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ တိတိက်က်ေဟာႏိုင္ ၊ ေျပာႏိုင္တာေတြ ရွိသလို ၊ ကာယကံရွင္ကလဲ ျပန္ျပီးျပဳျပင္ႏိုင္ေၾကာင္း ေသခ်ာေနပါတယ္။ ဒီေတာ႔ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇ၀န ေျပာသလို ေျပာရရင္ လိမ္းေဆးအျဖစ္ပဲ သံုးသင္႔တဲ႔ ေဆးကို ေသာက္ရင္ ျပသနာ အၾကီးအက်ယ္တက္ပါမယ္။

ဒီပညာေတြကို ေလ႔လာရံု ၊ စူးစမ္းရံု နဲ႔ မရပ္ဘဲ အရမ္းကို ယံုျပီး ဒီျဂိဳလ္ထဲေရာက္ေနလို႔ ဒီလို ျဖစ္ရတာ ၊ ဒီ လဆိုရင္ ဒီရာသီဖြားမွာ ဒီလို ျဖစ္မွာဘဲ ၊ ကိုယ္ဘာလုပ္လုပ္မထူးပါဘူး ဆိုတာမ်ိဳ း ကံ နဲ႔ ကံ အက်ိဳးကို ပယ္လို္က္ရင္ေတာ႔ ဗုဒၶ၀ါဒ ကိုပါ ဆန္႔က်င္တဲ႔ မိစၧာ ဒိ႒ိၾကီး ျဖစ္သြားပါမယ္။ကိုယ္က်ိဳးနည္းသြားပါမယ္။ဒါေၾကာင္႔ ပညာတစ္ရပ္အေနနဲ႔ သံုးခ်င္သံုးပါ ။ ဘယ္ေလာက္မွန္ေနပါေစ ။ အနာဂတ္အတြက္ မမွန္ႏိုင္ေသးဘူး၊ကိုယ္နဲ႔ ပိုဆိုင္တယ္လို႔ အျပည္႔အ၀ယံုၾကည္ဖို႔ တိုက္တြန္း လိုက္ပါတယ္။ ဓါတ္ၾကီးေလးပါးဆိုတာ ဗုဒၶဘာသာမွာေတာ့ ပထ၀ီ၊ အာေပါ၊ ေတေဇာ၊ ၀ါေယာပဲရွိတယ္။ (အေႏၲာ= ေတေဇာ၊ ဂေဗၻ= အာေပါ၊ စေရ= ၀ါေယာ၊ ၀ံေသ= ပထ၀ီ) ေဗဒင္ ဘာသာရပ္ စကားႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာ ပါဠိ စကားတို႕ ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္ ဗုဒၶဘာသာအစစ္ဆိုလည္း ေဗဒင္ကိုေတာ့ အားမကိုးထိုက္ပါဘူး။ ေဘးကို ေၾကာက္လို႔ ကိုးကြယ္ရင္ေတာ့ ဘယဗုဒၶဘာသာ(ေအာက္တန္းစားဗုဒၶဘာသာ)ပဲျဖစ္မယ္။

သာသနာကို ဖ်က္စီးသည့္ မိစၦာဒိ႒ိဆိုတဲ႔ေခါင္းစဥ္ေလး ဆက္လက္ဖတ္ၾကည့္ပါဦး……………………

သာသနာကို ဖ်က္စီးသည့္ မိစၦာဒိ႒ိမ်ား
ကျပားဗုဒၶဘာသာ
ၾကက္လဲမေရာက္၊ က်ီးမေျမာက္သား ၊
ေအာက္ကလိအာ၊ အာကလိေအာက္ ၊
မနာေစာက္ေအာင္၊ မိေနာက္မေက် ၊
ဘေနာက္မမီ၊ မပီမပြန္ ၊
တြန္တက်ယ္က်ယ္၊ ၾကက္က်ီးငယ္သို႔ ၊
တင့္တယ္မဲ႔စြာ၊ ပညာမၾကီး ၊
ဗႏၶတ္က်ီးသို႔၊ ႏွဳတ္သီးမေစာင့္ ၊
စိတ္မေျဖာင့္ဘူး။
မန္လည္ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး (မဃေဒ၀)

သာသနာအျပင္ဘက္မွ ဗုဒၶဘာသာကို ရက္ရက္စက္စက္ဖ်က္ဆီးခဲ့သူမွာ အေသာကမင္းႀကီးေနာက္ ေျခာက္ ဆက္ေျမာက္မင္းကုိ သတ္ျဖတ္၍ ဘုရင္ျဖစ္လာေသာ သုဂၤပုရွာမိၾတအမည္ရွိ ျဗဟၼဏပုဏၰား စစ္သူႀကီး ေပတည္း။ ထိုစစ္သူႀကီးအာဏာရသည္ႏွင့္ ဗုဒၶဘာသာကို အျမစ္ပါမက်န္ေအာင္ ဖ်က္ဆီးေလေတာ့သည္။ ဗုဒၶဘာသာရဟန္းမွန္သမွ် မဂဓတုိင္း၊ ေကာသလတုိင္း အစရွိေသာ မဇၩိမေဒသ၌ မေန၀ံ့ေတာ့သျဖင့္ တုိင္းစြန္ျပည္ဖ်ားသို႔ ထြက္ေျပးပုန္းေရွာင္ၾကရသည္။ သာသနာႏွစ္ ၁၂၀၀ ေက်ာ္လာေသာအခါ ေကရလာ ျပည္နယ္မွ ေပၚလာေသာ ရွံကရအမည္ရွိ ျဗဟၼဏပညာရွိတစ္ေယာက္သည္ မင္း၏အာဏာအားကိုးယူ၍ ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္း ေတာ္မ်ားႏွင့္ ၀ါဒယွဥ္ၿပိဳင္ၿပီးရွံဳးနိမ့္ေသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိ ဟိႏၵဴဘာသာသို႔ ကူးေျပာင္း ေစသည္။ မကူးေျပာင္းပါက ပြက္ပြက္ဆူ ေနေသာ ေထာပတ္ဒယ္အိုးတြင္းသို႔ ႏွစ္၍သတ္ပစ္ခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္က ဗုဒၶဘာသာ၀င္ရဟန္းအမ်ားစုမွာ မဟာယာနမွ တစ္စင္ခြဲ၍ ေထာင္လာေသာ ၀ဇီရယာန ေအာက္ လမ္းဆရာႀကီးမ်ိဳးသာ ျဖစ္သျဖင့္ စာေပအယူ၀ါဒအေနျဖင့္ ရွံကရကို မယွဥ္ၿပိဳင္ႏိုင္ခဲ့ေပ။ သို႔အတြက္ သာသနာႏွစ္ ၁၃၀၀ ခန္႔က စ၍ အိႏိၵယေတာင္ပုိင္းတြင္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ရဟန္းမ်ား မရွိေတာ့ေခ်။
(မာေ၀၏ သကၤရဒိသာ၀ိဇယက်မ္း ၁-၉၃)

အေပၚမွာေရးထားတာကေတာ့ ဟိႏၵဴ ျဗဟၼဏတို႔ သာသနာအျပင္မွ ဗုဒၶဘာသာကုိ တိုက္ခိုက္ခဲ့ပံုေတြပါဘဲ ။ သာသနာႏွစ္ ၁၇၀၀ ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ တူရကီႏြယ္၀င္ မိုဟာမက္ဘိန္ဗခတိယာရ္သည္ အိႏၵိယ ေျမာက္ပိုင္း တစ္ခုလံုးကုိ တိုက္ခိုက္သိမ္းပိုက္ရင္း ဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးမ်ားအတြင္းမွာပင္ မီး တိုက္၍ သတ္ျဖတ္လုိက္ေလသည္ ။ ထုိအခါမွ စ၍ အိႏိၵယေဒသတစ္ခုလံုး ဗုဒၶသာသနာ ကြယ္ေပ်ာက္ ခဲ့ရပါ ေတာ့သည္ ။

ေနာက္ဆံုးေဂါတမ အမည္ပင္ေပ်ာက္ကာ မေဟသရေခၚ ဣႆရ တျဖစ္လဲ အ၀ေလာကိေတသရ ႏွင့္အစား ထိုးၾက၏ ။ ထိုဘုရား ေလာင္း နတ္သားအျဖစ္မွ တဖန္မိန္းမ အသြင္ေျပာင္းကာ တာရာေဒ၀ီ စသည္ နတ္သမီးမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏ ။ ကာလီစေသာ ယကၡနီ မ်ားျဖင့္ အစားထုိးျပန္၏ ။ ေ၀ေရာစန ၊ အမိတာဘာစေသာ ေမွာ္ဘုရား ႀကီးမ်ားေပၚလာေသာအခါ ဗုဒၶသည္ သာကီ၀င္မင္းသား ေဂါတမဗုဒၶမဟုတ္ေတာ့။

ေမွာ္ပညာပိုင္စိုးေသာ နတ္ႀကီးတစ္ပါးမွ်သာ ျဖစ္သြားေတာ့၏ ။ ဤကား ဟိႏၵဴျဗဟၼဏတို႔ အတၱ၀ါဒ ၊ ျဗဟၼ၀ါဒကုိ ဗုဒၶ၀ါဒအတြင္းသို႔ လိမၼာပါးနပ္စြာ သြတ္သြင္းခဲ့ပံုပင္ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶ၀ါဒႏွင့္လည္းမတူ၊ ဟိႏၵဴ၀ါဒ ႏွင့္လည္း အတိ အက်မတူေသာ မဟာယာန၀ါဒကုိ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း တီထြင္ခဲ့ၾက၏ ။ ႏွစ္ေပါင္းငါးရာခန္႔ၾကာေသာအခါ မဟာယာနႏွင့္ ဟိႏၵဴ၀ါဒတုိ႔ ခြဲမရေအာင္ခြၽတ္စြတ္တူလာ၏ ။ ေနာက္ဆံုး၌ ဟိႏၵဴျဗဟၼဏတို႔၏ တႏၲရ၀ါဒကိုပင္ ဗုဒၶ၀ါဒတံဆိပ္ ခပ္ႏွိပ္ေပးလုိက္၏။ တႏၲရ၀ါဒမွာ အရက္ႏွင့္မိန္းမကို ေရွ႕တန္းတင္၏ ။ စုန္း၊ ကေ၀၊ တေစၧ၊ ပေယာဂ၊ အင္း၊ အိုင္၊ ခါးလွည့္၊ လက္ဖြဲ႕ ၊ မႏၲာန္တို႔ကုိ ဗုဒၶ၀ါဒဆုိင္းဘုတ္ေအာက္ ေရႊ႕ထားလိုက္ၾကသည္။

ဤကား ဟိႏၵဴျဗဟၼဏတို႔ သာသနာအတြင္းသို႔ ၀င္၍ တုိက္ခိုက္ပံုပင္ျဖစ္ပါသည္။
ဗုဒၶ၏ ေဒသနာသည္ အနတၲ (အရာအားလုံး ကုိယ္မပိုင္အစိုးမရ) ၀ါဒျဖစ္သည္။ ဟိႏၵဴဘာသာကား အတၱ၀ါဒ ျဖစ္သည္။ ဗုဒၶေပၚထြန္းလာသည္ႏွင့္ သေဗၺဓမၼာ အနတၱာတရား (အားလံုးကိုယ္မပိုင္ အစုိးမရ အနတၱ) ဟူ၍ ေဟာၾကားလုိက္ရာ အတၱကုိ အမွီျပဳ၍ အညြန္႔ခူးစားရေသာ ဟိႏၵဴျဗဟၼဏတုိ႕ စားေပါက္ပိတ္ခဲ့ရသည္။ တစ္ဖန္သီရိဓမၼာေသာကမင္းႀကီးလက္ထက္တြင္ သတၱ၀ါမ်ားကိုသတ္ျဖတ္၍ ယဇ္မပူေဇာ္ရဟု ဥပေဒျဖင့္ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ရာ ယဇ္ပြဲကုိအမွီျပဳ၍ ဆီစုိခဲ့ရေသာ ဟိႏၵဴျဗဟၼဏတုိ႕ႏႈတ္ခမ္းမွာေျခာက္ေသြ႕ ခဲ့ၾကရျပန္သည္။

သူရႆတီ
အိႏၵိယႏိုင္ငံတြင္ သူရႆတီအမည္ရွိေသာ ျမစ္ကေလးတစ္စင္းရွိသည္။ ေႏြအခါတြင္ ေသာင္မ်ားေပၚ ေသာအခါ ထိုေသာင္မ်ားေပၚတြင္ ကုလားမ်ားက သီးပင္စားပင္မ်ားစိုက္ၾကရာ အလြန္ျဖစ္ထြန္းသည္။ ဒါေလာက္ျဖစ္ထြန္းရင္ ဒီျမစ္ကုိေစာင့္တဲ့နတ္က 'မ' တာျဖစ္မယ္ ဟူေသာ စိတ္ကူးယဥ္အေတြး ေပၚလာၾကသည္။ သာယာညင္းေပ်ာင္းစြာ စီးဆင္းေသာျမစ္ေရကိုၾကည့္၍ နတ္သမီးသာျဖစ္ရမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ကာ ျမစ္ကမ္းနားတြင္ နတ္သမီးရုပ္ တစ္ရုပ္ထုလုပ္ၿပီး ကိုးကြယ္ၾကေလေတာ့သည္။နာက္ တျဖည္းျဖည္းနယ္က်ယ္လာရာမွ ေဗဒင္သံုးပံုကို သူရႆတီလက္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္ေသာအခါ သူရႆတီသည္ ဟိႏၵဴ ဘာသာ၀င္အားလံုးတို႔၏ အထြတ္အျမတ္ထားရာ နတ္သမီးအျဖစ္သို႔ ေရာက္သြားေတာ့သည္။ ထိုမွတဆင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ၀င္ လာေသာအခါ ဘာသာေရးလုပ္ၾကံလုိသူ တစ္စုက ေဗဒင္သံုးပံုေစာင့္တာဆိုလွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက အေလးထားကိုးကြယ္ၾကမည္မဟုတ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားက အေလးထားကိုးကြယ္ၾကေစရန္ ေဗဒင္သံုးပံုအစား ပိဋကတ္သံုးပံု ေစာင့္သည္ဟုဆိုကာ သူရႆတီလက္ထဲသို႔ ဗုဒၶ၏တရားရတနာ ပိဋကတ္သံုးပံုကို ထည့္ေပးလိုက္ပါေတာ့သည္။ (ေဗဒင္ ေလးပံု ျဖစ္ပါသည္.. ခြန္ျမလိႈင္)

ဗုဒၶေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည့္ တရားေတာ္မ်ားကို သံဃာေတာ္မ်ားက ပထမသင္ဂါယနာမွ ဆ႒မ သင္ဂါယနာတိုင္ေအာင္ ဆင္းရဲ မ်ိဳးစံု ၾကားမွ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းခဲ့ၾကသည္။ ယခုလည္း ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းဆဲ ေနာင္လည္း ေစာင့္ေရွာက္ ထိန္းသိမ္း ေနမည္သာ ျဖစ္သည္။ ယခုေတာ့ အသက္အေသခံၿပီး ပိဋကတ္ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ေသာသံဃာေတာ္မ်ား မ်က္ႏွာကိုမွ် မေထာက္ဘဲ ပိဋကတ္သံုးပံုကို သူရႆတီေစာင့္သည္ ဆိုကာ နတ္သမီးရုပ္ကို ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ေရွ႕တည့္တည့္မွာ လာထားၾကသည္။ အထားခံသည့္ ေဂါပကကလည္း အထားခံၾကသည္။ (ျမတ္မဂၤလာ စာေစာင္တြင္ ဘာသာေရး အေမးအေျဖ က႑တြင္ အျမဲ ေျဖေပး ေသာ ဆရာေတာ္ ရေ၀ထြန္း ကလဲ သည္ အတိုင္း မိန္႕ဆို ေျဖၾကား ထားသည္ကို ကေလး အရြယ္ကပင္ ဖတ္ရႈ ေလ့လာ မွတ္သား ဖူးပါသည္ ... ခြန္ျမလိႈင္)

မဟာယာန၀ါဒမ်ား၊ တႏၲရယာန၀ါဒမ်ား၊ မႏၲရယာန၀ါဒမ်ား

တျဖည္းျဖည္းေဂါတမဗုဒၶသည္ ကမာၻကို ဖန္ဆင္းသူျဖစ္သည္ဟု ဆုိၾက၏ ။ ထိုမွတဆင့္တက္၍ ဖန္ဆင္းရွင္ ျဗဟၼာ ဗိႆႏိုး ႏွင့္ ေဂါတမ ကို ပူးေပါင္းလုိက္ၾကသည္။ အမည္သာကြဲ၍ ဘုရားတစ္ဆူတည္း အတူတူ ဟုဆိုၾက သည္။ တစ္ဖန္ေဂါတမဗုဒၶသည္ ဗိႆႏိုး ႏွင့္တန္းတူ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ဗိႆႏိုး၀င္စားသူ၊ ဗိႆႏိုး၏ ကိုယ္ပြား တစ္ေထာင္အနက္ ကုိယ္ပြားအ၀တာရတစ္ခုမွ်သာဟုဆို၍ ေအာက္တစ္ဆင့္ ႏွိမ့္လိုက္သည္။ ဟိႏၵဴတို႔သည္ သဒၶမၼပု႑ရိကသုတ္ႏွင့္ ဂ႑ဗ်ဴဟာသုတ္မ်ား၌ ဗုဒၶသည္လူသားမဟုတ္၊ ေကာင္းကင္ဘံုမွ နတ္ဘုရား ျဖစ္သည္ ဟု ဆိုၾက၏ ။ ဗုဒၶ၀ါဒီတို႔သည္ ဖန္ဆင္းရွင္ျဗဟၼာ (ဣႆရ) ကို လက္မခံၾကေခ်။ သို႔ရာတြင္ ဗုဒၶကုိလြန္စြာ ၾကည္ညိဳ ၾက ေၾကာင္း သိထားေသာ ျဗဟၼဏပုဏၰားရဟန္းမ်ား က ဗုဒၶသည္လူသားမဟုတ္၊ ေကာင္းကင္ဘံုမွ နတ္ဘုရားႀကီးျဖစ္သည္ဟု ေဟာေျပာ ၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္လူမ်ားစုကမူ သဒၶါလြန္ေနၾက၍ ကိုယ့္ဘုရားကို နတ္အျဖစ္ ျမွင့္တင္သည္ကို ေက်နပ္ေနၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ဗုဒၶသာသနာ့ေဘာင္အတြင္းသို႔ ရဟန္းအသြင္ျဖင့္ ၀င္ေရာက္ကာ ပါဠိေတာ္အဌကထာမ်ား ကို ကုိယ္လုိရာဆြဲ၍ ေရးသားၿပီး မဟာယာန ၀ါဒမ်ား၊ တႏၲရယာန၀ါဒမ်ား၊ မႏၲရယာန၀ါဒမ်ားကို တီထြင္ေဟာေျပာၾကေလေတာ့သည္။ ဤကား ဗုဒၶ၏အနတၱေဒသနာကို အတၱေဒသနာ ျဖစ္ေအာင္ ယဥ္ယဥ္ေလးဖ်က္ဆီးၾကျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဟိႏၵဴျဗဟၼဏတို႔ ဗုဒၶကိုေသးသိမ္ၿပီးအရာမေရာက္ ျဖစ္သြားေအာင္ တျဖည္း ျဖည္း ခ်င္းအစေပ်ာက္၀ါးမ်ိဳပံုမွာလည္း ၾကည့္တတ္သူမ်ားမွသာ ျမင္ႏိုင္ေပသည္။

ဤေနရာ၌ သူတစ္ပါးအျပစ္ကို ၾကည့္ျခင္းထက္ မိမိအျပစ္ကိုသာၾကည့္၍ ျပဳျပင္ျခင္းသည္ ေလာကီေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာေသာ ေကာင္း က်ိဳး ခ်မ္းသာကုိ ရႏိုင္သည္ဟူေသာစကားအတိုင္း အိႏိၵယဗုဒၶဘာသာ ရဟန္းေတာ္မ်ား သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ အားနည္းျခင္း၏ အဓိက အေၾကာင္းကို ေလ့လာသံုးသပ္ၿပီး ျမန္မာျပည္မွ ရဟန္းေတာ္မ်ား အေနျဖင့္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶအယူ၀ါဒမဟုတ္ေသာ အရာမ်ားကုိ ဖယ္ရွား ၾကရေပမည္ ။

ေဆး ၊ ေဗဒင္ ၊ လကၡဏာ ၊ နကၡတ္ ႏွင့္တကြ ေလာကီထြက္ရပ္ ၀ိဇၨာဂိုဏ္း ဘုန္းႀကီးမ်ား မ်ားျပားလာျခင္းသည္ ဗုဒၶသာသနာ အားနည္း ေပ်ာက္ကြယ္ျခင္း၏ အေရးႀကီးဆံုးေသာ အေၾကာင္းျဖစ္ေပသည္ ။ ထိုဂုိဏ္းဘုန္းႀကီး မ်ားကို မဟာယာနဘုန္းႀကီးမ်ားက ေမြးဖြား ေပးလုိက္သည္ ။ မဟာယာနဘုန္းႀကီးမ်ားကုိ ေယာဂါစာရ ႏွင့္ မဇိၩမိက ဂိုဏ္းမ်ားက ေမြးဖြားေပးလုိက္သည္ ။ ထို ေယာဂါစာရ ႏွင့္ မဇိၩမိက ဂိုဏ္းမ်ားကို မဟာသံဃိက ဂိုဏ္းႀကီးက ေမြးဖြားေပးလုိက္သည္ ။ မဟာသံဃိက ဂိုဏ္းႀကီးသည္ ဒုတိယ သဂၤါယနာ တင္သည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္ ။

ဥံဳ၊ ေၾသာင္း

သာသနာကြယ္ျခင္းအေၾကာင္းအရာေတြထဲမွာ ပါ၀င္တဲ႔ ပါဠိပုဒ္ပ်က္ေစေသာ ဥံဳ၊ ေၾသာင္း ခံရြတ္ျခင္းပါပဲ။ ဒီ ဥံ၊ေၾသာင္း စေသာ ပါဠိ ပုဒ္ပ်က္မ်ားဟာ ဟိႏၵဴဘာသာ က်မ္း(၇)က်မ္းမွာသာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ တိပိဋက ေတာ္လာမဟုတ္ပါဘူး။ ဥံဳ ရဲ႕အဓိပၸါယ္ ကေတာ့ ဟိႏၵဴဘာသာမွာ နတ္မင္းႀကီးမ်ား၏ ကိုယ္စားလွယ္လို႔ အဓိပါယ္ ရတာပါပဲ။ ဥံဳ ဟူသည္ ဥဳမ္မွ ျဖစ္လာျခင္းျဖစ္သည္ ။ ဥဳံကို ပုဒ္ခြဲလုိက္ရင္ အ၊ အု၊ အမ္ ဟူ၍ျဖစ္လာသည္ ။ အ သည္ ေလာကကုိ ဖန္ဆင္းေသာ ျဗဟၼာကို ကိုယ္စားျပဳသည္ ။ အု သည္ ဗိႆႏိုး နတ္ကို ကုိယ္စားျပဳသည္ ။ အမ္ သည္ သွ်ီဗစ္ ေခၚ သွ်ီ၀နတ္ကို ကုိယ္စားျပဳသည္ ။ ထိုနတ္သံုးမ်ိဳးစလုံး ဟိႏၵဴ ျဗဟၼဏဘာသာမွာသာ ရွိေသာ ေၾကာင့္ ဥံဳ ၊ ေၾသာင္း ပါေသာ ဂါထာ ၊ မႏၱာန္ မွန္သမွ်ကုိ ဟိႏၵဴ ျဗဟၼဏ ဂါထာ ၊ မႏ ၱန္ဟူ၍ ခြဲျခားႏိုင္သည္။ ၄င္း အခ်က္ကို သတိမထားမိေသာ ဆရာအခ်ိဳ႕က ဘုရားေဟာဂါထာ အခ်ိဳ႕ကိုပင္ ဥံဳ ၊ ေၾသာင္း ခံ၍ ရြတ္ဆိုေနၾကရာ ဆြမ္းဆန္ထဲ ၾကြက္ေခ်း အေရာခံ ရသလုိ ဘုရားေဟာပါဠိအခ်ိဳ႕မွာ ဂုဏ္ငယ္ၾကရပါသည္ ။

ဘုရားကိုးဆူပူေဇာ္ျခင္း

ဘုရားကိုပူေဇာ္တာျဖစ္လို႔ ကုသိုလ္ေတာ့ျဖစ္ပါတယ္္။ သို႔ေပမယ့္ မသန္႔ရွင္းဘူး။ ဘုရားကိုးဆူပူေဇာ္တာဟာ ေထရ၀ါဒမွ က်င့္စဥ္တစ္ရပ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဘုရားကိုပဲ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ပူေဇာ္လိုက္ပါ။ ဘယ္ကစသလဲ ဆိုေတာ့။ ေေ၀သာလီျပည္ ကပ္ဆိုက္ေတာ့ ျပည္သူေတြက နတ္မင္းႀကီးကုိးပါးက လုပ္ထားတာဆုိၿပီး နတ္မင္း ႀကီးကုိးပါးကုိပူေဇာ္ဖို႔အတြက္ ဗလိနတ္စာပူေဇာ္ပြဲဆိုျပီး သတၱ၀ါကိုးေကာင္၊ ကုိးမ်ိဳး နဲ႔ပူေဇာ္ၾကတာပါပဲ။ ဘုရားကိုး ဆူစင္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က အလယ္က ၊ ေဘးမွာ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္မ်ား။ ထပ္ၿပီးေတာ့ ၀န္းရံထား တာက နတ္မင္းႀကီးကိုးပါး။ ထက္ၿပီးပါပါေသးသဗ်ာ။ သူတို႔ရဲ႕ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္မ်ားျဖစ္တဲ႔ တိရိစာၦန္ကိုးေကာင္။ စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ က်ဳပ္တို႔ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ေရာေႏွာျပီး စင္တစ္ခုတည္းမွာ ျဗဟၼဏေတြနဲ႔ေရာျပီး ကိုးကြယ္ တာ ျဖစ္သင့္သလားဆိုတာ။ ဒီေနရာမွာ စင္လို႔အသံုးျပဳတာ အေတာ္ပင္ မတင့္တယ္တာပါ။ ျမတ္စြာ ဘုရား ရွင္ေတာ္ျမတ္ကို စင္ေပၚတင္ထားသလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနပါတယ္္။ စံ ေက်ာင္းေတာ္ဆိုျပီး အသံုးျပဳရပါ့မယ္။ ျပီးေတာ့ ေျပာပါေသးတယ္။ ဘယ္ဘုရားေလးက ဘယ္မွာေန။ ဘုရားကိုးဆူဆရာက ဘုရားဆရာ လိုလို ဆရာလုပ္ေနတာ မ်ား။ ရြတ္ဖတ္ ေနတာ ကလည္း ေဘးကင္း ေအာင္ႀကီးပဲ။ ပုဏၰားေတြရဲ႕ေလမ်ိဳး။ စဥ္းစားၾကေပါ့ဗ်ာ။ ရမ္းရမ္း မလုပ္ ၾကပါနဲ႔။ ကိုးန၀င္းမိုးလင္းမွ သိမယ္ဆိုတာလည္း ဘာမ်ားထူးေတာ့မွာလဲ။ ဒီကစတာပါပဲ။ ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္ကို တစ္ ေခါက္ပဲရရ စိတ္ထဲမွာ သန္႔သန္႔ေလးပြားလိုက္ပါ။ ဗုဒၶါႏုႆတိျဖစ္ေအာင္ ပြားမ်ားၾကပါ။ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း ကိုးကြယ္မယ္ဆိုရင္ ပြင့္ေတာ္မူၿပီးခဲ႔ေသာ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူ ဘုရားရွင္မ်ားအကုန္လံုးကို ပူေဇာ္ကိုးကြယ္ပါ။

ဘယ္လိုဗုဒၶဘာသာလဲ

ဗုဒၶဘာသာ(၅)မ်ိဳးရွိပါတယ္။
(၁) ကုလဗုဒၶဘာသာ (မိရိုးဖလာကိုးကြယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ)
(၂) လာဘဗုဒၶဘာသာ (လာဘ္လာဘကို လိုခ်င္၍ကိုးကြယ္ရေသာ ဗုဒၶဘာသာ)
(၃) ဘယဗုဒၶဘာသာ (ေဘးအႏၱရာယ္ေၾကာက္၍ကိုးကြယ္ရေသာ ဗုဒၶဘာသာ)
ဤသံုးမ်ိဳးကို ေအာက္တန္းစား ဗုဒၶဘာသာဟုေခၚဆိုသည္။
(၄) သဒၶါဓိကဗုဒၶဘာသာ (သဒၶါကိုအရင္းခံ၍ကိုးကြယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ)
၄င္းကို အလတ္တန္းစား ဗုဒၶဘာသာဟုေခၚဆိုသည္။
(၅) ပညာဓိကဗုဒၶဘာသာ (ပညာဉာဏ္ႏွင့္ယွဥ္၍ကိုးကြယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ)
၄င္းကို အထက္တန္းစားဗုဒၶဘာသာ ဟုေခၚဆိုသည္။

အထက္ပါအခ်က္မ်ားကို လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ားသည္ မည္သည့္ဗုဒၶဘာသာ ျဖစ္မည္၊ မည္သည္အဆင့္အတန္း တြင္ ပါ၀င္ေနမည္၊ မည္ကဲ႔သို႔ပုထုဇဥ္မ်ားျဖစ္မည္ကိုေတာ့ ကိုယ္ကိုတိုင္စဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ အေတြးတြင္ အထင္း သားေပၚလာလိမ္႔မည္ဟု ယံုၾကည္မိပါသည္။ ကိုယ္ကိုတိုင္ဘယ္လိုဗုဒၶဘာသာလဲဆိုတာ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားၾကေစ ခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ ေ၀ဖန္ႏိုင္ေသာ ဉာဏ္ရင့္ သန္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဒီ ဒိ႒ိ ေတြ မေပ်ာက္တာကို အေတာ္ေလးေတြ႕ရပါတယ္။ ေအာက္တန္းစားဗုဒၶဘာသာ မျဖစ္ေစလို၍ ပညာဉာဏ္နဲ႔ယွဥ္ ေသာ ပညာဗုဒၶဘာသာ(အထက္တန္းစားဗုဒၶဘာသာ) ျဖစ္ေစလိုေသာ ဆႏၵနဲ႔ပါ။ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား ဤကား လုပ္သင့္သလား မလုပ္သင့္ဘူးလားဆိုတာ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားႏိုင္ပါေစခင္ဗ်ာ။ ဒိ႒ိတရားမ်ား ကင္းရွင္း၍ သာသနာကို ေစာင့္ေရွာင္ႏိုင္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းသူေတာ္ျမတ္မ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။
www.lightofbuddhism.blogspot.com

(ခြန္ျမလိႈင္မွ) ေဗဒင္ ပညာကို ေလ့လာ လိုက္စား ဆင့္ပြားသူ အမ်ားစုမွာ ဟိႏၵဴ ဘာသာ၀င္ ျဗဟၼဏ မ်ား ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း ေရွးျမန္မာ အစဥ္အဆက္ ေယာက္်ားေကာင္းတုိ႕ တတ္အပ္ေသာ အဌာရသ ဆယ့္ရွစ္ရပ္ ထဲတြင္ ဆင္စီး ျမင္းစီး ဓားေရး လွံေရး ဂဏန္း သခ်ၤာ တို႕ႏွင့္ အတူ ေဗဒင္ နကၡတ္လဲ အတတ္ပညာ တစ္ရပ္ အေနႏွင့္ ပါ၀င္ပါသည္။ ေဗဒင္ ပညာသည္ ကိုးကြယ္စရာ ဘာသာ မဟုတ္ ေသာ္လည္း ယခုေခတ္ ကြန္ျပဴတာ ပညာရပ္လို ဂဏန္း သခ်ၤာ ဘာသာရပ္ တစ္ခုသာ ျဖစ္သည္ကို ဘာသာေရးႏွင့္ ေရာေထြး အမွတ္ မွားမႈ မရွိေစရန္ ႏွင့္ သတိျပဳမိရန္ တင္ျပ အပ္ပါသည္။
ပညာဉာဏ္နဲ႕ ယွဥ္ၿပီး ဘသာေရး လိုက္စားေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ေပါမ်ား ႏိုင္ၾက ပါေစ။