ဓမၼနဲ႕ အဓမၼ ကို သခ်ၤာေပၚ တင္ၾကည့္ျခင္း

တခါက အဘိုးအို တစ္ေယာက္ဟာ ေသခါနီးမွာ သူပိုင္ ျမင္း ၁၇ ေကာင္ကို သားသံုးေယာက္ကို အေမြ ေပးပါ သတဲ့။ သူနဲ႕ အတူ အၾကာၾကီး စီးပြားရွာခဲ့တဲ့ သားၾကီးက ျမင္းအားလံုးရဲ႕ တစ္၀က္ တိတိကို ယူေစ။ သားလတ္ က သံုးပံု တစ္ပံုကို ယူေစ။ သားငယ္က ကိုးပံု တစ္ပံုကို ယူေစလို႕ ေသတမ္းစာ ထားခဲ့ ပါသတဲ့။
အဘိုးအို ေသလြန္တဲ့ အခါမွာ သား ၃ေယာက္ဟာ ျမင္း ၁၇ ေကာင္ကို ခြဲေ၀ ယူဖို႕ ၾကိဳးစား ၾကတဲ့ အခါ

ျမင္း ၁၇ ေကာင္ရဲ႕ တစ္၀က္ = ၈ (၁/၂)
ျမင္း ၁၇ ေကာင္ရဲ႕ သံုးပံု တစ္ပံု= ၅ (၂/၃)
ျမင္း ၁၇ ေကာင္ရဲ႕ ကိုးပံုတစ္ပံု= ၁ (၈/၉)
၁၇ = ၈ (၁/၂) + ၅ (၂/၃) + ၁ (၈/၉)
= ၁၇/၂ + ၁၇/၃ + ၁၇/၉
= ၁၅၃/၁၈ + ၁၀၂/ ၁၈+ ၃၄/ ၁၈
= ၂၈၉/၁၈
= ၁၆.၀၅ < ၁၇ ေကာင္
တစ္ေကာင္ အေလအလြင့္ျဖစ္သြားပါတယ္ ေနာ္…. ဒီနည္း အတိုင္း ဆိုရင္ ျမင္းေတြကို သတ္ပစ္ၿပီး ျမင္းသားကို ခြဲေ၀ ယူရမယ့္ အေနအထား ျဖစ္ေနသတဲ့။ ျမင္းေတြ ကံေကာင္း သြားတာက ဒီညီအကို သံုးေယာက္ဟာ ျမင္းေတြကို ခ်စ္လို႕ မသတ္ရက္ဘူးတဲ့။ ျမင္းေတြကို မေသရေအာင္ တစ္ေယာက္ေယာက္က အေလွ်ာ့ေပးၿပီး ခြဲေ၀ လုိစိတ္လဲ မရွိဘူးတဲ့။

ဒီအခါ ဘယ္သူကမွ ေလွ်ာ့ မယူလိုတဲ့ ညီအကို သံုးေယာက္ဟာ ဒီလို ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြး အေမြေပးတဲ့ အေဖ့ကို နားမလည္ ႏိုင္ၾကဘူးတဲ့။ ဒါ့အျပင္ ဒီနည္းကို သင္မေပးဘဲ ဘာလို႕ ဒီလို စီစဥ္ ရသလဲ လို႕လဲ မေတြးတတ္ ေအာင္ ျဖစ္ေနသလို စိတ္ေတြလဲ တိုလို႕တဲ့။ ဒီလိုနဲ႕ ေနာက္ဆံုးမွာ သူတို႕ကို အၾကံေပးတဲ့ လူၾကီး တစ္ေယာက္ ရဲ႕ အစီအစဥ္ အတိုင္း ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ထံ သြားပါသတဲ့။ သူတို႕ အေမြ ကိစၥကို ျမင္းေတြကို သတ္မပစ္ ဘဲ အညီအမွ် အေလအလြင့္ မရွိ ခြဲေ၀ လိုခ်င္တာ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ ဆိုတာ သြားေမးပါသတဲ့။ ဒီအခါ ဆရာ ေတာ္ က ဘုန္းၾကီး ေက်ာင္း၀င္းထဲ ေဘးမ့ဲ လႊတ္ထားတဲ့ ျမင္းအို တစ္ေကာင္ ကို ခဏ ယူၿပီး သူတို႕ အေမြရတဲ့ ျမင္းအုပ္ထဲ ထည့္လိုက္တဲ့ အခါမွာ ျမင္း စုစုေပါင္း ၁၈ ေကာင္ ျဖစ္သြား ပါသတဲ့။ ဒီအခါ

သားၾကီး အတြက္ ေ၀စု= ၁၈/၂= ၉ ေကာင္
သားလတ္ အတြက္ ေ၀စု= ၁၈/၃= ၆ေကာင္
သားငယ္ အတြက္ ေ၀စု= ၁၈/၉= ၂ေကာင္

အားလံုး ေ၀စုထက္ ပိုရလုိ႕ ေက်နပ္ ၿပံဳးေပ်ာ္ ေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၉+ ၆+ ၂ = ၁၇ ေကာင္မို႕ ပိုတဲ့ ေဘးမဲ့ လႊတ္ထားတဲ့ ျမင္းၾကီး ကို ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္က ျပန္ထုတ္ ယူထား လိုက္ပါတယ္။ ၁၈ ေကာင္ တစ္ကယ္ ပါစရာမွ မလိုခဲ့တာေလ။
ၿပီးေတာ့မွ ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္က မိန္႕ပါတယ္။

ေမာင္ရင္တို႕ရဲ႕ ဖခင္ဟာ ပညာဉာဏ္ အေျမာ္အျမင္ အလြန္ ၾကီးလို႕ ဒီလို အေမြ ေပးပံုကို စီစဥ္ ခဲ့တာ ျဖစ္ပါ တယ္။ တစ္ေယာက္ကမွ ေလ်ာ့နည္း မယူခ်င္ဘဲ ငါ့ဟာမွ ငါ့ဟာလို႕ အတၲ မ်ားလြန္း ေနခဲ့ရင္ ျမင္းေတြကို သတ္ၿပီး အညီအမွ် ခြဲယူေနရင္ ျမင္းလဲ ေသ၊ ေ၀စုလဲ အတိအက် မရႏိုင္ဘဲ တစ္ေကာင္လဲ အေလအလြင့္ ျဖစ္ဦးမွာ ျဖစ္တယ္။ ျပင္းထန္လြန္းတဲ့ ရယူပိုင္ဆိုင္ လိုမႈဟာ တကယ္ေတာ့ ယုတ္ေလ်ာ့ ဆံုးရံႈးျခင္း ကိုသာ ေပးပါတယ္။ ခုေတာ့ တစ္ေကာင္မွ အေလ အလြင့္ မရွိဘဲ အားလံုးဟာ နဂို တြက္ခ်က္ ထားတာရဲ႕ ေ၀စုထက္ ပိုရလို႕ ေက်နပ္ရသလို ဘယ္သူမွ မေလ်ာ့ယူ ရဘဲ အားလံုး ရႊင္လန္း ၀မ္းေျမာက္ ၾကရတာ ဘာေၾကာင့္လဲ။ သူတပါးကို အက်ိဳး ရွိေစခ်င္တဲ့ ပညာ ဦးစီးတဲ့ ေပးဆပ္ စြန္႕လႊတ္ျခင္းဟာ ဘယ္သူ႕ ကိုမွ မထိခိုက္ မနစ္နာ ေစဘဲနဲ႕ကို ပါ၀င္ ပတ္သက္သူ အားလံုး လိုခ်င္တာထက္ ပိုရေစတဲ့ အထိ ေကာင္းက်ိဳး ေပးပါတယ္။ သခ်ၤာ နည္းန႕ဲ တြက္ခ်က္ တ့ဲေနရာ မွာေတာင္ ေျဖရွင္းပံု နည္းလမ္း၊ ခ်ဥ္းကပ္ပံု နည္းလမ္းက စိတ္ေကာင္းေလးေပၚ အေျခခံ လုိက္တာ နဲ႕တင္ အေျဖက ဆန္႕က်င္ဘက္ ၾကီးကို ထြက္သြား ခဲ့ပါတယ္။ အတၲၾကီး တစ္ခြဲသားနဲ႕ ေျဖရွင္းပံုဟာ ပါ၀င္ ပတ္သက္တဲ့ လူတိုင္းကိုေရာ ဘံု အေျဖ ကိုပါ အရာရာ ယုတ္ေလ်ာ့ နည္းပါး စြာ ရရွိ ေစၿပီး အေျဖ ထြက္ေစ ခဲ့ပါတယ္။ စြန္႕လႊတ္ ေပးဆပ္မႈ အရင္းတည္တဲ့ ေျဖရွင္းပံုဟာ ပါ၀င္ ပတ္သက္တဲ့ လူတိုင္း ကိုေရာ ဘံု အေျဖ ကိုပါ ေမွ်ာ္လင့္တာထက္ ပိုမို မ်ားျပား အက်ိဳးမ်ားစြာ ရေစၿပီး အေျဖထြက္ေစ ခဲ့ပါတယ္။ ဒကာ ၾကီးတို႕ ဒီအျဖစ္ကို နမူနာ ယူၿပီး ဘ၀ကို ရွင္သန္ ေနထိုင္ ၾကပါ.. တဲ့။

ကၽြန္မတို႕ တေတြေရာ… စြန္႕လႊတ္ ေပးဆပ္မႈနဲ႕ ရယူ ပိုင္ဆိုင္မႈ ေတြၾကားမွာ ဘယ္လမ္းကို လုိက္ခဲ့ ၾကတာ မ်ားပါသလဲ။ ကၽြန္မကိုယ္ ကၽြန္မ ျပန္လည္ ဆန္းစစ္ ေနမိပါတယ္။

ေလာကမွာ ဓမၼက ဘာေၾကာင့္ အဓမၼကို အျမဲ ႏိုင္တာလဲ။ ဓမၼက ပါ၀င္ ပတ္သက္သူ အားလံုးကို စစ္မွန္တဲ့ ခ်မ္းသာမႈ ေပ်ာ္ရႊင္ ၾကည္ႏူးမႈ ေပးလို႕ပါ။ သခ်ၤာ ညီမွ်ျခင္းေပၚ တင္ၾကည့္တာေတာင္ အေျဖက ဓမၼ က အဓမၼကို ႏိုင္တာ ေတြ႕ရ ပါလိမ့္မယ္ရွင္။ ေျဖရွင္းပံုက ဓမၼ ဦးစီး ဖို႕ပဲ လိုပါတယ္။ ေနာ္….

မွတ္ခ်က္။ ကေလး ဘ၀က ေတဇ ရုပ္စံု (လို႕ထင္ပါတယ္) ထဲမွာ ပါတဲ့ ပံုျပင္ကုိ ထပ္ကြန္႕ ျပင္ဆင္ လိုက္တာပါ။ ငယ္လြန္းေသးလို႕ မူရင္း ေရးသူကို မမွတ္မိတာ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါေနာ္...မူရင္းမွာ ျမင္း၁၇ ေကာင္န႕ဲ အပိုင္းကိနး္ေတြ ပါတာေတာ့မွတ္မိ ပါတယ္.. ဒါေပမယ့္ အေမြခြဲခန္း ေျဖရွင္းပံု အထိပဲ ပါပါတယ္။ ဓမၼနဲ႕ အဓမၼ ခ်ဥ္းကပ္ ေျဖရွင္းပံု အတြက္ ဘုန္းၾကီး တရားေဟာခန္းကေတာ့ ကၽြန္မ ထပ္ျဖည့္ထည့္လိုက္တာပါ။ အၾကံျပဳခ်က္ မ်ားကို ၾကိဳဆိုလ်က္...