ကေလးေတြကိုု ဆံုုးမေတာ့မယ္ ဆိုုရင္

ပညာေရးဆိုုင္ရာ နာမည္ၾကီး အြန္လိုုင္း မဂဇင္း တခုုက သူ႕အျမင္က႑မွာေဖာ္ျပထားတာေလး တခုုေၾကာင့္ အေတာ္လန္႕သြားမိတဲ့ အတြက္ ခုုစာေလးကိုု ေရးျဖစ္တာပါ။ ေဖာ္ျပထားတာကေတာ ့ကေလးေတြ စည္းကမ္းလိုုက္နာေအာင္ ကိုုင္တြယ္ရာမွာ အေၾကာက္ တရားနဲ႕ မအုုပ္ခ်ဳပ္ရင္မရဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ဆိုုတဲ့အေတြးအေခၚပါ။ ဒီအေတြးအေခၚကိုု ကၽြန္မက ေခ်ပ ေဆြးေႏြးခ်င္တာပါ။ ကၽြန္မဟာ စည္းကမ္းၾကီးတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုုင္းအ၀ိုုင္းမွာ က်င္လည္ခဲ့တာပါ။ကၽြန္မရဲ႕ အသိုုင္း အ၀ိုုင္းက စည္းကမ္းကိုု အေၾကာက္တရားနဲ႕သြန္သင္ပါတယ္။ စည္းကမ္းကိုုအဆူ၊ အေငါက္၊ အရိုုက္အႏွက္ေတြနဲ႕ ထိန္းပါတယ္။ ရလာဒ္ကေတာ့ မတရားဘူးလိုု႕ ကၽြန္မက ထင္တဲ့စည္းကမ္း ကိုု သိသိနဲ႕ တမင္ခ်ိဳးေဖာက္ရတာကိုု ေပ်ာ္ေမြ႕ သြားတာပါပဲ။ ကိုုယ့္ ကိုုယ္ကိုုဟီးရိုုးလိုုလိုု ခံစားမိ တာကိုုးးး။ ေသေအာင္ရိုုက္၊ ပစ္လဲက်ေအာင္ရိုုက္၊ လမ္းေပၚမွာအရွက္ ခြဲျပီးရိုုက္၊ ဘယ္ေလာက္ ရိုုက္ရိုုက္၊ ရိုုက္တဲ့လူ မၾကိဳက္မွန္းသိလိုု႕ သူေဒါသထြက္ေအာင္ကိုုတမင္အနာခံျပီး ခ်ိဳးေဖာက္ တာေနာ္… ကိုုယ့္ကိုု ေဒါသထြက္ရလြန္းလိုု႕ မ်က္လံုုးၾကီးနီျပီးအေမာေဖာက္ ေနတာ ျမင္ရင္ အင္မတန္ ေက်နပ္ပါတယ္။ အေၾကာက္လြန္ အမုုန္း အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း ၾကီးကိုုယ္ေတြ႕ ခံစားသိရွိခဲ့တာပါ။ ကၽြန္မကံေကာင္းခဲ့တာက စည္းကမ္းကိုု ေမတၱာ ေစတနာ တရားနဲ႕သြန္သင္တဲ့ဆရာ ေတာ္ဘုုရားေတြ၊ ဆရာေတြ၊ ဆရာမေတြနဲ႕လဲ ဆံုုဆည္းခဲ့တာပါပဲ။ ကိုုယ့္အေပၚ ေကာင္း ေစခ်င္တဲ့စိတ္ေစတနာနဲ႕ ကိုုယ့္ေနာင္ေရးအတြက္ ဆိုုဆံုုးမတာ လိုု႕ ခံစားမိတဲ့ စကားမ်ားဆိုုရင္ေျပာတဲ့သူ ကသာ ေမ့ေနတာ.. ကၽြန္မကေတာ့ အင္မတန္ မွတ္မိပါတယ္။ ေခါင္းထဲမွာ ေသြးခဲလိုု႕မွတ္ဥာဏ္ ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေပ်ာက္သြားခဲ့ေပမယ့္ ကိုုယ့္အေပၚေစတနာနဲ႕ သြန္သင္တဲ့ ဆံုုးမစကားေတြ ကိုုေတာ့ လံုုး၀ ေမ့မသြားခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕မွတ္ဥာဏ္ေတြဟာ ေခါင္းထဲမွာမရွိဘဲ ႏွလံုုးသား ထဲမွာ ရွိသလားလိုု႕ေတာင္ ဇေ၀ဇ၀ါ ျဖစ္ရတဲ့ အထိပါ။ +++++++++++++++++++++++++++++++++++ ဒီလိုုနဲ႕ အထက္တန္းေအာင္ျပီးတဲ့အခါ တကၠသိုလ္ ေတြပိတ္ထားတဲ့အတြက္ ဆယ္တန္းဂိုုက္လိုု႕ေခၚၾကတဲ့ စာက်က္ လမ္းညႊန္ ျဖစ္ လာခဲ့ပါတယ္။ ဆယ္တန္းမွာ အမွတ္ေကာင္းေကာင္း ရခဲ့တဲ့ ကၽြန္မအတြက္ဂိုုက္ငွားတဲ့သူေတြ မ်ားခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းသူေတြရဲ႕ အေျခအေနအလိုုက္ စာသင္ နည္း၊ စာဘယ္လိုုက်က္မယ္ဆိုုတာလမ္းညႊန္နည္းေတြကိုု ကၽြန္မ စမ္းသပ္ခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ ဆိုုရင္ အသက္ခ်င္းမကြာလွသလိုုတခ်ိဳ႕ေက်ာင္းသားေတြဆိုုရင္ ကၽြန္မထက္ေတာင္ အသက္ၾကီး သူေတြ ပါခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ အသက္အရြယ္ကိုုအားကိုုးျပီး ဆရာလုုပ္တာကိုု လြယ္လြယ္ခံၾကမယ့္ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြ မဟုုတ္ခဲ့ၾကပါဘူး။ဒါေၾကာင့္ ကိုုယ့္စကား နားေထာင္ေအာင္၊ ကိုုယ္လမ္းညႊန္တဲ့အတိုုင္း လုုိက္နာေအာင္ ၾကိဳးစားရေအာင္လြယ္လွတာ မဟုုတ္ပါဘူး။ မလြယ္ လွတဲ့ အခက္အခဲကိုု ေမတၱာ ေစတနာနဲ႕လမ္းညႊန္ျခင္းနည္းနဲ႕ေက်ာ္လႊားေအာင္ျမင္ ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စည္းကမ္းကိုု အေၾကာက္ တရားနဲ႕ ကိုုင္တြယ္တာထက္စစ္မွန္တဲ့ ေစတနာနဲ႕ ကိုုင္တြယ္ တာက ပိုုေအာင္ျမင္ ထိေရာက္တယ္ ဆိုုတာ လက္ေတြ႕ သိခဲ့ပါတယ္။၇ႏွစ္လံုုးလံုုး ဆယ္တန္းဂိုုက္ အျဖစ္ လမ္းညႊန္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြထဲကမွ ခရိုုနီေပါက္စအသိုုင္း အ၀ိုုင္းထဲက ႏိုုင္ငံျခားေရာက္ေနတဲ့ မိဘေတြနဲ႕ ခြဲေနရတဲ့ တဦးတည္းေသာသမီး၊ဆယ္ေက်ာ္သက္ တပည့္ တေယာက္က ကၽြန္မရဲ႕ ခံယူခ်က္ကိုု ခိုုင္မာေစခဲ့ ပါတယ္။ တကၠသိုလ္ တဖက္တက္ရင္း ဆယ္တန္းဂိုုက္လုုပ္ေနတဲ့ ကၽြန္မဆီ ၈တန္းေက်ာင္းသူကိုုဂိုုက္လုုပ္ဖိုု႕ လာအပ္ေတာ့ ကၽြန္မ လက္မခံခ်င္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မိဘခ်င္း ရင္းႏွီးေနျပီးတရပ္ကြက္တည္းသား ျဖစ္သလိုု အဲဒီကေလးမကလဲ ကၽြန္မမ်က္စိေရွ႕မွာ ၾကီးျပင္းခဲ့သူပါ။ သူ႕အေဒၚကကၽြန္မကိုုစာသင္ ခဲ့ဖူးလိုု႕ ကၽြန္မကျငင္းရခက္ခက္နဲ႕ လက္ခံခဲ့ရ တာပါ။ တဦးတည္းေသာသမီးမိုု႕ဆိုုးတယ္ဆိုုတဲ့ စကားက တကယ္ေတာ့ မွားေနေၾကာင္း ကၽြန္မလက္ေတြ႕သိခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီကေလးမဆိုုးေနတာ ဟာ တဦးတည္းေသာသမီးျဖစ္လိုု႕ မဟုုတ္ ပါဘူး။ အက်ိဳးအေၾကာင္းကိုု မွန္မွန္ကန္ကန္သိေအာင္ သြန္သင္ဆံုုးမမယ့္သူ မရွိဘဲ၊ အလိုုလိုုက္ အၾကိဳက္ေဆာင္ျပီး ကိုုယ္က်ိဳးအတြက္အသံုုးခ်ခ်င္တဲ့ သူေတြခ်ည့္ ၀ိုုင္း၀ိုုင္းလည္ေနလိုု႕ ဆိုုးေနခဲ့တာပါ။ က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုုမွာ တဦးတည္း ေသာသမီးျဖစ္လိုု႕ သူမွ မသံုုးျဖဳန္းရင္ ေငြေတြ ဘယ္လိုုလုုပ္ရမွန္းသိမွာမဟုုတ္ဘူးဆိုုတဲ့ စကားကိုု ကေလးမက အဟုုတ္ထင္ပါတယ္။ ဘာမွ လုုပ္စရာ၊ သင္စရာမလိုုဘူး၊ ဘိုုးဘြားမိဘေတြခ်န္ရစ္ မယ့္ အေမြေတြက ဆယ္သက္ စားမကုုန္ဘူးဆိုုတဲ့ စကားကိုု ကေလးက နားေယာင္ပါတယ္။ မိဘေဆြမ်ိဳးေတြ ထူေထာင္ခဲ့တဲ့ စီးပြားေရးက ကိုုယ္ ကိုုင္တြယ္အုုပ္ခ်ဳပ္ခ်ိန္မွာစီးပြားက်သြားရင္ ေကာင္းလား မေကာင္းလား မိဘေဆြမ်ိဳးေတြ မရွိေတာ့ရင္ ဒီစီးပြားေရးလုုပ္ငန္းေတြကိုု ကိုုယ္တိုုင္ ကိုုင္တြယ္အုုပ္ခ်ဳပ္ဖိုု႕အတြက္တဦးတည္းေသာ သမီးက ႏိုုင္ေအာင္ စီမံခန္႕ခြဲႏိုုင္ဖိုု႕အတြက္ ဘယ္ေလာက္ ၾကိဳးစားရမယ္ ထင္သလဲ။ ေမာင္ႏွမသားခ်င္းရွိတဲ့လူေတြက အိုုမင္းလာတဲ့ မိဘေတြရဲ႕တာ၀န္ကိုု ခြဲေ၀ထမ္းေဆာင္ေနၾကခ်ိန္မွာ တဦးတည္းေသာသမီးျဖစ္တဲ့ အတြက္ သူမ်ားထက္ ဘယ္ႏွဆ ပိုုၾကိဳးစားရမယ္ ထင္သလဲ စတဲ့ ဆံုုးမစကားေတြကိုု ကၽြန္မေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ရလာဒ္ကေတာ့ သီတင္းကၽြတ္မွာကၽြန္မကိုု ေက်ာက္ျဖဴနားကပ္ေလးတရံ တပည့္မေလးက ကန္ေတာ့ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မကလဲ အဲဒီေက်ာက္ျဖဴနားကပ္ေလးကိုု တျမတ္တႏိုုး ပန္ခဲ့ပါတယ္။ တကသိုုလ္ မွာ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကၽြန္မရဲ႕နားကပ္အေၾကာင္းကိုုေမးတဲ့အခါ အမွန္အတိုင္း ေျဖျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ တပည့္မေလး ဆယ္တန္းေရာက္တဲ့ႏွစ္မွာ တကသိုုလ္ေနာက္ဆံုုးႏွစ္အၾကိဳတန္း တက္ေနတဲ့ကၽြန္မ ႏိုင္ငံျခားထြက္ ဖိုု႕ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ကိုုယ့္အတြက္ဖတ္ရတဲ့စာနဲ႕ တပည့္ေလးအတြက္ျပင္ဆင္ရတဲ့ စာေတြၾကား မႏိုုင္မနင္း ျဖစ္လာတဲ့ကၽြန္မက မေက်ပြန္ႏိုုင္တဲ့ တာ၀န္ကိုုမယူခ်င္ပါဘူး။ ျမန္မာ့ ပညာေရးစနစ္အရ ဘ၀အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့ ဆယ္တန္းေရာက္ခါမွ မ်က္ႏွာ လြဲခဲပစ္မလုုပ္ ခ်င္တဲ့ အတြက္ ကၽြန္မရဲ႕ အရင္းႏွီးဆံုုး သူငယ္ခ်င္းမကိုု ဂိုုက္လႊဲေပးဖိုု႕ကၽြန္မစဥ္းစားမိပါတယ္။ တပည့္မ ေလးက လက္မခံခ်င္ပါဘူး။သူက ကၽြန္မကိုု တြယ္တာေနပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ နား၀င္ေအာင္ အခါခါ ရွင္းျပ ညိႈႏိႈင္းအျပီးမွာဘာသာရပ္တခ်ိဳ႕ကိုုပဲ သူငယ္ခ်င္းက သင္ဖိုု႕နဲ႕ က်န္တဲ့ဘာသာရပ္ ေတြကိုု ေတာ့ ကၽြန္မကပဲဆက္ျပီး သင္ဖိုု႕ ညိႈလိုု႕ရသြားပါေတာ့တယ္။ တရက္မွာေတာ့ ေက်ာင္းႏႈတ္ဆက္ပြဲ နဲ႕ စိုုင္းစိုုင္းခမ္းလိႈင္ သီဆိုုမယ့္ စင္တင္ဂီတေဖ်ာ္ေျဖပြဲကိုု သြားခ်င္တယ္လိုု႕ တပည့္မေလးက တိုုင္ပင္ ပူဆာ လာပါတယ္။ ကၽြန္မက မသြားဖိုု႕တားပါတယ္။သူက စိုုင္းစိုုင္းခမ္းလိႈင္ အသည္းစြဲပါ။ တညေနတည္းပါလိုု႕ ပူဆာ လာခ်ိန္မွာ ကၽြန္မက ရွင္းျပပါတယ္။ ပြဲကတညေနတည္းပါ၊ အဲဒီပြဲအေၾကာင္းကိုု ျပန္စဥ္းစားေနမွာ ဘယ္ႏွရက္လဲ၊ အဲဒီပြဲအေၾကာင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ စားျမံဳျပန္မွာက ဘယ္ႏွရက္လဲ။ အဲဒီအခ်ိန္ေတြမွာ စာလုုပ္လိုုက္ရင္ဘယ္ေလာက္ စာရမလဲ။ ဆယ္တန္းစာေမးပြဲၾကီး ျပီးတဲ့အခါမွာေရာ ဒါမ်ိဳးပြဲကိုု ၾကည့္လိုု႕မရႏိုုင္ဘူး လား။ အခုု စိတ္မထိန္းႏိုုင္လိုု႕ ပြဲသြားၾကည့္ျပီး ဆယ္တန္းစာေမးပြဲမွာေကာင္းေကာင္း မေျဖႏိုုင္ခဲ့ရင္ ေနာင္တရ တာ ေကာင္းသလား။ ခံႏိုုင္ရည္ ရွိမလား။ အစားထိုုးလိုု႕ရတဲ့ပြဲအတြက္ အစားမထိုုးႏိုုင္ တဲ့ အခ်ိန္ေတြကိုု သံုုးပစ္မလားလိုု႕ ေမးျပီးတဲ့အခါ တပည့္မေလးကသူပြဲမသြားေတာ့ဘူးဆိုုတဲ့ အေၾကာင္း ကၽြန္မကိုု သူ႕သေဘာနဲ႕သူ လိုုလိုုလားလားပဲ ကတိေပးပါတယ္။ အခ်ိန္တပတ္ၾကာလိုု႕ ကၽြန္မစာသင္ရမယ့္ရက္ေရာက္လိုု႕ တပည့္မေလးနဲ႕ေတြ႕တဲ့အခါသူက မ်က္ႏွာအိုုအိုုနဲ႕ပါပဲ … ကၽြန္မ ခ်ိတ္ေပးထားတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းကိုု သူဂိုုက္ျဖဳတ္လိုုက္တဲ့အေၾကာင္း တိုုင္ပါေတာ့တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ၊ စာသင္တာ မၾကိဳက္တာလား၊ ပ်က္ရက္ မ်ားလိုု႕ လားအေၾကာင္းျပခ်က္ ေမးတဲ့အခါ ဘယ္လုုိမွ ေမ ွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ စကားကိုု ၾကားရပါေတာ့ တယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ အခင္ဆံုုးသူငယ္ခ်င္းက ကၽြန္မခ်ိတ္ေပးထားတဲ့ ကၽြန္မရဲ႕တပည့္မေလးကိုုစိုုင္းစိုုင္း ခမ္းလိႈင္ စတိတ္ရိႈးသြားဖိုု႕ လက္မွတ္နဲ႕ ပန္းကံုုးတက္စြပ္ဖိုု႕ ပန္းကံုုး၀ယ္ေပးပါသတဲ့၊ျပီးေတာ့ ေငြမွင္ပါတဲ့ ေရာင္စံုုေဘာလ္ပင္ေလးေတြ ကိုုလဲ ခရစ္စမတ္ လက္ေဆာင္ အျဖစ္ ေပးပါသတဲ့။ ဒါ ကေလးကိုုခ်စ္လိုု႕ ၀ယ္ေပးတာပဲ ဘာလိုု႕စိတ္ဆိုုးရတာလဲ ဆိုုေတာ့ ဆရာမက သိပ္ရိုုးတာပဲ၊အဲဒါ ဂိုုက္လုုတာ၊ ဆရာမ မိတ္ဆက္ေပးလိုု႕ သမီးကိုု သူကသင္ရတာကိုု … ဒါေတာင္ ဆရာမက စိတ္ပုုပ္တယ္သူမ်ား မေကာင္းေၾကာင္း သိပ္ေျပာတတ္ တယ္ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းမွာ ေပါင္းမယ့္သူ မရွိဘူးလိုု႕သမီးကိုုေျပာတယ္။ သူ႕သူငယ္ခ်င္းတျခားတေယာက္ကိုုပါ အိမ္ေခၚလာျပီး ဆရာမ က ဆိုုးတဲ့အေၾကာင္းေထာက္ခံျပီး ေျပာခိုုင္းတယ္။ သူ ဆရာမအေပၚ မေက်နပ္တာကိုု သမီးဆီပါ လာျပီး ဇာတ္ရႈပ္တယ္။သမီးကဆယ္တန္းအတြက္ စိတ္ေရာကိုုယ္ပါ ႏွစ္ျပီး စာသင္ေနတာ.. တျခားကိစ္စေတြ ေခါင္းထဲမွာအာရံုုမထားႏိုုင္ဘူး၊ မထား သင့္ဘူးဆိုုတာ သူနားမလည္ဘူးလား၊ သမီးရဲ႕အၾကိဳက္နဲ႕မ ွ်ားျပီးသူ႕အတြက္ အက်ိဳးရွိေအာင္ ဖန္တီးယူတာေလ.. သမီးက ကိုုယ့္ တက္လမ္း အတြက္ ကိုုယ့္စိတ္ကိုုထိန္းႏိုုင္ပါတယ္၊ ေဟာ့ဒီမွာ သူ၀ယ္ေပးထားတဲ့ စတိတ္ရိႈး လက္မွတ္၊ သမီးျဖဲထား တယ္တဲ့… လက္မွတ္အျပဲေလးကိုု ကၽြန္မ ယူၾကည့္ေတာ့ ရက္စြဲက မလြန္ေသးပါဘူး။ တအားၾကိဳက္တဲ့အဆိုုေတာ္ရဲ႕ ႏွစ္သစ္ကူး စတိတ္ရိႈး ကိုု ေသလုုမတတ္ ၾကည့္ခ်င္ေနေပမယ့္ စိတ္အလိုုမလိုုက္ဘဲထိန္းသိမ္းႏိုုင္စြမ္း ရွိလာတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ တပည့္မေလးကိုု ၾကည့္ရင္း ကၽြန္မရင္ထဲမွာ၀မ္းသာ၊ ၀မ္းနည္း…. ဒီျဖစ္ရပ္ေလးက ကၽြန္မကိုုခိုုင္ခိုုင္မာမာ ျပသလိုုက္တာကေတာ့… ကေလးေတြကိုု စည္းကမ္းထိန္းရာမွာ... သူတိုု႕ကိုု လူရာသြင္းျပီး လူၾကီးတေယာက္လိုု စဥ္းစား ေတြးေခၚတတ္ေအာင္၊ ကိုုယ္ခ်မွတ္တဲ့စည္းကမ္းဟာ သူတိုု႕ဘ၀ လူရာ၀င္ေစဖိုု႕ လိုုအပ္တဲ့အရာ ျဖစ္ေၾကာင္းလက္ခံ လာေအာင္၊ အဲဒီစည္းကမ္းကိုု လိုုက္နာျခင္းအားျဖင့္ သူတိုု႕ဘ၀ တက္လမ္းသာ ရွိျပီး အက်ိဳးမဲ့မျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္ လက္ခံလာေအာင္ သြန္သင္ဆံုုးမႏိုုင္မယ္ဆိုုရင္ အသက္အရြယ္၊ ဘြဲ႕၊ ဂုုဏ္၊ ဘာဆုုိဘာမွ မလိုုအပ္ပါဘူး။စိတ္ရင္း ေစတနာနဲ႕ ရိုုးဂုုဏ္၊ ကိုုင္တြယ္ပံုု ကိုုင္တြယ္နည္းပဲ လိုုအပ္ပါတယ္။ ကေလးေတြကိုု ကေလးေတြအျဖစ္ နားလည္ျပီး၊ သူတိုု႕ရဲ႕ ခံစားခ်က္၊ စိတ္ကူး၊ အေတြးအေခၚေတြကိုု စာနာျပီး၊ ေမတၱာ ေစတနာေတြ ေပးၾကရေအာင္ပါ။ အဲဒီနည္းနဲ႕ သူတိုု႕ကိုု စိတ္လံုုျခံဳမႈေပးျပီး သူတိုု႕အတြက္ ပိုုျမင့္မားတဲ့ စိတ္ဓာတ္၊ အဆင့္အတန္း၊ ခံယူခ်က္ေတြကိုု ေဆာင္ၾကဥ္းေပးၾကဖိုု႕ တိုုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္ လိုုက္ရပါတယ္ရွင္။