အေမတေယာက္ရဲ႕ အႏုုပညာ

ဘေလာ့ဂါရြာၾကီး စည္ပင္ေနရာက၂၀၀၇ ေနာက္ပိုုင္းမွာ သိသိသာသာ ေျခာက္ကပ္သြားတယ္။ ေရႊဝါေရာင္မုုန္တိုုင္းအျပီးအေၾကာက္တရားေတြေၾကာင့္လဲ တခ်ိဳ႕တဝက္၊ လုုပ္ငန္းခြင္ထဲက ဘေလာ့ဂါတခ်ိဳ႕ ရာထူးတက္၊တာဝန္မ်ား သြားတာလဲ ပါရဲ႕၊ အပ်ိဳလူပ်ိဳ ဘေလာ့ဂါေတြ ၾကင္ယာ စံုုသြားလိုု႕ အိမ္ေထာင္အမႈေတြနဲ႕ အခ်ိန္မေပးႏုုိင္ၾကေတာ့ တာလဲ ပါရဲ႕၊ လူတခုု ပူမႈရယ္တဲ့ဆယ္ကုုေဋေတြ စသျဖင့္ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေပါင္းစံုုေၾကာင့္ ဘေလာ့ရြာၾကီး ျငိမ္ေနတာ အေတာ္ၾကာျပီ။ ကိုုယ္ကေတာ့ ဘေလာ့ရြာကေန အၾကာၾကီး ေပ်ာက္သြားရတာ မိုုးနတ္မင္းေပး တဲ့ရတနာေတြ ထိန္းေနရလိုု႕ပါ။ (ကိုုယ့္ကိုုယ္က် အဲလိုု အေကာင္းေျပာတာ) မိုုးနတ္မင္းေပးတာလိုု႕ေျပာတာအေၾကာင္းရွိတယ္။ ေလ၂ခါျဖတ္ထားတဲ့ကိုုယ္က ကေလးမရခင္ တည္းက သားဥအိတ္၂လံုုး ရွိတာမွာ တလံုုးေဘးမွာေသြးလံုုးတည္လိုု႕ ဆိုုျပီး (ေသြးလံုုးနဲ႕ သားဥအိတ္တလံုုး) အတြဲလိုုက္ ထုုတ္ထားရတယ္။ ဆရာဝန္က အားရပါးရအားေပးလိုုက္တာက ဒီတသက္ ကေလးမရႏိုုင္ေတာ့ဘူး ဆိုုတာကိုုး။ ဒီၾကားကကိုုယ္ဝန္ ရွိတာမ်ား ျဖစ္ေနမလားဆိုုျပီး ေဆးဆိုုင္က ပစည္းေလးဝယ္ျပီး စစ္ၾကည့္ ေတာ့ဟယ္ အနီ၂စင္းေတာ့ဆိုုျပီး ထခုုန္တာ။ ေနာက္ေန႕ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု ေန႕ေစ့လေစ့ ပံုုစံဖမ္းျပီး ေဆးရံုုသြား ဗိုုက္အပ္ေတာ့ ဆရာဝန္မက ရီလႊတ္တာ။ ကိုုယ့္က်န္းမာေရး ရာဇဝင္ဖတ္ၾကည့္ျပီး ကေလးရူးရူးေနတဲ့ ခ်ာတိတ္ဆိုုတဲ့ အၾကည့္နဲ႕ေခ်ာ့ရွာတယ္။ ကိုုယ္ကဇြတ္ေျပာ ေတာ့ သူလဲကိုုယ္စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ဆိုုတဲ့ မ်က္ႏွာေပးနဲ႕ ကုုတင္ေပၚတက္ခိုုင္းျပီး ကေလး ႏွလံုုးခုုန္သံ နားေထာင္တဲ့ စက္ေလးနဲ႕ ဗိုုက္ေပၚ ေထာက္ရွာတာဘာသံ မွ ထြက္မလာဘူး။ ဘယ့္ႏွယ့္ရွိစ ဆိုုတဲ့ ရုုပ္နဲ႕ ကေလးမရွိပါဘူးဆိုုျပီးနားခ်တယ္။ ကိုုယ္ကလဲ ဇြတ္ပဲ။ တျပားသားမွ မေလ ွ်ာ့ဘူး။ ဒါနဲ႕ Ultrasound ရိုုက္ပါေရာ။အဲ့မွ ေတြ႕တယ္။ ကေလးက အစက္ကေလးပဲ ရွိေသးတာကိုု သူက ႏွလံုုးခုုန္သံနားေထာင္တဲ့စက္နဲ႕ရွာလိုု႕ ဘယ္လိုုလုုပ္ အသံၾကားမတံုုး။ ဒီေတာ့မွ ဆရာဝန္မကေဆာင္ရန္၊ေရွာင္ရန္ေတြ ေျပာလႊတ္ျပီး ကိုုယ့္ကိုု စာရင္းအရွည္ၾကီးနဲ႕ ေဆးစစ္ခိုုင္းပါေတာ့တယ္။ ေလးမ်က္ႏွာတိတိ စာရင္းရွည္ၾကီးအတြက္ ေသြးကိုု ေဆးထိုုးပိုုက္အၾကီးၾကီးနဲ႕ ၆ခုု ထုုတ္ျပီး ေဆးစစ္တာ ကိုုယ့္တလခ ေျပာင္ပါေရာ။ ကေလးအတြက္ဆိုုျပီးမႏွေျမာေပါင္။ ဆရာဝန္မကေျပာတယ္။ ကိုုယ့္က်န္းမာေရးအရ ေန႕တုုိင္းေသာက္ရတဲ့ေဖာလစ္အက္ဆစ္ က ကေလးအတြက္ သိပ္ေကာင္းသတဲ့။ ေသာက္ေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာပလဲဆိုုေတာ့၃ႏွစ္လိုု႕ ျပန္ေျဖျဖစ္တယ္။ ကေလးကံေပါ့။ သူမ်ားေတြကိုုေတာ့ ကိုုယ္ဝန္ ၇လေလာက္ ေနမွပံုုမွန္ ေဆးရံုုကိုု ရက္ခ်ိန္းနဲ႕ လာခိုုင္းေပမယ့္ ကိုုယ့္ကိုုေတာ့အဲဒီအခ်ိန္တည္းက တလတခါ ပံုုမွန္ ခ်ိန္းပါတယ္။ ဘုုရားစူးမိုုးၾကိဳးပစ္ ကိုုယ္ဝန္သည္။ ေပါ့ပါးလိုုက္တာမ်ား လႊားခနဲ လႊားခနဲ။ ကိုုယ္ဝန္ရွိျပီဆိုုတာနဲ႕အင္တာနက္တခြင္ ျပဲျပဲစင္ရွာဖတ္တာက ကေလးျပဳစုုပ်ိဳးေထာင္နည္း၊ ကေလးစိတ္ပညာ။ကေလးေၾကာင့္ပဲ ကေလးစိတ္ပညာအေၾကာင္း သင္တန္းေပး မယ္ဆိုုတဲ့ အလုုပ္ကိုု ဘေလာ့ဂါမခင္မင္းေဇာ္ရဲ႕ ေကာင္းမႈနဲ႕ ေလ ွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အလုုပ္က သင္တန္းဆင္းျပီးမွလူျပန္ေရြး၊ လူစစ္ျပီးအလုုပ္ခန္႕မွာတဲ့။ ကိုုယ့္အၾကံက အလုုပ္မခန္႕ခဲ့ရင္ေတာင္ ဒီသင္တန္းကိုု စရိတ္ျငိမ္း တက္ခြင့္ရတာ အျမတ္လိုု႕ သေဘာထားတာကိုုး။ ဒါေပမယ့္ အလုုပ္ကကိုုယ့္ကိုု ခန္႕လိုုက္တယ္။ ကိုုယ္ကလဲ ဒီအလုုပ္က ကိုုယ့္ကေလးေတြကိုုျပဳစုုပ်ိဳးေထာင္ရာမွာ တဖက္တလမ္းအက်ိဳးျပဳမယ္လိုု႕ ေတြးျပီး ဆက္လုုပ္လုုိက္တယ္။ ကိုုယ္ဝန္ ၈လေလာက္မွာဆီးစပ္ေအာင့္လာလိုု႕ ဆရာဝန္ကိုု ေျပာေတာ့ ေမြးခ်င္တဲ့လက္ခဏာ ျပတာတဲ့။ လမေစ့ဘဲေမြးရင္ ကေလးက်န္းမာေရး မေကာင္းဘူး။ လမေစ့ဘဲ ေပးမေမြးဘူးဆိုုျပီးေဆးတလံုုးထိုုးလိုု႕ လူကိုုလဲ ေဆးရံုုေကာက္တင္ပလိုုက္တယ္။ ကုုတင္အက်ယ္ခ်ဳပ္ေလးရက္။ ကုုတင္ေပၚကပါ ေပးမဆင္းဘဲ ျငိမ္ေနခိုုင္းတယ္။ သန္႕စင္ ခန္းေတာင္ ေပးမသြားဘူး။ကုုတင္ေပၚတင္ကန္႕လန္႕ကာျပီး ကိစ္စရွင္းခိုုင္းတာ ေသခ်င္ေစာ္နံေရာ။ ကေလးအတြက္ဆိုုျပီး သည္းမခံဖူး တာေတြ သည္းခံရတယ္။ ဒီအရွိန္နဲ႕ ျဖစ္မွာေပါ့။ အရွိန္လြန္ျပီးရက္ေစ့ေပမယ့္ ကေလးက ေမြးမလာဘူး။ ဟိုုေန႕ ေမြးႏိုုး ဒီေန႕ေမြးႏိုုးနဲ႕ဗိုုက္တလံုုးကိုု မႏိုုင္မနင္း ပိုုက္ျပီး ေမြးရလြယ္ေစ ေၾကာင္း လမ္းေလွ်ာက္ လိုုက္ရတာ ေျခေတြေတာင္ နာတယ္။ ေဆးရံုုတက္ဖိုု႕ အသင့္ျပင္ထား တဲ့ အထုုပ္တထုုပ္ကားထဲထည့္ျပီး ခ်င္းမိုုင္ျမိဳ႕ ဒြိဳင္စူထပ္ေတာင္ေပၚ ေလွကားနဲ႕တက္ျပီး ဘုုရားဖူးတယ္။ မေမြး။ေနာက္ေန႕ ဘုုရင္မ ပန္းျခံ လမ္းပတ္ေလ ွ်ာက္လဲ မေမြး။ ေနာက္၂ရက္ ေနလိုု႕ ေခါင္းခၽြဲဆင္းေတာ့မွေဆးရံုုသြား၊ ကုုတင္ေပၚမွာ ဆရာဝန္က စမ္းျပီး အခ်ိန္ေရာက္ျပီ ဆိုုျပီးေရမႊာ ေပါက္ ခ်ိန္မွ ဗိုုက္ထဲကေက်းဇူးရွင္ ကၽြမ္းပစ္လိုုက္တာ (((ဂလံုု))) ကနဲပဲ။ ဗိုုက္ထဲကကေလးတပတ္လည္သြား တာ ဗိုုက္ျပင္ၾကီး ၾကည့္ျပီး ျမင္လုုိက္ရတယ္။ ဆရာဝန္ကမသကၤာ လိုု႕ျပန္စမ္းေတာ့ ေခါင္းဆိုုက္ ေနရာက ေဘးတိုုက္ၾကီး ျဖစ္သြားျပီဆိုုျပီး အေရးေပၚခန္းထဲကုုတင္ကိုု တြန္းေျပးေတာ့တာပဲ။ ျဖစ္လိုုက္ရင္ အသည္းအသန္။ ဒါနဲ႕ပဲ သားဦးကိုုဗိုုက္မနာဘဲ ခြဲေမြးလိုုက္ရတယ္။ (တတိယေျမာက္သမီး က်မွပဲ ရွားရွားပါးပါး ဦးသန္႕ေမြးတဲ့ နက္ခတ္နဲ႕ တူတဲ့အခ်ိန္ကိုု အခါေပးထားတာ ဖတ္မိလိုု႕၊ ဦးသန္႕လိုု ကေလးမ်ိဳး လိုုခ်င္တယ္ဆိုုျပီး ဗိုုက္နာတာကိုု ေအာင့္ထားတာ ၃ရက္။ ေက်ာင္းမွန္းကန္မွန္းသိေအာင္ အတိုုးနဲ႕အရင္းေပါင္းျပီး နာလိုုက္တာမွ ေျပာစရာေတာင္ စကားလုုံး မရွိဘူး။) တကယ္တမ္းေမြးလာျပီဆိုုေတာ့စာေတြ႕နဲ႕လက္ေတြ႕ ကြာေတာ့တာပဲ။ ေဆးရံုုမွာ ကေလးေမြး တာနဲ႕ ကေလးအထူးကုုက တခါတည္း ေခၚသြားျပီးကေလးတကိုုယ္လံုုး ဓာတ္မီးနဲ႕ အၾကိဳ အၾကားမက်န္ (နား၊ ႏွာေခါင္း၊ ပါးေစာင္၊အာေခါင္မက်န္) အကုုန္ထိုုးၾကည့္ျပီး စစ္ေတာ့တာ။ ျပီးရင္ ဗိုုက္ခြဲထားလိုု႕ညွာမယ္မထင္နဲ႕။ ကေလးအေမ ထေပေတာ့ ဒီလိုုႏိုု႕တိုုက္ဆိုုျပီး သူနာျပဳ ခ်ဳပ္ၾကီးကသင္တန္းေပးေတာ့တာပဲ။ မိဘေတြ ပထမဆံုုးသားဦးဆိုုရင္ေတာ့ မိေရာဖပါ သင္တန္းတက္ေပေတာ့အခမဲ့။ ကေလးအေဖ လာခဲ့။ ကေလးအေဖေတြအတြက္ သင္တန္း ဘယ္အခ်ိန္က ဘယ္အခ်ိန္ထိမတက္မေနရ လာတက္။ ဒါပဲ။ ကေလးအေမအတြက္ သူနာျပဳက ကေလးျပဳစုုနည္းသင္ေပးတယ္၊ အခ်ိန္နဲ႕တကြသြင္းကုုန္၊ ထုုတ္ကုုန္ေတြကိုု စာရင္းမွတ္ရတယ္။ ဘယ္အရြယ္ ဆိုု သြင္းကုုန္ဘယ္ေလာက္မွာ ထုုတ္ကုုန္ ဘယ္ေလာက္ မရွိရင္ ဘယ္လိုုလုုပ္။ ေလးရက္ေန လိုု႕မွထုုတ္ကုုန္ မထြက္ရင္ baby MOM တိုုက္ေပါ့။ ႏိုု႕မႈန္႕ ဘယ္တံဆိပ္တိုုက္ရမလဲဆိုုေတာ့ ျပာျပာသလဲ တားတယ္။ ဘယ္ေလာက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ႏိုု႕မႈန္႕ျဖစ္ပါေစ။ မိခင္ႏိုု႕ ရဲ႕ ငါးပံုုတပံုုပဲ အဟာရနဲ႕ အာနိသင္ပါတယ္။ ဒီကိစ္စကိုုဘယ္ႏိုု႕မႈန္႕ေၾကာ္ျငာကမွ ထည့္မေျပာပါဘူးတဲ့။ ဒါလဲ ဟုုတ္တာပဲ။စီးပြားေရးလုုပ္ပါတယ္ဆိုုမွ ကိုုယ့္စားအိုုး ကိုုယ္ခြဲ သလိုုျဖစ္မယ့္အခ်က္ ဘယ္သူကထည့္ေၾကညာမလဲေနာ္။ ဒါနဲ႕ပဲ မေအႏိုု႕ကလြဲရင္ တျခားဘာမွ ပါးစပ္ထဲ မဝင္ေစရ ဗ်ဴဟာနဲ႕၆လလံုုးလံုုး ၂ပါးသြားရပါတယ္။ ကေလး ကာကြယ္ေဆးကိုု ရက္ခ်ိန္းနဲ႕ သြားေတာ့ ကေလးခ်ီရင္ထည့္တဲ့ သိုုင္းအိတ္ေလးနဲ႕ စတိုုင္ထုုတ္ သြားတာေပါ့။ ကိုုယ္ေတြကအင္တာနက္ၾကမ္းပိုုးကိုုး။ ဘယ္ဘရန္းဆိုု ဘာအသားနဲ႕ခ်ဳပ္ထားေတာ့ ကေလးအသားႏုုႏုုေလးပြန္းသြားမလား။ ဒီအသား ဆိုု ရႏိုုင္ေကာင္းရဲ႕ ဒါေပမယ့္ ခ်ဳပ္ပံုုအေနအထားေၾကာင့္ကေလး ေနလိုု႕ေကာင္းပါ့မလား လားေပါင္းစံုုနဲ႕ ဖိုုရမ္ေတြပါမက်န္ လုုိက္ရွာဖတ္ျပီးမွထည့္လြယ္တာဆိုုေတာ့ ဟုုတ္ျပီေပါ့။ ဆရာဝန္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဆူခံရတာပါပဲ။သိုုင္းၾကိဳးအားကိုုးနဲ႕ သတိထားမႈေလ်ာ့ရင္ မေတာ္တဆ ခ်ီတာ မတ္သြားရင္ အထိန္းလြဲသြားရင္ကေလးအရိုုးႏုုႏုုေလးေတြနဲ႕ အရြတ္ကြင္းေတြကိုု ထိခိုုက္ေစႏိုုင္ပါသတဲ့။ ကေလးအသက္၆လသား မျပည့္ေသးရင္ basinet လိုု႕ေခၚတဲ့ ကေလး သိပ္ျပီး ထည့္ဆြဲတဲ့ ျခင္းလိုုဟာနဲ႕သယ္တာ ေဘးအကင္းဆံုုးပါတဲ့။ ႏိုု႕မိုု႕ ကေလးခါးရိုုး လည္ပင္းရိုုး ထိသြားရင္တသက္လံုုး ရင္က်ိဳးရလိမ့္မယ္ တဲ့။ ဟုုတ္ပါရဲ႕။ ဆူတဲ့သူကိုု ထိုုင္ ကန္ေတာ့ခ်င္စိတ္ေပါက္သြားတယ္။ မေတာ္တဆ တခုုခုုမ်ားျဖစ္ခဲ့ရင္ ကိုုယ့္ကိုုယ္ကိုု တသက္လံုုးခြင့္လႊတ္ႏိုုင္မယ္ မထင္ဘူး။ ကေလးနည္းနည္းၾကီးလာလိုု႕ေမွာက္တာ၊ ေလးဘက္သြားတာ၊ မတ္တပ္စမ္းတာနဲ႕ လမ္း ေလ ွ်ာက္က်င့္ရာမွာလဲ စိတ္မေစာဖိုု႕ဆရာဝန္က မွာရွာပါတယ္။ ကေလးရဲ႕အရိုုးေတြ နဲ႕ ဇီဝျဖစ္စဥ္ေတြက အဆင္သင့္ျဖစ္ရင္ သဘာဝအရသူ႕ဟာသူျဖစ္လာလိမ့္မယ္။ အခ်ိန္မ ေရာက္ေသးခင္ စိတ္ေစာျပီး အတင္းဖိအားေပးရင္ကေလးကိုုထိခိုုက္ေစတယ္လိုု႕ ဆရာဝန္က ေျပာပါတယ္။ ကိုုယ္ကလဲ စိတ္ကူးေပါက္သမ ွ်အကုုန္ေမးတာပဲ။ ဒီေတာ့ ဆရာဝန္ကလဲ စိတ္ရွည္ရွည္ ေျဖေပးပါတယ္။ သူေျပာတာ ဟုုတ္တယ္။ကေလးခ်င္း ျပိဳင္တဲ့ သူတေယာက္ သူ႕ကေလးကိုု ဆယ္လသားမွာ လမ္းေလ ွ်ာက္က်င့္တာ ပုုဆိုုးကိုု ကေလးခ်ိဳင္းမွာ သိုုင္းျပီး ဆြဲရင္း လမ္းေလ ွ်ာက္ ဇြတ္က်င့္သတဲ့။ကေလးကေတာ့ တရက္နဲ႕ လမ္းေလ ွ်ာက္ တတ္ျပီး ေနာက္ေန႕ မတ္တပ္ပဲ လမ္းေလ ွ်ာက္ေတာ့တယ္။ တြားမသြားေတာ့ဘူး။ ဘာျဖစ္လဲဆိုုေတာ့ ေျခေထာက္ခြင္သြားေရာ။ ကေလး လမ္းေလ ွ်ာက္ ေစာတာ ေနာက္က်တာက ဘာမွ အေရးမၾကီးဘူး။ ခုုေတာ့ မျပိဳင္သင့္တာျပိဳင္ျပီး ဇြတ္လုုပ္ေတာ့ ကေလးခမ်ာ အရြယ္ေရာက္ခ်ိန္ သိမ္ငယ္စိတ္ၾကီးနဲ႕ တသက္လံုုး အတိုုမဝတ္ရဲဘူး။ ေနာက္တခုုက ကေလးက ေလးဘက္ သြားရင္းနဲ႕ ေရွ႕တိုုးေနာက္ဆုုတ္ လုုပ္တာဟာကေလးရဲ႕ဦးေႏွာက္ကိုု လိုုသလိုုဖြံ႕ျဖိဳးေစတယ္ အဲဒီအရြယ္မွာဖြံ႕ျဖိဳးရမယ့္ ဦးေႏွာက္ အစိတ္အပိုုင္းကိုု ေလးဘက္တြားလိုု႕ ျဖစ္တဲ့ ျပင္းအားနိမ့္ ေခါင္းလႈပ္မႈကေနအေထာက္အပံ့ျဖစ္ေစတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကေလး ေလးဘက္သြားတာ ၾကာေနျပီး လမ္းမ ေလ ွ်ာက္ေသးရင္ ဒါမေကာင္းတာ မဟုုတ္ဘူးဆိုုတာကိုု ကေလးဆရာဝန္က ေသခ်ာေျပာ ပါတယ္။ဒါမ်ိဳးေတြကေတာ့ အထူးျပဳေလ့လာသင္ယူထားသူပဲ သိႏိုုင္မယ့္ ကိစ္စ ထင္ပါရဲ႕။ကိုုယ္လိုု စာဂ်ပိုုး အင္တာနက္ဂ်ပိုုးက ဘယ္မွာမွ ဒါမ်ိဳးကိုု ရွာမေတြ႕ခဲ့ဘူး။ဆရာဝန္ ေျပာမွ သိပါတယ္။ ကေလးမ်ား မတ္တပ္ေျပးရင္ ထိခိုုက္မွာလဲ စိုုးေပမယ့္မေျပးလိုု႕မသန္ ျဖစ္မွာလဲ စိုုးရိမ္တာ ဆိုုေတာ့ လိုုက္ထိန္းရတာ အင္မတန္ေမာတာ။ ဒါေပမယ့္ ေၾသာ္..ေျပးစရာ ေျခေထာက္ပါလိုု႕ ဝမ္း သာရတာပဲ။ အေျပးျမန္ေတာ့ သန္မာမႈအတြက္စိတ္ခ်မ္းသာရတာပဲ။ ေမာေတာ့ေမာတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မေမာဘူးေပါ့။ ကေလးေတြဆူညံေအာ္ဟစ္ေနျပန္ေတာ့ နားစည္ ျပသနာေၾကာင့္ သူမ်ားထက္ ပိုုၾကားေနတဲ့ ကိုုယ့္မွာနားမခံႏိုုင္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဆြံ႕အနားမၾကား ကေလးေတြကိုု ျမင္ရင္ လ ွ်ပ္စစ္ေခါင္းေလာင္း သံေလးေတြကေန ဆည္းလည္း သံေလးေတြ ျပန္ျဖစ္သြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ စိတ္… စိတ္ပါကြယ္။ ကေလးထိန္းတယ္ဆုုိတာ တကယ္ေတာ့ဘာမွမဟုုတ္ဘူး။ သူတိုု႕ရဲ႕ တရက္တာ အခ်ိန္ ၂၄နာရီကိုု ေန႕တုုိင္းဘယ္လိုုစီမံခန္႕ခြဲေပးမလဲ ဆိုုတာပဲ။ ငယ္တံုုးမွာဆိုုရင္ အိပ္ခ်ိန္ကိုု ဘယ္ႏွနာရီသတ္မွတ္ေပးျပီး ဘယ္အခ်ိန္ကေန ဘယ္အခ်ိန္ၾကား အိပ္ေအာင္ အက်င့္ လုုပ္ေပး မလဲ၊ဘယ္လိုု အေနအထားမ်ိဳးနဲ႕ ေပးအိပ္မလဲ။ အစားကိုုလဲ ဘာအစားမွ ဂ်ီးမမ်ားရေအာင္၊ဓာတ္မတည့္တဲ့ အစားအစာကလြဲရင္ က်န္တာေတြကိုု ေတာက္တာ၊ အစာအဆိပ္သင့္တာ မျဖစ္ေအာင္ဘယ္လိုု တြဲစပ္ စီစဥ္ ေကၽြးေမြးမလဲ စသျဖင့္ေပါ့။ ကေလးခ်ီနည္းကလဲ အရြယ္အလိုုက္မတူျပန္ဘူး။ အဝတ္အစားဆင္ရ၊ ေရခ်ိဳးေပးတာ အစ အရြယ္အလိုုက္မတူတာ။ နည္းနည္းေလးၾကီးလာျပီဆိုုရင္ သူတိုု႕ေလာကကိုု သင္ၾကားေလ့က်င့္ဖိုု႕ ဘယ္အရြယ္မွာ ဘာေတြကိုုေပးသိျပီး ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘာေတြကိုု မျမင္ေအာင္ ထိန္းသိမ္း ဖြက္ထားမလဲ၊ေဆာ့ကစားခ်ိန္မွာ ဘယ္အသက္အရြယ္ဆိုု ဘယ္လိုုကစားနည္း ေတြကိုု နားလည္ျပီးေဘးကင္းကင္း ေဆာ့ႏိုုင္မလဲ ဘလာဘလာ ေပါ့။ ႏိုုင္ငံျခားမွာ မိေဝးဖေဝး ေဆြေဝးမ်ိဳးေဝးဆိုုေတာ့ ညႊန္ၾကားျပသမယ့္သူ အနားမွာ တျခားလူမရွိေတာ့ သင္တန္းေတြ တက္ေပါ့။ထိုုင္းမွာ ကိုုယ္က တခုုကံေကာင္းတာက ကေလးေမြးတဲ့ေဆးရံုုမွာ မိဘအသင္းေတြရွိတယ္။ဒီေဆးရံုုမွာ တက္ေမြးဖူးေသာ မိဘမ်ား အသင္းေပါ့။ အေတြ႕အၾကံဳေတြ ဖလွယ္ၾကတယ္။ပြဲေတြရွိတယ္။ ခုုထိလဲ တက္ရတံုုးရယ္။ ကေလးေတြကိုုျပဳစုုပ်ိဳးေထာင္ရတာဟာ ကိုုယ့္ကေလးက ဥာဏ္ေကာင္းေလ၊ ထိန္းရတဲ့လူ ေမာေလ။ ကိုုယ့္ကေလးကဥာဏ္ကစားႏိုုင္ေလ ထိန္းရခက္ေလ။ ပညာေလး ပိုုတတ္လာေလ ေမးခြန္းထုုတ္ေလေတာင္းဆိုုခ်က္မ်ားေလပဲ။ ထိန္းရခက္တဲ့ ကေလးေတြကိုု ၾကည့္ရင္း အေဒၚၾကီးတေယာက္သူ႕ကေလးေတြထိန္းရင္း ေျပာဖူးတာ သတိရတယ္။ ငါေလ ျဖစ္ႏိုုင္ရင္ နင္တိုု႕ျငိမ္ေအာင္ဘိန္းေကၽြးထားခ်င္တယ္တဲ့။ ကိုုယ္ကလဲ ရြတ္ျပီး ဘာလိုု႕ မေကၽြးလဲ ဆိုုေတာ့ မေအျဖစ္ေနလိုု႕ေပါေအ။ မိေထြးသာဆုုိ ေကၽြးပစ္တာ ၾကာျပီတဲ့။ ဟုုတ္ေတာ့ ဟုုတ္ပါတယ္။ျပဳစုု ပ်ိဳးေထာင္ပံုုကိုု ၾကည့္ရင္ မိဘလား ဘိုုးဘြားလား အကိုုၾကီးအမၾကီးလားေဆြမ်ိဳး သားခ်င္းလား သည္းခံ အႏြံတာခံပံုုခ်င္းေတာ့ ကြာမွာပါပဲ။ ကိုုယ္ပင္ပန္းတဲ့ခ်ီခ်ီပိုုးပိုုးအရြယ္ကေန မတ္တပ္ေျပးတဲ့ အရြယ္၊ စကားသင္တဲ့ အရြယ္ေတြလဲ ေရာက္ေရာ.. ကိုုယ္ပင္ပန္းတာ ေလ်ာ့သြားေပမယ့္ စိတ္ပင္ပန္းတာနဲ႕ ေခါင္းပင္ပန္း တာေတြ အလွည့္ေရာက္လာပါေရာ… အေနအထိုုင္ အေျပာအဆိုု အဝတ္အစား အမ်ိဳးစံုု သြန္သင္ရသလိုု သူတိုု႕အတြက္က တေလာကလံုုးက ရွိသမ ွ် အျဖစ္အပ်က္ေတြ အကုုန္လံုုးက သိစရာေတြခ်ည့္ကိုုးးး ေမးပါျပီ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ဆီလိုု အေပါက္ရွာျပီး ေမးေတာ့ တာပါ။ နားခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ကေလးထိန္းရသက္သာေအာင္ဆိုုျပီး ကာတြန္းကားေတြ ဖြင့္ျပ ထားမိေတာ့ တိုုင္အၾကီးၾကီးပတ္ေတာ့တာပါပဲ။ ေမေမ စင္ဒရဲလားက ဘာလိုု႕ဒီအကၤ် ီတထည္ထဲ ဝတ္တာလဲ ေမေမ Pooh က ဘာလိုု႕ေဘာင္းဘီမဝတ္ဘဲ -င္တံုုးလံုုး ေနတာလဲ ေမေမ ေၾကာင္ၾကီး တြမ္က ဘာလိုု႕ၾကြက္ၾကိဳက္တာလဲ ေမေမ Tweety ေလးငယ္ငယ္တံုုးကေရာ မီးမီးလိုု diaper ဝတ္လား အစရွိေသာ ဘယ္လိုုမွေတြးထင္မထားဖူးေသာ ေပါက္တတ္ကရ ေမးခြန္းမ်ား အကုုန္ထြက္ေလ သတည္း… ဒါနဲ႕ ကာတြန္းကားကိုုအလွည့္နားရင္း ျမန္မာသင္ပုုန္းၾကီး ဖတ္စာက ဗ်ည္းကိုု သင္မိတာမွာ ေနာက္တမ်ိဳးတိုုင္ပတ္ပါသည္။ ေမေမ ဂငယ္ ဃၾကီး နငယ္ ဏၾကီးရွိတယ္။ ကၾကီးရွိျပီး ဘာလိုု႕ ကငယ္ မရွိတာလဲ။ ေမေမ ဘာလိုု႕ ကၾကီး ခေခြးလိုု႕ေခၚတာလဲ သူတိုု႕ကိုု သင္ရသည္ကအေခၚအေဝၚမ်ိဳးစံုု၊ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္ မ်ိဳးစံုုနဲ႕တကြ ေနာက္ဆံုုး ေဆြမ်ိဳးစပ္နည္းကိုုေရာက္ပါသည္။ ေမေမ.. ဘာလိုု႕တူ၊ တူမလိုု႕ေခၚတာလဲဟင္ အင္း မွတ္ထားးး ဦးေလးေတြအေဒၚေတြနဲ႕ အက်င့္စရိုုက္တိုု႕ ရုုပ္တိုု႕ တူတတ္လိုု႕ တူလိုု႕ ေခၚတာ။ မွတ္ကေရာ… ေမြးထားရတဲ့ မေအနဲ႕တစက္မွ မတူဘဲ ဦးေလး၊ ဦးၾကီးေတြ၊ ေဒၚေလး၊ ေဒၚၾကီးေတြနဲ႕ အက်င့္တူတဲ့ဟာေတြေမြးထားမိမွကိုုးးး ဒီလိုုနဲ႕ ေခါင္းရဲ႕ ၃ပံုုတပံုုက ေဖြးေဖြးလႈပ္သြားပါေတာ့တယ္။ သူတိုု႕ေမးတာကိုု ေျဖရတာတင္ မလြယ္တာ မဟုုတ္ပါဘူး။ ကေလးေတြရ႕ဲ အမူအယာ မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲကိုု အျမဲေလ့လာ သတိထားျပီး သူတိုု႕ရင္ထဲ အေတြးထဲက စကားေတြကိုု ေမးထုုတ္ရ ပါေသးတယ္။ မီးမီး မ်က္ႏွာမေကာင္းပါလား။ ေနမေကာင္းဘူးလား။ ဘာျဖစ္လာလဲ။ ေမေမ.. ဆရာမက နက္ျဖန္ ပါးပါးနဲ႕ေမေမ ေက်ာင္းကိုု လိုုက္ခဲ့ပါလိုု႕ မွာလိုုက္တယ္။ ဟင္.. ဘာလိုု႕တဲ့လဲ။ သမီးေက်ာင္းမွာ ရန္ျဖစ္လား မျဖစ္ဘူး စာမရလိုု႕လား မဟုုတ္ဘူး ဘာျဖစ္လိုု႕လဲ (အတန္တန္ေမးခါမွ) မီးမီးက ေက်ာင္းကားမစီးခ်င္လိုု႕ ေက်ာင္းကားက ဘာျဖစ္လိုု႕လဲ မၾကိဳက္လိုု႕ ဘာလိုု႕မၾကိဳက္တာလဲ။ ေက်ာင္းကားေပၚက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႕ ရန္ျဖစ္ထားလား မျဖစ္ဘူး။ ေက်ာင္းကားေမာင္းတဲ့ အန္တီနဲ႕ မီးမီးတိုု႕ကိုု ထိန္းတဲ့ အန္တီက ဆူလိုု႕လား မဟုုတ္ဘူး ဒါျဖင့္ ဘာလိုု႕ ေက်ာင္းကား မစီးခ်င္တာလဲ မီးမီးက ေမေမနဲ႕ပါးပါး က အိမ္က ကားနဲ႕ေက်ာင္းကိုုလာၾကိဳတာကိုုပဲ ၾကိဳက္တာ... ဒီလိုုဒီလိုု ပညာသားပါပါနဲ႕ မိဘေတြေက်ာင္းကိုု လာၾကိဳဖိုု႕အေရး ဆရာမက ေခၚခိုုင္းတယ္လိုု႕ေျပာျပီး ညာေခၚတတ္ေသးတယ္။ မယံုုတဝက္ ယံုုတဝက္နဲ႕ ေက်ာင္းကိုု လိုုက္ပိုု႕ေတာ့ သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြကိုု လွမ္းၾကြားရွာတယ္။ င့ါလဲ မိဘက လိုုက္ပိုု႕ပါတယ္ေပါ့။ ဆရာမကိုု ေသခ်ာေမးေတာ့ ဘာျပသနာမွ မရွိ။ သူမ်ားေတြကိုု မိဘက ေက်ာင္းလိုုက္ပိုု႕တာျမင္ျပီး သူက ေက်ာင္းကားမစီးခ်င္ေသာ ေရာဂါမ ွ်သာ... ျမန္မာပီပီကိုုယ့္မ်ိဳးဆက္ကိုု ကိုုယ့္မ်ိဳးရိုုးအေၾကာင္းလဲျပည့္ျပည့္စံုုစံုုတန္ဖိုုးထားသိမွတ္မႈ ရွိေစခ်င္မိတယ္။ ျမန္မာႏိုုင္ငံဆိုုတာ ဘယ္နား၊ ထိုုင္းနဲ႕ဘယ္လိုုကြာျပီး ဘာေတြ အဆက္အဆံ ရွိခဲ့ဖူးတယ္။ ျမန္မာေတြက ဘယ္လိုုေနထိုုင္စားေသာက္ျပီး ဘယ္လိုုေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲေတြ ရွိတယ္။ ျမန္မာဓေလ့က ဘာဆိုုတာေတြကိုုလဲ ကေလးကိုု သင္ရပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ပီပီ ကိုုယ့္ဘာသာအေၾကာင္း ကေလးအဆင့္နဲ႕ သိနားလည္ေအာင္၊ အဓိက ကေတာ့ ငါးပါးသီလနဲ႕ ၃၈ျဖာ မဂၤလာဆိုုတာ ဘာ၊ လိုုက္နာက်င့္သံုုးရင္ ဘာျဖစ္မယ္ ဆိုုတာေတြ ကေလးကိုုယ္တိုုင္က နားလည္ ယံုုၾကည္လက္ခံ လိုုက္နာလာေအာင္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေျပာျပ ရွင္းျပရပါတယ္။ ဗုဒၶ၀င္ နဲ႕ ဓမၼၼပဒပံုုျပင္ေတြကေတာ့ ခုုခ်ိန္ထိ အိပ္ရာဝင္ပံုုျပင္ေတြေပါ့။ သူမ်ားႏိုုင္ငံမွာဆိုုေတာ့ကေလးေတြကိုု မူၾကိဳေစာေစာပိုု႕မွ သူတိုု႕ေက်ာင္းတက္တဲ့အခါ ေဒသခံ ေတြရဲ႕ဘာသာစကား၊ဓေလ့စရိုုက္၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႕ လိုုက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္မယ္ဆိုုတဲ့ အ ေတြးေၾကာင့္မူၾကိဳပိုု႕ဖိုု႕ စီစဥ္ေတာ့ ရင္ဝမွာ မီးေတာင္ျမံဳေနသလိုုပါ။ ကိုုယ္ ကေလး တေယာက္ မွမရခင္က ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းလုုပ္သား မိသားစုု တစုုနဲ႕ ခင္ဖူးသည္။ သူတိုု႕ သမီးေလးကမိဘေတြနဲ႕ တစက္မွမတူဘဲ အင္မတန္ရည္ရုုပ္သန္႕ျပန္႕ျပီး ဥာဏ္ေကာင္းတဲ့ ကေလးေလး။ကားတိုုက္မႈေၾကာင့္ ေသသြားတဲ့ ပညာတတ္ ဘြဲ႕ရ မြန္မိန္းကေလး အေလာင္းကိုုသြားၾကည့္ျပီး ေနာက္ပိုုင္း မိန္းကေလးက အတူေနခြင့္ေတာင္းတယ္လိုု႕ အိပ္မက္ရအျပီးေမြးလာ တာတဲ့။ မိဘက အညာသူအညာသား ေတြေပမယ့္ ေမြးလာတဲ့ကေလးက ျဖဴျဖဴဆြတ္ဆြတ္၊ ကေလးေလးက ေခ်ာလြန္းတယ္ဆိုုျပီး ေဆးရံုုေပၚမွာ ကုုတင္ခ်င္းကပ္လ်က္ ထိုုင္းစံုုတြဲက သူတိုု႕ကေလးနဲ႕ လဲျပီး ထြက္ေျပးသြားလိုု႕ေနာက္က အသည္းအသန္ လိုုက္ဖမ္းျပီး သူတိုု႕ကေလးကိုုျပန္ရေအာင္ ယူခဲ့ရသည္ ဟူသတတ္။ ကေလး ၂ႏွစ္မျပည့္ခင္ ၾကီးေလေခ်ာေလ ျဖစ္လာတဲ့သမီးကိုု စိတ္မခ်လိုု႕လင္မယား၂ေယာက္လံုုး ျပည္ေတာ္ျပန္ေျပးေလသည္။ ဒီျဖစ္ရပ္ကကိုုယ့္အတြက္လဲ အိပ္မက္ဆိုုး။ သမီးကိုုမူၾကိဳပိုု႕မယ္ဆိုုေတာ့ မူၾကိဳေတြရဲ႕ စည္းမ်ဥ္းေတြ၊ ဖြဲ႕စည္းပံုုေတြ၊သင္ရိုုးေတြနဲ႕ ဆရာ၊ ဆရာမေတြအထိ အေသးစိတ္ စံုုစမ္းရပါတယ္။ စိတ္ၾကိဳက္မူၾကိဳေတြ ထဲကမွ ကေလးေတြ ရဲ႕ ဝါသနာ၊ ပါရမီတိုု႕ကိုု စမ္းသပ္ စစ္ေဆး ထုုတ္ေဖာ္ျပီးမွအရည္အေသြးျမွင့္တင္မႈကိုု သုုေတသနျပဳထားတဲ့ ကေလးစိတ္ပညာအထူးကုု ဆရာဝန္ၾကီးမ်ား တည္ေထာင္ ထားေသာ… မူၾကိဳတေက်ာင္းလံုုးကိုု CCTV ကင္မရာ အျပည့္တပ္ျပီး မိဘအုုပ္ထိန္းသူကိုုယ္တိုုင္ အိမ္က အင္တာနက္ကတဆင့္ password သံုုးရင္း ေစာင့္ၾကည့္ႏိုုင္ေသာ၊ မိဘအုုပ္ထိန္းသူ ကိုုယ္တိုုင္ အၾကိဳအပိုု႕လုုပ္ဖိုု႕ စည္းကမ္းခ်က္ ထုုတ္ ထားေသာမူၾကိဳကိုု ေရြးအပ္ပါ၏။ မူၾကိဳအျပီး ေက်ာင္းအပ္ေတာ့လဲ ထိုုနည္း လည္းေကာင္း… မူၾကိဳမွာ ေပါင္မုုန္႕မီးကင္ ေထာပတ္သုုတ္နည္းက စလိုု႕ စက္ကူအရုုပ္ကိုု ကိုယ္တိုုင္လုုပ္နည္းကေန ကိတ္မုုန္႕ဖုုတ္ နည္းအထိ အမွန္အကန္ အကုုန္ သင္ေပးေသာ ဟူ၏။ ကိုုယ့္သမီးကိုု သူ႕ဆရာမက အင္မတန္ေတာ္တယ္ တီထြင္ဥာဏ္ရွိတယ္လိုု႕ ခ်ီးက်ဴးလိုုက္ေတာ့ ဟုုတ္ရဲ႕လားေပါ့။ သူလုုပ္ထားတဲ့ ပစည္းေတြျပေတာ့ မယံုုႏိုုင္။ ေသေသခ်ာခ်ာ သတိထား ၾကည့္မိ ေတာ့မွ..လားလား.. အေျဖက တျခားမဟုုတ္။ သူ game ေဆာ့ဖိုု႕ အင္တာနက္ ခ်ိတ္ေပး ထားတဲ့ကြန္ျပဴတာကိုု သံုုးရင္း youtube channel ကိုုဖြင့္၊ ရႊံ႕ေစးနဲ႕ ပန္းလုုပ္နည္း၊ သစ္သီး အလွျပင္၊ ပန္းအလွျပင္နဲ႕ ကိတ္မုုန္႕ ဖုုတ္နည္းေတြကိုု ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ေလ့လာျပီး ေက်ာင္းမွာ ဆရာမၾကီး သြားလုုပ္ေနတာကိုုးးး လူေကာင္အေတာ္ထြားတဲ့သမီးက ၅ႏွစ္အရြယ္ သူငယ္တန္းၾကီး တက္ခ်ိန္မွာသမီးေက်ာင္းက ျပန္ေရာက္ျပီး နာရီဝက္ေလာက္ဆိုု ၈ႏွစ္သားေလာက္ ေကာင္ေလးက ျခံေရွ႕ စက္ဘီးပတ္စီးျပီး လူၾကီးအလစ္ကိုု ျခံစည္းရိုုးတိုုင္ကြယ္ျပီးေခ်ာင္းတာျမင္ေတာ့ ေသခ်င္ေစာ္ေတြ နံသြားပါ ေတာ့တယ္။ ဖေအလုုပ္သူကိုု တိတ္တိတ္ေခၚျပေတာ့ဖေအက ေျပာတယ္။ ငါ မာဖီးယားဂိုုဏ္း ေထာင္ေတာ့မွ ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္တဲ့။ ေတာ္ေသးတယ္။ သမီးကသတိကိုု မထားမိဘဲ သူ႕ဟာသူ ေက်ာပိုုးအိတ္သိမ္း၊ ဖိနပ္ေတြ အဝတ္ေတြ လဲျပီး သူ႕ကြန္ျပဴတာဆီသူသြားရင္း youtube channel ကိုုဖြင့္ေနလိုု႕။ ဒါေပမယ့္ အသံ ထြက္လာတဲ့ သီခ်င္းက teenage dream.. သီခ်င္း နားေထာင္ရင္း ေအာ္ဆိုုတာ လံုုးဝကိုုစကားလံုုး စာသား အသံအတက္အက် အမွားအယြင္းမရွိ ကြက္တိ.. ဖေအလုုပ္သူလဲ နဖူးကိုု လက္ဝါးနဲ႕ျဖန္းခနဲ ရိုုက္ေလသည္။ အဲဒီက စလိုု႕၊ သမီးရ႕ဲ ကြန္ျပဴတာထဲ youtubeကေန သူၾကည့္ေနက်ေတြကိုု download ဆြဲသိမ္းေပးျပီး အင္တာနက္ကိုု ျဖဳတ္လိုုက္ရပါေတာ့တယ္။ေမြးထားတာ သမီးေတြ ဆိုုေတာ့ သူတိုု႕က်င္လည္မယ့္မ်ိဳးဆက္ က ဘာေတြ ေခတ္စားေနလဲ မ်က္ေျခမျပတ္ ၾကည့္မွျဖစ္မယ္လိုု႕စိတ္ကူးေပါက္မိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ေဖ့စ္ဘြတ္ထဲ ခုုေခတ္ ျမီးေကာင္ေပါက္မေလးေတြ ဆယ္ေက်ာ္သက္ စပ်စ္သီးမေလးေတြရဲ႕စာမ်က္ႏွာေတြကိုု ဝင္ေရာက္ ေမႊေႏွာက္ ဖတ္ရႈမိရာ မွာေတာ့ ဘုုရားတသိန္း တသြား မိပါေတာ့တယ္။သူတိုု႕ၾကည့္တဲ့ ေပ့ခ်္ေတြကေလ ပုုရိသတိုု႕ အၾကိဳက္ဆိုုပဲ။ ရုုပ္သံအစီအစဥ္ က်ေတာ့ ေယာက္်ားေလးေတြရ႕ဲ အျမင္တဲ့။ like စာရင္းေတြ group စာရင္းေတြ သြားေမႊမိတာ အသက္ေတာင္ မရွဴႏိုုင္ေတာ့ဘူး။ခုုနေျပာတဲ့ ေပ့ခ်္ေတြ group ေတြမွာသူတိုု႕ ေဆြးေႏြးထားတာေလ … ကိုုယ္ေတြထက္ ဆရာၾကီးက်တယ္။ ကိုုယ့္ သမီးေတြကိုု ဒါမ်ိဳးေတြ မသိေစခ်င္ မလည္ေစခ်င္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူတိုု႕ေတြနဲ႕ ကိုုယ့္သမီးေတြ ရင္ဆိုုင္ရတဲ့အခါမ်ိဳး ရွိခဲ့ရင္ မသိထားရင္လဲ ေျဖရွင္းႏိုုင္မယ္ မထင္ဘူး။ တကယ္ စိတ္ရႈပ္ရပါတယ္။ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ ပ်ိဳးေထာင္ရပံုုေတြက တေန႕တမ်ိဳးအသက္အရြယ္နဲ႕ က႑ကိုုလိုုက္လိုု႕ တမ်ိဳးနဲ႕တမ်ိဳးလဲ မထပ္ရပါဘူး။ တကယ္ေတာ့အေမတေယာက္ရ႕ဲ ရင္ေသြး ပ်ိဳးေထာင္မႈ အႏုုပညာဆိုုတာ ကိုုယ့္သားသမီးေတြရဲ႕ အသက္အရြယ္၊ဝါသနာစရိုုက္၊ ပါရမီနဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုုလိုုက္ျပီး တသက္လံုုး ဆန္းသစ္ေနမယ့္အႏုုပညာျပတိုုက္ပဲ မဟုုတ္ပါလား…