မတရားဖမ္းဆီး ခံထားရတာ ဒီေန႕ တလျပည့္တဲ့ … ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မထား တတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုး

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဘိုးဆိုတာ သူက သူ႕ပတ္၀န္းက်င္ ေကာင္းက်ိဳး အတြက္ ကာယကံ၊ ၀စီကံေျမာက္ တခုခု ေဆာင္ရြက္ ေပးႏိုင္ ေနမွ၊ တခုခု လုပ္ႏိုင္ ကိုင္ႏို္င္ ေနမွ တန္ဖိုး ရွိတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူရွိေနလို႕ ဒါမွ မဟုတ္ သူရွိေန တယ္လို႕ ခံစားရလို႕ ဒါမွမဟုတ္ သူရွိေန ခဲ့ဖူး တယ္လို႕ ခံစား ရတဲ့ အတြက္ သူ႕ပတ္၀န္းက်င္ က လူေတြ ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ငါတို႕ကို ဘယ္လို အေျခအေန ျဖစ္ျဖစ္ နားလည္ အားေပး ေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ရွိေနပါ ေသးလား လို႕ ခံစားမိၿပီး စိတ္ထဲမွာ လံုျခံဳ ေႏြးေထြးမႈ ခံစား ရရင္ကို အဲဒီလူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ တန္ဖိုးက တန္ဖိုး ျဖတ္ လို႕ မရႏိုင္ ေလာက္ေအာင္ ၾကီးပါတယ္ တဲ့။ ဒီစကားဟာ အရိုးကင္ဆာ ေ၀ဒနာေၾကာင့္ မၾကာခင္ ဘ၀ တစ္ပါး ကို ေျပာင္းခါနီး သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ကို ရည္ညႊန္းၿပီး ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ .. သူငယ္ခ်င္းအေပၚ ထားတဲ့ စိတ္ထားကို ထင္ဟပ္ ေနတဲ့ .. ေနဘုန္းလတ္ရဲ႕ စကား တခ်ိဳ႕ပါပဲ။

ပညာေရးနဲ႕ ပတ္သက္ၿပီး ေမွ်ာ္လင့္တၾကီး ၾကိဳးစားတတ္သေလာက္ မတရား ဗိုလ္က် မႈေတြနဲ႕ ေလာကဓံ မုန္တိုင္း ေတြရဲ႕ ေအာက္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အျမဲလိုလုိ ရိုက္ခ်ိဳး ခံရတတ္တဲ့ ကၽြန္မ စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ ခံစားရတိုင္း လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္ တာေတြကို လုပ္စရာမို႕ လုပ္သင့္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လုပ္တယ္ လို႕ပဲ သေဘာ ထားဖို႕ နဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး မထားဖုိ႕ သူငယ္ခ်င္းေလး ေနဘုန္းလတ္က ခုလို ေဆာင္းပါး ေလးနဲ႕ ကၽြန္မကို ႏွစ္သိမ့္ဖူး ပါတယ္။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ခံစားခ်က္

တခါတုန္းက ငါ လက္ေဆာင္ တစ္ခု ရဖူးတယ္
အရမ္းၾကီးတဲ့ ဘူးၾကီးကုိ Packaging လွလွပပ ထုတ္ထားတာ။
အထဲမွာ ဘာေတြမ်ား ပါမလဲ ဆုိတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ငါရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္ေနခဲ့တယ္။
ငါ package ကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ အဲဒီ ဘူးၾကီးထဲမွာ ေနာက္ထပ္ package ထုတ္ထားတဲ့ဘူးေသး တစ္ဘူး ထပ္ေတြ႕တယ္။
စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းေတာ့ ကသိကေအာက္ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဘူးထဲမွာေတာ့ အဖုိးတန္တာ တခုခု ရွိမွာပါေလ လုိ႕ ေတြးၿပီး ငါထပ္ဖြင့္လိုက္တယ္။
အဲဒီထဲမွာလဲ အရင္ကလိုပဲ ဒီထက္ ပိုေသးတဲ့ package ထုတ္ေလး တစ္ခုကို ထပ္ေတြ႕ ျပန္တယ္။ ငါ နည္းနည္း စိတ္တိုလာတယ္။ ဒါေပမယ့္ … ဒီတစ္ခါေတာ့ အထဲမွာ တစ္ခုခု ရွိတာ ေသခ်ာျပီ ဆိုၿပီး ငါထပ္ဖြင့္တယ္။
အရင္က အတိုင္းပါပဲ။ ငါ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ပ်က္သြားတယ္။ ထပ္ဖြင့္ခ်င္ စိတ္ေတာင္ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ငါစဥ္းစားၾကည့္တယ္။ ဒီေလာက္ေတာင္ အထပ္ထပ္ ထုပ္ပိုးထားေတာ့ … အထဲက အရာ၀တၳဳဟာ ေတာ္ေတာ္ တန္ဖိုး ရွိမွာပဲလို႕…။
ပ်က္ခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ကို ခဏ ထိန္းၿပီး ငါ ဆက္ဖြင့္လုိက္တယ္။
လက္စြပ္ တစ္ကြင္းစာ ကတၲီပါ ဘူးေလး ထြက္လာတယ္။ ငါ့ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာေတာ့ အဲဒီဘူးေလး ထဲမွာ လွပတဲ့ လက္စြပ္ေလး တစ္ကြင္းရွိေနမွာပဲလုိ႕ ထင္ေနမိတယ္။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ တေပြ႕တပိုက္နဲ႕ ငါ အဲဒီဘူးေလးကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ အထဲကေန စာရြက္ေခါက္ေလး တစ္ခု ထြက္က်လာတယ္။ သြားၿပီ… ငါ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့သမွ် အားလံုး သြားၿပီ …။ စာရြက္ေခါက္ေလး ကို ငါေငးၾကည့္ ေနရင္း ငါ့စိတ္ေတြ ကေယာက္ကယက္ ျဖစ္လာတယ္…။ အဲဒီစာရြက္ထဲမွာေကာ.. ဘာပါဦးမွာလဲ…။ ငါဆက္ၾကည့္ဖို႕ သတၲိ မရွိေတာ့ဘူး။ ၾကည့္ခ်င္စိတ္လဲ မရွိေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္… ငါ့ရဲ႕ စိတ္က မျပတ္သားဘူး။ အဲဒါနဲ႕… ငါ အဲဒီ စာရြက္ေခါက္ေလးကို ျဖန္႕ၿပီး ဖတ္ၾကည့္လုိက္တယ္။ စာရြက္ထဲမွာ …
‘ Life is like that’ တဲ့…။
တခါတခါ ငါတုိ႕ အရမ္းခံစားရတာဟာ ငါတုိ႕ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ။
ေနဘုန္းလတ္

တဲ့..

သူငယ္ခ်င္း.. နင္ျပန္လြတ္မယ့္ ရက္ကိုေရာ ငါတို႕ ဘယ္လို ေမွ်ာ္လင့္ ရမလဲ။ ဒါေပမယ့္ နင္ ေျပာဖူးသလို ပါပဲ။ လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္ တာေတြကို လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ လုပ္စရာမို႕ လုပ္ေပး လိုက္ပါ။ ဘာမွ ျပန္ မေမွ်ာ္လင့္ ထားေတာ့ ဘာမွ မခံစားရ ေတာ့ဘူးေပါ့ တဲ့။ နင္ ေျပာသလို နင္လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ငါတို႕လဲ နင့္လို လုပ္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစား ဆဲပါ သူငယ္ခ်င္း။